Terwijl we januari het jaar begonnen met mooie plannen, goede voornemens en veel leuke dingen in het vooruitzicht, werden we opeens in maart met de neus op de feiten gedrukt. Corona kwam Nederland binnen en sindsdien zijn we er niet meer los van gekomen. We gingen van milde maatregelen naar een intelligente lockdown en van versoepelende maatregelen naar wéér de horeca dicht. We hebben geen idee wat ons te wachten staat maar dat het ons bezighoudt, is een ding dat zeker is. Iedere dag weer worden we geconfronteerd met de huidige zaken en ook al wordt een eigenaar van een horeca-gelegenheid harder getroffen dan een persoon zoals ik; dit is geen leuke situatie. Voor niemand niet.
Veel mensen missen hun sociale bezigheden, hun vrienden, de knuffels, familiebezoeken en vakanties. Ook ik mis bepaalde zaken ontzettend en ik kan niet wachten tot we onbezorgd naar buiten kunnen. Ik krijg zojuist het bericht via nu.nl dat de daling qua besmettingen doorzet, dus hopelijk gaat dat weer de betere kant op zodat we niet in een volledige lockdown terecht gaan komen. Dat zou afschuwelijk zijn, voor iedereen.
Helaas is net de persconferentie afgelopen en gaan er weer bepaalde zaken dicht. De bioscoop, het theater, de zwembaden, de groepslessen gaan niet door in de sportschool, de dierentuinen. Er wordt geadviseerd om zoveel mogelijk thuis te blijven en dus komen er meer beperkingen. Ik heb dit artikel voor de rest niet aangepast, maar wel onderaan iets toegevoegd van dingen die nu ook nog eens stoppen voor minimaal twee weken waar we toch wel de balen in hebben.
Vandaag gewoon eens wat dingen op een rij die ik ontzettend mis in deze gekke tijd. Ik ben geen sociaal persoon die tien vriendinnen heeft dus wat dat betreft mis ik vrij weinig, maar van andere zaken kan ik ontiegelijk balen.
Het ‘gewoon’ iets doen
Misschien dat ik dit nog wel het meest lastig vind; bij álles wat je doet, moet je heel bewust handelen en nadenken. Tijdens een wandeling rekening houden met mensen die langskomen en of je wel de juiste afstand houdt, in de supermarkt, tijdens het sporten (ook al ben ik ontzettend dankbaar dat dat nog kan), altijd aan je mondkapje denken, je handen wassen, vrienden niet gedag zeggen maar afstand houden, dingen die je wil plannen die wat verder in de toekomst liggen, afspreken met mensen voor mijn boek, ‘even’ een koffie halen onderweg. Het leven is niet meer onbezorgd en door al deze handelingen ben je er ieder uur van de dag mee bezig. Nogmaals: voor mij zijn het allemaal geen wereldschokkende veranderingen, maar ik vind het soms wel heel erg moeilijk om me continu van alles bewust te zijn en over heel kleine handelingen lang te moeten nadenken.
Concerten en festivals
Ik ben geen feestbeest en je zal me echt niet wekelijks of maandelijks bij een feestje tegenkomen. Wat er wel vaak een paar keer per jaar in mijn agenda staat, is een concert of festival. Afgelopen jaar ging er een streep door twee optredens van Waylon -een in het theater en een in Ahoy- en ook Dutch Valley (waar Anouk zou optreden) werd afgelast. Daarnaast zouden we met Skyler weer naar Guus Meeuwis Groots Junior gaan en ook dat is verplaatst. Ik hecht daar altijd enorm veel waarde aan en kan onwijs genieten van muziek. Vooral optredens van Anouk zijn heilig voor me en ik hoef je vast niet te vertellen dat ik het ontzéttend mis om haar live te zien. Het meeste is verschoven naar volgend jaar maar het is nog maar afwachten of het dan wel plaats kan vinden. Dan mag ik ook nog Snelle toevoegen aan het rijtje én ik heb aan het eind van het jaar Waylon nog staan in het Scala Theater. Stuk voor stuk avonden waar ik heel erg naar uitkijk en hopelijk kunnen we snel weer eens genieten van zo’n avond of hele dag bij een concert of festival. Ik ga daar altijd erg goed op.
Uit eten
Of het nu een lunch buiten de deur is of een diner; ik mis het allebei heel erg. Vlak voordat Corona ons land binnenkwam was ik al vaker met Raymond weggeweest dan het jaar daarvoor. Ik had als voornemen om vaker datenights te plannen en we gingen de goede kant op, maar helaas is nu voor de tweede keer dit jaar de horeca gesloten. Ik leef mee met alle horeca-ondernemers en hoop met heel mijn hart dat er snel verbeteringen aan komen. De horeca maakt ons leven leuker, gezelliger en lekkerder. Ik word heel erg blij van een lunch buiten de deur met een vriendin, van een etentje met Raymond, we hebben onze vrienden nog een sushidate bij Kokusai gegeven als huwelijkscadeau en ik mis de dates met Skyler. Natuurlijk allemaal dingen die thuis kunnen plaatsvinden en dat doen we dan ook wel, maar ergens naartoe maakt het voor mij pas een echte beleving.
