Toen Maddox er net was werd me regelmatig gevraagd wat ik lastig vond aan het hebben van twee kinderen. Ik schreef een artikel over dit onderwerp op het moment dat Maddox vier maanden was. Dat artikel is nu alweer ruim een jaar oud en in die tussentijd is Maddox natuurlijk enorm gegroeid. Ik heb inmiddels een kleuter van bijna vijf en een dreumes van bijna anderhalf in de rondte lopen. Dat is wel andere koek dan een bijna vierjarige en een baby die nog vrij weinig doet. De dingen die daar in het rijtje staan zijn eigenlijk peanuts en absoluut niets vergeleken met de situatie nu. Sterker nog: ik heb de zaken uit de vorige lijst wel onder controle (of ze zijn verdwenen zoals de huiluurtjes), maar er zijn een paar andere dingen wat ik momenteel lastig vind. En ik ga het jullie vertellen.
Twee ritmes
Maddox gaat prima mee in het ritme en over het algemeen hebben we het allemaal wel onder controle. Maar wat ik toch soms lastig vind, is dat we rekening moeten houden met elkaars ritme. Dat wil zeggen: met Skylers schooltijden en met Maddox’ slaapjes. Dat is weleens lastig. Willen we woensdag na school iets leuks gaan doen, kan dat soms niet omdat Maddox naar bed moet. Wil ik Maddox iets langer laten slapen ’s ochtends, moet ik hem wakker maken omdat Skyler naar school moet. Wil ik met Maddox iets leuks doen, dan moet hij soms eerst slapen en daarna is het alweer tijd om Skyler op te halen en gaat het niet. Ik ben in mijn hoofd altijd aan het rekenen qua tijden en probeer alles overal tussendoor te kunnen plannen om beide kinderen in hun eigen goede ritme te houden. Lukt wel, maar soms is het niet zo leuk. Ik weet wel dat het nóg minder leuk is als ik Maddox bijvoorbeeld niet laat slapen. We moeten het dus doen met de tijd die we hebben.
Politieagent
De jongens zijn echt dol op elkaar, kunnen goed spelen en ik hoor Skyler regelmatig met Maddox babbelen. ‘Lievie, ik snap dat je boos bent omdat het niet lukt, maar ik kan je toch helpen?’ Skyler is echt een heel lieve grote broer en neemt Maddox maar al te graag op sleeptouw. Echter moet ik de laatste tijd veel voor politieagent spelen. Maddox gaat opeens alles stuk maken wat Skyler bouwt, Skyler wordt weer boos, Skyler wil Maddox helpen maar Maddox wil dat weer niet en Maddox wil samen spelen op het moment dat Skyler liever alleen is. Skyler tilt Maddox op, Maddox wordt weer boos. Nou ja, je snapt het: de struggle is real. Het zijn echt twee heel lieve kinderen en het gaat vaak goed, maar vaak ook niet. En dan is het bonje hier in huis. In een droomwereld spelen ze constant met elkaar en hebben ze de grootste lol, maar in werkelijkheid zijn het echt twee jongens die beiden precies weten wat ze willen. Ruzie!
