De vorige keer kwamen er enorm veel leuke reacties op mijn vraag en aangezien ik het leuk vind om ervaringen en verhalen van anderen te lezen, wil ik er nu weer een vraag tegenaan gooien. De bedoeling blijft hetzelfde: elkaar niet bekritiseren, maar gewoon vertellen hoe jij de kwestie aanpakt of hoe jij over een bepaald punt denkt. Elkaar in de waarde laten en leren van elkaar. Dat is fijn!
Vandaag heb ik een keuze voor jullie. En denk er goed over na want het lijkt misschien soms voor de hand liggend, maar wie weet denk je er bij langer nadenken anders over. Ik in ieder geval wel.
Je MOET kiezen:
1. Je bent fulltime thuisblijfmoeder. Je hebt geen baan en kiest daar bewust voor. Ook geen blogs. Je bent de hele dag met je kindje en het huishouden bezig. Spelen, je kindje entertainen en gewoon fulltime moederen.
2. Je werkt fulltime en je hebt in jouw ogen een droombaan. Je bent vijf dagen per week buitenshuis, op kantooruren uiteraard. Je kindje gaat naar de crèche/opvang/opa en oma en je ziet hem of haar dus alleen ’s avonds en in het weekend. Oké, en een beetje ’s ochtends.
Ik moest daar aan denken toen ik Skyler naar bed bracht gisteren en hem eigenlijk maar anderhalf uur had gezien die avond voordat hij naar bed ging. Maar ik vind het ook fijn als het zondag is en Skyler de volgende twee dagen even naar het kinderdagverblijf is zodat ik kan werken. Dat ik mijn eigen ding kan doen en ergens voldoening uit kan halen. Dat ik afspraken buiten de deur heb, even met iets anders bezig ben. Het moederschap geeft me voldoening, maar het schrijven ook. Ik mis dat ook echt heel erg als ik het niet kan doen. Maar ik heb Skyler ’s avonds toch ook heel erg gemist en vind het dan fijn om samen te zijn.
Na lang twijfelen ga ik voor fulltime werken. Ik merk dat ik iets naast het moederschap nodig heb waar ik mijn ei in kwijt kan. Dat ik behoefte heb aan tijd voor mezelf, even zonder kindje. Hoeveel ik ook van Skyler hou en hoe erg ik hem ook mis als hij er niet is. Ik denk dat als je fulltime werkt, je ’s avonds en in het weekend volledige aandacht voor je kind hebt en daardoor nog meer geniet. Maar het ligt ook aan mijn baan. Voor nu ben ik blogger en ik hou echt heel erg van schrijven. Voor een baan bij een website of tijdschrift zou ik dus kiezen voor fulltime werken. En dan heel snel naar huis om mijn kindje te halen en te knuffelen. En het weekend vol plannen met veel leuke dingen. Ik denk dat ik van alleen maar moederen geen leuk mens ga worden. Alleen maar met mijn kindje, zonder iets anders voor mezelf erbij. Ik weet het niet. Ik denk dat ik het enorm ga missen en dat mijn handen jeuken om iets te gaan doen. De keuze is enorm lastig en alhoewel ik in eerste instantie zou gaan voor fulltime moederen, denk ik daar na lang nadenken en overwegen anders over en ga ik voor werken. Dan kan ik het allebei nog doen, ook al is het moederen in mindere mate dan ik zou willen. Met fulltime moederen zou ik het schrijven op moeten geven… Wel zou ik ervoor kiezen om naast de crèche ook een beroep te doen op opa en oma. Omdat dat zijn tweede huis is en zodat hij dan niet iedere dag naar het kinderdagverblijf hoeft. Gelukkig hoef ik niet te kiezen, want ik vind het toch wel enorm lastig. Parttime zou voor mij de beste keuze zijn, maar die keuze is er vandaag even niet, haha.
Ik ben heel benieuwd naar jouw (overwogen!) keuze. Wat zou jij doen als je moest kiezen en waarom?
Ik werk niet fulltime, ik werk 4/5de, woensdag ben ik thuis.
