Raymond op werktrip; ik alleen met de kids (Q&A!)

Gisteren heb ik Raymond weer naar Schiphol gebracht voor een werktrip. Ik noem het vaak zijn vakantie, maar het is natuurlijk alles behalve dat. Deze trips staan voor hem in het teken van meetings, beurzen, netwerken, het bedrijf verder op de kaart zetten, zakelijke etentjes en op de hotelkamer direct alles uitwerken en ‘even’ slapen. Zo’n twee keer per jaar komt dit voor en gemiddeld gaat het dan om een week of twee. Dit keer hebben Skyler en ik (Maddox was nog op school) Raymond uitgezwaaid voor anderhalve week en zien we hem volgende week woensdag weer terug. Ik ben deze dagen dus alleen met de kinderen.

Alles hier thuis loopt gewoon door zoals altijd; ochtendspits, de kinderen naar school, mijn werk, boodschappen, huishouden, avondspits en opvoeding. Echter is er één ding anders; papa is er niet. Terwijl ik een van de eerste keren onwijs opkeek tegen deze periode, draai ik er nu mijn hand niet meer voor om. Het hoort erbij, we weten dat het steeds rond april en oktober voorkomt en ook de kinderen weten niet beter. Via Instagram heb ik jullie gevraagd of hier vragen over waren, of jullie hier meer over wilden weten en daar kwamen een hoop reacties op. Ik ga al deze vragen beantwoorden en schets zo hopelijk een beeld voor jullie hoe het ons vergaat. En dat het eigenlijk helemaal niet zo lastig is en dat we er onze eigen ritueeltjes op nahouden.

Hoe regel je de avondspits?

Dit is misschien wel een van de meest gestelde vragen. Hoe regel je de avondspits in je eentje met twee kids? Dan ga ik nu gelijk al een geheim verklappen; die doe ik vaak al alleen. Raymond heeft een drukke baan en is niet standaard iedere avond om 18:00 uur thuis. In heel rustige periodes wel, maar veel vaker stapt hij tussen 18:30 uur en 19:30 uur binnen. Het zal geen verrassing zijn dat ik de kinderen dan al op bed heb. Skyler heel af en toe nog niet, maar Maddox ligt klokslag 18:30 uur in zijn kamer te slapen.

Ik heb twee kinderen die niet al te vaak kunnen douchen vanwege hun gevoelige huid. We hebben dus geen lang avondritueel met douchen en badjes en dat scheelt al heel erg veel. Skyler mag geen iPad meer kijken vanaf het avondeten (dus vanaf een uur of 17:00 uur ongeveer), dus dat zet ik ook niet in. Hoe doe ik het dan wel?

We eten rond 17:30 uur. Op crechedagen is dat iets later omdat we dan pas rond 17:45 uur thuis zijn, maar dan heb ik de voorbereidingen van het eten al getroffen en zitten we ook nog voor 18:00 uur aan tafel. We eten dus op tijd en terwijl Skyler zelf kan eten, probeert Maddox dat ook. Ik help af en toe met wat hapjes en eet zelf ook gezellig mee. Daarna mogen de kinderen nog even spelen en ga ik alles opruimen. Als ik mazzel heb is Raymond er dan nu ook ongeveer en helpt hij vanaf hier mee. Maar we zijn nu alleen, dus ik vertel over deze periode.

Om 18:30 uur neem ik Maddox mee naar boven en blijft Skyler beneden. Hé, heb je dat handige leeftijdsverschil weer, haha. Skyler is bijna vijf en kan prima even tien minuten alleen beneden zijn. Hij is heel lief en rustig, zit nergens aan waar hij niet aan mag komen en we vertrouwen hem dus volledig zo alleen. Hij gaat rustig spelen en ik neem Maddox mee. Ik ga hem wassen, verschonen, tanden poetsen, soms even insmeren met zalf en pyjama aan doen. Vervolgens knuffelen we nog wat en leg ik hem met fles in bed. Zijn avondritueel. Niks meer en niks minder. Voorlezen doen we nog niet want hij trekt de boeken uit mijn handen en is dan meer wakker dan daarvoor. Dat zullen we dus over een tijdje gaan doen. Voor nu hou ik hem lekker rustig in zijn kamer en valt hij met zijn fles in slaap. Vervolgens ga ik naar beneden, ga ik even zitten op de bank en rond 19:00 uur is het tijd voor Skyler om naar boven te gaan. Hij poetst zijn tanden, ik poets het na, We wassen, doen zijn pyjama aan en ik ga in zijn bed nog een verhaaltje voorlezen. We knuffelen en kletsen nog wat en dan heb ik dus beide jongens in bed. Vlak voordat ik naar beneden loop pak ik nog even de fles bij Maddox weg zodat ‘ie niet gaat lekken als er nog iets in zit. That’s it. Alles op rolletjes.

Wat vooral helpt is relax blijven. Dan liggen ze maar even vijf minuten later in bed, dan duurt het allemaal maar wat langer en dan is er een kind maar even alleen beneden. Je kunt niet overal tegelijk zijn.

Hoe zorg je voor me-time?

Ik moest stiekem een beetje lachen om deze vraag die onwijs veel gesteld werd. Want hoe heb ik me-time als ik voor twee kids moet zorgen? Nou, wat dacht je van ’s avonds? De kinderen heb ik uiterlijk om 19:15 uur op bed en dan heb ik de hele avond voor mezelf. Dat is voor mij de ultieme me-time. Ik trek direct mijn pyjama aan zodra de kinderen op bed liggen. Ik loop in mijn meest fluffy pak van Hunkemoller zonder rekening te houden met iemand die dat niet zo sexy vindt. Lekker vroeg naar bed, geen gesprek hoeven voeren, lekker kijken wat ik zelf wil, boekjes lezen, schrijven, laptop erbij en lang doorwerken, ik vermaak me uitstekend en vind dit echt de hemel.

