(~215 B)




“Geniet nog maar van je rust!”

“Geniet nog maar van je rust!”

Mijn vriendin Esther en ik hebben heel wat te bespreken samen. Wij zijn allebei zwanger van ons eerste kind en hebben er allebei onwijs veel zin in straks moeder te zijn. Zij loopt al tegen het einde van haar zwangerschap, terwijl ik nog iets minder dan de helft te gaan heb. Daarom is zij, vooral de afgelopen maanden, vaak mijn vraagbaak en vangnet geweest. Juist omdat zij, net als ik, lekker nuchter, eerlijk en positief ingesteld is, neem ik haar mening heel serieus. Toch lopen we vaak tegen hetzelfde probleem aan. Eén voorbeeld daarvan zijn de ‘waarschuwingen’ van ervaringsdeskundigen. Als ik voor iedere keer dat iemand “geniet nu nog maar even van je vrije tijd, straks heb je geen moment meer voor jezelf!” een euro had gekregen, zat ik nu met mijn pens in sunny Mexico te genieten van een alcoholvrije cocktail.

Voordat ik zwanger werd, kon ik op een feestje geen alcoholvrij drankje nemen. Als ik dat deed, waren namelijk alle ogen verschrikt op mij gericht. Niet dat ik zo’n drankorgel was, maar iedereen leek dat als hint voor een mogelijke zwangerschap aan te grijpen. Terwijl ik vaak net zo lief een frisdrankje bestel als een wijntje. Vaak werd me ook op de man af gevraagd of wij niet al ‘bezig’ waren en werd bij ieder symptoom dat ik vertoonde, hoopvol geroepen dat ik misschien wel zwanger zou zijn. Van alle kanten werd ons verteld hoe prachtig het ouderschap wel niet was en dat we dat echt niet mochten missen. En dat we daar maar snel voor moesten gaan.

Toen ik eenmaal zwanger was, kregen we alleen maar enthousiaste reacties van mensen uit onze omgeving. Sommigen hadden de tranen van geluk in hun ogen staan, anderen vlogen ons om de hals en een enkeling was uit puur geluk zelfs hard aan het huilen. Zonder uitzondering leek iedereen het een enorm blije gebeurtenis te vinden. Toch lijkt het nu, in de tweede helft van de zwangerschap er soms op alsof het allemaal een complot was. Want nu het buikje groter wordt, worden de negatieve kanten van het ouderschap ook vaker belicht. “Houd er rekening mee dat je straks amper nog slaapt”, “Je zult niet meer naar je partner omkijken” en “Geniet nog maar van de rust”, het vliegt me allemaal vaak om de oren.

Nu ben ik er heus op ingesteld dat er straks een hoop gaat veranderen. Dat merk ik nu al. Mijn platte buikje is weg, ik kan driekwart van mijn garderobe niet meer aan en met alles wat ik doe of eet houd ik rekening met dat kleine mannetje in mij. Ik leef niet met het waanidee dat ons rustige, fijne leventje met zijn tweeën straks precies hetzelfde zal zijn, maar dan dus met een extra hoofdrolspeler. Ik heb me ingesteld op gebroken nachten, snap dat er straks minder me-time zal zijn en besef dat ik mijn aandacht zal moeten verdelen over mijn twee belangrijkste mannen. Toch word ik ook wel heel chagrijnig van dit soort ‘adviezen’ en ‘tips’ van ervaringsdeskundigen. Want wat moet ik ermee? Wat heb ik aan een dusdanige waarschuwing? Ik ben inmiddels al zwanger en kan er toch niks meer aan veranderen. Ik zal voor mezelf uit moeten zoeken hoe het me bevalt en hoe ik met mijn nieuwe leven om zal gaan. En hoe geniet ik dan nu extra, omdat het straks niet meer zou kunnen? Eerlijk gezegd werkt zo’n advies averechts en word ik er alleen maar bang van. ‘Shit, waar ben ik aan begonnen!?’