Maar eerlijk ik zou zo voor fulltime moederen kiezen. Ik mis zoveel. De eerste keer kruipen, de eerste keer stappen, als hij ziek is zijn het andere mensen die voor hem zorgen, terwijl ik op mijn baan zit. Neen, direct fulltime mama, was dat financieel maar haalbaar denk ik vaak.
Auteur
Ik vraag me af of dat ook meespeelt: of je nu al fulltime werkt of thuis bent. Ik merk nu dat ik het fijn vind om mijn eigen ding te doen als Skyler er niet is maar ik mis hem ook wel als hij niet bij me is. Misschien denk ik er anders over als ik al fulltime buitenshuis zou werken en zoals jij zegt, veel zal missen van zijn ontwikkeling. Eigenlijk zou je beide moeten ervaren om te kunnen beslissen!
Pfoe wat een moeilijke stelling! Heel interessant dit, ik ga zeker meelezen bij de comments, dit is zo persoonlijk!.
Ik vind mijn werk geweldig en ik geniet er heel erg van, natuurlijk heb ik geluk dat ik dit vanuit huis kan doen, wel gewoon mijn eigen inkomen verdien maar ook mijn kindje van dichtbij zie opgroeien. Ik vind het fijn om thuis met mijn kindje te ‘keuvelen’, uitgebreid koken waar ze dan bij zit, in huis aan rommelen. Wandelingen maken, een eindje fietsen, ik vermaak me wel. Toch merk ik dat mijn werk me ook heel veel voldoening geeft en dat ik daardoor de moeder kan zijn die ik nu ben, ik heb namelijk er iets bij waar ik mijn ei in kwijt kan. Als ik echt moest kiezen in deze stelling koos ik voor de thuisblijfmoeder maar dan moet ik er wel wat uitdaging bij zoeken in de vorm van bezoekjes aan vriendinnen, de bibliotheek, hobby club en sport, anders zou ik mezelf erin verliezen denk ik. Ik ben benieuwd naar de reacties van andere moeders!
Ik ben wat dat betreft fulltime moeder zonder werk. Bloggen is hier geen werk maar een hobby. Mag dat wel bij de keuze fulltime moeder :P? Of mag je dan ook geen (andere) hobby’s hebben? Zo niet, dan alsnog fulltime thuismoeder, dan broed ik wel een groot gezin met vier kinderen ofzo haha. Gelukkig hoeft de keus niet zo zwartwit te zijn in real life haha!
Dan kies ik voor fulltime werken. Ik ben écht een leukere moeder als ik ook mijn eigen carrière en ontwikkeling heb. Ik vind het voor mezelf heel belangrijk om ‘mijn eigen ding’ te hebben en niet elke dag alleen maar met mijn kindje bezig te zijn. Ik geniet echt van de dagen dat ik met mijn zoontje thuis ben en ik rijd ook met gierende banden naar huis ’s middags om hem te zien/knuffelen/met hem te spelen en in bad te doen, maar ik vind het ook erg lekker als ik me kan focussen op mijn werk en daarin een groei en ontwikkeling doormaak.
Ik werk nu de ene week 32 uur en de andere week 40 uur. Op mijn ‘hele’ werkdagen werk ik 9 uur (begin dan om 07:00 ’s ochtends en ben om 16:00 klaar). ’s Maandags werk ik 4 uurtjes thuis. Ik ben dus sowieso altijd op maandag thuis en om de week ook op donderdag. Doordat ik vroeg begin ben ik ook bijtijds klaar en zie ik mijn zoontje dus vanaf 16:30. Ik vind dit op dit moment de ideale verdeling. Mijn man is ook een dag thuis en onze zoon gaat dus de ene week 2 dagen en de andere week 3 dagen naar zijn opa’s en oma’s.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik een redelijk flexibele baan heb. Als mijn zoontje ziek mocht zijn, kan ik vrij gemakkelijk regelen dat ik vrij neem of evt. thuis werk.Ook zijn werktijden flexibel in te delen (kantoorbaan), dus kan ik later beginnen of wat eerder weg als dat om de één of andere reden nodig mocht zijn.
Wauw wat hebben jullie het mooi kunnen regelen door beide een dag thuis te kunnen zijn! Dat lijkt mij echt een hele fijne constructie!
