Wat heb ik veel reacties mogen ontvangen op mijn vorige bericht! Ontzettend bedankt voor al jullie aanbevelingen voor ziekenhuizen in zowel Nederland, België als Duitsland. Ik heb ze allemaal verzameld en opgeslagen. Nogmaals, dank je wel! Juist hierdoor ben ik zo blij dat ik de ruimte heb gekregen van Shirley om te schrijven op Mommytobe; om ervaringen uit te wisselen.
Ik ga verder waar ik de vorige keer was gebleven…
Op dinsdag 13 januari – mijn verjaardag – mocht ik weer testen. De zondag daarvoor had ik allerlei klachten, maar je lichaam kan je aardig voor de gek houden aangezien ik ook utrogestan gebruik wat kan zorgen voor zwangerschapsklachten. Toen maandag de klachten afnamen wist ik eigenlijk al genoeg. Voor de formaliteit deed ik een test, maar het was geen verrassing toen daaruit kwam dat ik niet zwanger was. Helaas, geen mooi verjaardagscadeau. Stom hè, dat je in je hoofd denkt “misschien is mijn lichaam ook wel van mening dat ik een mooi verjaardagscadeau verdien”. Maar daar dacht mijn lichaam dus blijkbaar anders over. Op woensdag deed ik nog voor de zekerheid een test om er zeker van te zijn dat ik kon stoppen met de utrogestan. Ook deze was negatief dus ik kon stoppen met de bollen. De vrijdag brak mijn menstruatie door; op naar een nieuwe ronde. Hoe positief ik ook deze eerste ronde in het nieuwe jaar instapte, hoe ellendig ik mij alweer voelde. Ik was er zo klaar mee, die opvliegers, de hormonen die door je lijf gieren en de toename van het gewicht. Ik heb mij de week daarna zo rot gevoeld. Op mijn werk liep ik rond als een zombie. Iemand hoefde mij maar aan te spreken en de tranen liepen al over mijn wangen. Ik heb nooit beseft wat voor impact zo’n traject op je heeft. Je gaat maar door en door, je neemt geen tijd om verdrietig te zijn. Tegen mensen die ernaar vragen zeg ik dat het komt wanneer het komt en dat ik mijzelf gelukkig mag prijzen met Levi, maar vanbinnen vreet het je gewoon op. Het is ook moeilijk om er met iemand over te praten. Iedereen bedoelt het goed zowel vrienden, familie als Michael; maar mijn lichaam moet alles ondergaan. Ik ben degene die de medicatie moet slikken, die de miskramen moet ondergaan. Het is zo moeilijk om je niet in de steek gelaten te voelen door je lijf. Gelukkig had ik de 27ste een afspraak staan bij de fertiliteitsarts om mijn twijfels op tafel te gooien.
HSG onderzoek
Mijn onderbuik gevoel zegt al een tijdje dat ik moet aansturen op een HSG onderzoek. Ik heb dit al meerdere keren aangekaart, maar elke keer kreeg ik te horen dat – aangezien ik al meerdere keren zwanger ben geweest – er niets mis is met mijn eileiders en ze dit onderzoek niet willen uitvoeren. Ik had weer een afspraak met mijn “vertrouwde” fertiliteitsarts. Een Belgische vrouw, ontzettend lief en geduldig. Ze luistert naar mij en probeert mij vertrouwen te geven; wat ben ik blij met haar. Ik heb lang getwijfeld of ik mijn nare ervaringen moest delen met haar. Op de een of andere manier vind ik dat moeilijk, maar ondertussen zorgen die nare ervaringen er wel voor dat ik twijfel over de kwaliteit van het ziekenhuis. Ik besluit haar alles te vertellen waarna de tranen volgen. Op dat moment besef je pas dat er nog zoveel onverwerkt verdriet zit. Ze reikt mij een tissue aan en luistert geduldig. Ze schrikt van wat ik vertel en maakt er een notitie van. Ze belooft mij dat ze dit zal bespreken met de verpleegkundige in kwestie. Daarnaast vertel ik eerlijk over het feit dat ik twijfel over een second opinion. Het voelt alsof ik op een dood spoor zit. Er wordt niet gesproken over alternatieve wegen die wij kunnen bewandelen, een zijweg die wij eventueel zouden kunnen nemen. Dat maakt mij angstig en gefrustreerd. Ik heb veel gehad aan de mailtjes die ik kreeg van sommigen van jullie; daarin werd uitgebreid beschreven over het behandelplan wat wordt uitgevoerd in andere ziekenhuizen, welke vooronderzoeken er worden gedaan. Juist door jullie ervaringen voel ik mij sterker in mijn wensen. Ik wil een HSG onderzoek. In eerste instantie stelt ze voor om nog 2 maanden clomid te gebruiken, maar daar stem ik niet mee in. Uiteindelijk schikt ze en stelt ze voor om tijdens de volgende ronde een HSG onderzoek uit te voeren. Voor degenen die niet bekend zijn met de term HSG;
HSG is een onderzoek om de baarmoeder en eileiders in beeld te brengen. Met jodiumhoudend contrastvloeistof worden de baarmoeder en de eileiders in beeld gebracht om te kijken of er doorgang is naar de vrije buikholte. Dit wordt zichtbaar gemaakt op röntgenfoto’s. Dit onderzoek wordt verricht tussen dag 1 en 11 van je cyclus (je mag geen bloedverlies meer hebben). Ondanks dat het naar onderzoek is, ben ik toch blij met de afspraak die we hebben gemaakt. Ze drukt mij op het hart dat ik vertrouwen moet houden, zij is ervan overtuigd dat ik nog een kind op de wereld zal zetten. Haar vertrouwen geeft mij vertrouwen.