Ook wil ik absoluut geen moeder worden die niet meer naar de vader van haar kind omkijkt. Maran is de aller belangrijkste in mijn leven. Hij is al 9 jaar mijn beste vriend en mijn grote liefde en ik kan me niet voorstellen dat ik, als het kleintje er eenmaal is, geen tijd meer voor hem zou willen maken. Ik heb altijd wel gemerkt dat het goed is om samen tijd door te brengen en leuke dingen te doen. Ook toen we allebei drukke banen hadden, maakten we soms bewust tijd voor elkaar. Dat hoeft niet meteen een romantische hotelovernachting in Parijs te zijn, wij genieten al samen van een avondje op de bank met onze favoriete series en lekkere hapjes. Na mijn zwangerschap wil ik dat blijven doen. Is dat niet ook juist in het belang van ons kind? Dat wij elkaar nog steeds de liefste op de wereld vinden? Als ik zoiets bespreek met iemand die al kinderen heeft, word ik soms spottend aangekeken. Zo van: meid, wacht jij maar. Alsof je daar zelf geen invloed op hebt, en het allemaal maar voor je bepaald wordt. Ik weiger dat te geloven!

Alle ‘tips’/waarschuwingen die ik de afgelopen tijd heb gehad, wist ik allemaal al. Ik weet dat het moederschap lang niet altijd alleen maar feest met zich mee brengt. Dat het heel vermoeiend is om een kind op te voeden, eten te geven en ervoor te zorgen. Ik snap dat zo’n belangrijke taak invloed heeft op de rest van ons leven. Daar hebben we bewust voor gekozen toen we de voorbehoedsmiddelen links lieten liggen. Toch wil ik het allemaal positief blijven bekijken. Zowel mijn ouders als mijn schoonouders zouden het zo weer over doen, als ze 30 jaar terug in de tijd konden kruipen. En omdat ik aan hun mening het meeste waarde hecht, zal ik die andere waarschuwingen lekker links laten liggen. Sorry mensen met goedbedoelde adviezen: ik wil graag uitkijken naar het moment waarop ik ons kleine kereltje tegen me aan kan drukken, in plaats van dat ik er tegenop zou moeten kijken. Want hoe kan ik nu iets anders dan zielsgelukkig zijn met die zachte, lieve baby die voor de helft van mijn grote liefde afkomstig is en voor de andere helft van mijzelf?

Meer lezen over mij? Dat kan op mijn blog!

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

25 Reacties

  1. Shirley
    Auteur
    8 mei 2014 / 10:24

    Prachtig geschreven en helemaal waar! Weet je; het moederschap gaat echt niet altijd over rozen maar het is aan jou de taak om daar mee te leren omgaan. En inderdaad: onze nachten zijn hel maar als ik overdag naar dat heerlijke smoeltje van Skyler kijk, had ik het allemaal voor geen goud willen missen. Hoe zwaar en hoe moeilijk het soms ook is. Het is ook direct het mooiste wat je ooit mag doen. Vind ik 🙂

  2. Danny
    8 mei 2014 / 10:42

    Mooi! Maar geloof me die adviezen ga je volgend jaar zelf ook denken als je zwangere mensen ziet!! Of je ze uitspreekt moet je zelf weten maar alle cliché uitspraken zijn echt waar!

  3. kelly
    8 mei 2014 / 10:43

    Helemaal waar! Ik werd ook gek van die ‘goed bedoelde adviezen’. Het enige wat ik hoorde was idd dat je geen tijd meer hebt voor elkaar en niet meer omkijkt naar je man, nou na 9 jaar ben ik weer opnieuw verliefd geworden op mijn man! Niets mooiers als mijn man en zoon samen zien. Inmiddels is onze kleine man 6 weken en het is gewoon heerlijk 🙂 Ja hij wordt snachts nog wakker en ja meestal als wij aan tafel gaan begint hij te huilen. Dan zucht ik ook wel eens diep maar haal hem vervolgens met een big smile uit de box. Dit weekend gaat hij smiddags naar oma en opa en dan gaan pap en mam lekker uit eten en naar de film. Zal savonds ook wel blij zijn als we de kleine man gaan ophalen 🙂 over een aantal weken staat er al een dagje sauna gepland waar we ons al op verheugen. Kleine man gaat dan naar de andere opa en oma. Ze vinden het geweldig om hem een dag thuis te hebben en zo heeft iedereen een leuke dag.

