Deze momenten met de jongens zou ik graag nog eens herbeleven

Met weemoed kijk ik af en toe naar de foto’s van jaren geleden, van de momenten dat de kinderen nog heel erg klein zijn. Voor Skyler is dat natuurlijk al wat langer geleden dan voor Maddox, maar bij beide kinderen voel ik een soort van heimwee en ik zou toch wel dolgraag nog eens naar een bepaalde periode terugkeren. De tijd vliegt voorbij en alhoewel ik dankbaar ben dat we bepaalde fases uit zijn en ik het toch wel heerlijk vind dat de jongens iets ouder worden, vind ik het jammer dat bepaalde momenten écht voorbij zijn. Ik zou willen dat ik naast foto’s kijken mezelf in een tijdmachine kon stoppen om nog voor één keer terug te keren naar een favoriet moment. Er zijn ontzettend veel mooie dingen gebeurd de afgelopen jaren maar ik schreef het eerste op dat in me opkwam. Momenten waar ik dus met weemoed aan terug denk, waar ik warme herinneringen aan heb en die met enige regelmaat ter sprake komen. Bij Maddox staan er ook momenten met Skyler samen want ja, dan waren ze er allebei!

Skyler:

Zwangerschap

De zwangerschap van Skyler was bijzonder. Ik voelde me topfit, alles was ontzettend speciaal omdat het de eerste keer was en ik genoot van alle momenten. De groeiende buik was mijn grote trots en met regelmaat dacht ik aan de tijd die komen ging. Me van alles voorstellen, me verdiepen in alles wat er bij het moederschap hoort en al dat soort zaken. Ik was een tikkeltje onzeker, maar de trots en het fijne gevoel overheerste enorm. Ik vond het acht prachtige maanden.

Bevalling en kraamweek

De bevalling en kraamweek van Skyler waren prima. De bevalling was wat vroeg met 36 weken, maar ik was in goede handen en heb geen moment paniek gevoeld. Het ging zeer vlot, Skyler werd goed verzorgd en in de kraamweek kwam het me niks tekort. Het is soms wel een beetje een waas, waardoor ik het graag nog eens zou willen beleven. Ik had mezelf tijdens de kraamweek ook iets meer rust in mijn hoofd gegund om er nog meer van te genieten en met de ervaring die ik nu heb, lijkt het me bijzonder om dit moment nog eens opnieuw te beleven. Alle eerste keren, dat kleine hummeltje in de wagen, het moment dat we vanuit het ziekenhuis naar huis reden en elkaar meerdere malen aankeken.

Vakantie naar Bali

Een sprong naar een paar jaar later. Toen Skyler twee jaar en vier maanden was gingen we met zijn drietjes voor drie weken naar Bali. We verbleven eerst een week in Uluwatu en toen twee weken in Sanur. Het was zo perfect en zo heerlijk, dat ik dat graag nog eens opnieuw zou willen ervaren. De huizen waren prachtig, Skyler deed het fantastisch, Raymond en ik voelden ons geweldig, de rust en het weer waren op dat moment welkom en het klopte gewoon helemaal. We zouden niks anders doen en het precies zo doen als op dat moment. Lekker bij het huis zelf, af en toe naar het strand, af en toe een uitje. Het was perfect en als ik de foto’s terug kijk, krijg ik een beetje heimwee. Ik zou het graag nog eens met zijn vieren willen doen, alhoewel ik wel een beetje op zou zien tegen de reis. Die was namelijk heel lang, en dan al helemaal met twee kinderen.

Weekend naar Land van Bartje

Een stuk dichter bij huis maar absoluut een favoriet weekend; onze mini-vakantie naar het park van Landal, Land van Bartje. Ik was hiervoor uitgenodigd en ging er zonder enige verwachting naartoe. Het was waanzinnig! Het huis was geweldig en het park bood alles wat we graag wilden. Een goed restaurant, fijne broodjes in de ochtend, een leuk zwembad, knutselen voor Skyler, een grote overdekte zandbak waarbij wij koffie konden drinken. Het was gezellig, knus, fijn en zeker voor herhaling vatbaar.