Ik vind het zo lastig! Het ligt aan mijn werk… Als ik nog bij mijn vorige werkgever bad gezeten, zou ik direct fulltime moederschap gekozen hebben. Maar nu ik een eigen bedrijf heb, kies ik voor het werk. Het kost energie, maar ik haal er ook veel energie uit. Alhoewel ik het wel enorm heftig zou vinden als ik mijn dochter 5 dagen per week bij de opvang zou moeten brengen…. Ik ben in ieder geval blij dat ik deze keuze voorlopig niet hoef te nemen!
Ik zou dan ook voor fulltime werken gaan. Ik merk aan mijzelf dat ik een veel leukere, enthousiastere moeder ben als ik per dag even wat uurtjes voor mezelf heb. Nu ben ik weer even koos baanloos maar hoop snel wat te vinden!
Heel duidelijk: ik ga voor fulltime moeder zijn. Dat ben ik nu al, en in vergelijking met toen ik nog fulltime werkte, kan ik zeggen dat ik nu een stuk beter in mijn vel zit! Ik heb nooit een baan gehad waarbij ik niet de uren zat af te tellen tot ik weer naar huis mocht, of in ieder geval tot ik weer zelf mocht bepalen wat ik ging doen.
Bovendien vind ik het heel erg fijn dat de verantwoordelijkheid voor Nim bij mij (ons) ligt. Ik hoef hem niet weg te brengen en aan iemand over te laten die ik niet ken. Ik moet er niet aan denken om hem 40 uur in de week (+reistijd!) niet bij me te hebben!
We kunnen Nim opvoeden zoals wij dat willen, hebben altijd tijd voor hem en geduld met hem. En hopelijk over een poosje ook voor eventuele broertjes en zusjes.
Ik vermaak me prima als moeder! Een parttime baan erbij zou ik leuk vinden, maar dat is nu dus geen optie 😉
Als ik de mogelijkheid had…fulltime thuisblijfmoeder. Ik heb er zelf veel aan gehad als kind toen mijn moeder thuis was. Ook weet ik dat het leven zomaar voorbij kan zijn en wil daarom van elk moment genieten.
Ik ben nog geen moeder, maar ik zou wel voor fulltime moeder kiezen. Mijn moeder werkte zelf ook niet en was er altijd voor ons, dat vond ik heel fijn. Ik snap moeders die echt vrijwillig (dus niet omdat het nodig is i.v.m geld bijvoorbeeld) fulltime werken meestal ook niet.. Je wilt toch zelf je kindje opvoeden, zien opgroeien en alles meemaken? Alleen je kindje ’s avonds zien, zou ik niet genoeg vinden! Maar daar heeft ieder zijn eigen mening in natuurlijk, dat mag ook 🙂
Ooeee deze is echt heeeeel moeilijk hoor! Ik werk zelf 3 dagen en zou de 2 ‘vrije’ dagen met mijn dochter voor geen goud willen missen. Maar ja naast mijn werk ben ik veel bezig met mijn blog en ik merk dat ik het erg leuk vind om iets voor mijzelf te hebben. Dus uhhhmmmm ik zou dan denk ik kiezen voor fulltime werken en in het weekend dan volledig met mijn meisje bezig denk ik. Oofffffff ik zou.. nee haha moeilijk moeilijk Shirley!
Fulltime thuisblijfmoeder; hierdoor mis ik niets en kan ik hem van alles leren. Lekker gek doen op het grote bed na een rot nacht. Ik hoef niet weg, dus wanneer we blijven liggen tot half 10 maakt dat niemand wat uit. Vooral nu hij nog niet doorslaapt, vind ik het heerlijk om samen met hem nog wat langer te blijven liggen en rustig de dag te beginnen.
Uitstapjes kunnen doordeweeks gemaakt worden tijdens niet drukke tijden 🙂 ideaal. Als gezin met zijn drieën maakt het mij dan weer niet uit als het wat drukker is. Je bent dan niet alleen en kletst lekker. Ik geniet erg van het rustig aan doen en geen stress vroeg in de ochtend. Komt denk ik ook, omdat ik totaal geen ochtend mens ben. En dan zou ik moeten zorgen dat mijn zoontje én ik op tijd klaar zijn en de deur uit zijn. Alleen al die gedachte brrr.
