In deze rubriek komen verhalen voorbij van moeders die iets speciaals willen delen. Een samengesteld gezin, te vroeg geboren baby’s, afschuwelijke gebeurtenissen, vruchtbaarheidsproblemen, adoptie, noem het maar op! Wil jij hieraan meewerken? Mail me via ‘contact’. Het kan anoniem, mocht daar behoefte aan zijn. Deze week vertelt Joke haar verhaal; zij raakte besmet met CMV tijdens haar zwangerschap.
Zwangerschap en bevalling met CMV-besmetting
‘Hoewel ik al 2 keizersneden achter de rug had, besloten mijn man en ik om toch voor een derde kindje te gaan. Ik had al 2 zwangerschappen zonder problemen gehad dus het herstel van een keizersnede nam ik er graag bij. Ik raakte al vrij vlug zwanger en opnieuw verliep alles probleemloos. Ik moest wel regelmatig mijn bloed laten prikken en steeds kreeg ik te horen dat ik moest opletten voor rauwe groenten en vlees en dat ik niet immuun was voor CMV. Dit was bij mijn vorige zwangerschappen ook steeds de boodschap en veel dacht ik er niet bij na. Ik werk niet met kinderen dus de kans op besmetting kon enkel van mijn eigen kinderen komen. Ik schafte een bus handontsmetting aan en gebruikte die elke keer als een pamper ververste of een snotneus afkuiste.
In november moest ik opnieuw op controle. Mijn man kon er deze keer niet bij zijn en dus ging ik alleen naar ons kindje kijken. Ik was nog niet goed en wel binnen of ik kreeg al een koude douche over me heen. In mijn bloed was te zien dat ik besmet was met CMV. Dit is een infectie waar ikzelf geen last van ondervond maar die tijdens bepaalde periodes van de zwangerschap zware gevolgen kan hebben voor je kindje. Ik had het geluk dat de besmetting plaats gevonden heeft buiten de gevaarlijkste periodes. Toch kon er nog doofheid optreden, een mentale handicap…
Onze gynaecoloog verwees ons door naar het UZ Leuven voor een vruchtwaterpunctie en een uitgebreide echo van de hersenen van ons kindje. De prof daar verwierp het voorstel van een vruchtwaterpunctie onmiddellijk omdat ik al te ver gevorderd was en de risico’s niet opwogen tegen het onderzoek. De uitgebreide echo van haar hersentjes lieten geen problemen zien. We waren een beetje gerustgesteld maar het was nu verder afwachten tot de bevalling. Op dat moment kon er pas echt getest worden of de besmetting door was gegaan naar mijn kindje en of zij de ziekte had doorgemaakt.
De dag van mijn geplande keizersnede lag op dat moment nog 2 maanden verder en eerlijk gezegd hebben die laatste maanden veel te lang geduurd. Ik sliep heel slecht, lag steeds te denken aan wat de gevolgen konden zijn. Maar meer dan afwachten konden we op dat moment niet doen.
De keizersnede verliep zonder problemen en op 13 februari werd onze dochter Lieselijn geboren. Bij de eerste onderzoeken scoorde ze goed en de kinderarts stelde ons gerust dat er niet meteen tekenen waren die aangaven dat ze CMV had doorgemaakt. Ze kunnen dit echter enkel testen in de urine. De dag na haar geboorte werd er dus een staaltje urine naar het labo gestuurd. Maar ook op deze resultaten was het wachten. Na 5 dagen mochten we met onze spruit naar huis en nog steeds waren de resultaten niet binnen. Opnieuw stelde de kinderarts ons gerust: ze deed het goed dus we zouden vast een negatief resultaat krijgen.
