Zwangerschapsdiabetes?

Vanmorgen was het weer zover en vertrok ik naar de verloskundige voor de maandelijkse afspraak. Altijd een fijn moment! Ik word echt steeds zo gelukkig als ik het hartje van de baby hoor kloppen en omdat ik voor thuis geen apparaat heb aangeschaft zodat ik het kan beluisteren, blijven deze afspraken toch wel heel speciaal voor me. Maar niet alleen het hartje wordt beluisterd. Er wordt onder andere gevraagd of ik nog vragen heb, of ik ergens last van heb of tegenaan gelopen ben en mijn bloeddruk wordt gemeten. Iedere maand heb ik hetzelfde te melden; eigenlijk helemaal niks. Ik ga al 25 weken fluitend door deze zwangerschap heen en mijn bloeddruk blijft al sinds de eerste week constant. Fijn! Ook vanmorgen was alles weer helemaal goed. Geen vragen, een bloeddruk van 124/70 zoals altijd, gewicht onder controle en een heerlijk hartje wat ik hoorde kloppen en waar ik enorm rustig van werd. Tot ze opeens mijn baarmoeder ging voelen.

‘Het voelt goed, maar het is allemaal wel aan de grote kant voor het termijn dat je zwanger bent.’ O, shit. En dat betekent? ‘Het kan zijn dat je kleine een groeispurt heeft en daar gaan we dan ook vanuit omdat ‘ie met de 20 weken-echo nog helemaal op schema lag, maar het kan ook zijn dat je zwangerschapdiabetes hebt. Uit voorzorg gaan we het toch even testen. Maak je niet druk, het is echt alleen ter controle’ Nou, dat moet je vooral tegen deze druktemaker zeggen. Om me vooral niet druk te maken. Alle alarmbellen gingen rinkelen.

Mijn eerste vragen waren dan ook direct: hoe kan dat? Ligt het aan mijn eten? Ik ben toch maar 7 kilo aangekomen? Mijn suiker was rond week 10 nog prachtig met een waarde van 4.3? Heb ik teveel gesnoept? Komt het omdat ik voor de zwangerschap zo bezig ben geweest met afvallen en dat mijn lichaam nu vrij weinig kan verdragen? Alles spookte door mijn hoofd. Vooralsnog ontkrachtte de verloskundige dat allemaal en is het puur als check bedoeld. Het heeft namelijk negen van de tien keer niks met je eten te maken en gewoon met pure pech dat je lichaam niet de extra insuline aanmaakt die tijdens de zwangerschap nodig is.

Eenmaal thuis was ik er toch niet gerust op en belde ik met Kelly, een blogvriendinnetje dat momenteel ook zwanger is, ongeveer net zo ver als ik. Het enige verschil is dat zij kampt met diabetes type 1 en dus goed weet wat alles inhoudt en me even gerust kon stellen. Na haar telefoontje was ik gekalmeerd en vroeg ik haar de informatie die ze me wist te geven op te schrijven, speciaal voor jullie. Ik kampte met vooroordelen en denk dat negen van de tien van jullie ook niet zoveel weten over dit fenomeen.

Vooroordelen
‘Ik als diabetes type 1 patiënt loop nogal tegen de vooroordelen aan die er bestaan rondom diabetes. Nu ik net als Shirley zwanger ben is dat niet veel anders. Zwangerschapsdiabetes is een bekende variant van diabetes die tijdens de zwangerschap voor kan komen en ook deze dames krijgen de vooroordelen naar hun hoofd geslingerd. ‘Ze hebben vast veel te veel gesnoept’, ‘Je hoeft niet voor twee te eten als je zwanger bent’, ‘Als je zwangerschapsdiabetes hebt, mag je geen suikers meer eten, anders doe je je kindje daar kwaad mee’. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Zo zit dat helemaal niet in elkaar. De dames met flink overgewicht, die iedere avond de lepel in de Ben & Jerry’s zetten en door hun zwangerschap 30 kilo of meer aankwamen; die zetten dat vooroordeel op, en maken het als smoes dat de diabetes in de zwangerschap de boosdoener was. Zo krijgt zwangerschapsdiabetes een bepaalde stempel.

De alvleesklier is het orgaan dat zorgt voor de insulineproductie. De mens maakt insuline aan om de koolhydraten (zoals brood, rijst, snoep, fruit) om te zetten in bruikbare energie. Als er te weinig insuline in het lichaam aanwezig is, krijgt iemand een te hoge bloedsuiker. Wanneer een vrouw zwanger is, krijgt de alvleesklier het wat zwaarder te verduren. De omvang neemt toe en het kindje zorgt voor een extra energieverbruik en een veranderende stofwisseling. Iedere zwangere zal dan ook wat problemen krijgen dat voeding wat minder snel verwerkt wordt door een wat tragere alvleesklier. Wanneer dit in ergere mate voorkomt, dan spreekt men van zwangerschapsdiabetes. Ook magere, sportieve zwangeren kunnen dit krijgen. Erfelijkheid kan een rol spelen, maar het is dus ook een beetje pech hebben. Dit hoeft niet met het voedingspatroon te maken hebben, want ook iemand die zich vol eet aan zoetigheid kan het geluk hebben om geen zwangerschapsdiabetes te ontwikkelen. Doordat ik diabetes type 1 heb maak ik zelf geen insuline meer aan, en dien ik dit zelf toe in de vorm van injecties. Ook ik heb wat meer insuline nodig nu ik verder kom in de zwangerschap. Als ik hier adequaat mee omga, dan hoeft dit weinig risico te geven aan het kleine meisje in mijn buik. Ook ik mag een keer een ommetje naar de McDonalds maken voor een McFlurry net als ieder ander, zolang ik dit met mate doe.’

Volgende week ga ik ‘s ochtends vroeg langs. Ik moet zorgen dat ik nuchter ben, laat dan bloed prikken, moet een suikerdrankje nemen, twee uur stil blijven zitten in de wachtkamer en vervolgens weer bloedprikken. Als alles goed is, is er niks aan de hand en heeft de ‘kleine’ man een groeispurt. Of zoals mijn vriend zo mooi zei: ‘dan heeft hij de genen van papa en wordt ‘ie 1.90 zoals ik.’ Mijn verloskundige vertelde me ook al dat iedere baby anders groeit en dat het dus kan dat hij de komende weken weer iets terugzakt waardoor het weer perfect is. Maar het wordt even gecheckt uit voorzorg zoals bij heel veel mensen, voordat ik bij de geboorte opeens een baby van 6.2 kilo eruit moet persen…

Als het niet goed is, word ik doorverwezen voor een groeiecho en gaan we een ander traject in met gynaecologen, extra controles, etc. De kans bestaat dan dat de baby groter dan gemiddeld is, dat je eerder wordt ingeleid en meer kans hebt op complicaties en een keizersnede. Maar daar gaan we niet vanuit! Vooralsnog houden we het erop dat onze ‘uk’, die misschien toch niet zo uk is als dat we dachten, het lekker naar zijn zin heeft van binnen en een groeispurt doormaakt. Keep you posted. En wish me luck!