Goh, ik heb wat geklaagd de afgelopen tijd. Het zit nu eenmaal in de aard van het beestje en juist in dit soort periodes met weinig tijd voor mezelf komt dat tot uiting. Inmiddels zijn we acht weken thuis met zijn allen en weten we niet beter. Of ja, eigenlijk weten we wel beter, maar we zijn redelijk gewend aan deze situatie. Ik zal niet ontkennen dat ik maandagochtend blij uit bed zal springen omdat de jongens allebei weer naar school kunnen, maar over het algemeen hebben we het onder controle hier thuis en weten we na acht weken wel wat we van elkaar kunnen verwachten en hoe we de dagen kunnen invullen. Zonder de ruzies van de jongens is het zelfs gewoon fijn om met zijn vieren deze tijd door te brengen. Zo is Raymond nu achter zijn laptop wat werk aan het doen, schrijf ik dit artikel, speelt Maddox met Duplo naast me en zit Skyler op zijn Nintendo Switch. Gelukkig is het heel negatieve een beetje omgedraaid en zijn er zowaar een paar positieve dingen aan deze hele Coronatijd. Alhoewel het niet helemaal fair voelt om deze tijd te linken aan positiviteit. Het blijft natuurlijk een nare gebeurtenis. Hoe dan ook: voor ons, en vooral voor mij, heeft het zeker wat fijne dingen opgeleverd.
1. Uitslapen
Tsjah, mensen kunnen wel zo blijven hameren op het feit dat je je ritme hetzelfde moet houden als voor deze tijd, maar hier in huis is dat niet helemaal aan de orde. De wekker gaat zeker niet om 06.50 uur en we blijven gerust dagen liggen tot 09.00 uur. We zitten nu in de meivakantie en dat betekent dat we helemaal geen wekker hebben, maar tijdens de thuisschooldagen van Skyler ging de wekker uiteindelijk tussen 07.30 uur en 08.00 uur. Dat is toch wel heel erg prettig! We hebben geen haast en het is fijn dat de ochtendspits voor even is weggevallen. Ik ben dan wel een ochtendmens en vind het prima om op te staan; met de jongens duurt het allemaal wat langer en dat zorgt vaker voor strijd dan gezelligheid. Dat is dus nu niet aan de orde.
2. Wandelen
Voor de Coronacrisis was ik al aan het wandelen en zorgde ik vaak dat ik de 10.000 stappen aantikte gedurende de dag, maar nu plan ik vaker heel bewust een grote wandeling. Ik heb inmiddels een fijn rondje gevonden van 6 a 7 kilometer en die loop ik toch best vaak in de week. Koptelefoon op met fijne muziek en gaan. Het is echt even een moment voor mezelf terwijl Raymond thuis blijft met de kinderen. Hij doet dan hetzelfde rondje in de avond als de jongens op bed liggen. Zo komen we toch aan onze beweging, maar op een fijne, ontspannende en laagdrempelige manier. Ik vind het heerlijk en ben er veel waarde aan gaan hechten. Toen de situatie nog normaal was vond ik een wandeling al snel zonde van mijn werktijd, maar inmiddels weet ik wat het voor me doet en is het er een beetje bij gaan horen. Hopelijk kan ik dit blijven doen zodra we weer terugkeren naar het normale leven. Ik weet dat ik binnen een uur en een kwartier weer terug ben en als ik toch niet weet wat ik moet schrijven, kan ik beter gaan wandelen dan doelloos een uur gaan zitten scrollen.
