… Dat bloggen echt mijn ding is. Styleguide is al een aantal jaar een groot succes en toen ik Mommytobe startte, durfde ik niet te dromen dat dat ook zo goed zou aanslaan. Sterker nog; dat was mijn intentie helemaal niet. Toch lopen beide sites op rolletjes en stijgen de bezoekersaantallen iedere maand weer. Ik krijg een kick als ik de statistieken omhoog zie vliegen en vind het iedere dag weer een feest om mijn computer op te starten en te beginnen aan artikelen.
… Dat ik voorzichtig moet zijn met vertellen over vrienden. Ik ben altijd heel openhartig in artikelen en als ik dol op iemand ben, kan ik dat ook heel erg vaak schrijven. Iedereen weet dat sommige vrienden komen en gaan en dat is het leven nu eenmaal. Er gebeuren dingen, je raakt elkaar uit het oog, groeit uit elkaar of je hebt er gewoon geen goede reden voor waarom bepaalde contacten stuk lopen. En ja, dat valt dan ook op op internet. Nog steeds krijg ik regelmatig de vraag waarom ik bepaalde mensen niet zie en dat is zowel vermoeiend als soms een beetje pijnlijk. Mijn keuze was daarom erg makkelijk; af en toe een foto van een vriend of vriendin in een fotodagboek maar daar blijft het ook bij. Hoe graag ik soms ook wil vertellen over bepaalde mensen. Dat moet dan maar in een boekje voor mezelf.
… Dat ik niet iedereen tevreden kan houden, hoe graag ik dat ook wil. Het liefst zeg ik ja op alles, doe ik alles voor iedereen en schrijf ik over dingen die iedereen leuk en goed vindt. Ik wil mijn outfitposts aanpassen aan mijn lezeressen, wil op Mommytobe schrijven over onderwerpen die iedereen aanspreken, wil alles doen om mensen om me heen blij te houden en wil altijd maar de juiste keuze maken voor iedereen. En nee, dat gaat niet. De enige die ik tevreden moet houden, ben ik zelf. Sinds ik die knop om heb gegooid gaat het een stuk beter met mij en mijn omgeving, heb ik meer plezier in het schrijven en voelt alles gewoon een stuk beter. Zolang ik doe wat ik leuk en fijn vind, komt alles goed.
… Dat een relatie had werken is, vooral als je net papa en mama bent geworden. Ruim elf jaar samen met je eerste liefde, het krijgen van een baby, een kind dat niet slaapt en vrijwel een jaar lang tussen jullie in ligt, het vele werken van de partner, de slapeloze nachten van de ander. Het is niet niks. Gelukkig overwint liefde alles en valt uiteindelijk alles op zijn plek. Maar moeilijk is het wel. Het is en blijft hard werken, iedere dag weer. En uiteindelijk zit je ’s avonds met elkaar op de bank, of loop je door New York, en weet je waar je alles voor doet en dat alles meant to be is.
… Dat het moedergevoel altijd gelijk heeft, ook al kun je het niet helemaal plaatsen. Ik vond het vreselijk om dit jaar vaak de dokter te moeten bellen en dacht steeds weer ‘hij ziet me aankomen…’ Maar nog nooit is het vals alarm geweest en keer op keer sprak mijn gevoel de waarheid. Ook nu iedereen maar roept dat Skyler slechts een slechte slaper is, blijft dat gevoel maar knagen. We zullen volgende week zien of het de slechte slaper of het goede moedergevoel gaat zijn.
