Ondanks dat ik vanaf week 36 dacht dat ik zou gaan bevallen, moest de verloskundige me uiteindelijk met 40 weken en 6 dagen een handje helpen door me te strippen. Ik wist dat ik sowieso die week mijn kindje zou gaan vasthouden want als dinsdag de strippoging niet zou werken, mocht ik me vrijdag melden in het ziekenhuis bij een gynaecoloog voor een inleiding. Die keuze legde de verloskundige bij mij neer en ik wilde gewoon heel erg graag DIE. BABY. ERUIT. Nog een week langer wachten was geen optie voor mijn gevoel en dus stemde ik met dit programma in. Gelukkig is dat niet nodig geweest; op dinsdagochtend om 10:30 uur werd ik gestript en uiteindelijk beviel ik om 00:40 uur de nacht daarop volgend.
De vliezen van de vruchtzak waar de baby zich al negen maanden in bevindt zitten vast aan de wanden van de baarmoeder. Bij het strippen brengt de verloskundige haar vingers bij je naar binnen om vervolgens bij je baarmoedermond aan te komen. Als je al een beetje ontsluiting hebt kan ze je gaan strippen. Door voorzichtig met haar vingers ronddraaiende bewegingen rondom het hoofdje van je baby te maken, scheidt ze de vliezen van de baarmoederwand. Hierdoor kan jouw lichaam een stofje aanmaken, prostaglandine, dat ervoor zorgt dat jouw baarmoedermond zachter en weker wordt. Ook zorgt dit stofje ervoor dat de weeën opgewekt kunnen worden en dat jouw lichaam dus zelf, met een beetje hulp, de bevalling in gang gaat zetten. Bij mij was dit dus het geval. Ik had al ruim drie centimeter ontsluiting (thank you, voorweeën!) en de verloskundige kon met gemak de baby voelen en de boel een beetje van elkaar te scheiden. Het klinkt pijnlijk en heel eerlijk, dat was het ook.
Je leest enorm veel wisselende verhalen over strippogingen. De één voelt er helemaal niks van, de ander vindt het de hel. De één bevalt binnen één of twee dagen; een ander merkt helemaal niks. En heb je nog geen ontsluiting, dan gaat het hele feest niet door. Bij mij was het méga pijnlijk en ik voelde me dan ook echt even heel erg naar worden bij de verloskundige op de bank. Maar de verloskundige had gelijk met haar woorden; ‘sorry schat, ik moet het echt even goed doen. Ik ben hier niet om je te kietelen want dat verandert de boel niet.’ En daar heeft ze natuurlijk hartstikke gelijk in. Ik wilde een bevalling, en wel snel! Tanden op elkaar en strippen maar, dus.
Uiteindelijk stond ik na een kwartiertje weer buiten, en dat was inclusief de standaard controle. Binnen twee minuten is het strippen gedaan en mag je gewoon naar huis om af te wachten. Ik verliet de praktijk met wat bloedverlies en had een pijnlijke buik. De hele dag heb ik gewerkt en uit voorzorg liet ik Skyler vast ophalen door opa om daar te gaan logeren. Dat bleek een heel goede keuze; na de strippoging om 10:30 uur begon ik lichte krampen te krijgen om 18:00 uur. Die lichte krampen gingen over in onregelmatige weeën en in overleg met de verloskundige, omdat het bij Skyler zo ontzettend snel ging de eerste keer, was ik uiteindelijk om 23:15 uur in het ziekenhuis.
Omdat mijn weeën opeens uit bleven en ik toch al bijna 41 weken zwanger was, besloot de verloskundige om nogmaals een handje te helpen door dat laatste zetje te geven. Ze brak mijn vliezen, stripte nog eens extra en om 00:40 uur hield ik Maddox vast. De tweede strippoging was wel echt het meest pijnlijk omdat ik daarna volop in een weeënstorm kwam. Ik heb dan ook nog dagen last gehad van het strippen en nam mezelf voor om voorlopig de poort te sluiten voor welk inwendig onderzoek dan ook. Ik twijfelde nog even over een spiraal maar toen ik dacht aan het strippen, vaarde dat idee al snel naar de achtergrond. Het enige wat ik moet doen is bellen voor het baarmoederhalskanker-onderzoek omdat ik dit jaar 30 ben geworden. Ook daar zie ik weer onwijs tegenop maar het moet toch echt even gebeuren.
Strippen; mijn ervaring vertelt me dat het zeer pijnlijk is maar dat het in mijn geval net dat zetje is geweest om de hele bevalling in gang te zetten. En dat is met 41 weken zwangerschap toch ook wel wat waard.