3. Meer samen doen
Normaliter stond ik er overdag alleen voor en ook rond het avondeten was Raymond nog niet thuis van zijn werk. Hoe anders is dat de laatste maanden. Raymond was al even thuis voor de Coronacrisis en we hebben nu een veel betere balans gevonden. Raymond helpt Skyler met school terwijl ik met Maddox ben en we wisselen elkaar af als we iets voor onszelf willen doen of even willen wandelen. We zitten gezellig met zijn vieren aan tafel voor het avondeten en het huishouden is veel meer verdeeld. Ondanks dat ik heel erg moet wennen aan iedereen om me heen thuis, is dit natuurlijk een fijne bijkomstigheid. Ik kan overdag meer tijd voor mezelf pakken en ben al twee keer een dag naar een hotel geweest om te werken terwijl Raymond het thuis allemaal regelde. We verdelen het beter met de kinderen en er is meer rust. Dus ja, het is heel erg wennen maar het heeft ook zeker iets fijns om niet alles (overdag) alleen te hoeven doen. Hopelijk blijven we daar een goede balans in houden als straks alles weer opstart en ook Raymond weer fulltime gaat werken.
4. Bewuster geld uitgeven
Een koffie hier, een shirtje daar. Ik geef aardig makkelijk geld uit en vind het ook geen probleem om ergens een broodje te halen of een koffie te drinken met een vriendin. Ik vind het ook super leuk om af en toe bij Lollipopland naast de koffie en tosti ook wat speelgoed af te rekenen. Ik werkte regelmatig buiten de deur waar ik koffie dronk en ook altijd lunchte en liep regelmatig in Hoofddorp de H&M, Zara, de boekhandel of Costes even binnen om daar vervolgens met een tasje weer naar buiten te stappen. Nu de horeca gesloten is geef ik daar, op een koffie to go na heel af en toe, niks aan uit en ook kan ik nu de stad niet in voor een shopsessie. Ik koop wel wat online, maar omdat de inkomsten ook even niet zo zeker waren en zijn, was ik daar ook voorzichtig mee. Kortom: ik denk meer na over mijn uitgaven en geef ook veel bewuster mijn geld uit. Dat is iets wat ik echt beter wil gaan doen want toen deze crisis uitbrak, had ik wel even slapeloze nachten over het feit dat ik niet zo’n heel grote buffer achter de hand heb. Ik ben in ieder geval nu hard aan het werk om deze aan te vullen en hopelijk ook hoog te houden.
5. Meer blij met de dingen die wel kunnen
De eerste twee weken was ik bloedchagrijnig. We konden niks en ik had het gevoel écht opgesloten te zitten met de jongens vanwege de boodschap ‘blijf thuis’. Maar gelukkig hebben we na die paar weken onze draai gevonden en ontdekt wat er allemaal nog wél mogelijk is. Een rondje door het bos wandelen, naar het strand op rustige momenten, een koffie met een vriendin op afstand waardoor ik haar pasgeboren baby toch heb kunnen zien, een wandeling maken om toch beweging te krijgen en even alleen te zijn en zelfs twee dagen buiten de deur kunnen werken vanwege goede initiatieven zoals hotels die voor een prikkie een kamer beschikbaar stellen. Het is natuurlijk nog steeds allemaal ongemakkelijk en natuurlijk vind ik het niet prettig in de supermarkt, natuurlijk mis ik de koffie en taartjes met een vriendin, de lunch met wentelteefjes, een ochtend werken in een koffiezaak, zonder na te denken een rondje stad, naar de sportschool en de jongens naar school kunnen brengen. Maar met een beetje aanpassing hebben we evengoed leuke weken gehad en ik ben heel erg dankbaar voor de mooie momenten die het wél heeft opgeleverd. Ik genoot nog meer van de koffie met een vriendin, nog meer van de wandeling in de zon met fijne muziek in mijn oren, nog meer van de strandwandeling en ik hoop dat ik dat gevoel straks een beetje vast kan houden als we weer eens naar onze favoriete spots kunnen, dat ik me daar bewust en dankbaar voor blijf voelen. Ik ben bang van niet, omdat alles wel vrij snel weer zal gaan wennen… Neemt niet weg dat ik maandag blij ben dat de wekker tóch om 06.50 uur gaat. Zodat Raymond Skyler naar school kan brengen, ik Maddox naar het kinderdagverblijf breng en vervolgens in alle rust aan het werk kan.
