Maddox is bijna vier jaar en we merken aan alles dat het tijd is voor de basisschool. Tijdens de lockdown toen de scholen gesloten waren zagen we al aan Maddox dat hij uitdaging miste en dat is de afgelopen weken alleen maar toegenomen. Maddox is heel onrustig, wil niet meer spelen met zijn speelgoed, is boos en gefrustreerd, luistert slecht, slaapt weer slecht en heeft na een wandeling van 5 kilometer nog niet genoeg energie kunnen lozen. Het is altijd al een kind geweest dat erg goed gaat op veel prikkels en het moment is aangebroken dat hij deze thuis niet meer kan vinden. We zijn bij de fase aangekomen die ik nog herken van een paar jaar geleden met Skyler: de gefrustreerde fase vlak voordat ze naar school kunnen. Of zoals Stef Bos ook zo mooi vertelde: te groot voor een servet en te klein voor een tafellaken.
Niet genoeg
Maandag en dinsdag zijn zijn beste dagen. Dan staat hij om 08.00 uur enthousiast voor de deur te springen omdat hij weer naar het kinderdagverblijf mag en haal ik om 17.00 uur een méga blij kind op. Ondanks dat hij dan evengoed nog energie voor tien heeft en maar al te graag op de trampoline in de tuin gaat om nog een beetje uit te razen, merken we aan alles dat hij op deze dagen meer in zijn hum is dan de andere dagen thuis. Skyler heeft zijn eigen leven met school en vrienden en dus gebeurt het regelmatig dat Skyler afspreekt of buiten speelt en dat Maddox vol frustratie zit omdat hij niet mee kan. We wandelen veel, Maddox gaat veel op zijn step of fiets naar buiten en heeft genoeg speelgoed. Speelgoed van hem, maar ook zeker iets uitdagender speelgoed van Skyler waar hij mee mag spelen. Toch is het allemaal niet genoeg. Na een rondje fietsen wil hij nog lang niet naar binnen en wordt hij boos als dat toch het geval is. Ik heb de hele week nog geen speelgoed hoeven opruimen omdat het onaangeraakt blijft liggen. Maar wil Skyler met hem spelen of mag hij aan de overkant naar de speeltuin omdat Skyler erbij is, dan leeft hij helemaal op en is hij helemaal in zijn element.
Ik gun hem de basisschool
Ik gun hem de basisschool. Ik weet dat dit een tussenfase is die heel erg vervelend kan zijn. Skyler had het ook, ook al kon hij prima met minder prikkels en wist hij zich altijd wel te vermaken. Op een gegeven moment zijn ze toe aan iets anders en groeien ze echt naar de basisschool toe. Ik krijg weleens de vraag of ik het niet moeilijk of jammer vind dat Maddox, de jongste, eerdaags op school gaat starten. Dan sluiten we echt de jongere jaren af en wordt het wel heel stil in huis. Behalve het feit dat ik dit prima vind voor mezelf en er hierdoor ruimte voor mij als persoon ontstaat, vind ik het ook heel erg fijn voor Maddox. Ik gun hem zo erg een nieuwe omgeving met nieuwe prikkels, nieuwe kinderen en nieuw materiaal. Ik weet zeker dat hij heel erg goed gaat op het schoolritme, helemaal omdat ik zie hoe erg hij opleeft van het kinderdagverblijf.
Opleven
Over een paar weken is het al zover. Van half maart tot de meivakantie zal hij tien wendagen krijgen. Omdat het kinderdagverblijf dan gewoon door loopt, is hij sowieso op maandag en dinsdag daar. De overige tien dagdelen gaan dan verdeeld worden over twee keer per week voor vijf weken lang. Ik hoop dat ‘ie nog mee naar huis wil, als hij heeft kunnen proeven van de kleuterklas. Tot die tijd is het roeien met de riemen die ik heb om het hem naar de zin te maken. Een beetje verveling is echt niet erg en stimuleert de creativiteit, maar van onze ‘zo goed zelf spelende kind’ is nog vrij weinig over. Hij vliegt letterlijk en figuurlijk tegen de muren op. Het helpt natuurlijk ook niet mee dat alles gesloten is, waar we normaal altijd wel even naartoe konden om uit te razen. Na het zoveelste rondje fietsen, steppen of wandelen moeten Raymond en ik toch ook weer aan het werk en omdat Skyler naar school gaat, moet hij zichzelf weten te vermaken. En dus staat wat vaker de televisie aan, laten we hem toch maar iedere vijf minuten iets anders doen en laten we iets vaker de boel de boel om tóch nog even die speeltuin in te duiken. Dat het maar snel half maart mag zijn. Wat zal hij weer opleven!