Financieel kunnen we het ons veroorloven, dus ook gekozen om voor nu thuis te blijven.
Ik werk 32uur per week en mijn vriend 40 uur per week.
Mijn zoontje gaat 4 dagen naar de opvang , en hij vind het super 🙂
Hij is niks anders gewend , en ik vind het heerlijk kom tot rust op me werk , heb wel niet zo opgeruimd huis maar dat vind ik niet zo belangrijk.
Donderdags is het echt mama dag en in het weekend doen we leuke dingen met ze drieeen.
fulltime moederen zou ik echt niet kunnen
Fulltime thuisblijfmoeder!
Mijn dochter heeft een ernstige spierziekte. Haar levensverwachting is hooguit 2 jaar (ze is nu 14 maanden). Als het financieel kon, bleef ik direct thuis om alles uit de dag te halen. Nu maak ik gebruik van mijn ouderschapsverlof, ik werk wanneer papa thuis is, maar dat is ook een keertje op. Dan moet ik weer overdag gaan werken, en mijn dagen zijn lang (8.00-18.15). Ik vind het verschrikkelijk, dat ik om financieele redenen, mijn dochter straks door een ander moeten laten verzorgen. Voor opa en oma helaas geen optie, haar zorg is te intensief.
Wat moeilijk zeg! Hopelijk kan je nog een mooie tijd met haar meemaken! <3
Auteur
Heel veel sterkte! Ik denk dat in zo’n naar geval de keuze ook totaal niet moeilijk is 🙁
Heel veel sterkte! Geniet zoveel het kan.
Jeetje wat heftig!! Weet eigenlijk niet wat ik hier op moet zeggen… Heel veel sterkte, en ik hoop dat je nog lang en zo veel mogelijk van je kindje kan genieten!
Sterkte en geniet zoveel mogelijk…
Lieve Sabine,
Heb geen woorden voor waar jullie doorheen meten gaan maar wil je heel veel sterkte wensen en Geniet vooral van de tijd die jullie samen hebben
xx
Wat een vreselijke situatie. Ik weet natuurlijk niet hoe het exact zit maar is pgb geen optie? Dat je zelf voor je kindje zorgt maar wel inkomsten behoudt? (Ik ken mensen die het op deze manier doen).
Wat afschuwelijk naar, heel veel sterkte gewenst hiermee en in de toekomst.
Kan je man geen ouderschapsverlof opnemen? Een werkgever is wettelijk verplicht om ouderschapsverlof aan zijn werknemers aan te bieden.
Fulltime moeder! Zonder ook maar 1 seconde te twijfelen: als ik kon kiezen zou ik meteen voor het fulltime moeder zijn kiezen. Ik zit nu fulltime op school (ruim 40 uur) en vind het vreselijk dat ik mijn meisje zo weinig zie! Parttime zou ik nog wel zien zitten, maar als ik straks klaar ben met mijn studie wil ik nooit meer zo veel weg zijn!
Het is hier financieel noodzakelijk dat ik ook een paar uurtjes in de week moet gaan werken. Maar als ik echt een vrije keuze zou hebben dan ga ik voor fulltime thuisblijfmama! Ik geniet hier echt van en haal er mijn voldoening uit. Wel blijf ik er bij dat ik een of 2 (mid)dagen naar een kdv of gastouder gaan voor een kindje goed is voor de sociale ontwikkeling.
