De laatste paar maanden is mijn leven een stuk socialer dan voorgaande jaren. Ik heb al lange tijd een aantal lieve vrienden en vriendinnen om me heen die ik eens in de zoveel tijd zie en dat is allemaal heel fijn en gezellig. Ongeveer eens in de drie maanden eet ik weer eens met Mika en plannen we na afloop weer de volgende date, zie ik Debbie weer eens voor een lunch- en shopafspraak, gaan we op bezoek bij vrienden in Almere met kinderen of komen zij hierheen, zie ik Jessica weer eens in real life terwijl we elkaar bijna dagelijks appen of zien we andere vrienden waar het altijd wel weer gezellig mee is als we elkaar na al die tijd zien. We spreken elkaar tussen deze dates uiteraard via de app, maar van even langs gaan is eigenlijk nooit sprake. Kán wel altijd en ik wéét dat ik ieder moment op al deze mensen kan rekenen, maar het is niet zo dat ze om de hoek wonen en dat er spontaan afgesproken kan worden. Inmiddels is mijn vriendenkring uitgebreid met mensen die dichtbij wonen en dat vind ik fijn. Héél erg fijn.
Fijn om nu opeens mensen in de buurt te hebben. Waar je binnen vijf minuten op de stoep staat. Waar je ’s ochtends mee appt en ’s middags mee aan de koffie zit. Die jou opeens een berichtje sturen ‘ik ben daar, kom je ook?’, dat je ergens boodschappen aan het doen bent en vijf minuten later een playdate met de jongens hebt. Samen sporten en daarna nog even een koffie, dat beide gezinnen het helemaal goed met elkaar kunnen vinden en waarmee je een zondag kunt spenderen. Want ja, je bent toch zo weer thuis. ’s Avonds een bericht van iemand ontvangen met de vraag of je even een theetje komt doen. Ik had het eigenlijk nooit. Iedereen die in mijn leven was, en dat zijn ontzettend lieve mensen die me allemaal enorm dierbaar zijn, wonen wat verder weg. Zeker niet aan de andere kant van de wereld, maar wel allemaal op minimaal een half uur rijden met de auto. Een aantal ook fulltime aan het werk of veelal zonder kinderen. Andere levens die soms, na plannen, bij elkaar komen. Maar daarna toch ook weer iets verder van je af staan. Waar je altijd dingen mee vooruit moet plannen. Werkt heel erg goed tussen ons, maar iemand letterlijk dichtbij is toch wel echt heel erg prettig.
Ik heb al eerder geschreven dat ik Amsterdam zo mis. Echter ben ik toen ook tot de conclusie gekomen dat het soms het léven in Amsterdam is. Geen kinderen, gaan en staan waar ik wil. Het was toen ook zo dat ik Mika even kon appen en dat we vlak daarna een taartje samen aan het eten waren. Dat ik Debbie app’te en we een half uur later foto’s stonden te maken op de Dam voor onze blogs. Toen ik net verhuisd was naar Aalsmeer waren dat echt zaken die ik miste, ook al wist ik ook wel dat het met twee kinderen sowieso moeilijker is om zo spontaan dingen te doen. Tenzij je dus iemand in de buurt hebt waar je ook binnen vijf minuten op de stoep staat. En opeens zijn er weer iets spontanere dingen mogelijk.
Ik ben de laatste jaren erg op mezelf en dat is absoluut iets waar ik behoefte aan heb. Ik werk twee dagen en doe dat het liefst thuis, ik ben de dagen daarna met de kinderen waardoor de zeldzame tijd alleen belangrijk is voor me. Ik kan dan soms ook best opzien tegen een dag die al langere tijd vooruit gepland is, waarvan ik weet dat ik de hele dag weg ben. Ik weet dan ook niet altijd hoe de week is gelopen, hoe ik me voel. En terwijl ik dacht dat ik helemaal niet tegen al dat spontane kan, is dat blijkbaar iets wat ik de laatste jaren enorm gemist heb. Wat is er fijner dan een berichtje: ‘de koffie staat klaar en het zwembadje voor de kinderen is opgezet, komen gezellig hierheen!’