Druk
Als je Skyler alleen hebt, heb je er echt geen kind aan. Oké, hij wil vaak eten en drinken, maar hij kan zich prima alleen vermaken en is heel erg rustig. Maddox alleen is soms wel vermoeiend omdat hij een echte dreumes is. Hij wil op de tafel klimmen, is dol op keukenkastjes open trekken en regelmatig hou ik mijn hart vast omdat ‘ie zich weer eens als een stuntpiloot gedraagt. Al met al gaat het prima als ik één van de twee in huis heb. Zijn ze allebei thuis, dan word ik soms wel stilletjes gillend gek. Ze jutten elkaar zó op, dat ze allebei mega druk worden en het hele huis op stelten willen zetten
Jaloers
Maddox zit momenteel in de fase dat ‘ie heel erg jaloers is. Met Skyler hebben we dit eigenlijk nooit gehad omdat ‘ie ons natuurlijk voor zichzelf had, maar Maddox zal zijn ouders of opa en oma toch echt moeten delen met Skyler. Dat bevalt hem helemaal niet. Als Skyler even bij me wil zitten gaat Maddox huilen en klimt ‘ie net zo lang totdat ‘ie bijna bovenop mijn hoofd zit. Deze situaties komen meerdere keren per dag voor waardoor het lastig is om mijn aandacht te verdelen. Gelukkig zijn er wel genoeg een-op-eenmomenten, voor Maddox als Skyler op school zit en voor Skyler als Maddox op school zit op maandag- en dinsdagmiddag en tijdens de slaapjes. Bovendien gaat Maddox ook altijd iets eerder naar bed waardoor er ook weer tijd vrij komt. Best lastig want ik heb het gevoel echt altijd met de kinderen bezig te zijn. Is ook eigenlijk wel zo, haha.
Altijd bezig
Kom ik gelijk bij mijn volgende punt; met twee kinderen ben je gewoon altijd bezig. Ook al is de één slapen en de ander een filmpje aan het kijken, je staat paraat. Is de een op school dan loopt de ander rond, slaapt de een dan is de ander wakker, luistert de een wel zet de ander de boel op zijn kop en zijn ze allebei thuis en hebben ze allebei wat ‘last’ van hun oren, dan heb ik helemaal de poppen aan het dansen. Ik vind het dan ook best pittig momenteel en moet regelmatig even een figuurlijke geluidsdichte muur om mezelf heen metselen om om te gaan met de drukte.
Ik vind nog steeds dat de overgang van 0 naar 1 lastiger was dan van 1 naar 2, maar kan niet ontkennen dat ik het nu, met een dreumes en een kleuter in huis, ook best zwaar vind. Of laten we het anders zeggen: uitdagend.
Wie ervaart dit ook zo?
Wie ervaart dit ook zo.. Ik!! Hier ook een zoontje van 4 jaar en een dochtertje die in december 2 jaar wordt. Ik herken dat jaloerse ook helemaal! Het had een stukje kunnen zijn dat ik had geschreven Soms denk ik echt waar is mijn eigen leven. Het zijn fases denk ik maar en ow wat ben ik gek op ze
Auteur
Oh, ik ben ook echt dol op ze maar soms zou ik willen dat ik drie dubbel behang had om ze achter te plakken 😉
Ik vond de overgang van 1 naar 2 kinderen redelijk makkelijk gaan, maar dat komt denk ik omdat mijn oudste nog net geen 2 was. Wat ik wel lastig vond was dat mijn dochter niet in de kinderwagen wilde slapen en ook niet in de draagzak wilde. Dus ik was redelijk aan huis gekluisterd. Mijn derde kindje is 2 weken terug geboren en mijn oudste gaat sinds deze week naar school. Dat vind ik wel lastiger, omdat ik nu aan die tijden gebonden ben. En mijn oudste zoon en dochter zijn op een leeftijd dat ze elkaar uitdagen en opjutten. Zo vermoeiend soms haha.
Auteur
Ja, dat ervaar ik ook wel zo. Skyler sliep werkelijk gewoon overal in de kinderwagen waardoor ik niet echt vastzat aan slaapjes. Dat is nu met Maddox echt wel anders; die slaapt nergens anders dan in bed en daardoor kun je toch moeilijker op pad. Bijvoorbeeld vanmorgen wilde ik even op pad maar omdat Maddox om 05:45 uur al wakker was, redt hij het niet op één slaapje en gaat hij rond 09:30 uur weer naar bed. Als hij wakker wordt is het alweer tijd om Skyler te halen. Je doet er helaas niks aan!