Ik kan hier wel over meepraten denk ik want heb beide meegemaakt. Ik was 17 toen ik heel onverwachts zwanger raakte. Ja denk je dan je hebt seks en je weet dat je zwanger kan raken. Ja, klopt. Alleen zat ik gewoon aan de pil, ik switchte naar een andere pil, wist ik veel dat ie dan niet betrouwbaar is. Ik was 17 en naïef. We besloten toch samen ervoor te gaan, ook al hadden we net 5 maanden een relatie. Onze ouders stonden compleet achter ons, en wilden ons helpen om zo snel mogelijk te gaan samen wonen en een huisje te krijgen. Alleen wel op 1 voorwaarde, dat we samen binnen een jaar 25.000 moesten hebben gespaard voor verbouwingen en meubels en dergelijke. Tot die tijd mochten we bij mijn ouders inwonen en zou mijn moeder de zorg voor mijn dochter opnemen en ik fulltime gaan werken. Toen mijn dochter 5 weken oud was ging ik fulltime aan het werk op de financiële administratie en dit heb ik gedaan tot ze bijna 1 jaar was, toen ben ik naar 18 uur per week gegaan. Ik miste alles van haar, de eerste tandjes, eerste stapjes, eerste woordjes. Als ze ’s nachts huilde ging mijn moeder eruit om te kijken wat er aan de hand was. Nu bijna 4 jaar verder ben ik bewust zwanger van een tweede kindje en is alles veel anders. Door de extreme misselijkheid zit ik al vanaf 9 weken volledig thuis en ik moet zeggen ik geniet enorm. Onze dochter gaat in augustus naar school en ik vind het zo moeilijk om haar te laten gaan, misschien ook doordat onze band nu pas echt moeder-dochter is, voorheen was dat ook wel maar mijn moeder was altijd een soort van 2e moeder. Marissa zag haar niet als oma. Ik heb natuurlijk wel mijn blog, maar als ik moest kiezen zou ik toch fulltime bij mijn kind blijven. Vooral de eerste jaren komen nooit meer terug, ik zou veel liever volop van mijn kinderen willen genieten nu ze nog jong zijn en veel afhankelijk zijn. Als ze straks ouder zijn en hun eigen weg gaan heb ik nog tijd zat om te werken. Dat is dan weer een voordeel dat ik jong moeder ben geworden, straks ben ik 35 en heb ik al een puberdochter die zichzelf kan redden, terwijl ik dan aan mijn carriére kan werken.
Ik zou voor fulltime werken gaan, als fulltime moeder zou ik mijn werk te hard mussen. Ik doe mijn werk heel graag en het geeft mij veel voldoening. Momenteel zou ik dat nog niet kunnen missen.
Gelukkig kan ik een mooi compromis laken in het echte leven: ik werk 32 uren en ben woensdag altijd thuis om met de dochter door te brengen. Ideaal en breekt mijn werkweek, momenteel zou ik niet anders willen. Zeker niet omdat ze nog maar 6 maanden is en ik anders het gevoel heb dat ik teveel mis. Maar mijn werk opgeven dat is geen optie voor mij. Ik doe mijn werk graag & zou het sociale contact missen. Even kinderloos zijn en een volwassen gesprek voeren heb ik gewoon nodig om te kunnen functioneren. Tijdens mijn vrije dag & weekends ben ik dan ook fulltime mama & is het echt gezin-tijd.
Persoonlijk vind ik dat iedere moeder daar gaar eigen ritme moet in vinden. Zelf dacht ik ook dat fulltime werken van in het begin ok zou zijn, maar ik merkte dat ik toch leer tijd met onze dochter wou doorbrengen, daar lever ik maar al te graag wat loon voor in.
Ik heb beide dingen een beetje meegemaakt. Ik ben een tijd werkeloos geweest en daardoor was ik huismoeder. Mijn dochter en ik hebben een heerlijke tijd samen gehad, maar ik miste iets voor mezelf. Tegen de tijd dat ik besloot te gaan bloggen (= iets voor mezelf) vond ik een baan. Ik werk de ene week 24 en de andere week 32 uur in een hectische baan, en ondanks dat ik het fijn vind om me te kunnen ontwikkelen denk ik dat ik dan toch voor het huismoederschap zou kiezen. Inderdaad, omdat ze zo snel opgroeit, en ik op werkdagen zo weinig van haar zie. Omdat het dagelijks voor mij een soort gevecht tussen verstand en gevoel blijft. Maar goed, het is financieel gezien wel nodig dat ik werk, dus de keuze is in dit geval voor mij gemaakt. Ik vind wel dat de kinderopvang een meerwaarde heeft dus ik zou mijn dochter in het geval van huismoederschap daar wel 2 dagen in de week naar toe brengen.