Inmiddels was ik ook weer gestart met de clomid. Normaliter plan je op dag 10 de eerste echo in, maar dit keer besloot ik pas op dag 15 te gaan. Mijn eisprong is meestal pas rondom dag 21, dus op dag 15 zou ik vroeg genoeg zijn. Juist omdat ik deze keer geen zin had om om de dag naar het ziekenhuis te gaan. Afgelopen vrijdag – dag 15 van mijn cyclus – kreeg ik mijn eerste echo en tot onze verbazing zagen we al een volgroeid eitje zitten van 19mm! Betekent dit dat mijn lichaam is zichzelf te herpakken? Betekent dit iets? Ik weet het niet, maar het geeft een goed gevoel. Ik hoop alleen dat het geen problemen gaat opleveren met het inplannen van het HSG onderzoek. Dit moet tussen dag 1 en 11 en volgende week gaan wij naar Dubai. Zal je altijd zien, komt alles bij elkaar. Of zal het een goed teken zijn en testen we positief in Dubai? Een goede vriendin vertelde ik over het ziekenhuisbezoek. Zij vertrekt volgende week naar Thailand. Een jaar geleden stuurde ik haar een Whatsapp bericht met daarin een foto van een positieve test. Zal de cirkel rond worden en mag ik weer een foto van een positieve test naar haar toesturen wanneer ze in Thailand zit? Ik hoop het. Het gesprek met de arts heeft mij vertrouwen gegeven; het gaat ons lukken, hoe dan ook. Lukt het deze ronde niet, dan kijk ik uit naar het HSG onderzoek.
Ik ben heel benieuwd naar anderen die ervaring hebben met een HSG onderzoek. Hoe heb jij het ervaren? Ik weet dat het namelijk ook heel pijnlijk kan zijn, mijn eileiders liggen diep. Hebben jullie tips? Zijn jullie na het onderzoek snel zwanger geworden? Ik lees jullie comments graag, maar mailen mag ook altijd: info@dianacarlton.com.
Mijn volgende artikel komt na onze vakantie naar Dubai. En wat ik jullie dan kan vertellen? De tijd gaat het ons leren.
Lees hier Diana’s eerdere stukken:
In de wachtkamer #1
In de wachtkamer #2
In de wachtkamer #3
In de wachtkamer #4
In de wachtkamer #5
Zeker een pijnlijk onderzoek maar het is voor een heel goed doel. Zeker als je hoort dat het resultaat goed is dan hoef je je daar geen zorgen over te maken. Scheelt toch weer iets. Heb zelf 12 rondes clomid gehad en in de laatste ronde zwanger geraakt. Juist op het moment dat ik het los liet en er even geen vertrouwen meer in had. Slechte begeleiding in het ziekenhuis en al aan het overwegen naar een ander ziekenhuis te gaan.
Heb echt met je te doen, wil je heel veel succes wensen!!!
Bij mij viel het HSG-onderzoek erg goed mee. Ik had op voorhand een pijnstiller genomen en ben erna nog gewoon gaan werken. Een vriendin van me had er dan weer veel last van (bijna flauwvallen, extreme misselijkheid…)
Ik heb het onderzoek gehad na 6 maanden Clomid die tot niets geleid hebben. Erna nog 2 cycli combinatie van Menopur & Pregnyl (injecties) geprobeerd, en na die tweede keer was ik zwanger.
Ik blijf het knap vinden dat je hier zo open over getuigt. Je helpt er waarschijnlijk anderen mee, maar ook jezelf. Heel veel succes nog!
Ik heb het onderzoek gehad aan het begin van het traject – het hoorde zeg maar bij de ‘standaard’ onderzoeken om te kijken wat de mogelijke oorzaak zou zijn.
