Het leed dat sprongetje heet: mentale groei

Het mentale sprongetje. Al onze baby’s krijgen er mee te maken.

‘Skyler, wat is er toch mannetje?’ Het is een vraag die ik de laatste vier nachten regelmatig aan hem gesteld heb en steeds weer was ik boos omdat ‘ie nog niet kan praten. Kon het maar, dan had ‘ie me tenminste kunnen vertellen waar hij last van heeft. De laatste nachten zit ik namelijk ieder uur rechtop met die kleine. Ieder uur wordt ‘ie onrustig wakker, begint ‘ie te huilen en wordt ‘ie pas rustig zodra hij op mijn borst in slaap valt. Daarna leg ik hem naast me neer en begint de ellende een uurtje later weer. Ik zat even met de handen in het haar. De onrustigheid begint namelijk na het avondeten, stopt dan na de laatste fles en begint twee uur daarna weer. Overdag gaat het uitstekend. Skyler vindt zijn ritme en kan zichzelf al iets beter vermaken. Hij kijkt af en toe een paar minuutjes Woezel en Pip, speelt in de box, ligt op het vloerkleed, slaapt in zijn bedje of zit naast me in de wipstoel terwijl ik aan het werk ben. Bovendien ligt hij heerlijk in de kinderwagen te slapen als ik op pad ga. Maar rond een uur of acht? Dan begint hij onrustig te worden, veel te spugen en flink te huilen. Ik gaf het allemaal redenen; nog steeds last van zijn krampjes, tandjes die misschien al beginnen te drukken onder het tandvlees, maagzuur of gewoon even niet zo in zijn hum. Ik geloof dat het boek ‘Oei, ik groei’ mij vanmorgen het verlossende woord heeft gegeven; de sprong van 4,5 maand. Want hoe oud is Skyler vandaag? Precies 4,5 maand.

Het is absurd in hoeverre het boek klopt met de groei van Skyler. Ik kan er de klok op gelijk zetten en steeds als ik met mijn handen in het haar zit en een week lang met een onrustig kind zit, kan ik het boek erbij pakken en zie ik dat Skyler in een sprongetje zit. Maar nu hoor ik vaak om me heen; ‘wat zijn nu precies sprongetjes?’ Ik wist het ook niet voordat ik dit boek had en ik kan zeggen dat het een absolute eyeopener is en heel veel van het gedrag van je kindje verklaard wordt.

Er is ontdekt dat, van tijd tot tijd, iedere ouder met een huilend baby’tje zit en dat je negen van de tien keer niet precies weet wat er aan de hand is. Normale, gezonde baby’s waren verrassend op dezelfde leeftijd huilerig, lastiger, veeleisender en hangeriger. De klok kon er op gelijk worden gezet. Leeftijden waarop de ouders best wanhopig kunnen worden. Ik zit echt op dit soort moment met tranen in mijn ogen naar Skyler te kijken. Wat moet ik doen? Wat kan ik doen? Hoe haal ik het verdriet weg? Zie ik iets over het hoofd? Maar er schijnt een theorie achter te zitten; de sprongetjes. Mentale sprongetjes waarin baby’s enorm veel nieuwe dingen leren. Hun ontwikkeling verandert drastisch en dit opent weer deuren. Tijdens zo’n lastig moment wordt er een vooruitgang geboekt in de ontwikkeling en alhoewel dat natuurlijk heel erg fijn en nodig is; baby’s hebben daar geen boodschap aan. Ga jij ze maar eens uitleggen dat ze een mentale ontwikkeling doormaken… Het zet hun vertrouwde wereld op zijn kop en van de een op de andere dag is alles anders. Dit gebeurt allemaal met sprongen. Lange tijd gebeurt er niks en het andere moment gaat je kindje met sprongen vooruit. Niet alleen qua lengte, maar dus ook qua gedrag. Neurologisch onderzoek heeft aangetoond dat zulke sprongen gepaard gaan met veranderingen in de hersenen. En kersverse ouders, maak je borst maar nat; in de eerste 20 maanden gaat je baby door tien van dit soort sprongen. Skyler bevindt zich nu in sprong vier; bij 4.5 maand. En het verklaart een héleboel.

Zo staat deze sprong voor het leren van wéér nieuwe dingen. Skyler ontdekt zijn handen, wil alles om zich heen bekijken en heeft aandacht voor kleur en beweging. Alles verdwijnt in zijn mond en hij is erg eenkennig. Volgens ‘Oei, ik groei’ is dit allemaal heel normaal. Hij is van slag, moet alle nieuwe ontwikkelingen tot zich nemen en wil terug naar mama. Nou, dat laatste merk ik wel. ’s Avonds heel hangerig naar mij toe en, wat ik al eerder vertelde, ’s nachts wordt ‘ie alleen rustig zodra ik hem in mijn armen neem. Er staat ook in dat veel aandacht vragende baby’s op dit moment nog meer en harder huilen dan ze eerst deden. En ook dat klopt helemaal. Ik heb al eerder geroepen dat Skyler veel aandacht vraagt en ik kan wel zeggen dat ik momenteel mijn handen vol aan hem heb. Hij wil rondgesjouwd en beziggehouden worden. Ik kan je vertellen; dat is knap lastig als je thuis ook nog eens aan het werk moet.