    Gaat helemaal goed komen no worries!

    Succes met de laatste werkjes, geniet van ieder moment.

  4. 8 mei 2014 / 11:33

    Oh wat lijkt me dat vreselijk! Alsof jullie niet na hebben gedacht. Ik neem aan dat 99% van de mensen wel weet dat het moederschap zwaar kan zijn en dat je heus wel tegen dingen op ziet. Ik zou er ook heel moe van worden van die “adviezen” en waarschuwingen! Leuk blogje :)!

  5. 8 mei 2014 / 11:43

    Hahah zo herkenbaar dit! Die adviezen, zo goed bedoelt maar eigenlijk zo on doordacht! Ja je weet waar je aan begonnen bent he, of ja nu heb je geen tijd meer voor jezelf. Of over het jong moederschap, het je niet eerst van je leven willen genieten? Dan denk ik pardon? nee ik hoef niet te backpacken of carriere te maken, genieten van het leven zit juist in dit moois, het moederschap. Hoe kortzichtig hoe mensen dat zo noemen. Fijn om een vriendin te hebben waar je zoveel mee kunt delen 🙂

  6. 8 mei 2014 / 11:48

    Groot gelijk meid! Vooral bij je eerste. Je moet het lekker zelf uitzoeken en ervaren. Kan me heel goed voorstellen dat je er klaar mee bent, met die “goedbedoelde” adviezen. De eerste kan je wel aanhoren, daarna wordt het irritant. Gelukkig viel het bij mij mee. Fijn dat je zo positief blijft verder! 🙂

  7. 8 mei 2014 / 12:00

    Heel herkenbaar, wij kregen het ook steeds. “Maar jullie zijn nog zo jong!” en inderdaad de “Maar je gaat jezelf verwaarlozen” en “Je ziet je vriend straks heel anders” zijn ook voorbij gekomen. En ja wij zijn jong maar betekend dat we straks als Keano ouder is alsnog genoeg tijd hebben voor alles, en ja ik ben mijn vriend anders gaan zien maar als een onwijs goede vader voor onze zoon. Ik heb veel meer bewondering gekregen voor hem. En die tijd voor jezelf? daar kom je echt wel aan toe

  8. 8 mei 2014 / 12:01

    Herkenbaar. Ik dacht dat het bij een tweede zwangerschap minder zou zijn naar nu vertellen alle mama’s met meerdere kinderen me dat mijn leven helemaal voorbij is met twee kids. Ach ja, zucht! En weet je, het kan best meevallen allemaal. Misschien ook fijn om te horen. Wij hadden een heel braaf baby’tje dat al snel doorsliep en waar we overal mee naartoe konden. Ik heb maanden gedacht: wanneer begint die hel? Nou die kwam dus niet. Het was juist hartstikke leuk allemaal.

  9. Margriet
    8 mei 2014 / 13:05

    Haha, ik moet er ook wel om lachen. Waar maakt iedereen zich toch druk om. Ik denk altijd maar, ik spreek jullie allemaal wel weer over 5 jaar. Zowel nieuwe moeders als zwangeren als moeders die allang moeder zijn. Alles is een faaaaaase!

  10. Roos
    8 mei 2014 / 14:16

    Ik heb het niet veel gehoord tijdens mijn zwangerschap, alleen wel over het slapen inderdaad. Daar zag ik het meest tegenop, maar het slaapgebrek is me mee gevallen.
    Ook dacht ik dat ik samen met mijn vriend een superteam zou zijn. Inmiddels gaat dat beter maar oh oh oh wat hebben we een hoop discussies en ruzies gehad. Daar heb ik me dus wel in vergist! Ach ja iedereen is anders en ervaart het anders! Lekker doen met die adviezen wat je wilt joh, en voor je het weet is jullie klein man er en dan zie je het verder wel! Succes met je verdere zwangerschap!

