Skyler is 4.5 jaar!

Vandaag is Skyler 4,5 jaar oud en het is lang geleden dat ik eens een stuk over hem en zijn ontwikkeling schreef. Dat doe ik natuurlijk bewust omdat hij zo zijn eigen dingen heeft en ik dat te persoonlijk vind, maar af en toe even schrijven over onze grote kleine man vind ik enorm leuk. Alweer 4.5 jaar geleden maakte Skyler mij moeder en ik kan er niet over uit hoe snel die tijd is gegaan. Ik denk de laatste tijd weer veel aan die babytijd en sta soms vol verbazing naar Skyler en zijn lange benen te kijken. Wanneer is dat gebeurd? Sinds wanneer is hij zo groot?

Algemeen

Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: het gaat hartstikke goed met Skyler. Hij ontwikkelt zich goed, is lief, soms een tikkeltje bijdehand en eigenwijs en hij zit in de fase dat hij ontdekt dat er veel meer is dan alleen thuis. School heeft zijn wereld enorm vergroot en hij heeft een hoop vrienden gemaakt. Ik merk dat we door deze beginnende schoolperiode wel een beetje botsen. Skyler wordt wat brutaler en is meer aan het proberen. Ik moet echt de grenzen blijven aangeven en vind dat soms wat lastig. Af en toe een grote mond, slecht luisteren, zijn zin doordrijven, tijd rekken. Allemaal geen mega grote zorgen, maar toch even wennen na een relatief rustig peutertijdperk. Bovendien is er nu natuurlijk een klein broertje bij en ondanks het feit dat die twee het ontzettend goed met elkaar kunnen vinden en ik hiermee in mijn handen mag knijpen, ziet Skyler nu ook dat baby’s groeien en dat baby’s gaan ontwikkelen. Maddox wil veel wat Skyler ook heeft en dat wordt niet altijd gewaardeerd. Gelukkig gaat het vaker wel dan niet goed en is er vooral heel veel gezelligheid. Maar de momenten dat Maddox slaapt of op de crèche zit, worden wel gewaardeerd door Skyler. Hij vindt het nog steeds heerlijk om alleen te zijn of om alleen te spelen.

Skyler gaat steeds beter op school. In het begin was hij behoorlijk teruggetrokken maar dat hij nu zelfs meedoet in de kring zegt een hoop. Hij durft verhalen te vertellen en voelt zich vertrouwd in de klas. Dat doet me als moeder heel erg goed. Gym blijft een beetje eng maar ach, klimmen is ook nog steeds niet mijn hobby, haha. Hij doet alles op zijn eigen tempo en dat is helemaal goed. We hebben gezien dat alles op zijn pootjes terecht komt als we hem maar de tijd geven en dus krijgt hij van ons alle tijd én ruimte om zich lekker te ontwikkelen. Voor de rest is hij dol op puzzelen, kan hij zich uren vermaken en zit hij af en toe lekker met de iPad op schoot een filmpje te kijken. Een heerlijk kind dat prima zijn eigen gang kan gaan, maar het ook fijn vindt om samen een programma te kijken of om samen iets te bouwen van zijn Duplo of Lego.

Logopedie

Skyler is een kletskous maar erg duidelijk verliep een gesprek niet. De K en G kon hij niet zeggen en dus moesten we naar logopedie. We zijn inmiddels acht keer geweest en Skyler is zo goed als klaar. Hij heeft de letters goed onder de knie en negen van de tien keer verbetert hij zichzelf. Gelukkig heeft hij zich nooit laten leiden door het feit dat niet iedereen hem goed verstond. Hij praat evengoed wel tegen je en gaat er gewoon vanuit dat je hem verstaat. Als hij nu heel enthousiast is of te snel praat gaan de K en G nog niet altijd even lekker, maar over het algemeen zitten ze er goed in en is het een kwestie van finetunen. Ik ben onwijs trots op hem dat het zo snel en zo goed gaat. En zelf is ‘ie nog het meest trots. ‘Mama, hoorde je dat? Ik zei de K! Het ging helemaal vanzelf.’ De schat. Het helpt gelukkig wel dat we thuis ook heel bewust ermee bezig zijn. Ik blijf hem verbeteren en we herhalen vaak de oefeningen. Ook als we boekjes lezen of gewoon aan het wandelen zijn. We zijn er consequent mee bezig geweest en dat werpt zijn vruchten af. Nog een laatste gesprek en dan kunnen we ook dit traject gaan afsluiten.

Nachtangst

Over de nachtangst heb ik al wat vaker in andere artikelen geschreven. Skyler schreeuwde ontzettend vaak ’s avonds en sinds een tijdje hebben we een nieuw avondritueel. Dit is echt een goede keuze geweest. We horen Skyler soms maar één keer per week en dat is stukken beter dan één of twee keer per avond. Vooral op heel drukke dagen of juist tijdens de warme dagen merken we dat Skyler er last van heeft en dat we moeilijk tot hem doordringen. Gelukkig gaat het heel erg goed en dus hebben we met hem de rustige avonden weer terug. Super fijn, ook voor hem.

Rustig vaarwater

Momenteel zitten we in rustig vaarwater met Skyler. Nu de logopedie bijna is afgerond is er even niets om aan te werken. Hij gaat lekker naar school, doet zijn eigen ding en groeit flink door. Het eten is nog wel een dingetje; ontbijt en lunch gaan prima en ook fruit gaat er prima in, maar van avondeten moet hij niks weten. Hij leeft het liefst op pannenkoeken of rijstwafels. Wel gaan we de goede kant op en proeft hij regelmatig het eten wat wij eten, om vervolgens toch een bordje te willen. We maken er maar geen strijd meer van; het gaat vanzelf wel de goede kant op. Eten is gewoon niet zijn hobby. Op ijsjes en koekjes na.

Alles op zijn tijd

Ik krijg weleens de vraag wanneer we beginnen met zwemlessen of of Skyler al kan fietsen zonder zijwielen. Dat wordt een project voor de komende maanden. Lekker fietsen in de zomervakantie en zwemlessen zodra hij vijf wordt. Dan beginnen we weer aan nieuwe, leerzame periodes! Ik zal daar later meer over schrijven omdat daar vraag naar was. Voor nu gaan we de laatste, rustige schoolmaanden van groep 1 in, om vervolgens na de zomervakantie alweer in groep 2 te starten.

Zoals je kunt lezen gaat het dus allemaal zijn gangetje. De kleine Skyler is niet meer zo klein en groeit als kool. Het is een echte kleuter met zijn streken maar gelukkig is hij ook nog een lekkere knuffelbeer. Ik hoor iedere dag wel ‘mama, wil je een kusje en een knuffel?’ Mét de K goed uitgesproken. En daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen.