Toen ik net bevallen was verkeerde ik in een totaal andere wereld. Skyler was het allerbelangrijkste voor me en ik liet hem maar met moeite los. Noem het een soort oergevoel, dat je er altijd voor je kindje moet zijn en hem absoluut nooit meer wil laten gaan. Ik was alleen maar thuis met Skyler bezig en de buitenwereld kon me gestolen worden. Op dat moment vertelde iemand me dat ik ‘meer dan alleen moeder’ was, een uitspraak die me in het verkeerde keelgat schoot. Want halló, ik bén moeder en dat was op dat moment het enige dat telde. Het was Skyler en ik, ik en Skyler. Drie weken na mijn bevalling ging ik naar een concert van Anouk en alhoewel ik daar altijd intens van geniet, was ik nu vooral bezig met het thuisfront. Hoe zou het met Skyler gaan? Hoe zou Raymond het voor de eerste keer alleen doen? Gaan ze me niet missen? Terwijl ik eigenlijk moest staan springen en meeblèren bij Anouk, zat ik te appen met Raymond omdat Skyler alleen maar aan het huilen was. Vreselijk. Na het concert wilde ik dan ook zo snel mogelijk naar huis. Terug naar wat het belangrijkste was. Weer terug moeder zijn.
Maar na een maand of zes snapte ik opeens die uitspraak wel. Ik ben meer dan alleen moeder en door alleen maar met Skyler bezig te zijn hou ik mijn wereld enorm klein. Bovendien wilde ik maar al te graag weer even de oude zijn, ook al was het maar voor een paar uurtjes. Ik snakte naar eigen tijd. De vakantie naar Turkije kwam dan ook op het perfecte moment. Gezellig even weg met het gezin en mijn ouders mee. Genieten van de gezelligheid, maar het gaf Raymond en mij ook de mogelijkheid om weer eens samen op pad te gaan. Niet als papa en mama, maar als Raymond en Shirley. Als stel. Het dagje naar Bodrum voelde heerlijk. Even geen rekening houden met een kindje, maar doen en laten wat we wilden. Slenteren, eten, hand in hand lopen in plaats van met een kinderwagen, noem het maar op. We betrapten ons er wel vaak op dat we het veel over Skyler hadden en in ieder winkeltje leuke items voor hem uit het rek visten. Maar hij is nu eenmaal het belangrijkste in ons leven en dat stopt natuurlijk niet met een dagje samen weg. Maar dat neemt niet weg dat het fijn was om weer even ‘meer dan alleen moeder’ te zijn.
Eenmaal terug besloten we dan ook voor een kinderdagverblijf te gaan. Het duurde nog heel lang voordat we (vooral ik) de knop definitief doorgehakt hadden want het is makkelijker om te denken dan uiteindelijk te doen. Het idee dat je je kind achter moet laten bij vreemden is vooral in het begin gewoon killing, hoe graag je soms ook verlangt naar tijd voor jezelf. De eerste keren dat ik Skyler weg moest brengen vond ik dan ook verschrikkelijk. Kon ik maar in zijn hoofd kijken en kon hij maar begrijpen dat ik hem gewoon weer op kwam halen aan het einde van de dag. Ik vroeg Raymond regelmatig of we wel de juiste keuze hadden gemaakt. Maar die onzekerheid nam af, ik merkte dat Skyler er graag kwam en nu zijn de maandag en dinsdag toch wel dagen waar ik naar uit kijk. En die ik ook gewoon heel erg nodig heb.
Ik merk dat ik het fijn vind om naast het moederen ook weer mezelf te zijn. Dat ik lekker kan bloggen in een compleet stil huis, dat ik naar de sportschool kan gaan wanneer ik dat wil en dat ik zelfs doelloos door de stad kan lopen als ik daar op dat moment behoefte aan heb. Maar ik kan ook genieten van rustig naar muziek luisteren, of gewoon weer even die douche nemen zonder gestoord te worden. De concerten die ik nu bezoek zijn ook hemels. Even een avondje ‘meer dan moeder’ zijn en daar ultiem van genieten. Om vervolgens weer terug te keren naar huis, waar toch het allerbelangrijkste van mijn leven zit.
