Mama ABC

Een tijdje geleden plaatste ik een tag: de Baby ABC. En omdat jullie persoonlijke artikelen, en dan helemaal in de vorm van lijstjes, leuk vinden om te lezen, vul ik vandaag een ABC’tje over mezelf in. Over het moederschap, mijn ervaringen, ontdekkingen, etc. Jullie leren mij zo nog iets beter kennen, weten precies hoe ik overal over denk en kunnen ontdekken hoe ik het moederschap ervaar, voor zover dat nog niet helemaal duidelijk was. Eerlijk, recht voor zijn raap en helemaal zoals jullie van me gewend zijn. Enjoy!

A: Aandacht.
Ik vind het maar lastig hoor, om mijn aandacht te verdelen. Overdag ben ik enorm druk bezig met mijn werk en Skyler en ’s avonds komt daar mijn vriend ook nog eens bij. Ik ben blij als ik dan op de bank kan ploffen en tegen anderen kan zeggen ‘nu even niet’. Zoals ik laatst al schreef gaat dat misschien ten koste van bepaalde contacten, maar momenteel kan ik gewoon even niet meer opbrengen. Ik moet aan mijn nieuwe leven wennen en moet nog een goede balans zien te vinden tussen mezelf, werk, het gezinnetje en alle mensen daar omheen.

B: Bijbel.
Momenteel ligt er hier een boek op tafel wat voor mij gelijk staat aan de bijbel. Het is de gebruiksaanwijzing van Skyler die ik er bij de geboorte niet uit geperst heb; Oei, ik groei. Ik zweer bij dat boek en bij iedere lastige periode of slapeloze nacht komt dat boek weer tevoorschijn. Wat kan ik verwachten? Hoe kan ik het beste reageren? En vooral: hoe lang duurt dit sprongetje nog?

C: Concentratievermogen.
Toen ik zwanger was zakte mijn concentratievermogen naar 0%. Ik hoorde van veel mensen dat dat zou blijven en dat is echt, echt waar. Helaas. Ik moet mezelf streng toespreken en echt werken met vaste tijden, anders komt er gewoon niets van me terecht. Zodra ik maar even iets anders zie liggen of op een andere website beland is het hek van de dam en ben ik weer zo een uur kwijt. Dood- en doodzonde. Ik heb daarom met mezelf afgesproken dat ik stipt om 09:00 uur begin te werken. Als ik dus eerder achter de computer zit, wat vaak rond half 9 is, heb ik een half uurtje voor mezelf. Tussendoor check ik ook nog regelmatig social media kanalen dus ook daar moet ik een beetje mee oppassen. Ik maak iedere dag to do-lijstjes en weet van mezelf dat dat haalbaar moet zijn. Dus óf ik werk gewoon door zodat het af komt, óf ik moet ’s avonds langer door en kan niet zo vroeg op de bank ploffen om televisie te kijken. Even hard zijn voor mezelf!

D: Dankbaar.
Het is waar wat ze zeggen: als je zelf moeder bent geworden waardeer je je eigen moeder des te meer. Nu had ik al een enorme goede band met mijn mams maar dat is sinds de komst van Skyler alleen maar beter geworden. Iedere week komt ze gezellig langs en neemt ze veel van me over. Aan het eind van de dag is mijn huis schoon, alle was weggewerkt, gestreken en staat er eten op tafel. Bovendien neemt ze vaak Skyler van me over waardoor ik flink door kan werken en vind ik het fijn om advies te vragen en om te horen hoe zij alles deed. Heerlijk! Het is ook zo fijn om nu steeds een opgeruimd en net huis te hebben zonder overvolle wasmanden of troep om me heen. Met dat concentratievermogen van mij is het fijn dat ik me even alleen bezig kan houden met Skyler en mijn werk zodat ik overdag lekker productief bezig kan zijn. En trouwens; dat kost me momenteel al even tijd en energie genoeg…