Vertel eens; heb jij een strippoging gehad? Wat is jouw ervaring?
Interessant! Ik ben ook gestript en vond het eigenlijk helemaal niet zo pijnlijk. Het zette bij mij de bevalling gelukkig ook in werking, want zes uur na het strippen begonnen de weeën en 7 uur later was Wolff geboren. Ik heb dus eigenlijk een hele goede ervaring en zou me zo weer laten strippen als het bij een volgende zwangerschap nodig zou zijn! Zo verschillend kan dat zijn, hè?
Strippen gelukkig nooit nodig gehad. Spontaan bevallen met 40.0 en 39.6. Na de bevalling(en) was ik ook helemaal klaar met die kermis daar beneden, maar toch even doorgezet en een mirena laten plaatsen. Duurde 10 min bij de huisarts. Even doorzetten, maar dan wel 5 jr lol . Vanochtend toevallig uitstrijkje gehad voor dat onderzoek. Was zo gepiept! Vooral niet tegenop zien. Echt niet nodig!
Met 41 weken en 5 dagen ben ik in totaal 4 keer gestript, heeft uiteindelijk helaas niet tot het gewenste resultaat gebracht. Ik ben ingeleid maar de ontsluiting bleef stagneren op 7 cm, 12 uur later. Daarna een spoedkeizersnede. Het klinkt als een horror ervaring maar het viel mij alles mee omdat je op dat moment gewoon niks anders kan dan jezelf eraan over geven.
Dat uitstrijkje stelt echt niks voor als je het vergelijkt met strippen! Spiraal laten plaatsen vond ik daarin tegen wel pijnlijk. Succes!!
Bij mij was strippen tot 41+5 niet mogelijk, mijn lichaam deed niks, toen ingeleid. Ballonnetje geplaatst en later wee-opwekkers gekregen. Uiteindelijk is ze dmv vacciumpomp gehaald. Mijn lichaam is niet gemaakt om te bevallen Het is wel mooi dat dit voor sommige vrouwen net even is om de bevalling op gang te helpen.
Ik ben bij allebei met 40.2 en 40.4 gestript en met 40.5 van allebei bevallen. De tweede poging heeft bij beiden het laatste zetje gegeven. Ik vond het niet pijnlijk, meer een beetje een apart gevoel
Ik ben ook gestript met 39 weken na al 2 dagen onregelmatig weeën te hebben gehad. Ook ik vond het erg pijnlijk. Direct na het strippen in de ochtend werden de weeën heftiger en dezelfde avond is mijn zoontje geboren.
Ach dat uitstrijkje voel je niets van hoor! Wattenstaafje langs je baarmoedermond. Thats it.
Ben nooit gestript maar wel 12x IVF gedaan. Ook daar zijn stappen die pijnlijk zijn (punctie) dusss ach, even not nice maar we overleven het wel.
Ps: Mijn bevalling(en) begonnen spontaan
Er is tegenwoordig een zelftest voor dat uitstrijkje, misschien vindt je dat beter? Ik had dat ook aangegeven maar was in verwachting dus moet nu over paar maanden.
Ik ben met 38+6 al gestript en mijn verloskundige vond het tijdens de controle niet nodig dat te vertellen. Wat een hel!! Het enige wat ze vooraf zei, is dat ze ging kijken hoe ver ik was en of ze iets voor me kon doen aangezien ik al dagen onregelmatige weeën had. Maar uitleg geven, ho maar. Ik vond het heel heftig dat ik niet voorbereid was. Tijdens het strippen stond er ook zoveel druk op m’n vliezen dat die spontaan braken. En direct na het strippen en breken van de vliezen, kwamen de knalweeën op gang. Ik kon niet eens meer normaal naar de auto lopen.. Ik heb er dus een hele dubbele ervaring mee: veel pijn, maar wel dat ene zetje wat nodig was.
Ik ben twee keer gestript, met 40+3 en 41+3. Beide keren nauwelijks iets gevoeld, maar helaas had het ook geen effect. Uiteindelijk begonnen de weeën ’s avonds laat bij 41+5 en had ik de dag erop om 5.43 uur onze zoon in mijn armen. We hadden voor die middag al een afspraak staan om ingeleid te worden, maar dat was dus niet meer nodig.
Gestript en daarna met een ballonkatheter ingeleid. Volgende ochtend bevallen. Ik vond het strippen tamelijk oncomfortabel, maar niet hels. Denk dat de boel al een beetje open stond. Wel vertelde de gynaecoloog niet dat ze aan het strippen was, en dat vond ik niet zo tof en was ik er dus ook niet op voorbereid.