Qualitytime met de oudste: het gaat zó snel

De eerste weken van de ‘lockdown’ en de sluiting van de scholen vond ik het erg lastig thuis. Zoals ik al eerder schreef zitten mijn kinderen in de fase dat ze elkaar het ene moment ontzéttend aardig vinden en maar aan elkaar blijven plukken, en het andere moment elkaar de hersenen in kunnen slaan en roepen ‘je moet van me afblijven!’ Ik speel meer voor politieagent dan ik zou willen en heb menige keren als een viswijf lopen blèren dat ik dit gedrag zat was. Maar ja, schreeuwen dat de kinderen niet moeten schreeuwen is ook weer zoiets. Toen meneer Rutte aankondigde dat de scholen weer gedeeltelijk open mochten sprong ik een gat in de lucht. Want ik vind het dan wel heerlijk om twee kinderen te hebben; als ik ze een-op-een thuis heb, ben ik toch wel op mijn best. En de kinderen eigenlijk ook. Vooral met Skyler heb ik deze momenten echt nodig.

Dinsdag

De dinsdag is ons de laatste paar weken heilig geworden. Maddox gaat dan naar het kinderdagverblijf van 08.30 uur tot 16.30 en aangezien Raymond dan ook voor bijna een volle dag naar kantoor gaat, ben ik alleen thuis met Skyler. Voordat Corona in de wereld kwam hadden we op dinsdagmiddag altijd wel twee uurtjes samen omdat hij eerder thuis is van school dan Maddox, maar zo’n hele dag brengt toch weer andere momenten met zich mee. Ik leer opeens veel meer over zijn belevingswereld, dingen die hem bezighouden en wat er allemaal in zijn hoofd om gaat. Ik zou bijna zeggen dat ik het jammer vind dat dat vanaf volgende week over is omdat hij dan weer iedere dag naar school gaat.

Thuisscholing

Zodra Maddox op school zit en Raymond naar kantoor gaat, gaan Skyler en ik samen aan het werk. Ik gebruik zo’n ochtend om aan de slag te gaan voor Mommyhood; Skyler moet wat uren aan school. Nu zou ik willen zeggen dat de thuisscholing van een leien dakje gaat, maar niets is minder waar. Ja, de eerste weken ging het prima en zag Skyler er de lol wel van in, maar momenteel is alles ‘te veel’, ‘te stom’, ‘te saai’, ‘te moeilijk’ en ‘te makkelijk’. Wat dat betreft is het fijn dat thuis weer echt thuis wordt en school de plek is waar hij schoolwerk doet. Hij kan het makkelijk en ik sta versteld van het niveau wat hij aankan (ik moet af en toe mijn eigen hersenen laten kraken door de onmogelijke sommen die groep 3 moet maken). Ik ben echt heel trots op hem dat het niveau omhoog is gegaan en dat we hem vol vertrouwen over laten gaan naar de volgende groep. Laten we het zo zeggen: áls hij er even goed en vol vertrouwen voor gaat zitten, vult hij alles zo in en is hij binnen no time klaar met de stof. Gelukkig hebben we het afgelopen week wel een stuk leuker voor hem gemaakt: Skyler heeft een eigen Google Chromebook! En dat is natuurlijk veel cooler dan de laptop van je vader gebruiken…