Ik zou voor fulltime moeder zijn gaan. Ik vind de mijlpalen van het opgroeien te bijzonder om te missen. Daarnaast vond ik het altijd fijn dat mijn moeder thuis was als ik van school kwam. Ik denk wel dat ik iets voor mezelf zou moeten hebben, sporten, een hobby of iets dergelijks. Anders zou ik het denk ik niet volhouden!
Als ik echt moet kiezen zou ik gaan voor fulltime moeder. Ik werk nu 24 uur (32 uur met een dag ouderschapsverlof) en dat is fijn en voor mij ook echt wel genoeg. Met fulltime werken zou ik het gevoel hebben heel veel te missen en dat ik m’n kind alleen maar bij anderen zou achterlaten.
En daarnaast, ik vind het zo leuk! Het is zo gezellig met z’n tweetjes en dat wordt alleen maar leuker vind ik (mijn dochter is nu 8 maanden). Ik snap dat andere moeders het contact met andere volwassenen zouden missen, maar dan zoek je die toch op? Er is niet gezegd dat je alleen maar met je kind(eren) thuis moet gaan zitten natuurlijk.
Oeii wat een lastige! Ik werk nu 3 dagen (9-5) en geniet daar best wel van. Wij hebben de mazzel dat de oma’s oppassen. Mochten wij de loterij winnen, of het financieel zo goed hebben, zou ik wel willen stoppen met werken. Dus fulltime moederen. En dan lekker veel kids. Maar eigenlijk zou ik het allerliefst gewoon 2 of 3 dagen willen werken en dan tijdens schooltijden. Ik hoor van veel mensen om mij heen (tantes, vriendinnen van moeder); “Stop niet met werken! Het is zo belangrijk om je eigen ding te houden. Wij werkten niet en ons wereldje is zo klein geworden.” Dat geloof ik ook wel. Maar fulltime werken gaat me te ver, daarom kies ik voor fulltime moeder. Tegenwoordig heb je internet, veel online ‘vrienden’ en het gevoel alsof je niet alleen thuis opgesloten zit. Althans, dat heb ik. Ik heb namelijk helemaal niet zoveel echte vriendinnen. Wel heel veel online (instagram) contacten, wat ik ontzettend leuk vind. Jeetje, ik brabbel wat weg. Ik vind het nog steeds een onmogelijke keuze!
Oei wat een moeilijke lastige……. ik ben nu Fulltime moeder en ok ik mis iets voor mezelf iets waarbij ik mn grijze massa eens even goed kan laten werken MAAR wat mis ik dan allemaal. volgend schooljaar gaat mn jongste naar school en mijn plan is om dat nog 1 jaartje thuis te blijven en daarna ga ik weetr aan de slag. Iets online beginnen of iets leuks voor mezelf. Zoiets als jij Shirley 😉 nu heb je het erg druk omdat de kleine man nog thuis is maar moet je zien wat een berg werk je kan verzetten als skyler naar school gaat. Wie weet tegen de tijd wel bij mij in de buurt (wij wonen in amstelveen)
Voor mij is de keuze niet zo moeilijk maar dat komt omdat ik niks te kiezen heb momenteel. Maar als dat wel zo was dan zou ik nog hetzelfde doen: fulltime moeder zijn. Ons meisje is ondertussen alweer 8 maanden en hoewel ik soms echt wel een baan mis en het even-niet-moederen, vind ik het ook heel fijn om thuis alles van haar mee te krijgen. Heel eerlijk lijkt het me ook niks om mijn kind door anderen op te laten voeden. Het valt mij op dat er echt heel veel opa’s en oma’s zorg dragen voor hun kleinkinderen omdat de ouders dan beiden werken. Persoonlijke keuze natuurlijk maar de mijne zou het niet zijn. Maar goed, wat doe je als je geen keus hebt? Mijn man zit volledig in de wao en dat wordt echt nooit meer beter. Zijn rug is volledig naar de mallemoer waardoor hij ook niet thuis de volledige zorg op zich kan nemen. En ik zat in de ww toen ik zwanger was. Ik zal niet zeggen dat ik er nooit meer een parttime baan bij zal zoeken, maar ik heb altijd gezegd dat ik het 1e jaar sowieso thuis wilde blijven als we ooit een kleine zouden krijgen. Het is beslist geen vetpot waar we van leven maar ik ben wel erg blij dát we het dus zo redden financieel gezien, en het daarom geen verplichte reden is voor mij om een baan te hebben. Dus het is een beetje dubbel hier… Wel merk ik dat mensen erg gauw vooroordelen hebben over ons: in de trant van “maar als je partner verplicht thuis is dan kan hij toch voor de kleine zorgen en dan kan jij toch gemakkelijk gaan werken” Alsof het met een man in de wao die thuis is zo vanzelfsprekend is dat hij alles thuis dan wel aankan. Er zijn dagen dat hij met moeite zelf zijn bed uit kan, laat staan dat hij dan ook nog voor de kleine zou moeten zorgen. Wel geniet ik elke dag van mijn kleine meisje en ben ik ergens ook wel erg blij dat ik er nu volledig voor haar kan zijn.