Ontmoeting met Maddox

Het kan natuurlijk niet uitblijven. De hele zwangerschap hebben we Skyler bij alles betrokken en toen het eenmaal zo ver was dat Maddox er was, hebben ze lang naar elkaar zitten kijken. Skyler logeerde bij mijn ouders en de eerste dag thuis in de avond kwam hij terug naar huis. Hij zat op de bank, kreeg Maddox in zijn armen en vol trots keek hij naar zijn broertje. En Maddox was wakker en keek terug. Een prachtig moment waar ik alleen een telefoonfoto van heb, maar een van de meest dierbare foto’s ooit voor mij.

Maddox:

Zwangerschap

De zwangerschap van Maddox was voor mijn gevoel rustiger dan die van Skyler. Rustiger als in: minder werk omdat ik Skyler al thuis had, minder onrust in mijn hoofd omdat ik wist wat komen ging en rustiger omdat ik mezelf meer rust gunde. Ik voelde me op en top zwanger en ondanks dat ik me wekenlang niet zo lekker heb gevoeld, is het een magische periode geweest. Als ik echt moet kiezen tussen beide zwangerschappen, zou ik die van Maddox opnieuw willen ervaren. Gewoon, omdat die toch wel het meest prettig en comfortabel voelde. De misselijkheid was aanwezig, maar het geluksgevoel overheerste enorm.

Bevalling en kraamweek

De bevalling van Maddox was heftig. Ik kwam in een weeënstorm terecht en binnen een half uur ging ik van 3 naar 10 centimeter. Een uur na binnenkomst in het ziekenhuis kon ik gaan persen en nog geen tien minuten later had ik een baby in mijn armen. Een baby waar ik al weken naar uitkeek, omdat ‘ie vijf weken later kwam dan zijn grote broer. De kraamweek die volgde was een droom. Ik zat op een grote roze (blauwe!) wolk en kwam daar de maand daarna niet meer vanaf. Ik heb genoten van iedere moment, jankte iedere avond de ogen uit mijn kop vandaan omdat mijn kind een dag ouder was en voelde niets meer dan liefde, geluk en rust. Een prachtige ervaring waar ik heel, héél graag nog eens naar wil terugkeren.

Vakantie naar Turkije

Toen Maddox net een jaar was gingen we met zijn vieren, samen met opa en oma, naar Turkije. Het was een tópvakantie. Skyler heeft het er zeker maandelijks nog over en vraagt regelmatig wanneer we weer eens teruggaan. Voordat we vertrokken hadden we flinke ellende met Maddox’ gezondheid en tijdens deze vakantie kwamen we allemaal een beetje bij. Inclusief Maddox, want die is in die vakantie een kilo aangekomen door al het lekkere eten. Als je maar enkele kilo’s weegt is dat natuurlijk een hoop. We verdeelden de taken goed, Raymond en ik konden nog een dagje samen weg, het weer was fantastisch, het hotel bekend terrein en alles klopte. Echt onwijs genoten die twee weken.

De draagzak

Niet echt een moment maar wel iets waar ik onwijs van genoten heb en wat ik tot de dag van vandaag ontzettend mis; Maddox dragen. Ik vond het zo gezellig, knus en fijn, dat ik het echt vreselijk vond dat het moment was aangebroken dat ‘ie echt alleen nog maar wilde lopen. De draagzakken zijn het huis uit en van dat kleine hummeltje tegen me aan is absoluut geen sprake meer. Ik vind het oprecht heel erg jammer dat ik dat met Skyler niet heb gedaan en teveel heb vastgehouden aan de kinderwagen. Ook prima, maar de draagzak voelde toch meer speciaal.

Dat er maar veel meer van dit soort mooie herinneringen mogen volgen!