Het onderzoek zelf is wel vervelend – ik vergeleek het met een heftige menstruatiekramp. Maar als je je bedenkt dat die ook binnen een paar minuten weer weg is, is het te doen. Wel zou ik je willen aanraden om vooraf een pijnstiller te nemen en goed te ontspannen tijdens het onderzoek!
Maar he, laten we hopen dat je het onderzoek niet hoeft te ondergaan en dat het deze ronde lukt!
ik heb ook een HSG onderzoek gehad, vooral het vaccuum zuigen van het kapje op je baarmoedermond vond ik erg naar. het inspuiten vd vloeistof voelde niet pijnlijk.
Ik ben diezelfde maand nog zwanger geraakt, moet er alleen wel bij zeggen dat ik het onderzoek kreeg om te kijken naar de staat van mn baarmoeder, omdat mijn eerste kindje is geboren met 28w en niet omdat ik problemen had om zwanger te worden.
Jeetje Diana, dit klinkt toch hoopvol, na de vorige berichten! Ik hoop, hoop HOOP zo voor je dat het jullie gegeven wordt… Je schreef al op je blog, ik weet niet of ik in 2015 nog moeder zal worden, dat wordt erg krap. Maar, als je in 2015 moeder wilt worden heb je nog twee maanden. Wie weet, wordt Dubai wel jullie geluksstad! Misschien ben ik té optimistisch, maar ik wil je gewoon een hard onder de riem steken. Ik leef zo met je mee, wij hebben dezelfde wens (eerste kindje) en hopen op hetzelfde voor 2015. Ik houd je in de gaten. 😉
Beste Diana,
Vorige maand heb ik een HSG onderzoek gehad. Niet vanwege het uitblijven van een zwangerschap, maar omdat mijn zoontje 6 weken te vroeg geboren is. Alles gaat goed met mijn zoontje, maar ik heb wel een aantal onderzoeken (waaronder HSG) gehad na de bevalling om de oorzaak van de vroeggeboorte vast te stellen en/of uit te sluiten.
Tijdens de HSG hebben ze bij mij gekeken of er een afwijking aan de baarmoeder te zien was. Ik zag ook erg tegen het onderzoek op, omdat ik had gelezen en gehoord dat het een pijnlijk onderzoek is. Nou.. ik kan je vertellen dat ik er helemaal niets van heb gevoeld! Ik keek verbaasd op toen de gyn zei dat het al klaar was. Ik heb een uur voor het onderzoek een 400 mg ibuprofen ingenomen. Na het onderzoek heb ik een beetje een zeurderig (verre van pijnlijk) gevoel gehad in mijn onderbuik, maar that’s all!
Ze hebben geen afwijkingen gevonden tijdens het HSG en de andere onderzoeken.. Er is dus geen medische oorzaak gevonden waarom mijn bevalling 6 weken te vroeg begon. Een eventuele volgende zwangerschap wordt dus erg spannend.. hopelijk kan ik dan wel bij 39 weken zeggen dat ik er helemaal klaar mee ben hihi.
Ik hoop dat bij jou het HSG onderzoek ook zal meevallen, dat de uitslag goed zal zijn en dat je gauw een positieve test in handen mag hebben!! Heel veel succes!!
Groetjes Jessica
Ik heb ook een HSG onderzoek gehad.
Ik vond het totaal niet pijnlijk hoor, maar wat ik wél heel vervelend vond is dat het onderzoek werd uitgevoerd door twee mannen. Die zeiden dat het allemaal wel te doen was.
Mijn reactie: Sorry hoor maar dat kunnen jullie helemaal niet weten.
Bij mij geen afwijkingen gevonden en een eerste IUI poging later zwanger van een eeneiige tweeling die nu alweer een half jaar is.
Heel veel succes!
Hier helemaal niks van gevoeld.
Zou er gewoon blank in proberen te gaan komt allemaal goed!
Succes!!!
Vlug op vakantie 🙂 Ik ga heeeeeel hard voor jullie duimen dat je met goed nieuws thuis mag komen 🙂
Ik vond het HSG onderzoek goed te doen. Het plaatsen van het cupje was het vervelendst, verder een klein beetje kramp gehad. Op de foto’s was niets bijzonders te zien, maar een maand later was ik zwanger! En dat na jaren proberen zonder resultaat. Het kan toeval zijn, maar ik heb toch het idee dat de HSG daar iets mee te maken heeft gehad.
Veel succes!!
Het schijnt zo dat je de ronde na een hsg vruchtbaarder bent! Hopelijk bij jou ook!
Ik heb de hsg in duitsland gehad, daar was het onder narcose dus ik heb er niks van gemerkt, icsironde erna was ik zwanger…
Succes!
Hoe is het nu met je Diana Carlton?? Ben zeer benieuwd!