Q&A: jullie vragen van Instagram beantwoord

Via Instagram vind ik het leuk om af en toe een Q&A te doen. Af en toe beantwoord ik de vragen daar, en af en toe hier op Mommyhood. Vandaag deel ik de vragen en antwoorden die er afgelopen week binnenkwamen. Iets over een mommy make-up routine, trouwen, een eigen boek schrijven, een update over New York, anticonceptie en de garantie op een meisje…

1. Hoe ziet jouw mommy make-up routine eruit?

Haha, daar kan ik kort over zijn: ik draag alleen mascara dus daar ben ik ’s ochtends wel snel mee klaar. Ik heb een paar producten waar ik wel mee aan de slag kan (speciale minerale make-up vanwege mijn eczeem), maar dat heb ik al tijden niet meer gebruikt. Zal ik weer eens doen!

2. Wat doe je tijdens het middagslaapje van Maddox?

Op maandag en dinsdag zit Maddox op school en tijdens Maddox’ slaapje op woensdag is Skyler thuis en heb ik tijd voor hem. Op donderdag gebruik ik het slaapje om te werken. Op vrijdag is mijn moeder er altijd en dan gaan we ’s ochtends op pad voor boodschappen, koffie en gezelligheid. Als we thuiskomen en Maddox gaat slapen, dan gaat mijn moeder heel lief strijken voor me, is ze met Skyler en kan ik weer werken. In het weekend gebruik ik het slaapje altijd meer voor mezelf. Ik ga wat lezen, ben met Skyler of werk op zondag aan mijn fotodagboek voor de site.

3. Wanneer ga je naar New York?

Ik hoop in 2019! Ik wil nog steeds dolgraag alleen naar New York maar het kost een hoop geld en dat ligt niet voor het oprapen. Er komen steeds andere dingen tussendoor (zoals nu weer een heel duur Nima-examen). Ik vind het ook wat lastig om de kinderen los te laten (Skyler is zich erg bewust van het feit dat mama er dan niet is en Maddox hangt best veel aan me), maar ik weet ook dat het misschien maar voor 5 dagen is en dat ik er onwijs van ga genieten. Dus hopelijk heel snel!

4. Welke anticonceptie gebruik je?

Ik slik gewoon de pil! Ik merk niet zoveel narigheid en voel me met of zonder pil hetzelfde. Dit vind ik wel lekker makkelijk. Ik wilde nog voor een spiraaltje, maar ik ben zo’n schijterd en durf het niet.

5. Zou je nog voor een derde kindje willen en/of voor een meisje willen gaan?

Nee, we zijn nog steeds hartstikke compleet en we missen niks meer in ons leven. Ook geen meisje. Ook als ik de garantie op een meisje had, zouden we de kans laten schieten. Geen derde kind voor ons.

6. Hoe oud ben je?

Ik ben geboren op 9 maart 1987 en ben nu dus 31.

7. Hoe kom je het eerste trimester van onzekerheid door?

Ja, die is killing! Tijdens Skylers zwangerschap had ik de eerste echo met 11 weken en ik had toen wel steeds het gevoel van ‘gebeurt er überhaupt iets van binnen of zien we straks helemaal niks?’ Ik schrok van het bloed dat ik verloor maar voelde me ergens ook wel zeker van de zaak. Ik heb toen veel op het zwangerschapsforum gezeten om een beetje steun te zoeken, maar of dat echt een aanrader is… Gewoon vertrouwen hebben, niet teveel opzoeken op internet en het een beetje proberen los te laten. Bij Maddox had ik een vroege echo, maar dat vond ik ook niet helemaal top. Toen zat ik veel meer in onzekerheid dan met Skyler. Raymond is behoorlijk nuchter en die heeft me gelukkig wel een beetje rustig gehouden.

8. Hoe zouden de jongens hebben geheten als het meisjes waren?

Weet ik niet! We zijn pas namen gaan bedenken na de geslachtsbepalende echo en hadden niks op voorhand bedacht.