De echte omschakeling kwam vooral toen we naar New York gingen. Voor het eerst ging Skyler langere tijd (een week) bij opa en oma logeren en gingen Raymond en ik op pad. Vreemd, want het is niet zomaar een dagje dat je even weg gaat. Het was lang, maar het was ook ongelofelijk fijn. Het voelde raar om zo incompleet op pad te gaan, want dat is gewoon wat het is, maar anderzijds ben je weer even het oude stelletje zonder al teveel verantwoordelijkheid. Sindsdien besef ik ook hoe belangrijk het is om die tijd met elkaar te nemen. En hoe blij ik ben dat opa en oma dan paraat staan om met veel liefde onze taken over te nemen.
Dit weekend staat er weer zo’n uitje in de agenda. Raymond en ik gaan lekker naar Antwerpen, hebben een prachtig hotel uitgezocht en zonder enige planning vertrekken we naar deze Belgische stad. We zien wel wat we gaan doen, maar het zal niet meer worden dan lekker lopen, lekker eten en genieten van het samen zijn. Genieten van het samen zijn zonder kind. Want we zijn dan niet alleen papa en mama; we zijn ook nog steeds Raymond en Shirley. Een stel dat al bijna 12 jaar samen is en gewoon soms even weg moet met elkaar. Hoeveel we ook van Skyler houden. En bij thuiskomst knuffelen we natuurlijk extra lang. Want het is dan wel fijn om meer dan moeder te zijn; moederen blijft toch mijn nummer 1 functie in dit leven. Met wat andere leuke functies erbij om het leven compleet te maken.
Ik herken het wel. 🙂 geniet van je fijne weekend!
Oh Shirley ik kan je zo goed begrijpen! Ik heb de eerste tijd ook echt in een cocon geleefd en durfde er maar moeilijk uit te komen. Tot ik ook tegen mijn vriend zei: ‘en nu wil ik er even uit’. Gewoon even een paar dagen zonder kind, want ook dat is iets wat gewoon moet kunnen. Toen mijn zoontje vier maanden was zijn we drie dagen naar Londen geweest. Inderdaad vreselijk om hem te moeten missen, maar zo fijn om even met zn tweeën te zijn. Wij hebben ook zo’n slechte slaper, vannacht ben ik ongeveer half doorgedraaid omdat ik weer wakker op de bank lag naast mijn zoontje voor de zevende nacht op rij, en dan zijn dat soort kleine vakanties ook heerlijk om tot rust te komen. Begin april gaat mijn zoontje weer een paar dagen uit logeren, en stiekem kijk ik daar nu al naar uit. Als hij wat ouder is wil ik hem ook 1 of 2 dagen naar de opvang laten gaan, denk dat dat voor ons beide goed is.
Ik denk dat dit ook wel een natuurlijk proces is wat iedere mama door moet… Ik ben vastbesloten om meer te zijn en te blijven dan moeder maar in het begin zal ik me zeker geen illusies maken 😉
Heel herkenbaar !! maar oooooh wat heb ik genoten in Miami voor mijn eigen fan zijn avontuur (okee, ik heb de dagen voor vertrek enorm ziten janken en tijdens het opstijgen jankte ik nog steeds, maar goed) top dat jullie wat tijd voor elkaar nemen. Doen wij hier eigenlijk iets te weinig. Kan ik een voorbeeld aan nemen !!
Zo herkenbaar! De eerste keer zonder mijn zoon hadden wij het ook alleen maar over hem en miste ik hem vreselijk. Ik ben benieuwd hoe dit met een tweede kindje zal zijn 🙂
Ik snap het wel maar vind het ook heel moeilijk. Ik ben alleenstaande, studerende moeder dus voor mij zijn de tijden dat mijn dochter naar het dagverblijf is studie-uren. Daarnaast geen tijd voor mezelf; mijn ouders werken ook gewoon nog. Heel af en toe een keer dat mijn ouders oppassen voor een avondje of dagje (toen ik moest werken op de negenmaandenbeurs bijvoorbeeld) maar dat is heel sporadisch en zeker niet voor een paar daagjes… Zou het wel eens willen maar helaas, we bikkelen gewoon nog even door!