De laatste tijd zie je me dus wat vaker met mensen die ik nog niet zo lang ken, maar die in zeer korte tijd toch een belangrijke rol zijn gaan spelen in mijn leven. Een heerlijk gezin waar de klik bij zowel ons, als bij de mannen en de kinderen er is. Een moeder van Maddox’ vriendje waar ik wat vaker mee afspreek en iemand in Hoofddorp met twee heerlijke kinderen waar ik af en toe langs ga en waar ik gezellig koffie mee drink. Ik heb iets gevonden waarvan ik eigenlijk niet zo goed wist dat ik dat zo erg miste. Maar ik ben blij dat het op mijn pad is gekomen. Ik voel me écht een stuk blijer en fijner.
Halleluja voor vrienden in de buurt!
Goed voor jou je hebt duidelijk weer een ander stukje van jezelf ontdekt.
Soms moet je open staan voor dingen maar sommige dingen moeten gewoon zo zijn.
Heel veel plezier met de vrienden !
Wat fijn voor jullie! Ik had het erg gehoopt toen we naar een dorp verhuisden en vervolgens toen onze oudste naar de basisschool ging. Ik was 24jr toen ik van haar beviel. Zeker geen tienermoeder ofzo, maar de ouders die op het schoolplein staan zijn toch zeker wel 10 jaar ouder dan ik. Allemaal.
Ook veel opa’s en oma’s op het plein omdat de ouders werken.
Hopelijk komt zo’n vriendin + gezin ook op mijn pad!
Auteur
Ik heb 1 iemand leren kennen bij Maddox op de crèche omdat ze de moeder is van zijn vriendje. Twee zijn via social media! Misschien is dat een idee, om eens te kijken wie er zoal in de buurt wonen. Deze twee meiden hebben me een berichtje gestuurd om eens koffie te doen 🙂
Zie bijna mogelijkheden voor een oproepje! Omgeving IJmuiden iemand?
Ik zou het zo opgeschreven kunnen hebben, heb gelukkig wel een vriendin die in de buurt woont, op dezelfde dag vrij is als ik en 2 kinderen van dezelfde leeftijd als ik heb. Als onze jongste kinderen iets ouder zijn dan probeer ik ook wat meer spontaan met haar af te spreken. Ik hoop ook wel dat ons sociaal leven straks beter wordt als Mels op school zit. Maar thuis en alleen en op mijzelf zijn vind ik ook erg fijn. Superfijn dat jij dat eindelijk gevonden hebt!
ze zeggen niet voor niets, beter een geode buur dan een verre vriend 😉
in ons vorige huis had ik ook van die gezellige spontane dates. Nu in ons nieuwe dorp moet dat nog een beetje groeien… Maar zo belangrijk idd dat levensfases aansluiten in vriendschappen.
fijn om te horen shir 😉 blij dat je gewoon lekker in je vel zit <3
Zeer herkenbaar! Ik verhuisde 130 km voor de liefde en de nieuwe vriendschappen die je dan opbouwt, zijn toch wat anders dan wat je gewend was. Maar via de kinderen leer je inderdaad wel veel nieuwe mensen kennen.
Je weet wie ik om de hoek heb wonen. En haar heb ik ontmoet dankzij jou! We volgden jou allebei op Insta en kwamen er zo achter dat we letterlijk bij elkaar om de hoek wonen. Toch fijn als je spontaan even snel een koffietje wilt doen. Nu we het daarover hebben; we moeten snel weer een koffietje doen Shir :’)
Wat fijn dat je je zo goed voelt en dat je zulke leuke contacten hebt. Dat doet een mens inderdaad goed
Het (leuke) leven ligt meestal nét buiten ne comfort zone. Nu ben ik onwijs verwend met 3 beste vriendinnen om de hoek, mijn vader, mijn zussen en de rest van mijn vrienden kring woont op max 20 min rijden. Soms wil ik wel verhuizen, meer in de natuur of dichterbij zee maar dan denk ik neeee, dan moeten al die mensen mee!!
Wat fijn dat je ze gevonden heb!
Wat een fijne ontdekking zeg! 🙂
Als ik later groot ben (gna gna..) en een auto heb, zal ik je eens een spontaan bezoekje opdringen. Tot die tijd zullen we het met plannen moeten doen? Wanneer weer wentelteefjes en ham/kaas croissants? ❤️
X
Ik mis zelf inderdaad de mensen in de buurt. En dat weet ik helaas heel goed. Even op de koffie. Spontaan even langs etc. Dat heb ik nu. Beide vriendinnen wonen op minimaal 1,5 uur rijden. Alleen bij Mn moeder kan ik nog wel eens “spontaan” langs maar die werkt wel gewoon 4 dagen in de week. Dus erg spontaan is dat ook niet…