E: Eten.
Of beter gezegd; het slechte eten. Gelukkig kom ik nu weer een beetje in het ritme maar de eerste periode van het moederschap heb ik óf slecht gegeten, óf niet gegeten. Ik was blij dat de eerste twee weken mijn kraamhulp goed voor me zorgde, anders had ik werkelijk waar niks naar binnen gekregen. Daarna gooide Skyler steeds roet in het -ha!- eten. Ik was veelal bezig met hem en vergat het gewoon om iets voor mezelf klaar te maken. En als ik dan wel opeens honger had en iets wilde pakken, ging ik 9 van de 10 keer voor iets heel makkelijks. En makkelijk is toch vaak ongezond. Ik kwam dan ook wat kilootjes ná mijn zwangerschap aan, alhoewel dat niet helemaal de bedoeling was. Maar ik ben druk bezig met het verliezen van deze stommiteitenpondjes en ik kan gelukkig zeggen dat het de goede kant op gaat. Ik moet goed voor mezelf zorgen!

F: Foto’s.
Ik ben dol op foto’s en heb voor mezelf dan ook besloten dat ik een fotografiecursus wil volgen om mijn camera nog beter onder de knie te krijgen. Voor mijn zwangerschap, maar helemaal erna, heeft de camera niet stil gelegen. Ik schiet alles wat los en vast zit en heb iedere week wel een nieuwe achtergrond op mijn telefoon van een mooie foto van Skyler. In ons huis vind je veel foto’s en de laatste tijd heb ik veel Instagram-kiekjes laten afdrukken bij Printic om ze als polaroid thuis te ontvangen. Hier ga ik ook nog wat leuks mee doen als ik er eenmaal over uit ben wat ik precies wil. Naast dit alles heb ik nog een polaroid cameraatje waar ik instant foto’s mee kan maken. Tsjah, ik blijf schieten.

G: Gezellig.
Ja, ik heb mijn handen vol aan Skyler en ja, het is allemaal soms een beetje lastig combineren met thuiswerken. Maar o, wat vind ik het ook gezellig als hij naast me in zijn kinderstoel zit en verhaaltjes zit te vertellen. Of als ik ’s ochtends mijn ogen open en Skyler kijkt me lachend aan na een ontiegelijke rotnacht om het voor zijn doen een beetje goed te maken. Het is gezellig in huis en ik geniet er met volle teugen van. Vooral als we met zijn drietjes op stap zijn voelt het alsof alles compleet is. Cliché, maar waar.

H: Huishouden.
Voor mijn zwangerschap was alles thuis netjes in orde. Oké, ik kon weleens een keer een extra wasje draaien of een keer extra de stofzuiger pakken, maar over het algemeen was het netjes, schoon en altijd opgeruimd. Sinds de komst van Skyler is dit andere koek. Ik liep steeds achter de feiten aan, zat ’s avonds op de bank en had nergens zin meer in, was overdag bezig met mijn werk en moest tussendoor Skyler verzorgen. Mijn vriend draaide overuren op zijn werk en daardoor schoot alles er weleens bij in. Maar mama’s to the rescue. Zoals ik hierboven al ergens vertelde komt mijn moeder iedere week om te helpen. We maken alles schoon, stofzuigen, dweilen, halen eventueel het bed af, doen de was, mams strijkt alles. Alles is gedaan in een paar uurtjes tijd en dat is toch wel heel erg fijn. De rest van de week hoef ik eigenlijk vrij weinig te doen. Een wasje draaien of de stofzuiger door het huis trekken kan altijd en hoeft niet veel tijd te kosten. Het brengt rust met zich mee en zorgt ervoor dat ik ook in mijn hoofd een stuk rustiger ben en me thuis gewoon kan concentreren op mijn werk in plaats van op het strijkgoed wat nog op de stoel ligt. Of een badkamer wat nog gesopt moet worden.