Hahaha Manons reactie “Thuisblijfmoeder, dan broed ik wel een gezin met vier kinderen ofzo” geweldig!
ik ben bewust gestopt met mijn baan en studie toen ik zwanger was. Ik kon in eerste instantie niet zwanger worden, en toen het toch zover was ging ik er helemaal voor. Ik zou dan ook thuis blijven tot zij oud genoeg was op te zeggen wat ze wil, en vooral wat niet, voordat ik weer aan het werk ging. Ik wilde echt geen moment van haar missen, en nu is ze bijna vier en heb ik van mijn blog een fulltime baan kunnen maken, iets waar ik erg blij mee ben, want zo kan ik wellicht voor een tweede gaan, al zal het wel stressen zijn om ook een fulltime baan uit huis te hebben en een tweede kindje. Maar toch, ik kies voor fulltime moeder, iig tot ze naar school gaan.
Te ingewikkeld, gelukkig hoef ik die keuze niet te maken!
Als het echt, echt, echt moet en echt om mijn droombaan gaat (ben ik trouwens ook wel heel benieuwd wat dat is, haha), dan zou ik toch voor werken gaan.. Ons kindje is er nog niet, maar ik kan me niet voorstellen dat ik de hele dag alleen maar zou willen moederen zonder dat ik nog iets heb dat echt voor mezelf is..
Maar wie weet denk ik er over een paar maanden wel heel anders over, haha.
Voor mij geen moeilijke keuze: fulltime werken. Ik vind mijn werk ontzettend leuk en vind de dagen met mijn dochter daarnaast best wel intensief. Het is een pittige dame die niet van stilzitten houdt en haar driftige buien maken de dagen soms best wel lang. Ik geniet van de dagen dat ik met haar thuis ben, juist omdat ik ook werk. De ene week werk ik 4, de andere week 3 dagen. Mijn dochter gaat 3 dagen naar het kinderdagverblijf en heeft het daar enorm naar haar zin. Ik zou niet anders willen.
Gedurende mijn zwangerschapsverlof dacht ik dat ik best fulltime thuis zou willen zijn, maar nu vind ik het heerlijk om 4 dagen in de week te werken en 1 dag met onze zoon alleen thuis te zijn.
Ik weet niet of ik gelukkig zou worden als ik fulltime thuis zou zijn met hem. Ik zou toch de sociale contacten, communicatie en uitdaging missen die ik nu in mijn baan vind. Aan de andere kant is het erg jammer om dagelijkse dingen van je kindje te missen die ze nu op het kdv meemaken.
Full time career mom.
Een een zeer flexibele werkgever, kinderen ziek, of vrij van school, ik krijg altijd de mogelijkheid om thuis te werken, indien nodig.
Een man die vaak thuis is wegens wisselde diensten en niet te vergeten een ijzersterke achterban(familie) die er voor zorgen dat ik kan en mag groeien in mijn werk en als moeder. De dagen dat ik thuis ben ben ik er volledig, en de sport uurtjes pak ik s’avonds laat, nadat de kinderen op bed zijn gelegd(door mij zelf). Ook breng ik altijd mijn kinderen weg en sta vroeg op zodat we lekker 2 uurtjes hebben om rustig te ontbijten en wakker te worden.