9. Hoe organiseer jij het huishouden, met of zonder planning?

Ik doe op donderdag altijd het meeste; dan maak ik alles van boven tot beneden schoon en daar hou ik ook rekening mee in mijn planner. Ik schrijf alles uit zodat ik lekker veel en vaak kan strepen. Geeft voldoening! Voor de rest doe ik alles tussendoor; de was aanzetten als de wasmand vol is, de wasbak even schoonmaken als ik toch boven mijn tanden aan het poetsen ben, een doekje langs het toilet als ik toevallig ’s avonds naar de wc ga, de stofzuiger vrijwel iedere dag door het huis, de keuken schoon voor het slapengaan en de vaatwasser leeghalen als hij klaar is. Ook ruimen we altijd het speelgoed op als de kinderen op bed liggen zodat we ’s ochtends niet beneden komen en direct in de chaos belanden. Op vrijdag helpt mijn moeder door te strijken voor me. De boodschappen doe ik altijd op zondag of bestel ik zaterdag zodat het maandag geleverd kan worden. Het is niet altijd mega schoon en zeker niet altijd netjes, maar dit is hoe het werkt voor ons. Dus alles een beetje gepland ongepland, haha.

10. Waar gaat je boek over?

Als je me op Instagram volgt heb je hier al iets van mee gekregen, maar ik ga dus een boek schrijven en heb eindelijk het onderwerp te pakken. Ik heb (nog?) geen contract bij een uitgever en er staat nog geen letter (behalve brainstormsessies) op papier, maar er komt een boek. For sure. Ik ga alleen nog niet vertellen waarover, voordat iemand anders denkt ‘oh, dat is een leuk idee! Dat ga ik ook doen, alleen dan veel sneller.’ Ik zie het al helemaal gebeuren dus ik zeg nog helemaal niks. Pas als ik denk dat het kan en als het goed voelt. Laat ik eerst maar eens gaan beginnen.

11. Zou je op dezelfde leeftijd/levensfase aan kids zijn begonnen als je nu terugkijkt?

Mooie vraag, dankjewel! Ja, ik denk het wel. Ik was er al véél eerder aan toe, maar toen Raymond en ik zeven jaar samen waren, ging onze relatie op hold en woonde ik tijdelijk weer bij mijn ouders. Toen ik na een maand of vier weer samen ging wonen met Raymond om het opnieuw te proberen, was de tijd er nog niet rijp voor en moesten we echt even werken aan onze relatie. Dit heeft uiteindelijk nog twee jaar geduurd en daarna was ik zwanger van Skyler, toen we precies tien jaar samen waren. De relatie was stabiel, we voelden ons zeker over elkaar en de tijd was goed. De komst van Maddox had ook zeker niet anders gemoeten. Ik vind het leeftijdsverschil heerlijk en heb voor mijn gevoel genoeg tijd gehad met Skyler samen en om aan het ouderschap te wennen.

12. Zijn je verwachtingen van het ouderschap uitgekomen?

Hmm, lastig! Ik denk dat ik het uiteindelijk wel moeilijker vind, vooral in het begin. Ik heb tijdens het eerste jaar met Skyler echt ontdekt dat ik eigenlijk niet de moeder ben die ik altijd dacht te zijn en dat was best even omschakelen. Mijn beeld klopte niet en dat was heel erg moeilijk. Bovendien blijven we erg lang in de slapeloze nachten hangen en dat maakt het moederschap voor mij wel lastiger dan ik voor ogen had. Maar qua liefde, (ver)zorgen, het zien opgroeien en de band tussen de twee jongens is het echt geweldig en had ik niet de verwachting dat het zo heftig zou zijn. Heftig vol liefde, maar ook zeker heftig qua zorgen die je je kunt maken.

13. Jij gaat vroeg slapen en Raymond is laat thuis. Enige qualitytime doordeweeks?

Haha, ja dat is er zeker wel hoor! Het is echt niet zo dat Raymond altijd laat thuis is en ik altijd vroeg in bed lig. Raymond is vaak gewoon om 18:00 uur of uiterlijk 19:00 uur thuis en dan begint onze avond gewoon. Als ik dan om 21:00 uur naar bed ga hebben we toch zeker twee uur samen gehad. Bovendien kijken we ook regelmatig series, ga ik vaak rond 22:00 uur slapen of duik ik vroeg in bed als Raymond dus juist laat gaat zijn. Raymond heeft zo zijn periodes. Het kan wekenlang 20:00 uur zijn maar ook wekenlang 18:00 uur. Komt dus altijd wel goed!