… Dat negatieve reacties nooit wennen. Regelmatig opende ik WordPress en zag ik nare comments die er heel erg inhakten. Op zowel Styleguide als Mommytobe komen vaak rotte appels voorbij en of je nu honderd of duizend positieve reacties krijgt; één negatieve is niet fijn. Het raakt me dat mensen online zo ontzettend hard kunnen zijn, je overal op willen pakken en het doet me vaak denken aan de pestkoppen op school. Want online is net zo erg als offline. Het blijft hangen, het krijgt een nare nasmaak en ik kan er zo de hele dag over in zitten. Vooral als het over Skyler gaat. Helaas doe je er niks aan en moet ik erboven staan, maar ik kan er maar over blijven malen. Of het nu bij mezelf is of bij anderen. Het is dat ik de online wereld niet kan veranderen maar ik had graag dat knopje gehad. De haters vinden helaas zelf dat kruisje niet. Het went niet, ook al blog ik al tien jaar. Het enige wat ik moet doen is mezelf niet laten leiden door emoties, het niet teveel aan de grote klok hangen en gewoon de delete-knop indrukken. Moeilijk, maar het beste.
… Dat het moederschap fantastisch is, ik graag bij Skyler in de buurt ben maar af en toe ook behoefte heb aan tijd voor mezelf. Het kinderdagverblijf is daarom een hele goede keuze geweest, voor zowel Skylers ontwikkeling als voor mij. Ik geniet van de rust, van de tijd voor mezelf, van het even niet opletten. Van het alleen werken of het alleen door de stad slenteren. Even geen kind, geen troep, geen gehuil en geen gebrabbel. New York was heerlijk met Raymond, de weekenden dat Skyler bij opa en oma sliep en ik gewoon thuis heel wat uurtjes sliep waren fijn. De avonden dat ik bij een concert was en Raymond maar even alles alleen moest doen, of de momenten dat Skyler in bed ligt en ik even in alle rust doelloos ga surfen, een tijdschrift lees of een serie kijk.
… Dat ik meer kan hebben dan ik dacht. Bijna veertien maanden slapeloze nachten en dan overdag gewoon functioneren. Overdag aan het werk, naar afspraken, met Skyler in de weer en zelfs sporten. Ik doe het gewoon en ondanks dat ik af en toe op instorten stond en huilend aan Raymond vroeg waar we in godsnaam aan waren begonnen, is het me gelukt om alles draaiende te houden. Ik steek mezelf veren in mijn reet voor afgelopen jaar.
… Dat de tijd vliegt, vooral als je een kind hebt. Ik knipper met mijn ogen en mijn kind kan zitten en ik draai me om en hij kan lopen. Zo vieren we mijn verjaardag en zo is het Kerst. Zo lig ik te bevallen en zo vieren we Skylers eerste verjaardag. Het is bizar, heel bizar. Ik zie mezelf nog zo mijn vluchttas inpakken met een lap maandverband tussen mijn benen vanwege de gebroken vliezen. Ik zie mezelf weeën wegpuffen en hoor Skyler nog duidelijk voor het eerst huilen. En moet je nu zien. Een kind van bijna 14 maanden, al bijna 14 maanden moeder en voordat ik het weet is ‘ie vier en gaat hij naar school. Of komt hij thuis met zijn eerste vriendinnetje. O boy.
… Dat een kind krijgen het allermooiste is dat er is. Ondanks de slapeloze nachten, ondanks dat ik af en toe rust wil, ondanks dat het misschien wel het zwaarste en moeilijkste is wat ik afgelopen jaar heb gedaan. Eén blik in Skylers ogen en ik ben verkocht. En het allermooiste is nog wel dat ‘ie van ons is en nergens meer naartoe gaat. Ik heb hem zelf gemaakt en mag hem houden. Ook volgend jaar. En al die jaren die volgen. 2015, ik ben benieuwd wat jij gaat brengen, maar met Raymond en Skyler aan mijn zij kan dat alleen maar iets heel moois zijn. *einde zoetsappigheid*
Mooi en oprecht geschreven! Ik vind het heel leuk dat Mommytobe ook een succes is. Ik ben zelf nog geen mama maar ik lees deze blog met veel plezier. En blijkbaar ben ik niet de enige 😉 wat betreft het schrijven moet je idd schrijven over wat jij leuk vind en waar jij je goed bij voelt. Je kan nooit voor iedereen goed doen. Ik hoop dat 2015 een even groot succes voor je word, en stiekem hoop ik ook met je mee dat Skyler je wat meer nachtrust gunt. Knap hoe je ondanks de weinige uren slaap twee blogs runt en voor een kindje zorgt. Je mag trots zijn op jezelf!
