Wat is het afgelopen jaar een jaar van veranderingen geworden. De afgelopen twee jaar doe ik niet echt aan goede voornemens maar stel ik mezelf één doel: goed voor mezelf zorgen. Nu is dat vorig jaar heel erg goed gelukt als je het mentaal bekijkt. Ik werd liever voor mezelf, liet de strijd tegen de kilo’s los en wilde gewoon weer even helemaal loskomen van alles wat ik mezelf opgelegd had en wat me de afgelopen jaren enorm tegengewerkt heeft. Ook dit jaar zou ik daarmee doorgaan, maar dat ik zúlke veranderingen zou doormaken, had ik niet voor mogelijk gehouden. En daar hoort toch wel een mooie beloning bij in de vorm van een sieraad van Isabel Bernard, mijn favoriete merk dat ik dagelijks draag. Ik ben echt dol op hun sieraden en draag het heel graag.
Toen Corona om de hoek kwam kijken, alles op slot ging én iedereen thuis kwam te zitten, werd wandelen echt een uitlaatklep. Daarna kwam de sportschool met toffe buitenlessen en binnen no time had ik de smaak te pakken. Ik pakte mijn voeding aan en opeens ben ik een paar maanden verder en is er tien kilo af. Zijn de kilo’s voor mij belangrijk? Ik merk van niet, want ik heb daar vorig jaar keihard aan gewerkt. Ik merk wel dat het sporten me héél veel goeds doet en dat de goede voeding me meer energie geeft. Mijn lichaam is sterker, ik ben conditioneel beter en voel me gewoon heel erg goed. Het heeft me doen beseffen dat het echt heel belangrijk is om je mindset eerst op orde te hebben alvorens je aan de slag kan met de overige zaken. Ik merk namelijk nu dat ik het lekker vind dat ik wat kilo’s kwijt ben, maar dat het vooral de energie, de conditie, de me-time en de zin in het sporten is wat ik zo ben gaan waarderen.
De komende tijd hoop ik dit natuurlijk vast te houden. Ik ben op dit gebied behoorlijk wispelturig en heb vaak mijn goede en slechte momenten. Het is zelfs zo erg, dat ik al een paar weken dé dip verwacht die roet in het eten gaat gooien. Vooralsnog blijft dat uit want het voelt goed wat ik doe. Het sporten is geen moeten meer maar willen. Ik vind het een kick om alle ringen op mijn Apple Watch vol te maken. Mijn eten is zo onder controle, dat ik de balans heb tussen mijn gezonde maaltijden en af en toe op de bank ploffen met chocola. En dat is ook wel een verschil ten opzichte van mijn afvalperiodes. Chocola was toen uit den boze, totdat ik er zoveel trek in kreeg dat ik naar de supermarkt wilde (en ging) om alles te kopen wat ik lekker vond. Nu hoort het dus gewoon bij mijn eetpatroon.
Ik ben sinds maart aan het wandelen en sinds mei aan het sporten en beter op mijn voeding aan het letten. Sindsdien heb ik het verweven in mijn week en gaat er eigenlijk geen dag voorbij zonder een wandeling of sportmoment. Mijn ringen op de Apple Watch zijn in de maand augustus iedere dag vol gegaan en ook september is tot de dag van vandaag voltooid. Toen ik van Isabel Bernard een sieraad mocht uitkiezen, wist ik dan ook heel snel wat ik wilde; een ring. Een gouden ring met steentjes als symbool voor deze mooie tijd en resultaten. Misschien wel een beetje een ring om ‘ja’ te zeggen tegen mezelf. Ja, ik blijf goed eten en sporten want ja, ik voel me er veel beter en energieker door. Ja, ik mag er zijn en ja, ik ben het waard. Ja, ik ben goed genoeg en ja, ik zal altijd mijn best blijven doen om de beste versie van mezelf te worden. En ook ja, het kan af en toe wat slechter gaan en ja, ik zal mijn best doen om dan weer terug te pakken. Dus ja, de ring was ik waard. En iedere keer als ik die schittering van de gouden ring zie, denk ik weer even aan de mooie veranderingen die de afgelopen twee jaar hebben plaatsgevonden. Ik heb het idee dat ik na de tropenjaren weer eindelijk een beetje mezelf begin te worden. Een nieuwe versie van mezelf.