I: Interesses.
Ik had het niet voor mogelijk gehouden maar het moederschap heeft me veranderd. Mijn interesses zijn veranderd. Ik ben nog steeds dol op schrijven en nog steeds dol op de muziek van Anouk. Maar andere dingen zijn gewoon anders dan voor de bevalling. Zo hoef ik niet meer urenlang te shoppen, ben ik soms liever even aan het knutselen thuis in plaats van een uur langer achter de computer, vind ik het stiekem veel leuker om over Skyler te schrijven dan over een paar nieuwe schoenen en leg ik mijn prioriteiten gewoon even ergens anders. Ik hecht veel waarde aan rust in huis en hoef niet altijd maar op pad. Het is misschien allemaal een beetje suf maar voor mij valt alles juist op de juiste plek. Dit is wat ik wil en dit is waar ik me fijn bij voel. Lekker mijn eigen ding doen, voor ons kindje zorgen en ’s avonds met het gezinnetje compleet in huis. Instant happiness.

J: Jongetje.
‘Nou, daar kunnen we niet omheen; jullie krijgen een jongetje!’ Ik weet het moment nog goed dat we de geslachtsbepalende echo hadden en daar heel duidelijk op het beeld een piemeltje in de lucht zagen steken. Daar was geen ontkomen aan. Ik heb nooit een voorkeur of gevoel gehad en was daarom ook niet in shock of verbaasd. Ik had dan ook geen idee of ik een jongens- of meisjesmama zou zijn. Maar weet je? Je weet dat pas na de geboorte, volgens mij. Zodra je een jongen krijgt ben je een jongensmama. Krijg je een meisje? Ben je een meisjesmama. Je groeit er in mee en je leeft er naartoe. Momenteel heb ik dus een jongetje en dat vind ik fantastisch. Een jongetjesmama. Een jongetje dat zijn mama fantastisch vindt, dat de hele dag verliefd naar me kijkt en de hele dag aan me loopt te frunniken. Jongetjes zijn mamakindjes en dat merk ik nu al ontzettend. Ach, daar kun je toch alleen maar van houden?

K: Kinderen
Er wordt me vaak gevraagd of het woordje kind voor mij gaat veranderen in kinderen. Oftewel: of ik nog meer kindjes zou willen krijgen. Ik kan daar kort over zijn; ik weet het niet. Ik heb altijd geroepen dat ik twee kindjes zou willen maar momenteel weet ik dat niet. Ik vind het fantastisch dat ik moeder ben en dat Skyler mijn kind is, maar ik moet ook eerlijk toegeven dat ik mijn handen behoorlijk vol aan hem heb. En als hij eindelijk oud en wijs genoeg is om goed te slapen en alleen te spelen, en we beginnen aan een tweede en gaan weer datzelfde proces in? Ik heb gewoon werkelijk geen idee. Een tweede zou ik fantastisch vinden voor Skyler zodat hij altijd iemand heeft, en ik zou het ook prachtig vinden om nogmaals zwanger te worden. Maar ik weet het niet. Misschien begint het over twee of drie jaar te kriebelen. Misschien niet. We’ll see. Voor nu voelt het als compleet en voorlopig blijven we dus ook gezellig met zijn drietjes.

L: Liefde.
Liefde voor mijn vriend die nu tevens papa is. Liefde voor Skyler die ik mijn zoontje mag noemen. Liefde voor mijn ouders die zulke fantastische opa en oma zijn, liefde voor mijn hondje dat Skyler helemaal accepteert en liefde voor mijn werk, omdat Styleguide evengoed geweldig blijft draaien en Mommy To Be een groot succes blijkt te zijn. Liefde voor de vrienden die blijven volhouden, liefde voor Anouk, waar ik nog steeds intens van kan genieten en liefde voor notitieboekjes, om de chaos in mijn hoofd toch nog een beetje ordelijk te houden.

M: Moe.
Chronisch Moe. Zie S van Slapeloosheid.