14. Doe je ook weleens iets met Raymond zonder de kinderen?

Veel en veel te weinig! We willen vaker uit eten, een nachtje weg, naar de bioscoop of iets anders leuks doen, maar uiteindelijk plannen we het niet en komt er niks van. Ontzettend zonde en zeker iets waar we aan moeten werken.

15. Mij lijkt het ouderschap een grote puzzel qua tijdsplanning voor het hele gezin. Heb je tips?

Ik heb eigenlijk een heel vast schema waar we ons aan houden en noteer alles in mijn planner. Skyler zit op school dus ik moet me vooral bezighouden met de schooltijden, maar die zitten zo in mijn systeem dat ik alles daar omheen bouw. Maddox’ slaapjes, mijn werk en het huishouden. Als er dingen tussen komen, zoals donderdag naar de kinderarts, dan verschuiven er weer andere zaken die ik die dag wilde doen. Skyler heeft woensdag een feestje in de middag op de tijd dat Maddox slaapt, waardoor er voor mij weer werk- of huishoudtijd vrij komt die ik dus weer op donderdag mis. Ik maak iedere week zo’n planning; ik check de schoolroosters, vraag Raymond naar zijn agenda, de boodschappen heb ik in huis of worden gebracht, ik weet dat mijn moeder er iedere vrijdag is en dat ik woensdag zoveel mogelijk vrij hou voor de kinderen. Mits er dus niks op andere dagen tussenkomt, zoals deze week. Het wordt misschien anders als er straks zwemlessen en eventuele clubjes bij komen, én als Maddox ook naar school gaat en zijn eigen ding krijgt. Voor nu vind ik het qua tijdsplanning prima te doen. Behalve dan mijn werk, dat vind ik nog steeds wel lastig om te plannen. Ik gebruik de maandag en dinsdag om veel te doen, en de rest doe ik dan overal een beetje tussendoor. Vaak lukt het me wel, maar echt vooruit schrijven doe ik niet.

16. Wat zijn jullie ‘regels’ in huis?

Ik hou erg van duidelijkheid en wil dan ook graag weten wat iedereen van plan is. Is Raymond onverwachts later, dan wil ik dat er gebeld wordt. Is er iets op school, dan wil ik dat het verteld wordt. Ik hecht erg veel waarde aan duidelijkheid en communicatie. Daarnaast vind ik rust heel erg belangrijk en doen we het allemaal erg goed op een vast ritme. Die probeer ik ook te waarborgen. Qua regels zijn we voor de rest erg vrij en open. Er mag veel, er kan veel, maar ga er dan niet mee lopen sollen en ga niet de grenzen over. Praat, wees duidelijk en respectvol en dan komen we er met zijn vieren wel uit.

17. Omschrijf jezelf als moeder eens in een zin.

Een lieve, relaxte, grappige, makkelijke moeder waarbij veel kan, mits je niet haar grenzen over gaat en haar ook haar eigen tijd laat hebben.

18. Hoe red jij het al vijf jaar op gebroken nachten?

Ehm, het moet gewoon. Ik kan moeilijk tegen de kinderen zeggen ‘vandaag even niet’ en weer mijn bed in duiken, haha. Ik probeer mezelf in het ritme te houden en op te staan alsof er ’s nachts niks gebeurd is. Best lastig, want natuurlijk ben ik moe. Natuurlijk snak ik naar doorslaapnachten en natuurlijk wil ik er niet steeds uit omdat Maddox huilt. Maar helaas doe ik er niks aan en wisselen de nachten van één keer eruit tot ieder uur eruit. Gelukkig komen de eerste soort nachten vaker voor en gaan we echt de goede kant op, maar van doorslapen is geen sprake. Ik ben ook geen persoon die ’s middags dan even gaat liggen, want ik wil ook gewoon mijn werk blijven doen en in het dagelijks ritme blijven. Ik kies er dus voor om eerder naar bed te gaan om dan in ieder geval al wat uren te pakken. Maar er vallen genoeg ballen op de grond en momenteel valt het me wel heel erg zwaar. Dus denk alsjeblieft niet dat ik een of andere robot ben die het bijvoorbeeld makkelijker doet dan jij. Ook ik struggle dagelijks met die eeuwige vermoeidheid, die eeuwige hoop iedere avond en de eeuwige ‘je zoekt het maar uit vannacht, ik laat je huilen maar kan het uiteindelijk toch niet’-gedachte. Het is rete zwaar en ik kan het helaas niet leuker en makkelijker maken. Slechts volhouden.