  11. Ellen
    8 mei 2014 / 14:29

    Mijn zoon is nu drie maanden en we hebben twee keer een slapeloze nacht gehad.
    Dus dat valt allemaal wel mee. Het ligt aan het kind, de een is “makkelijker” dan de ander.
    Het is ook een beetje geluk hebben natuurlijk.
    Tot nu toe vind ik alle adviezen iets wat overdreven. Ik heb regelmatig tijd voor mijzelf, en als ik wat leuks wil doen gaat Oliver gezellig mee. De nachtvoedingen doen we met z’n twee en dat hoort er nou eenmaal bij. Gelukkig gaat hij wel meteen weer slapen na de voeding.
    Dus in mijn geval zijn de nachten geen slapeloze hel.
    Mijn man en ik hebben wel wat minder tijd, maar daardoor niet minder gezellig.
    Het heeft toch geen zin om er je hoofd er over te breken, je ziet het dan wel!!
    En het klopt, alles is een fase…

  12. Anamaria
    8 mei 2014 / 14:44

    Oh alsjeblieft, laat het je ene oor in gaan en andere oor uit! (sorry voor mijn goedbedoelde advies haha)
    Het moederschap is het mooiste wat ons is overkomen, met vooral heel veel ups en soms een klein downtje en ik heb het gevoel dat mijn man en ik alleen maar een sterker team zijn geworden. Ik genoot van mijn zwangerschap, maar toen de kleine man in mijn armen lag genoot ik nog 10000x meer.

  13. 8 mei 2014 / 15:58

    Die opmerkingen krijg ik ook steeds. En ja, we zullen straks vast minder slaap krijgen en heel druk zijn met de kleine, maar daar heb ik dan ook verlof voor, nietwaar? Ik kan in elk geval niet wachten tot mini er is!

  14. 8 mei 2014 / 17:52

    Aah, dank jullie wel voor alle enthousiaste reacties over het moederschap. Ik kan nu al helemaal niet meer wachten! Zoveel leuker om dit soort meningen te lezen dan vrouwen die er alleen maar het negatieve van in lijken te zien. 🙂

  15. 8 mei 2014 / 18:47

    Dit is zo ontzettend herkenbaar! Eerst is iedereen in de wolken en dan komen de ”wacht maar af ‘ berichten. Ik word daar ook zo bang van en ben heel blij dat je er een blog over schrijft! Ik denk namelijk ook niet dat mijn relatie ineens slechter zal zijn en ergens doet het pijn dat mensen dat vertellen. Of je bang willen maken en al die horror dingen. Ik vind net als jij met een hapje op de bank ook heel gezellig en tijd samen heel belangrijk, maar dat lijkt mij nog mooier met die kleine erbij. We zijn altijd een goed team, hoe kan dat ineens anders zijn? Zo leuk om hier nu positieve reacties te lezen van mama’s. Zie je, het kan wel!

  16. 8 mei 2014 / 20:02

    Meid, ik heb totaal niet op een roze wolk gezeten die eerste weken maar dat kwam omdat mijn kindje ernstig ziek was geraakt na de bevalling door een infectie. Nu is alles weer goed en geniet ik enorm.. En ik geniet ook nog steeds enorm van mijn man. Wij maken tijd voor elkaar en genieten samen en als het kon zou ik zeggen dat ik nu nog meer van hem hou dan hiervoor.. al dacht ik dat t niet meer kon. Ja je moet passen en meten en ja het zal misschien in het begin enorm zoeken zijn naar hoe of wat. Maar me time kun je echt wel hebben en ook zeker tijd voor je partner!