Buiten de deur werken en een eigen plek hebben
De laatste jaren heb ik het buiten de deur werken echt een beetje ontdekt. Ik maak een lijst, zoek een fijne plek en ga aan de slag. Dat doet me altijd zó goed qua inspiratie. Ook mijn boek heb ik vrijwel helemaal buiten de deur geschreven. Inmiddels heb ik dat al maanden niet meer gedaan, op misschien een enkele keer na. Nu de horeca gesloten is lukt het niet, maar ook in bijvoorbeeld de bieb is het niet toegestaan om te werken. Ook toen alles wél open was, zat ik toch niet helemaal lekker en heb ik het zo min mogelijk gedaan. Ik mis het! Ik mis het ook enorm om op mijn werkdagen echt alleen te zijn. Raymond werkt al maanden thuis en ook al heeft Corona onze relatie en ons gezin op dat gebied enorm veel goeds gebracht (zal ik later nog over schrijven), vind ik het wel lastig. Hij is veelal boven maar toch merk ik zijn aanwezigheid en daar kan ik soms ontzettend chagrijnig van worden, haha. Raymond steekt iets anders in elkaar en vindt het juist geel erg gezellig zo samen. Snap ik ergens ook wel.
De kleine, gezellige dingen
Ik mis de gezelligheid in Nederland. Iedereen is op zijn hoede, in de supermarkten zijn mensen prikkelbaar, er kan bijna geen praatje meer vanaf (en zelfs deze introvert mist dat enorm), ik mis het gedag zeggen met een knuffel, lekker met een koffie in de hand slenteren door de straten, onbezorgd naar het winkelcentrum, onze vaste stek waar we koffie drinken en de kinderen kunnen spelen. Er heerst een verdeeldheid in Nederland en daar worden we allemaal niet veel leuker van. Ik ben blij dat ik nog relatief goed mijn werk kan doen ook al is dat gewoon thuis, dat Raymond nog werk heeft (ook al heeft de luchtvrachtbranche het moeilijk) en dat mijn familie en vrienden gezond zijn. dat we het goed hebben en zelfs de horeca thuis kunnen laten bezorgen als we dat heel graag willen. Ik ben blij dat we maar een handjevol familie en vrienden hebben die we -weliswaar iets aangepast- gewoon kunnen zien en wat dat betreft zijn zaken zoals hierboven natuurlijk ontzettende luxeproblemen. Maar het zijn wel luxe zaken die voor mij mijn leven leuker en gezelliger maken en waarvan ik nu pas inzie dat het eigenlijk ontzettend belangrijk voor me is. Ook al zijn het allemaal maar bijzaken; het zijn wel de bijzaken die bij mij zorgen voor me-time, qualitytime en oplaadmomenten.
Extra maatregelen
Helaas mogen de groepslessen in de sportschool tijdelijk niet doorgaan. De dinsdagavond is van mij en dan volg ik graag een les pilates met daar achteraan een les yin yoga. Ik ben net terug van deze lessen en ben blij dat ik deze nog even heb kunnen meepakken, maar de komende weken gaat het een enorm gemis zijn. Echt even een gat in mijn sportschema. Maar gelukkig gaan de sportscholen niet dicht en kan er nog individueel getraind worden. Hopelijk blijft dat zo! Ik was ook even bang dat de zwemlessen van Skyler weer zouden stoppen. Er lijkt maar geen einde aan te komen na anderhalf jaar en de eerste onderbrekingen van een paar maanden door Corona. Maar ondanks dat de zwembaden dicht gaan, mogen de zwemlessen wel door. Daar ben ik heel blij om. Voor de rest is het even flink balen dat er nog meer op slot gaat en dat we (nog) meer thuis moeten blijven. Tanden op elkaar, om hopelijk met Kerst iets meer gezelligheid om ons heen te hebben.
Edit: de zwemlessen mogen toch niét doorgaan. Zo ontzettend balen…
Laten we allemaal ontzettend ons best doen en duimen dat 2021 een prachtig, mooi jaar wordt vol met al deze heerlijke bijzaken. Ik kan niet wachten. Maar ondanks dit rijtje met vervelende zaken zijn er toch ook wat dingen veranderd voor ons in positieve zin. Daar kom ik later nog even op terug. Want zoals ik al zei: het valt voor ons allemaal wel mee. Er zijn andere mensen meer gedupeerd. Maar af en toe even flink balen van de situatie mag natuurlijk iedereen.