De volgende dag echter kregen we een telefoontje met slecht nieuws. In de urine waren sporen van CMV aangetroffen, wat wilde zeggen dat Lieselijn in mijn buik de ziekte had doorlopen. We moesten onmiddellijk terug naar het ziekenhuis voor allerlei testen. De kinderarts was er ook helemaal van aangedaan omdat ze dit niet verwacht had. Ook zij verwees ons door naar het UZ Leven omdat ze daar gespecialiseerd zijn in het onderzoek van CMV. Hier werd haar gehoor getest, haar zicht, haar motoriek, nogmaals haar gehoor, nogmaals de motoriek…
Ondertussen zijn we een jaar verder en hebben we al heel wat testen achter de rug. Haar motoriek is volledig in orde en hier is geen aanwijzing dat er nog problemen zullen optreden. Haar zicht is ook volledig in orde. Haar gehoor wordt nu op jaarbasis nog getest en opgevolgd. Hier kunnen zich namelijk op latere leeftijd nog problemen voordoen. Het algemene beeld is echter positief dus houden we de moed erin. Als ik nu terugkijk op dat anderhalf jaar is het woord dat overheerst: afwachten. Je voelt je zo machteloos omdat je niets kan doen. Alleen het doorlopen van testen en wachten op de resultaten…
Ook zit ik met een immens schuldgevoel. Had ik maar een keertje meer mijn handen gewassen of ontsmet, op reis beter uitgekeken,… Ik weet dat dit waarschijnlijk niet veel had uitgemaakt maar ze heeft het toch maar via mij gekregen. En dat gevoel raak ik maar moeilijk kwijt. Het is zelfs zo erg dat mijn huisarts me opvolgt en me aan de antidepressiva gezet heeft. Mochten er nog mensen zijn die dit doorgemaakt hebben en met hetzelfde gevoel zitten, hoor ik het graag. Laat je mailadres gerust achter in het daarvoor bestemde vakje, dan zorgt Shirley dat de gegevens bij mij komen en neem ik contact op met jou. Ik kom heel graag in contact met anderen.’
Cytomegalovirus (of CMV) is een overal voorkomend virus dat mensen van alle leeftijden kan besmetten. Zowat iedereen zal dan ook vroeg of laat in zijn of haar leven besmet worden. Een besmetting met CMV is meestal vrij onschuldig. Het cytomegalievirus behoort tot de herpesvirussen en komt voor in onze lichaamsvochten, zoals urine, speeksel, stoelgang, moedermelk, bloed, tranen, sperma en vaginaal vocht. Men kan besmet geraken met CMV wanneer men in contact komt met deze lichaamsvochten. Maar ongeboren baby’s en mensen met verzwakte afweer kunnen wel ziek worden en/of ernstige gevolgen ondervinden op lange termijn. Omdat zwangere vrouwen het virus kunnen doorgeven aan hun (ongeboren) kind, is het belangrijk om een besmetting tijdens de zwangerschap te vermijden. De meeste kinderen en volwassenen die besmet zijn met CMV hebben geen symptomen en weten meestal zelfs niet dat ze besmet zijn. Anderen kunnen een beetje ziek worden. Symptomen omvatten koorts, keelpijn, vermoeidheid en gezwollen klieren, een ziektebeeld dat sterk vergelijkbaar is met klierkoorts. Zwangere vrouwen moeten de nodige voorzorgsmaatregelen in acht nemen bij contact met jonge kinderen. Een kind dat op jonge leeftijd besmet wordt is zelf niet ziek maar kan het virus wel verspreiden. Vooral jonge moeders, die reeds 1 of meerdere jonge kinderen in huis hebben, zullen extra voorzichtig moeten zijn. Vooral contact met speeksel en urine van jonge kinderen moet zoveel als mogelijk vermeden worden. Veelvoorkomende problemen bij de baby kunnen zijn; groeiachterstand, stollingsafwijkingen, een klein hoofdje, verkalkingen in de hersenen, stuipen, abnormale spierspanning, gehoorsproblemen en/of problemen met het zicht. Deze kinderen kunnen later een algemene ontwikkelingsachterstand vertonen, zowel geestelijk als lichamelijk. Ongeveer één op tien van de kinderen die normaal zijn bij geboorte, zullen in de eerste levensmaanden tot –jaren toch nog gehoorsproblemen (mild of ernstig) of zichtafwijkingen (zeldzaam) ontwikkelen. Ook leerstoornissen en ontwikkelingsachterstand kunnen later nog optreden.(bron: gezondheid.be)
Wat een heftig verhaal zeg, ik had nog nooit gehoort van deze ziekte en de hoge risico’s bij besmetting. Wat heftig die grote onzekerheid en alle onderzoeken. Ik wil jullie heel veel gezondheid en geluk wensen en hopende erop dat de besmetting geen gevolgen zal hebben. Ook hoop ik dat het bij jou mentaal op een rijtje gezet wordt want die onzekerheid daar kom je niet zo vanaf
Jeetje, wat heftig. Wat leef je dan in angst en onzekerheid. Zowel tijdens je zwangerschap en de periode erna. Jij hebt er in ieder geval alles aangedaan om te voorkomen dat je besmet zou worden.