  17. Simone
    8 mei 2014 / 22:30

    Als iedereen elkaar nou een gewoon in elkaars waarde zou laten zonder meteen hun eigen angsten, twijfels en ervaringen te projecteren op anderen, dan zouden we een stuk verder komen. Het is je eigen leven en je moet toch bepaalde zaken zelf ervaren, het is niet voor niks voor iedereen totaal anders. Het is moeilijk maar het beste is wel om zulke opmerkingen naast je neer te leggen en erbij te denken: “het is mijn lijf, mijn leven en mijn manier van hoe ik met de dingen om ga. Ik kom er straks vanzelf wel achter. Maar in de eerste plaats leid ik mijn leven zoals ik dat zelf wil.” Klinkt gemakkelijker dan het is maar niemand anders kan de dingen in het leven voor jou invullen. Dat kun je alleen zelf, ondanks hoe goed bedoeld de dingen die anderen zeggen en vinden ook allemaal zijn. 🙂

  18. 9 mei 2014 / 09:57

    Hoe vervelend ook, bedenk maar zo dat de mensen de opmerkingen goed bedoelen. Misschien dat ze juist even verlangen naar het leventje van voor hun kind, juist omdat het heel zwaar kan zijn. Dat heb ik af en toe in ieder geval wel. Ben ik jaloers op die single vriendin die met niemand rekening hoef te houden en alles kan doen wat zijn maar wil. Terwijl zij het liefst met mij wil ruilen… Ik vind het prachtig om moeder te zijn, maar het zet je leven compleet op zijn kop. Nu na bijna 2,5 jaar ben ik er nog niet aan gewend hoe veel vrijheid je moet inleveren. Maar dat is heel persoonlijk. Net zoals jij het moederschap op weer een andere manier zal ervaren. Daarom: geniet van deze tijd, maar weet dat er straks ook iets bijzonders op je te wachten staat 🙂

  19. 11 mei 2014 / 08:04

    gelukkig heb ik niet al te veel adviezen gehad van andere of stond er gewoon niet voor open. Inderdaad hou je met het meeste toch al rekening en kies je er bewust voor. Wat mij wel na de bevalling erg tegen viel was de opmerkingen ‘geniet, voordat je het weet zijn ze groot’. Hallo ze is net geboren…

  20. 19 mei 2014 / 00:55

    Amen! Ik heb dan wel nog geen kinderen en ben ook niet zwanger. Maar ik kan me wel iets voorstellen bij wat je zo goed beschrijft

  21. 6 juli 2016 / 21:06

    Er is niets mis met die adviezen maar ik kreeg die ook toen ik in verwachting was van mijn eerste dochtertje
    Beetje wat werd ik er gek van !
    Hele tijd opmerkingen als Oo wat gaan jullie het druk krijgen straks het gaat niet makkelijk zijn
    Jullie leven zal zo veranderen pfff .
    En opmerkingen als van waar zo haast je bent pas 22
    Waarom niet eerst lekker op vakanties gaan samen genieten?
    dan dacht ik altijd ik zal genieten wanneer ik moeder ben. Ik heb geen haast vind het een normale leeftijd.
    Maar achteraf klopte alles wel het is zwaar bij een eerste kindje klaar ben je er volgens mij nooit echt voor . Want je kunt je niet voorbereiden op zoiets als het moederschap. Vind ik.
    natuurlijk ook prachtig maar al die opmerkingen die irritant aan voelde klopte wel.
    Ik ervaar het nu bij mijn derde kindje veel makkelijker omdat ik meer weet wat ik nu kan verwachten. En nu ik 30 ben toch iets rustiger ben
    En meer in haar ritme mee ga. Ik heb puur geluk
    Dit derde kindje is heel rustig echt een baby uit een film. Heerlijk dat de derde bij ons zo rustig meisje is.
    En ik ben ziels gelukkig met ons gezinnetje met 3 meisjes . Maar zeg ook eerlijk erbij dat het een hoop acceptatie nodig is om het te kunnen overleven .
    Accepteren dat je wat meer met dingen rekening moet houden en niet meerf jij en je partner op de eerste plaats komen maar je kinderen
    Scheelt een hoop .
    Veel succes en veel geluk straks met je kindje .

Secured By miniOrange