Skylers mom #7

Het is alweer even geleden dat ik een algemeen artikeltje heb geschreven over het slapen, de ontwikkeling en het eten van Skyler. Het leek me daarom leuk om alles samen te vatten in een nieuwe ‘Skylers mom’, om jullie op deze manier weer even op de hoogte te brengen. Ik vind het fijn en leuk om voortgangen te bespreken en zal dat ook zeker blijven doen. Niet alleen over slapen, want daar zijn al enorm veel woorden aan vuil gemaakt, maar gewoon in het algemeen. Hoe gaat het met ons mannetje? Ik zal het aan de hand van onze dag vertellen, beginnend bij de ene avond tot de andere avond.

De laatste voeding hebben we flink kunnen verschuiven. Normaal zaten we tot tien of elf uur met Skyler op schoot maar na al jullie tips heb ik de bedtijd steeds meer weten te vervroegen. Momenteel is dat rond half negen/negen uur. Een hele vooruitgang, dus! Skyler krijgt dan een lekker flesje en die geef ik nog steeds bij ons in bed. Dit doe ik al sinds dag één en blijven we gewoon doen. Zodra ik met hem in bed ga liggen weet hij dat zijn laatste fles eraan komt en dat we gaan slapen. Na deze voeding slaapt hij negen van de tien keer en leg ik hem in zijn eigen bedje om de nacht in te gaan. Slaapt hij niet? Dan gaat hij evengoed naar zijn eigen bed, in de hoop dat hij zelf in slaap valt. Vaak loop ik nog wel een half uur heen en weer omdat meneer het leuk vindt om te kruipen, rollen en klimmen in bed, maar op een gegeven moment geeft hij zich over en is de nacht voor hem begonnen.

Hoe de nacht verloopt is heel verschillend. Nu kan ik wel al heel trots vertellen dat de hysterische buien over zijn. We hoeven niet meer met hem door het huis te ijsberen en een uur met hem wakker te zijn. Ik onderbreek namelijk zijn nacht als dat nodig is. Zodra Skyler begint te huilen loop ik naar hem toe en geef ik hem zijn speen. Dit probeer ik drie keer. Wil hij die niet? Dan haal ik hem uit bed en lopen we naar de keuken om samen een flesje te maken. Ik heb een klein lichtje aan en laat hem goed zien wat ik doe. Vervolgens lopen we naar ons bed om hem daar te voeden. Hierna valt hij in slaap. Vaak leg ik hem terug in zijn eigen bed, maar het gebeurt ook weleens dat ik hem lekker bij ons laat. Of het echt honger is of meer als troost dient; dat weet ik niet. Maar dat maakt voor ons ook niet uit momenteel. Hij doet het hier goed op. De tijden dat hij komt? Tussen drie en vijf. Meestal De laatste paar dagen zijn er namelijk uitzonderingen geweest.

Maandag werd Skyler namelijk pas om zes uur wakker, dinsdag om kwart over zeven (!!) en woensdag om half zes. Vannacht was het wel weer ‘raak’ en voedde ik hem om drie uur, maar vervolgens sliep hij wel weer heerlijk tot acht. Deze fles, of het nu om drie uur is of om zes uur, zien we als zijn ochtendvoeding. Hij slaapt vaak daarna door tot half negen en dan begint zijn dag. Hoe laat hij de voeding ook heeft gekregen. Vandaar dat we er helemaal geen probleem meer van maken.

’s Ochtends krijgt Skyler pap; licht granen met banaan. O, wat vindt hij dat lekker! Hij zit er echt heel erg van te genieten en je merkt dat hij daarna echt voldaan is. Vervolgens gaat hij spelen, om daarna nog even naar bed te gaan voor (ongeveer) een uurtje. Als hij wakker wordt krijgt hij vaak nog een fles. Ik ben aan het oefenen met brood en soepstengels maar merk dat hij daar nog veel moeite mee heeft. We doen het dus lekker rustig aan. In de middag krijgt hij nog fruit en eventueel dat stukje brood of de soepstengel. Ik bied het hem iedere dag en dan is het aan hem wat ‘ie ermee doet. Vaak krijgt hij wel wat naar binnen. Tussendoor slaapt hij wanneer hij dat wil. Dit is namelijk erg onregelmatig. Vaak ’s middags nog wel een uur (of twee) maar hij wil dit slaapje ook nog weleens overslaan. Tussen vier en vijf krijgt hij nogmaals een fles en daarna gaat hij wel vaak even slapen nog.