De maandag en dinsdag zijn natuurlijk de schooldagen van beide kinderen en kan ik ook overdag tijd voor mezelf pakken. Op de andere dagen gaat dat dan even niet, maar ik krijg de lange avonden ervoor terug. Dat ik nu in de weekenden de zorg niet kan delen is dan maar even zo!

Wanneer douche ik?

Nou, ehm, als de kids op bed liggen! Ik mag net als de kinderen niet zo vaak douchen maar als het moet gebeuren, dan spring ik er gewoon onder na de avondspits. Tegen Skyler zeg ik dat gewoon en als Maddox gaat huilen, dan is dat maar even zo. Toen hij nog heel klein was en ik bijvoorbeeld ’s ochtends wilde douchen, legde ik hem ook weleens in de Sleepyhead bij me in de badkamer. Skyler met de iPad ernaast, haha. Ach, je wordt creatief toch! Niet te moeilijk denken!

Plan je in de weekenden extra veel uitjes of laat je het op zijn beloop gaan?

Zoals altijd, ook als Raymond thuis is: we zien het wel. Als we eruit willen gaan we eruit en als we binnen willen blijven in pyjama met de hele dag de televisie aan, dan doen we dat.

Ben je ’s nachts niet bang alleen thuis?

Bang niet, maar ik voel me wel een beetje ongemakkelijk. Ik slaap een stuk onrustiger, hoor iedere kraak, check drie keer of de deuren op slot zijn en laat vaak zelfs even het licht aan.

Hoe ga je om met het avondeten?

Ik denk heel makkelijk! Ik kook niet mega uitgebreid en eet vooral makkelijkere dingen. Gezond, maar makkelijk. Raymond is de grote eter in huis en zal nooit kunnen teren op een tosti of soep ’s avonds. Ik wel. En de kids ook, haha. Dus dat komt ook zeker eens op tafel. Nogmaals: de lat hoeft niet zo hoog.

Hoe leg je het de jongens uit?

Ik vertel het gewoon. Maddox weet het nog niet zo goed maar Skyler vindt het allemaal prima. Hij mag altijd een paar nachtjes bij me slapen in het grote bed als papa er niet is, dus stiekem maken we er een klein feestje van. Zo blijft het voor hem ook leuk. Daarnaast bellen we natuurlijk en hebben we Facetime.

Welk dagdeel vind je het zwaarst, ’s ochtends of ’s avonds?

Ik denk dan ’s avonds, omdat Maddox dan heel moe is en ik niet zo goed tegen gehuil kan. Normaal kan Raymond Skyler dan klaarmaken voor bed als hij op tijd is en dat scheelt een hoop frustratie. Als ik met een huilende Maddox ben bezig geweest, kan ik erg slecht tegen het tijdrekken van Skyler in de avond. ’s Ochtends loopt alles prima op rolletjes. Ik kleed degene die als eerste wakker is aan en ga daarna door met de volgende. Beneden geef ik Skyler ontbijt, maak ik Maddox’ eten (die vaak alleen een droge cracker of een banaan wil) en ga verder met de broodtrommels. Eten doe ik zelf dan zodra ik Skyler op school heb afgeleverd.

Welke momenten vind ik het lastigst zonder Raymond?

Dan is dat het overdragen in de avond en de weekenden. In het weekend neemt Raymond Skyler vaak wel mee als hij iets gaat doen en dan heb ik het huis alleen als Maddox slaapt. Nu ben ik de hele tijd alleen met twee kinderen en dan ben ik heel blij als het weer maandagochtend is en ze allebei naar school gaan.

Heb je tussentijds hulp van opa’s en oma’s?

Niet meer dan normaal! Mijn moeder is er op vrijdag gewoon zoals altijd. Dit keer passen ze toevallig donderdagavond op omdat ik naar Anouk ga, maar anders was het alleen de vrijdag geweest.

Hoe entertain je twee kinderen als je bijvoorbeeld aan het koken bent?

Nou, niet. Ze vermaken zichzelf uitstekend en kunnen heus wel even zelf spelen terwijl ik bezig ben. Raymond is er eigenlijk ook nooit als ik aan het koken ben. Skyler en Maddox spelen gewoon en als ze ruzie krijgen zet ik Maddox in de stoel bij me met kleurpotloden, een pollepel of alvast met wat snoeptomaatjes of iets dergelijks.

Stiekem is het wel heel erg lekker even

Weet je wat het is? Doordat Raymond dus die drukke baan heeft en ik grotendeels van de dag al alleen doe met de kids, valt zo’n werktrip heel erg mee. De avonden alleen zijn helemaal voor mezelf en hoef ik met niemand te delen en alleen de nachten zijn wat ongezellig. Maar Skyler slaapt dan af en toe bij me en dan maken we er een klein feestje van. In het weekend is het even lastig dat ik niks kan overdragen en de avondspits kan wat lastig worden met een vermoeide dreumes. Over het algemeen loopt alles gewoon op rolletjes zoals dat op ‘normale’ dagen ook gebeurt. We hebben zo ons ritme en rituelen waar we ons aan vasthouden. En als ik het in het weekend helemaal zat ben, dan zet ik de kids in de auto en rij ik naar het bos om ze daar te droppen. Nee, grapje. Maar dan plannen we een uitje of rij ik naar mijn ouders om daar de middag te overbruggen en mee te eten. Er zijn genoeg hulptroepen om me heen en ik mag zelfs aanschuiven bij de buren als we dat willen. Het is echter niet nodig. We vermaken ons prima met zijn drietjes en draai mij hand er niet meer voor om. Een fijn geweten! Het is best even lekker…