Ik kende deze ziekte helemaal niet, heb er nog nooit van gehoord. Als ik iets verschrikkelijk vind is het wel WACHTEN, en het lijkt me echt verschrikkelijk om maar te wachten en af te wachten of je kindje wel gezond is… Aan je verhaal te lezen heb je zelf echt alles gedaan om besmetting te voorkomen!
Tijdens mijn 1e zwangerschap (nu bijna 4 jaar geleden) kregen we op mijn werk een nieuwe client. Wegkregen te horen dat ze cmv had. Maar er werdt niet verteld hoe besmettelijk dat kan zijn en gevaarlijk voor zwangeren.
Toen we er zelf bij toeval achterkwamen wat het precies inhoud schoot ik wel in de stress.
Gelijk bloed laten prikken. Ik was er nog niet mee besmet. Gelukkig!
Begrijp uit je verhaal dat je uit België komt? Volgens mij zijn ze bij jullie daar veel meer mee bezig dan hier in NL.
Super dat je je verhaal hier hebt gedaan!! Want CMV krijgen tijdens een zwangerschap en overdragen aan je kindje…..vreselijk!
Ik heb jouw verhaal aandachtig gelezen, want ik ben ook niet bekend met deze ziekte/besmetting. Wat heftig voor jullie!
k had hier werkelijk nog nooit van gehoord. Wat heftig zeg!
Net als de anderen ken ik deze ziekte ook niet. In al die jaren medische malle molen heb ik er nog nooit van gehoord terwijl het dus ernstige gevolgen kan hebben. Goed dat je dit schrijft en hopelijk blijft alles goed gaan met Lieselijn!
Jeetje wat vervelend dit zeg. Eerst al je angst met de zwangerschap en daarna de realiteit. Vind het knap van je wat je meemaakt. Want ziekenhuis in en uit kost genoeg energie!
Wat heftig Joke.
Ik wens jullie alle geluk en gezondheid en hoop dat de ontwikkelingen op deze positieve wijze blijven voortzetten.
Wat schrik ik ervan dat jullie dit allemaal niet kennen… Bij ons in België wordt je hier vanaf het begin van je zwangerschap standaard op getest!
Ik ben zelf zwanger en ook als de dood voor een CMV-besmetting 🙁 Zoveel mogelijk het contact met speeksel en luiers van kleine kinderen vermijden, meer kan je helaas niet doen…
Ik schrik hier net als Justine van, alleen dan vanwege het feit dat hier in Nederland amper aandacht voor is. Nog nooit van gehoord dus, net als alle anderen! Pff, wat een verhaal. Wat heftig. Ik hoop dat alles goed blijft gaan bij jullie!
Sterkte!! En geniet nu maar van je gezin, ik duim dat alles goed gaat!
