Zo beperk ik de driftbuien van de kinderen

Maddox is over drie maanden jarig en dan wordt hij drie. Dat betekent dat hij nu midden in de ‘twee is nee’-fase zit en dat we over de peuterpuberteit kunnen praten. Ik moet zeggen dat het me echt heel erg meevalt. Bij Skyler kenden we al weinig problemen en met Maddox zitten we ook op de goede weg. Natuurlijk is hij aan het uitproberen, doet hij soms precies het tegenovergestelde van wat ik vraag en kan ‘ie van boosheid behoorlijk opstandig worden. Skyler heeft af en toe ook nog wel een moment dat het hem allemaal teveel wordt en dat ‘ie behoorlijk tekeer kan gaan.

Toch kan ik wel zeggen dat het onder controle is hier thuis en dat het met driftbuien wel meevalt. Ik doe er niet heel veel speciaals voor en moet zeggen dat het ook aan het kind ligt, maar ik heb de afgelopen jaren, ook met Skyler, zo mijn manieren gevonden om er mee om te gaan. Misschien niet voor iedereen dé manier, maar zo moet iedereen voor zichzelf bepalen wat wel en niet goed voelt en wat wel en niet goed werkt. Ik verlies zelf ook weleens de controle en dan schreeuw ik net zo hard terug of ik dreig dat ik iets van hun spullen weg ga gooien, maar over het algemeen doe ik het, als je het mij vraagt, een stuk meer politiek correct. Dit is wat bij ons helpt;

Duidelijkheid

Volgens mij doet ieder kind het goed op duidelijkheid. De kinderen weten wat ze kunnen verwachten en ik haal ze niet direct uit hun spel omdat ze naar bed moeten. Ik bereid ze voor, vertel ze hoeveel minuten ze hebben en zet voor Skyler zelfs af en toe een wekker zodat ‘ie weet wanneer het bedtijd is. Hij wil nog weleens de discussie aangaan ‘dat waren geen vijf minuten!’ Ik vertel ze wat de plannen zijn en last minute plannen worden uitgelegd. Zo kan Skyler nog wel boos worden als ik zeg dat we geen plannen voor het weekend hebben en dan opeens vertellen dat we de hort op gaan. Snap ik ook wel! Door zoveel mogelijk uitleg te geven, alles te vertellen, de planning samen door te nemen gaat het helemaal goed. We merken ook dat Skyler behoorlijk veel waarde hecht aan de planning op school en Maddox doet het ook wel erg goed op deze duidelijkheid. Dat proberen we dus thuis ook zoveel mogelijk door te voeren. Plannen kunnen natuurlijk omgegooid worden, maar zolang je duidelijk blijft en uitleg geeft hoeft dat geen probleem te zijn.

Afleiden

Dit helpt vooral bij Maddox goed; als er iets niet volgens zijn plan gaat of als hij midden in een boze bui zit, kan ik hem prima afleiden met iets. Of het nu eten of drinken is, speelgoed of ‘kom, we gaan op pad’. Ik krijg hem op deze manier snel uit de driftbui vandaan. Bij Skyler is dit wel iets lastiger, maar dan komen we vooral bij het volgende punt; compromis.

Compromis

Heel eerlijk; ik ben niet vies van een beetje omkoperij, haha. Ik onderhandel graag met mijn kinderen. Ik geef ze vaak een keuze en dat helpt al, maar ik wil soms ook wel iets voorleggen en ze dus een beetje omkopen. Met Skyler heb ik vaak ’s avonds de discussie rond bedtijd. Soms gaat hij direct naar boven, maar vaak vraagt hij nog wel of hij langer op mag blijven. Mag wel, maar dan lees ik geen verhaaltje voor. Of: mag wel, maar dan gaan we morgen iets eerder naar bed. Ik betrap mezelf regelmatig op omkoperij omdat ik dan zeg ‘als je dit of dat doet, krijg je van mij…!’ Niet altijd de juiste keuze, maar soms heb ik geen zin in gedoe. Ik ben ook van mening dat er binnen bepaalde grenzen een hoop mogelijk is en dat er naast duidelijkheid ook soms wel behoefte is aan een beetje uitproberen. Prima, ik hou wel van een uitdaging.

Er op uit

Weg uit de vertrouwde omgeving helpt heel erg goed. Ik weet dat de woensdagmiddag altijd enorm lang duurt met twee jongens en dus plan ik vaak wel iets om te doen. Naar Lollipopland, even naar het bos, naar de speeltuin, dat soort dingen. Het doet de jongens geen goed om hele dagen binnen te zitten en ik merk echt wanneer het tijd is om de schoenen aan te doen. Dan kan de sfeer ook echt volledig omslaan en word ik zelf ook rustiger. Ik heb daar laatst ook al over geschreven. Dit is gewoon echt een lifesaver voor ons en echt heel erg belangrijk. Zo zijn we toch samen, maar zitten we niet zo op elkaars lip.

Verwachtingen bijstellen

We verwachten op een dag nogal veel van onze kinderen. Ik weet dat Skyler wat meer tijd nodig heeft ’s ochtends om te eten, dus hij moet gewoon iets eerder opstaan. Anders is het echt haasten en daar wordt hij ontzettend boos om. Maddox wil veel zelf doen en ook al is dat echt niet altijd een optie; ik probeer er wel rekening mee te houden. Ik snap heus wel dat ze na een drukke dag niet nog zin hebben om met mij naar de supermarkt te gaan en op een ander moment snap ik heus wel dat Maddox gaat huilen omdat ‘ie júist mee wil. Als ze midden in een spelmoment zitten kan ik heus wel van Maddox verwachten dat ‘ie gaat schreeuwen omdat hij geen schone luier wil en als ik Skyler vertel dat ‘ie niet mag afspreken terwijl dat op maandag en dinsdag eigenlijk altijd wel mag, is dat natuurlijk ook niet leuk. Ik probeer mijn verwachtingen bij te stellen en probeer me meer te verplaatsen in hen en wat ze willen. Kan zeker niet altijd, maar op bepaalde momenten mogen we wel iets meer empathie hebben voor die kleintjes en hun gevoelens.

Op de gang

Ik hou echt niet van straffen en kan het echt niet aanhoren als een van de kinderen op de gang enorm zitten te huilen, maar ik ben ook maar een mens en soms ben ik zó ontzettend klaar met bepaald gedrag. Als ik een van de twee niet uit een driftbui krijg en als ze niet meer tot reden vatbaar zijn, dan zet ik ze op de gang. Razen ze daar maar even uit. Als ze dan terugkomen is het over, knuffelen we en gaan we verder met de dag. Er zijn voor- en tegenstanders van deze methode, maar heel af en toe pak ik het erbij als ze me tot wanhoop drijven.

Choose your battles

Laten we met zijn allen niet altijd zo moeilijk doen. Soms kun je iets door de vingers zien, soms hoef je niet overal altijd nee op te zeggen en soms kun je best je eigen frustratie of vermoeidheid even parkeren. Het zijn kinderen. Choose your battles en kies af en toe voor de gezelligheid. Worden we allemaal een stukje blijer van.