N: Nieuw.
Zodra je voor het eerst moeder wordt is alles nieuw. Je zult alles zelf moeten uitvinden, alles moeten aanvullen en bij alles op je eigen gevoel moeten vertrouwen. Je hele leven verandert en je moet alles opnieuw indelen. Ik vertelde ooit al eens eerder in een blogje dat ik niet altijd op een roze (blauwe!) wolk zit en dat ik dat knap lastig vind. Maar nu ik wat weken verder ben geef ik gewoon aan mezelf toe dat dat helemaal niet hoeft. Mijn hele leven is compleet gedraaid en ja, ook ikzelf moet daar aan wennen. Nu Skyler ruim vijf maanden is kan ik zeggen dat ik langzaam weer de oude begin te worden. Dat ik mezelf weer een beetje terug vind, maar ook begin te wennen aan het ritme, aan mijn nieuwe leven. Alles is nieuw. Alles heeft tijd nodig. Dat is ook vaak wat ik tegen andere kersverse mama’s zeg. Natuurlijk is het genieten. Maar het is ook zwaar werken, heel zwaar werken.

O: Ontzwangeren.
Tsjah, ik heb er al een hele hoop woorden aan vuil gemaakt en kan jullie laten weten dat ik momenteel nog steeds in de fase van het ontzwangeren zit. Ik mag dan redelijk gewend zijn en weer een beetje de oude worden; ik ben er nog lang niet. Gelukkig heb ik nog zo’n vier maanden volgens de officiële boeken om de oude ik terug te vinden. Om mijn lichaam weer een beetje in toom zien te krijgen, om mijn leven op de rit te krijgen, om goed voor me te zorgen en om de perfecte moeder te kunnen zijn. Ik dacht stiekem echt dat ontzwangeren een fabeltje was en dat vrouwen het als excuus gebruikten op alles wat maar even tegenzat of niet wilde lukken. Wrong. Ontzwangeren is een bitch. Big time.

P: Papa.
Weet je? Als je zwanger bent, en zeker als je bevalt, is het niet meer ‘wij’. Het wordt ‘ons’ en daar moeten beide partijen aan wennen. Ook papa heeft het er soms moeilijk mee dat er nu iemand is waar hij de aandacht mee moet verdelen. Hij heeft een enorm drukke baan en is dan blij als hij ’s avonds laat op de bank kan ploffen om lekker even niks te doen. Maar papa’s moeten ook niet vergeten dat mama’s ook moe zijn. Dat ze de hele dag met hun kind in de weer is geweest en ook weleens hun handen vrij willen hebben. Gelukkig begint papa dat steeds beter te begrijpen. En je moet ook echt niet raar op staan kijken als je relatie met papa iets verandert als je bent bevallen. Het is echt hard werken om je relatie te houden zoals het was. Maar weet je? Ook dat komt helemaal goed. En je bent misschien nog wel verliefder dan ooit op papa omdat hij zo lief met jullie kindje is. Ik smelt namelijk voor grote mannen met kleine kindjes op hun arm. Vooral als ze samen gaan douchen is het ultiem genieten om van achter de deur stiekem mee te gluren en hun verhalen te horen.

Q: Q&A.
Ik ben inspiratieloos. Vraag maar raak en ik zal antwoorden op alles. Bijna alles.

R: Rust.
Zodra Skyler ’s middags in zijn bedje ligt is het rust in huis en geniet ik daar intens van. Muziekje zachtjes op en lekker aan het werk. Of ik ga even achter de computer vandaan en fröbelen in mijn agenda. Of ik maak domme lijstjes in mijn notitieboekje. Of bladeren door tijdschriften. Het maakt me eigenlijk niet uit; het is helemaal doodstil in huis en dat zijn voor mij mijn oplaadmomentjes. Ook douchen is een zaligheid. Het is Raymonds taak om met Skyler te douchen dus mijn douchebeurten zijn momentjes voor mezelf. Het voelt bijna als vakantie om even een kwartier een momentje voor jezelf te hebben. Maar stiekem word ik toch ook wel weer vrolijk als ik dat gebrabbel vanuit Skylers kamertje hoor en hij me met pretoogjes aankijkt en probeert duidelijk te maken dat hij opgetild wil worden. Doeg rust, hallo gezelligheid!