Uiteindelijk is het de bedoeling dat ik dit slaapje eruit ga halen zodat hij wat eerder naar zijn bed kan. Voor nu doet het hem erg goed en zorgt het ervoor dat hij wat minder gefrustreerd is in de avond. Na dit slaapje krijgt Skyler zijn groente, waar we ook nog mee aan het experimenteren zijn. Voor nu zijn het slechts een paar hapjes, maar gelukkig is het al een stuk meer dan eerst.

In de avond wordt Skyler rustiger en zit hij het liefst bij mij op de bank. Lekker knuffelen en een beetje tegen me aan hangen. Soms speelt hij nog even maar je merkt echt dat hij moe begint te worden en dan toch wat gepikeerd raak. Het is voor hem het fijnste om het zo rustig mogelijk te houden, zodat hij tijdens zijn laatste fles weg kan suffen en heerlijk kan gaan slapen. Dit is dus vaak rond half negen/negen uur.

Zoals je kunt lezen hebben we een stuk beter ons ritme gevonden. De nachten verlopen wat rustiger en ik denk dat dat mede komt omdat ik wat relaxter ben geworden en me niet meer zo vast hou aan de standaarden. Boeken vertellen je dat je kindje door moet slapen bij zes maanden, dat ze geen nachtvoeding meer nodig hebben en dat je ze vaak best kan laten huilen en niet bij je moet nemen. Ook het consultatiebureau bleef daar op hameren. Maar weet je? Ik doe het sinds kort op mijn eigen manier, waar ik me het beste bij voel. En het resultaat is aanzienlijk goed te noemen.

Met de reflux-medicijnen ben ik uiteindelijk toch gestopt omdat ik het idee had dat dat niets deed. Het slechte slapen had daar hoogstwaarschijnlijk niets mee te maken. Ook overdag merk ik dat het spugen een stuk minder is geworden. Alleen aan het begin van de avond wil hij nog weleens zijn eten uitspugen, maar dat is dan voornamelijk omdat hij druk aan het spelen is of moe begint te worden. Ik denk dan ook dat het verminderen van het spugen te maken heeft met het feit dat Skyler momenteel minder melk krijgt en meer op het vaste voedsel gaat zitten. Hij kreeg tot voort kort nog zes flessen per dag omdat hij steeds maar bleef vragen en dat is toch teveel geweest. Nu zit hij op vier flessen (vijf inclusief de pap, die aangemaakt wordt met zijn melk) en ook dat is dus een flinke vooruitgang.

Wat de rust in huis ook heeft teruggekeerd is dat Skyler zich enorm goed ontwikkeld. Hij kan al een tijdje rollen en ging al rollend door het huis heen. Sinds vorige week is daar kruipen bij gekomen. Skyler kruipt heel erg goed en daar ben ik echt enorm trots op! Je merkt dat dat hem goed doet. Ik heb het idee dat hij altijd heel veel wilde maar dat zijn motoriek niet meewerkte. Het is immers nog een klein kindje natuurlijk. Nu zijn lichaam doet wat hij wil kan hij zich echt goed zelf vermaken. Vanmorgen kon hij opeens van kruipen naar zitten en is hij een uur zoet geweest met kruipen, spelen en ontdekken. Heel erg fijn! Qua ontwikkeling gaat hij dus met sprongen vooruit en ik denk dat dat er ook voor zorgt dat hij ’s avonds meer vermoeid is en dus ook eerder kan gaan slapen.

Voor de rest gaat alles echt heel erg goed. Ik moet alles een beetje in de gaten houden omdat Skyler op ontdekkingstocht is en kan me daarom niet voor 100% focussen op mijn werk, maar omdat hij zichzelf beter kan vermaken en ook regelmatig even gaat slapen, weet ik mijn momenten te pakken om toch wat artikelen te schrijven. Bovendien heeft hij de grootste praatjes, lacht en sjanst hij met iedereen, vindt hij ons hondje reuze interessant, gaat hij maar al te graag mee op pad en voelt hij zich echt het mannetje in huis. Ik ben enorm trots op hem hoe hij zich ontwikkelt en hoe hij de nachten nu doorkomt. Ook ben ik trots op mezelf en op Raymond en mij als ouders. Door beter naar ons gevoel te luisteren hebben we ons toch maar mooi overal doorheen gesleept, om vervolgens de nachten en dagen beter te krijgen. Skyler is volgende week alweer acht maanden en ik verheug me op de nieuwe tijd die komen gaat!