Chromebook

Met deze Google Chromebook van Acer kan Skyler alles doen wat er van hem verwacht wordt; via Google Classroom houden we contact met de juf en krijgt hij al zijn werk doorgestuurd. Hij moet af en toe met de juf en een aantal klasgenoten bellen en met de webcam met een kijkhoek van 170 graden is dat heel erg goed te doen. Door het touchscreen is het heel erg gemakkelijk voor Skyler om dingen zelf op te starten en schoolprogramma’s als Leesturbo en Alles Telt te doorlopen. Ik merk dat hij dat toch veel prettiger vindt werken dan een losse muis. Het is ook gewoon simpel om aan het werk te gaan: hij klapt de Chromebook open en kan direct binnen een paar seconden aan de slag. Er hoeven geen updates worden geïnstalleerd omdat dat automatisch gaat en hij kan eigenlijk altijd en overal aan de slag, omdat de batterij prima acht uur mee kan en hij dus niet met oplader hoeft te werken. Bovendien zit er een ingebouwde virusbeveiliging in en ook dat geeft me een veilig gevoel. Skyler kijkt nog wel eens Youtube-filmpjes en kan gerust op links klikken als daar om gevraagd wordt. Je weet maar nooit… De Chromebook is uitgerust met Chrome OS: een energiezuinig besturingssysteem met cloudopslag, de beste oplossingen van Google en meerdere beveiligingselementen. Je bestanden zijn hierdoor altijd veilig bewaard en je werkt in online applicaties als GoogleDocs en Office365 waardoor je de bestanden niet kwijt raakt. Wel zo prettig want als er eerdaags werkstukken gemaakt moeten worden, wil ik niet met een schreeuwend kind te maken krijgen omdat Skyler opeens een document kwijt is. Via je Google-account heb je toegang tot al je bestanden en dat is erg prettig omdat Skylers school ook alles met een Google-account doet. Ze werken op school ook met Chromebooks dus dit was al bekend terrein. Natuurlijk vraagt Skyler nu al om andere dingen dan schoolwerk en wil hij dolgraag Netflixen en spelletjes erop spelen. Dat zal vast vanaf volgende week gaan gebeuren, aangezien het thuisonderwijs dan stopt en alles weer vanuit school wordt gedaan. Je kunt er van alles op doen en hopelijk kan hij er nog lang mee uit de voeten!

Youtube-helden en Fortnite

Met school is hij ongeveer twee a drie uur bezig en als ik dan ook mijn werk af heb, gaan we lunchen thuis. Daarna proberen we altijd wel even de hort op te gaan. Gisteren was dat even koffie bij Anke, naar een kledingzaak om een nieuw T-shirt te kopen en af te sluiten met een ijsje; soms is dat ook even naar het dorp om een warme stroopwafel te halen of aan het water te zitten. Wat fijn ook, dat de horeca weer open gaat. Allebei hechten we enorm veel waarde aan ‘daten’.

Ik vind dit een bijzondere leeftijd en er komen weer heel andere dingen op ons af. Zo heeft Skyler opeens Youtube-helden waar hij enórm tegenop kijkt, wil hij deze volgen op Instagram en wordt hij dolenthousiast als hij ziet dat er een nieuwe video van een van deze gasten geupload is. Hij speelt sinds kort Fortnite en daar is hij ook helemaal van in de ban. Maar we hebben opeens ook te maken met onzekerheid, het alleen buiten willen spelen en dan maar gissen waar hij uithangt, de kreten ‘ik wil thuisblijven!’ en zaken als ‘dat bepaal ik zelf wel!’ Enerzijds heel erg lastig, anderzijds ook wel iets moois dat Skyler zijn wereld aan het vergroten is. Ik vind de transformatie ook zo bizar om te volgen en ook om de verschillen tussen thuis en uit te bewonderen. Thuis durft hij nog klein te zijn, huilt hij, knuffelt hij en kan hij gerust een paar uur op de bank hangen met de iPad of zijn nieuwe Chromebook; buitenshuis is hij opeens de coole dude die een heel andere houding aanneemt en opeens heel anders denkt over bepaalde zaken. ‘Ik vind Fortnite echt niet meer cool, hoor!’ roepen tegen een klasgenoot, terwijl hij er thuis dolgelukkig van wordt. Tegen mij roepen ‘maakt me helemaal niks uit!’ als ik buiten boos op hem wordt in het bijzijn van anderen, terwijl hij thuis opeens in huilen uit kan barsten en we het er echt even over moeten hebben.

Bijzonder

Bijzonder deze fase. Bijzonder, maar moeilijk, maar bijzonder. Ik vind het in ieder geval fijn dat de dinsdag van ons was de afgelopen weken en ik hoop van harte dat we deze momenten samen erin kunnen houden. Voor hoelang het nog cool is om met je moeder bij het water een ijsje te eten, natuurlijk…

De Google Chromebook die wij gebruiken komt van Coolblue en voor de prijs heb je wat mij betreft een heel goede koop!