Heel herkenbaar. Ik ben geen mama maar ik heb 6 maanden voor 2 dagen in de week van 07:00-19:00 op 3 kinderen van 8, 5 en 1,5 gepast. Constante chaos, ruzie maken met elkaar, op tijd op school zijn, koken in de ochtend tijdens het slaapje van de jongste (want ’s middags was niet te doen behalve als de tv aan stond). De truc voor mij was echt om ten alle tijden verveling te voorkomen!
oh heel herkenbaar dit mop en ja dat politie agentje spelen ….uh wen daar maar aan hahah meiden zijn nu 14 en 15 en hier nog steeds pffff hahah. en je hebt net als ons een draak en een rustige zo te lezen hahah
Heeeeeel herkenbaar!
Mijn kids zijn 17j 6j 5j en 3j ik moet je vast niet veel meer vertellen ;-D
Hier precies zo. Dan zijn me jongens wat jonger. De oudste is pas 4 geworden en de jongste is 9 maanden. De jongste slaapt ook nergens anders dan in bed best vervelend voor de oudste. Merk dat ik met de oudste eigenlijk meer weg moet want bijvoorbeeld in het weekend is hij erg vervelend. Door de weeks heb ik er natuurlijk geen last van vanwege dat hij na school gaat.
Heel herkenbaar! Hier twee meisjes van 3 en 1 en altijd druk, druk, druk! Scheelt dat de jongste alleen nog ‘s middags slaapt en we dus genoeg leuks kunnen plannen. Maar dat politieagentje spelen herken ik zeker. Of ze hebben de grootste lol of ze slaan elkaar de hersenen in. Vermoeiend. Maar als ik ze dan samen zie lachen, maakt dat ‘t allemaal weer goed.
Hier ook een van 5 en een van 1 jaar. Ik werk in de kinderopvang (sinds kort 27 uur) en ik ben dus letterlijk 24/7 verantwoordelijk voor jonge kinderen. Ik vind het het mooiste wat er is maar ik mis zo ontzettend wat tijd voor mezelf. We hebben vanaf volgende week alle dagen overblijf geregeld zodat ik op mijn vrije dag wat minder druk ben met heen en weer lopen naar school. En op maandag zodat mijn man daar minder druk mee is. Maar ja, dan voel je je weer een slechte moeder. Aan de andere kant ben je een leukere moeder als je soms wat meer tijd voor jezelf hebt toch?
Dat met die verschillende ritmes vind ik nu al lastig en lijkt me een flinke uitdaging als de oudste over een maandje op school zit. Verder moet ik het nog gaan ervaren (ze zijn nu 3,5 en 6 mnd) dus bedankt voor de heads-up 😉
Heel herkenbaar! Twee hele lieve jongens (bijna 5 en bijna 2) waar ik gek op ben die hier samen ook de boel op stelten kunnen zetten
Vaak ruzie als ze samen spelen, maar blijven elkaar opzoeken omdat ze het zo gezellig vinden.
Oudste sinds een tijdje alle dagen overblijven (ook als ik vrij ben). Blijft vreemd voelen dat ik gewoon thuis ben, maar het geeft enorm veel rust voor het schema van jongste (en voor mij!).
Nooit rust en stilte vind ik best pittig. Vooral de avonden die afgenomen worden omdat de jongste geen zin heeft om te gaan slapen vind ik moeilijk. Daar moet je het juist van hebben om op te laden. Gelukkig gaan de nachten eindelijk de goede kant op en begrijpt dreumes de slaaptrainer. Hij is elke ochtend om 6 uur wakker, maar blijft inmiddels tot 6:45 stil in z’n bedje.
Oh heel herkenbaar, dat geruzie. Een op een zijn het de liefste kindjes van de wereld, maar als ze met zijn tweeën zijn… Pfoei. Willen ook al-tijd met datgene spelen wat broerlief net vasthoudt. Hahaha, ik kan dan echt verzuchten: we hebben zó’n bak autotjes, houten fruit, keukentje, Duplo en nóg ruzie maken over wie wat heeft.
Ach, en dan bouwen ze met zijn tweeën een kussenfort en is het weer even rustig 😉