S: Slapeloosheid.
Skyler slaapt overdag fantastisch maar ’s nachts is het nog steeds een drama. In bed, bij mij, in zijn wagen. Momenteel slaapt hij overal onrustig. Hierdoor slaap ik natuurlijk voor geen meter. Ik stap ’s avonds uitgeput in bed en kom er ’s ochtends gesloopt uit. Maar weet je? Het went. Het went om ’s nachts uit bed te gaan voor een verdwaalde speen, voor het maken van een flesje en voor het uit bed halen van een baby die weer eens bij jou wilt liggen. Het went echter niet om niet meer uit te kunnen slapen. O, wat mis ik die goede, oude tijd. Dat we uitsliepen tot 10, 11 uur. Dat we vervolgens besloten om nog een uur langer te blijven liggen en om te besluiten dat je er ’s avonds om 21 uur weer in gaat. Nu wacht ik op een laatste fles en hoop ik dat ik een nacht heb met minimaal vier uur slaap. Ik kan nu al niet wachten op de tijd dat ik weer eens doorslaap van 11 tot 7. Misschien volgende week… Raymond fietst de Amstel Gold Race en ik heb besloten om lekker te bivakkeren bij mijn ouders. Skyler op de eerste verdieping, naast de kamer van mijn ouders; ik op zolder. Met een deur wat dicht kan. O, ik ga het hele weekend slapen.

T: Tijd.
Wat is dat, tijd? De dagen vliegen voorbij, de nachten duren ontzettend lang en ik ben soms helemaal het besef van de dagen en de tijd kwijt. We zitten alweer in april en Skyler is volgende maand alweer 6 maanden. Like wtf? Het komt natuurlijk ook omdat ik thuis werk. Ik probeer dan wel een beetje een weekend in te lassen; toch gaat mijn werk altijd door. Hierdoor moet ik soms even goed nadenken welke dag het precies is en welke afspraak ik nu ook alweer had. Bovendien ben ik overdag zowel aan het moederen als aan het werk waardoor de tijd echt voorbij vliegt. Is het eerst nog 12 uur; vijf minuten later kijk ik en zie ik opeens de klok 18 uur slaan. Het ging altijd al snel maar nu ik moeder ben helemaal. O, wat een clichés vandaag toch allemaal. Maar het is waar. Echt. Moeders kunnen erover meepraten.

U: Uitgaan.
Ik ben nooit een feestbeest geweest en hou ook absoluut niet van stappen. Ik hou er niet van om in een kroeg te staan of uitgebreid te dansen in een discotheek. Liever ga ik lekker uit eten of naar de bioscoop. En uit eten gaat misschien wel samen met zijn drietjes; de bioscoop is toch wel lastiger. Mijn vriend en ik hadden een Pathé-pas voordat ik beviel en we brachten ieder weekend wel door in de filmzaal voor twee uurtjes vermaak. Nu zijn het filmpjes op de bank. Ook leuk, maar stiekem mis ik dit momentje voor onszelf een beetje. Ik ga eerdaags gewoon eens een oppas regelen zodat we samen op pad kunnen. Moet ook eens gebeuren, toch? Naast dit alles ben ik dol op concerten. En ondanks dat ik een week voor mijn bevalling en twee weken na mijn bevalling nog bij optredens van Anouk zat, mis ik het alweer enorm. Dit zijn altijd momentjes voor mij waar ik ultiem van kan genieten. Daarom besloot ik afgelopen week weer lekker kaartjes te kopen. Ik ga naar Ed Sheeran in november en naar Blof in december! Het duurt nog even maar ik heb weer iets om naar uit te kijken!