Ik kan alle punten in het boek af gaan en overal knik ik heel hard ja: slaapt hij slechter? Check. Is hij eenkennig? Check. Vraagt hij meer aandacht? Check. Wil hij lichaamscontact? Check. Eet hij slechter? Beetje check. De flessen gaan leeg, maar absoluut niet van harte. Heeft hij een wisselend humeur? Dubbel check! Zo huilt hij tranen met tuiten en zo lacht hij heel hard om een gekke bek die ik trek. Ouders raken uitgeput? No comment.

Het lijkt natuurlijk een zeer negatieve periode en ik sta dan ook iedere ochtend uitgeput op met de vraag hoe ik mezelf door deze dag ga slepen, maar deze sprongetjes hebben absoluut een positieve uitwerking; de baby groeit! Zo vinden er rond deze periode grote veranderingen plaats in de hersengolven en neemt de hoofdomvang drastisch toe. Daarnaast leert de baby een hoop en zoals het boek zo mooi omschrijft; de winkel staat open voor je kindje. Alle baby’s hebben hetzelfde vermogen gekregen en je baby pakt datgeen wat het beste past bij zijn aanleg, interesse, lichaamsbouw en gewicht. De ene baby specialiseert zich in in voelen, terwijl de andere juist het kijken sneller oppakt. Iedere baby is uniek en dat is juist zo mooi. Meet je daarom niet aan anderen die over een sprongetje vertellen. De een heeft er meer last van dan de ander en het ene kindje heeft andere ontwikkelingen doorgemaakt tijdens zo’n sprong dan het andere.

Ik ben even de lijst af gegaan en wil toch nog een extra persoonlijke touch meegeven aan dit artikel. Wat is Skyler nu precies in deze sprong aan het doen, behalve mama wakker houden?

– Zodra hij op het verschoonkussen komt te liggen, begint hij gigantisch met zijn benen te trappen. Het gaat alle kanten op en ik moet echt oppassen dat ik niet getrapt word. Hij is zo, zo sterk!

– Skyler wil heel graag kruipen en zodra ik hem op zijn buik leg gaan de billen omhoog en probeert hij zich af te zetten. Het gaat nog niet en dat is heel normaal. Maar de wil is er!

– Hij wil heel graag rechtop zitten. Soms ligt hij in de kinderwagen en begint hij zo hard te huilen, dat hij alleen stil wordt als ik hem rechtop tegen de achterkant aan zet. Af en toe mag ‘ie dat van me; als we bijvoorbeeld in een restaurant zijn of in de tram zitten onderweg naar huis. Het is nog te vroeg voor de andere bak op de wagen zodat hij continu kan zitten, maar zo af en toe een paar minuutjes zitten gaat prima.

– Skyler is erg bezig met zijn mond. Zijn tong gaat continu alle kanten op en zodra je gekke bekken gaat trekken probeert ‘ie het na te doen en gaat zijn gezicht flink in beweging.

– Hij wil veel dingen pakken en vasthouden, wat dan ook regelrecht zijn mond in gaat. Zowel zijn speelgoed als andermans handen. Hij bijt ook echt hard als ‘ie eenmaal je vinger te pakken heeft.

– Skyler ontdekt zijn handen en als hij bij me op schoot zit aan de eettafel, zit hij naar zijn vingers te kijken die hij op de tafel slaat. Het geluid, maar ook de beweging vindt hij heel interessant.

– Hij is heel erg gefocust en kijkt naar mijn mond als ik praat, naar mijn handen als ik aan het typen ben, zoekt mij als hij bij een ander op schoot zit en ontdekt de spiegel en de camera voorop mijn telefoon. Het is heel interessant om zichzelf te zien.

– Ook het luisteren gaat erg goed. Om rare geluiden moet hij lachen en ik heb zelfs het idee dat hij luistert naar zijn naam. In de tram vroeg de conducteur hoe hij heette en begon ze door de microfoon zijn naam te noemen. Hij zat op dat moment rechtop en zijn ogen werden echt gigantisch groot.

– Last but not least; hij duwt zijn fles weg als hij genoeg heeft. Duidelijke taal.

Het leuke van dit boek is dat er ook dingen in staan hoe je bepaalde ontwikkelingen kan stimuleren en hoe je van dingen een spelletje kan maken. Het is echt mijn bijbel en ik kan niet zonder. Ik geloof alles wat erin staat omdat alles tot nu toe steeds overeenkomt met de periodes die Skyler doormaakt. Ik hou dan ook erg vast aan de laatste zin; tussen week 20 en 22 breekt er een makkelijke periode aan en is de sprong genomen. Halló, nachtrust!

Oei, ik groei koop je via Bol.com en is wat mij betreft een aanrader. Het zal misschien niet bij ieder kind overeenkomen, maar bij ons konden we dus de klok erop gelijk zetten. Sowieso interessant om te lezen over de mentale ontwikkelingen. Maar laat je er niet onzeker door maken! Ieder kind bewandelt zijn of haar eigen pad en doet wanneer hij of zij iets wil doen op hun eigen tempo.