Hoi Shirley, mijn dochter is inmiddels bijna 11 maanden en mijn leven draait eigenlijk ook alleen maar om haar, ben er alleen wel achtergekomen dat mijn wereldje zo wel heel klein wordt en ben weer lekker met vriendinnen aan het afspreken. Ze heeft eigenlijk nog nergens geslapen omdat simpelweg er nog geen gelegenheid voor is geweest en ik moet zeggen dat ik het vreselijk vindt om wakker te worden zonder haar. Ik lees eigenlijk alleen maar over jouw ouders, passen de ouders van Raymond ook weleens op? Ik vind het namelijk vreselijk om mijn dochter bij mijn schoonouders te laten en al helemaal daar te laten slapen….pfff heb dan toch echt veel liever bij mijn ouders….
Auteur
Nee, die passen eigenlijk niet op 🙂 ze zijn wel in zijn leven maar mijn ouders toch net iets meer. Ze hebben ook een eigen kamertje, kinderstoel, etc 🙂
Hoi! Heerlijk om soms even tijd samen te hebben…. mijn dochter is nu 11 maanden. en over 3 weken gaat ze voor het eerst een nachtje bij oma slapen zodat wij lekker uit eten kunnen en een biosje kunnen pakken. even lekker genieten samen! Wel super spannend, maar ik denk dat ik het wel lekker vind om uit te slapen ipv half 6 wakker te worden! hihi! We zijn er aan toe om haar een nachtje weg te brengen…..
Heel herkenbaar. Af en toe hebben wij dat nodig om onze zoon een dagje of een weekendje bij de grootouders of de nonkel achter te laten. Zelfs als er niets op de planning staat, even een dag geen mama en papa zijn maar gewoon een koppel. Ook doen we jaarlijks een citytrip zonder onze zoon. Hoe blij we ook zijn met deze tijd voor ons twee, we missen hem vreselijk en zijn altijd weer blij om terug thuis te zijn bij hem. Daarnaast vind ik het voor hem ook belangrijk dat zijn wereld niet beperkt is tot mama en papa alleen.
Mooi geschreven! Ik herken heel erg wat je zegt! Want hoe fijn ik het ook vind als mijn kinderen lekker thuis zijn. Ik vind het ook wel heel fijn als de oudste lekker naar school is!
Goed van je dat je tijd voor jezelf en jullie samen neemt. Nu ik jouw stukje lees merk ik dat wij dat eigenlijk bar weinig doen haha.. Moet maar eens wat verandering inkomen bij mij 🙂
Geniet van jullie weekend! Het is waar wat je zegt, het is erg belangrijk om als ouders ook tijd voor elkaar te nemen en in de relatie te blijven investeren! Leuke foto van jullie op het einde!
Leuk om te lezen. Vergeet jezelf inderdaad niet! Fijn dat jullie even als boyfriend and girlfriend een weekendje weg gaan. Dat hebben jullie verdiend, al is het maar om even een paar nachtjes door te slapen!
Heel herkenbaar! Ik moet eerlijk zeggen dat ikzelf nog wel een beetje in die cocon zit (en Ludo ook!). Een beetje een persoonlijke vraag, maar: Voelen je schoonouders zich niet een beetje gepasseerd? Merk dat er door onze ouders toch wel vergeleken wordt namelijk.. Veel plezier in Antwerpen!!
Auteur
Nee hoor, geen last van. Raymonds moeder woont in het buitenland en houden we dus op de hoogte middels foto’s en Skype en Raymonds vader komt gewoon gezellig bijna ieder weekend even langs 🙂 Het is een keuze die we als ouders hebben gemaakt en het is gewoon een grote verantwoordelijkheid die je als opa en/of oma hebt en dat moet je willen 🙂
Bedankt voor je antwoord! Fijn dat je niet met jaloezie hoeft te dealen! Nogmaals, heel fijn weekend!
Goed dat jullie ook gewoon nog dingen met z’n tweeën doen. Geniet van Antwerpen!
Wat een heerlijk vooruitzicht, lekker samen een weekendje weg. Ik denk dat me-time en tijd in je relatie stoppen je juist ook weer goede en vooral leuke ouders maakt. Veel plezier samen!
Ik vind het fijn om te lezen van een moeder die er zo in staat. Je zegt het precies zoals het is. Je bent naast mama ook nog gewoon shirley. Ik heb xelf geen kinderen maar heb een vriendin die zichzelf alleen nog maar als moeder ziet. Ik vind dat moeilijk…