V: Vriendschappen.
Deze veranderen als je moeder bent. Sommigen worden hechter; sommigen verwateren. Je leert nieuwe mensen kennen en er verdwijnen oude bekenden. Het hoort bij het leven. Bij de verschillende fases die je doormaakt. Wel lastig en misschien te voorkomen, maar absoluut iets om rekening mee te houden. Je moet je best doen om bepaalde contacten te onderhouden. Ik ben daar niet altijd even goed in, dat geef ik maar direct toe. Ik leef momenteel heel erg in mijn eigen wereldje. Mijn gezin, mijn werk en mijzelf. Eventjes egoïstisch. De eerste weken na de bevalling liep ik behoorlijk hard van stapel. Direct weer aan het werk, direct de hort op. Ik was kapot en mijzelf behoorlijk kwijt. Soms is het dan nodig om jezelf even terug te trekken. Het gaat allemaal een stuk beter, ik weet wat ik wel en niet kan doen, hoe ik mijn werk en het moederschap kan combineren en hoe ik ook nog tijd voor mezelf over hou. Voor nu is dat even genoeg. Op natuurlijk wat leuke lunches en af en toe een bezoekje van een vriendin hier thuis na.

W: Winkelen.
Ik bekende al een beetje dat uren shoppen er voor mij niet meer in zit. Het zou wel kunnen, want Skyler is een makkelijke wat dat betreft en wil best de hele dag mee de hort op. Maar ik heb er gewoon niet zoveel behoefte meer aan. Ik doe een rondje Zara, Mango, H&M en Bijenkorf en dan heb ik het wel weer gezien. Ik koop wat ik leuk vind, wat lekker zit en wat stiekem toch ook wel praktisch is (jaja, praktische moeke). En bovendien: ik kom vaker met kleding voor Skyler thuis. Want hoe leuk ik het ook vind om voor mezelf wat aan te schaffen; babykleertjes zijn gewoon véél schattiger. Wel spaar ik momenteel voor mijn volgende designertas dus dat kan er ook mee te maken hebben dat ik even geen behoefte heb aan al teveel kledingshoppen. Ik hou mijn doel goed voor ogen en vraag me bij iedere aankoop af of het het waard is om geld van het budget van de tas te pakken. Enne, New York komt eraan. Halló, daar ga ik natuurlijk wel winkelen. Tot het mijn dood wordt.

X: xxx
En nu verwachten jullie natuurlijk een heerlijk verhaal over of je nog wel seks hebt of dat je compleet aseksueel bent geworden na een zwangerschap en het krijgen van een kind. Nope, not gonna happen. Je kan ook té persoonlijk zijn. Het was een mooie invuller.

Y: Youtube.
Youtube is onze redder in nood. Voor als Skyler wakker wordt, zijn zin niet krijgt of even geen geduld heeft om iets voor zichzelf te doen terwijl ik nog een paar minuten nodig heb voor die ene deadline of dat ene artikel. Een filmpje van Woezel en Pip of Micky Mouse Club is favoriet. Ik heb dan even geen kind aan Skyler en kan ongestoord nog een paar minuten aan de slag. Thank you, Youtube!

Z: Zoon.
Ik heb gewoon een zoon. Een stoere bink in huis die door ons opgevoed gaat worden. Vanmorgen liep ik naar de supermarkt en kwam ik weer even tot het besef dat ik gewoon mama ben. Ik dacht terug aan de afgelopen tijd en heb gewoon af en toe momenten dat ik het niet geloof. Dat ik er ooit een kind heb uitgeperst en dat ik die, samen met mijn vriend, op ga voeden tot een volwassen kerel. Bizar. Veel ongeloof, maar ook veel geluk. Moeder van een zoon. Voor nu, voor altijd. I love it!