Pff wat een heftig verhaal. Wat zal je bang geweest zijn en wat rot dat er nog geen zekerheid is. So far so good, hopelijk voor altijd 🙂
Ook voor mij is dit nieuwe informatie. Wat een heftig verhaal! Hopelijk komt alles goed en kom je in contact met anderen in dezelfde situatie.
Wow heftig! Wat raar dat we er hier in Nederland zo weinig over te horen krijgen. Ik werk nog wel met kleine kinderen en ben zwanger en heb dit nog nooit gehoord! Dat is wel even schrikken zeg. Gelukkig heb ik in ieder geval altijd goed mijn handen gewassen en heb ik geen luiers verwisseld of broeken door ongelukjes. Meer kan je dan niet doen.
Hier in Nederland wordt er inderdaad niet op getest en is er ook geen voorlichting. Ik had het nog nooit van gehoord tot dat een vriendinnetje besmet bleek te zijn tijdens haar zwangerschap. Hier kwamen ze pas achter ver na de geboorte. Haar dochter heeft er helaas wel flinke afwijkingen aan overgehouden. Bizar dat de verschillen zo groot zijn tussen Nederland en België. Volgens mij zijn er ook speciale maatregelen voor zwangere vrouwen die veel met kinderen werken toch?
Hoewel ik het van redelijk dichtbij heb meegemaakt heb ik er deze zwangerschap toch nog niet bij stil gestaan. Dat terwijl ik ook twee jonge kinderen heb rondlopen. Bedankt voor de reminder! Ik ga wat beter opletten met verschonen. Heel veel succes in de toekomst.
ik had hier ook nog nooit van gehoord. Niet in mijn studiejaren, en stage in kraamverzorging maar ook niet daarna. Wat een heftige tijd en eigenlijk nu nog steeds. Goed dat ze het wel in de gaten houden!
Klinkt wel eng allemaal. In Nederland testen ze hier helemaal niet op, ook niet op toxoplasmose, omdat de kans dat je het voor het eerst oploopt tijdens je zwangerschap klein is.. Aan de ene kant maken aamstaande moeders zich hier dus ook niet zo druk, aan de andere kant weet ikzelf liever wel of ik immuun ben of niet. Ik heb dus de toxoplasmose test wel zelf aangevraagd (van CMV had ik toen nog niet gehoord) en ben helaas nog niet immuun voor toxo. Nadeel is dat ik nu ik dat weet extra voorzichtig ben met rauwe groenten en vleeswaren en ik eet nu ook niet buiten de deur, maar anderzijds is het maar 9 maandjes en dan kan ik alles weer eten. Mensen om mij heen vinden vaak dat ik te overdreven voorzichtig ben, maar ik ben liever te veel dan te weinig voorzichtig, ik voel me daar beter bij, het gaat wel om het hele verdere leven van ons kindje!
Kan mij heel goed indenken wat voor gevoel dit geeft. In kan er nu pas verhalen over opzoeken, en dit raakt mij zo. Ik kwam er bij de geboorte achter dat onze dochter cmv had opgelopen tijdens de zwangerschap. Gelukkig nu 10 maanden en geen schade te zien. Maar ook de onderzoeken meegemaakt en het wachten… nu ook nog blijvende gehoor onderzoeken tot 6 jaar. Bedankt voor het delen van je verhaal! Ik hoop dat het goed gaat met jou en je kindje!
Ik ben momenteel 31w zwanger, cmv positief en wacht geduldig af tot de geboorte. Ons kindje heeft een cystje in de hersenen (gezien door mri), maar heel moeilijk te zien op echo. Verder alles ok. CMV sinds week 24. Ook gekozen om geen vruchtwaterpunctie te doen, uit angst om een prematuur kindje te hebben. Ik voel me vooral heel machteloos en heel onzeker naar de toekomst toe. Je weet eigenlijk niets. Je kindje kan perfect ontwikkelen met dit cystje in de hersenen, maar kan ook achterstand hebben. Wat een nachtmerrie.. Afwachten maar..