Maddox is alweer bijna 15 maanden en met deze leeftijd is hij een echte dreumes te noemen. En ja, daar gedraagt ‘ie zich ook naar. De echte dreumestrekjes en -perikelen zijn aanwezig en alhoewel het echt een stuk drukker in huis is en Maddox energie voor tien heeft, is het vooral ook heel gezellig en veel lachen. Hij is een actieve doerak en deze vijf dingen heeft Maddox helemaal ontdekt.
Zelluf doen
Op school wordt zelf doen ontzettend gestimuleerd en dat vind ik ontzettend leuk. Maar soms is het ook gewoon heel erg onhandig. Ik heb niet altijd zin om tomaten tegen de muur te vinden en komkommer in de haren. Het duurt ook vaak ontzettend lang en we weten allemaal hoe erg we daar vooral niét op zitten te wachten, haha. Toch is het toch ook wel weer heel erg leuk en laat ik het vaak toe. Zo schattig als hij met zijn eigen bakje zit en probeert om zelf te eten. De trotse blik is onbetaalbaar.
Niet meer eten
In het verlengde van zelf doen: helemaal niet meer eten. Maddox was eerst een kliko en lustte én at werkelijk alles. Momenteel is iedere hap heel erg vechten. Een snackbordje met dingen als tomaat en paprika gaan er wel in (als hij het zelf mag doen…) maar fruit eet hij op een paar hapjes na niet meer op, brood weigert hij vaker dan dat hij het eet en het avondeten belandt ook vaak op de grond. Als hij het zelf mag doen wil er nog weleens een hap in gaan, maar van flink wat happen is absoluut geen sprake. Ik hoop dat het een fase is want ik heb al eerder verteld dat Maddox snel afvalt en dat zou zonde zijn nu het zo goed gaat. Gelukkig zijn we wel over op iets vollere melk waardoor hij daar zijn tekorten mee aanvult. En we voeden maar lekker veel tomaten, paprika en komkommer. Op het kinderdagverblijf eet Maddox trouwens wel voor zijn leven. Nou ja, wie weet eet hij in die twee dagen genoeg voor de hele week, haha.
Klimmen
Tijdens de vakantie in Turkije heeft Maddox het klimmen ontdekt. We hebben hem vaak van het ligbedje af moeten halen en eenmaal thuis ging hij verder met klimmen op de bank. Doodeng vond ik het, maar hij heeft op het kinderdagverblijf geleerd dat hij achterstevoren weer van de bank af kan. Halleluja voor dat! Het is wel schattig als hij op het bed is geklommen en er dan weer af wil; bij de kussens draait hij zich al om en hij kruipt net zo lang naar achteren tot hij voelt dat hij er vanaf kan, haha. Voor de trappen hebben we traphekjes, de deuren worden goed gesloten en uit zijn ledikant kan hij gelukkig nog niet. Ik heb hem wel een keer van de tafel af moeten vissen… Ogen in mijn achterhoofd moet ik hebben met de stuntpiloot.
Aanstellen
Van nep lachen tot nep huilen en van net zo lang schreeuwen totdat mama komt tot piepen totdat grote broer iets voor hem wil doen. Maddox is aan het ontdekken dat er mensen om hem heen zijn die hij kan bespelen en ik trap er nog vaak in ook. Het nep lachen is wel echt hysterisch grappig maar het gemiep om alles als iets niet lukt is soms wel vermoeiend. Als hij valt en op zijn rug ligt, blijft hij ook net zo lang liggen totdat iemand hem omhoog helpt. Nu al een diva.
De wereld om hem heen ontdekken
Het leukste van deze dreumesfase vind ik dat de wereld steeds iets groter wordt. In de auto naar het kinderdagverblijf rijden we langs Schiphol en hij wordt wild van de vliegtuigen. Eenden zijn onwijs interessant en alles op straat is fantastisch. Er wordt gezwaaid naar iedere auto en alles maakt indruk. Zo leer je zelf ook weer alles een beetje meer waarderen.
Als ik Maddox vergelijk met Skyler is Maddox wel een stuk actiever. Zodra hij wakker wordt staat hij aan en zitten of liggen bij mama is bijna niet meer aan de orde. Hij rent en vliegt door het huis, stuitert door de tuin en danst de hele dag door als hij muziek hoort. Het is een heerlijk blij ventje dat de hele dag door prikkels wil ontvangen. Hierdoor slaapt hij overdag nog wel veel en voorlopig is er van één slaapje nog geen sprake. We merken ook dat hij ’s nachts weer vaker wakker wordt en hij kan veel flessen op op een dag. Maar ja, als je amper andere dingen eet. Ik hoop dat meneer veelvraat snel weer terugkeert want dat kan hij gebruiken met alle energie die hij verbruikt op een dag. Gelukkig is alles een fase. Voor de rest is het veel lachen, genieten en vaak ‘pas op!’ roepen. Een heel nieuwe periode is aangebroken!
Herkenbaar. Erg leuk. Heel druk maar ook veel lachen.
Voor het avondeten maken we ook vaak een snackbordje en we leggen overdag ook wel eens wat doperwten, een rolletje kipfilet of overgebleven boontjes op z’n snackbord.
Ohh zo herkenbaar, Max is net ietsjes ouder. Maar ook hij is zo actief, en dus ook thuis nog niet toe aan 1 slaapje. Al doet hij dus op het kinderdagverblijf dat wel op 1 slaapje. En ook hij is zo druk dat hij niet even lekker bij me wilt zitten. Gisteren zelfs 2 keer flink gevallen omdat hij alles wilt.
Wel vervelend dat hij nu een fase heeft vaak niet meer zelf wilt spelen, tenzij we buiten zijn. Binnen staat hij dan veel aan mijn been te jammeren en dat is heel vermoeiend. Gelukkig nog geen dwarse dreumes tijdens eten, wel veel zelf doen. Lekker met handen eten,tenzij het pap of toetje is. Maar eten doet hij wel.
mijn grote vriend hhahaha en ga stuk om je insta story met hem mijn hemel wat een draak :