19. Wanneer pak jij tijd voor jezelf?

’s Avonds als de kinderen op bed liggen of bijvoorbeeld op maandag of dinsdag, mijn werkdagen. Soms laat ik mijn werk lekker voor wat het is of heb ik genoeg gedaan, zodat ik ergens koffie kan drinken, wat kan shoppen of gewoon lekker kan struinen. Thuis overdag zul je me niet snel met een boek of Netflix op de bank zitten. Geen idee waarom niet, dat is iets wat ik niet kan. Of ik werk, of ik ben met de kinderen bezig. In het weekend kan ik dat wel en ga ik gerust lezen terwijl de kinderen lekker spelen. Of ik zit doelloos met mijn telefoon maar terwijl anderen dat misschien vreselijk vinden, haal ik daar toch ook wel weer ontspanning uit.

20. Ga je nog trouwen?

Als het goed is wel, haha.

21. Hoe gaat het met mij en mijn allergieën?

Sluit ik af met deze persoonlijke vraag. Ik ben nog steeds heel erg moe en alles kost me wat meer moeite. Ik schreef daar laatst al een artikel over. Ik heb heel veel mooie plannen en ideeën, maar mijn hoofd werkt niet mee en ik blijf wat vast hangen. Er staat iedere dag een stuk online maar je merkt achter de schermen niet dat dat behoorlijk veel energie kost en dat ik soms urenlang niet weet wat te schrijven. De samenwerkingen blijven wat achter, ik heb geen puf om te sporten terwijl ik dat wel wil en heb teveel op mijn lijstje staan waar ik aan wil werken, maar waar mijn hoofd niet aan mee werkt.

Qua allergieën en longen gaat het wel een stuk beter. Ik gebruik minder medicatie en heb het minder benauwd. De oplettende kijker heeft Muis al even niet gezien en die is dan ook nog steeds bij het oppasgezin waar hij het heerlijk heeft. We noemen het echt zijn pensioen en zijn oudedagsvoorziening, haha. Hij wordt dagelijks in de watten gelegd, loopt in bossen, is altijd met twee grote honden samen en hij krijgt meer liefde dan ooit. Soms moet je keuzes maken, qua gezondheid en voor het beestje zelf. Ik denk in ons geval dat we het niet beter hadden kunnen doen. Voor hem, maar ook voor mij. Hoe pijnlijk het soms ook is. Gelukkig zijn het vrienden van ons en gaat er geen dag voorbij zonder update.

Al met al loopt alles door hier thuis, maar kost het wel wat meer moeite. Ik wil zoveel, maar het kan en lukt even niet. Ik deel altijd enthousiast mijn hersenspinsels en ideeën met jullie en daardoor wek ik misschien het idee dat ik alles maar kan doen. Of dat alles binnen nu en twee maanden gedaan is, haha. Dat is dus absoluut niet het geval en daarom moet ik soms misschien een beetje oppassen met wat ik allemaal roep. Hopelijk kan ik in ieder geval in 2019 iets van mijn lijstje af gaan strepen. Ik moet in ieder geval keuzes gaan maken en alles maar eens gaan plannen, dan gaan we zien waar het schip strandt. In New York of in Aalsmeer. Met een diploma Nima A op zak of niet. Met Mommyhood of misschien wel met iets anders. Met het ja-woord achter de rug of niet. Maar sowieso met een boek. Met mijn gezin. En hopelijk met doorslaapnachten.