De eerste weken na de zwangerschap zat ik in een rollercoaster qua emotie, ontwikkeling en gemoedstoestand. Ik was moeder, had opeens een kindje en moest mijn aandacht flink verdelen. Terwijl ik om me heen alleen maar geweldige en verliefde moeders hoorde die alles binnen no time op orde hadden, moest ik toch echt wel bekennen dat ik mezelf niet was en dat ik vaak als een kip zonder kop door het huis heen liep. Na flink wat websites te hebben bezocht en te hebben gelezen kwam ik erachter dat dit te maken had met het ontzwangeren. Ik wijdde er een blog aan en merkte dat ik niet de enige was. ‘Negen maanden op, negen maanden af’ is een welbekende gezegde en dat dat voor mij geldt, mag absoluut duidelijk zijn. Hoe het me nu af gaat, nu we bijna negen maanden na de bevalling zitten (time flies!), zal ik later in een blog vertellen. Voor nu wil ik het hebben over het boek ‘Mama ontzwangert’ van Susanne Mullenders. Geen boek over de kinderperiode, geen boek over rozengeur en maneschijn maar gewoon een écht boek dat je vertelt over de eerste periode van het moederschap. Wat jij doormaakt, wat je lichaam doormaakt en hoe je je voor kunt bereiden op deze hysterische achtbaan.
‘Mama ontzwangert’ combineert de ervaringen van moeders met toelichting van vijftien experts, waaronder een gynaecoloog, een kraamhulp, een slaapspecialist, een verloskundige, een huisarts. Ook zij zijn het erover eens: het proces van ontzwangeren wordt behoorlijk onderschat. Er blijken zowel lichamelijke aspecten, mentale aspecten als sociale aspecten te zijn waar jonge moeders mee te dealen hebben. En daar is nauwelijks nog informatie over te vinden. In ‘Mama ontzwangert’ komt wél alles aan bod: van de lichamelijke ongemakken tot de emotionele achtbaan waarin moeders zitten en van tips hoe ze van die overtollige zwangerschapskilo’s afkomen tot de vraag hoe ze het moederschap een plaats kunnen geven in hun relatie, carrière en sociale leven. De combinatie van persoonlijke ervaringen met deskundig advies maakt dit boek leuk, realistisch en heel herkenbaar. Denk je eerst nog dat je de enige freak bent die niet kan genieten van deze ‘mooie tijd’; na het lezen van dit boek kun je je aansluiten bij 90% van alle moeders en lees je dat het niet meer dan normaal is om je zo vreemd te voelen. Juist omdat het boek zo eerlijk en echt is vind ik het een absolute aanrader. Het sluit helemaal aan bij Mommy To Be qua schrijfstijl, eerlijkheid en erkenning.
Het boek is leuk vormgegeven met kleine hoofdstukjes, illustraties, oefeningetjes en roze teksten van deskundigen. Het gaat over het eerste jaar van het moederschap en wat er allemaal bij komt kijken. Want na negen maanden zijn sommige moeders er echt nog niet; pas na een jaar kunnen de meeste zeggen ‘ja, ik ben weer een beetje de oude en ik heb alles grotendeels op de rit.’ Een fijne eyeopener voor iedereen die voor het eerst moeder is.
Erg leuk om cadeau te doen aan iemand die net moeder is geworden of iemand die op het punt van bevallen staat. Je kan maar beter voorbereid zijn, toch? Te bestellen via Bol.com voor een prijs van 15,95.
Klinkt interessant! Ik kan me niet voorstellen hoe het gaat zijn. Ik vergeet nu continu dat ik überhaupt zwanger ben, dus ik denk dan ook dat ik straks keihard ga falen.
Klinkt als een fijn, eerlijk boek, misschien maar eens naar kijken! Ik ben nu 4 weken mama (gaat hard!!) en kan me ook niet vinden in de roze wolken verhalen. Ja, ik vind mijn kindje helemaal geweldig, mooi, super en het belangrijkste in de wereld, maar ik ben ook moe, onzeker, overvallen door een enorm verantwoordelijkheidsgevoel, wil ook wel eens even niet rekening met haar moeten houden en gewoon even iets doen, mijn lijf is nog niet zichzelf, etc, etc… Kortom, volgens mij zoals veel jonge moeders zich voelen! 😉
Inderdaad, same here dus erg herkenbaar! Ik houd zielsveel van mijn lieve prachtige dochter maar soms denk ik: wanneer kan ik weer eens wat voor mezelf doen?! Al is het maar een half uurtje. Proficiat nog trouwens, ik ben vandaag ook precies 4 weken moeder 🙂
Dat ja! Jij ook gefeliciteerd! Morgen alweer een maand (om de cliché’s maar uit de kast te halen, dat gaat hard!)!
Wat had ik dit boek graag willen lezen toen ik net bevallen was. Klinkt als een fijn boek.
Mooie tip!
Ziet er een leuk en interessant boek uit. Momenteel besef ik soms niet dat ik zwanger ben en over ongeveer 7 weken mama ga worden .. soms is het allemaal zo onwerkelijk. Dus ik vrees dat er niet veel roze wolk gaat zijn, eenmaal onze dochter er is. Momenteel probeer ik de houding van “we zien wel en niemand is perfect” aan te houden, hopelijk hou ik dat ook vol wanneer ik mama ben 🙂
Top boekje toch??!
Denk dat ik dit boek over 2 maandjes hard nodig heb… bedankt voor de review en tip, ik zet het gelijk op mijn cadeau wensenlijstje!
Ha! Die moet ik hebben! Op zich heb ik niet heel veel last van het ontzwangeren, maar lichamelijk heb ik toch wel een aantal kwaaltjes. (Haaruitval, de laatste 2 kilo die blijft plakken, etc)
thnx voor de tip!
Het klinkt als een heel fijn en nuttig boekje!
Was dit er maar toen ik bevallen was! Ja ik was (en ben nog steeds) dol op mijn kind, maar wat vond ik het eerste jaar een hel! Oververmoeid, zo erg afgevallen dat ik zwaar ondergewicht had, met als gevolg en grote deuk in mijn zelfvertrouwen. Het grote verantwoordelijkheids gevoel, altijd rekening moeten houden met.. Etc etc.. Vaak genoeg jankend met me handen in het haar gestaan en het voelde als een flinke domper na een zwangerschap uit de boekjes! Pas na 1,5! jaar begon ik weer op te bloeien en kon ik lichamelijk en fysiek weer beetje bij beetje het gewone leven weer oppakken. Naast de geweldige trots, verliefheid en lof over je kindje, zit er ook zeker een andere zijde aan het moederschap!
Klinkt als een onwijs leuk boek! Ik denk dat ik nooit helemaal de oude geworden ben, maar idd: na ongeveer een jaar voelde ik me weer het fitst. Toen wilden we weer zwanger worden en dat ging niet zo snel, dus toen speelde dat weer mee in de moodswings etc haha. En nu dus weer zwanger, maar moet zeggen: van de hormonen heb ik nooit zo’n last. Het is meer het idee dat ik straks weer af moet vallen (ja buh!) en de moeheid. Die nooit meer weg is gegaan nadat dochterlief geboren is hihi.
Klinkt ontzettend interresant. Misschien maar eens naar kijken. Vooral de moeheid herken ik enorm en ben wel benieuwd waar dit precies aan ligt. Mede omdat hier de nachten nog best goed gaan.