Ohhh *smelt*, wat een prachtig artikel.. Ik wens jullie een heeeel gelukkig 2015 <3
Een heel mooi stukje en ookal is Nilo pas 6 weken oud, ik vind het – wat jij schrijft – het allermooiste wat me ooit overkomen is maar ontzettend zwaar, moeilijk en moet vaak huilen om alle onzekerheden maar als hij dan een klein lachje laat zien is het allemaal weer goed… Op een mooi 2015! En goede nachten 😉
Wat een prachtig artikel Shirley, je weet de juiste woorden te vinden voor de emoties die je deelt. Heel oprecht geschreven. Ik wil je een geweldig, gezond en mooi 2015 wensen, nog heel veel plezier in het bloggen, met Skyler, met Raymond en ook wens ik je weer mooie reizen toe.
Ach… eerst een stukje over dat een relatie hard werken is en dan een superlief koppie van je kleine. Dat is heeeeel veeel hard werken waard 😉
Wat ontzettend puur geschreven, heel mooi en ontroerend! Ik volg je al een tijd en kan alleen maar zeggen dat ik veel respect voor je heb! 🙂
“ik heb hem zelf gemaakt en ik mag hem houden” geweldig! En geloof me die nachtrust komt terug. Even doorbijten nog! Alvast een goed uiteinde en ik blijf je in 2015 ook met veel plezier volgen.
Leuk geschreven, en heel herkenbaar.
Wat lijkt Skyler trouwens op je vriend zeg!
Fijne jaarwisseling en een heel goed 2015 voor je gezin!
Wat openhartig en eerlijk geschreven Shirley. Je durft eerlijk te zijn over het ouderschap, het is nu eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn. Het moeder zijn is het mooiste wat er is, de glimlach van Levi en om hem te zien opgroeien maakt mij de gelukkigste persoon op aarde. Ik kan niet anders zeggen dan geniet, geniet, geniet!
Wat een prachtig geschreven artikel! Ik heb zelf dan geen kinderen, maar ik vind het heel erg leuk om over Skyler te lezen. Ik werk ook in een KDV, dus ik ben wel echt dol op kindjes. Die laatste foto <3 Ik herken wat je schrijft over één negatieve reactie, die toch bij je blijft hangen. Zelfs als die reactie allang al verwijderd zit. Ik hoop dat je in 2015 weer zulke leuke artikelen schrijft op beide sites!
Wauw wat heb je dit treffend en mooi verwoord! En enorm herkenbaar ook, in veel punten zal iedere moeder zich bijna kunnen herkennen. Vooral over de negatieve comments, dat raakt me nog steeds. Ik vind het enorm heftig wat ik soms lees (of wat je me laat lezen en niet eens online komt). Het is inderdaad gewoon pesten, misselijkmakend eigenlijk! En een enorm respect voor hoe je ermee dealt. Keep up te good work!!!! Xxxx
Geweldig! Je bent een topper
Wauw! Prachtig verwoord!! Mooi stukje…
Jeetje wat een mooie afsluiter, super leuk om te lezen hoe jij je jaar hebt beleefd!
Dat stukje zoetsappigheid *smelt* hij is van ons en gaat nergens meer naartoe *smelt* ik heb hem gemaakt en mag hem houden *smelt*
Fijne jaarwisseling met je gezinnetje
wat een mooi geschreven stuk! Ik kan me in heel veel punten goed vinden. Wat kunnen mama’s veel aan he?! Alvast een fijn nieuwjaar voor jou en je gezin 🙂
Prachtig geschreven. En over dat bloggen jouw ding is, sluit ik me helemaal bij aan. Ik kom regelmatig mama-blogs tegen, maar die zijn altijd minder interessant. Bij jouw verhalen vind ik aansluiting en ontzettend veel herkenning. Ik houd van je open en eerlijke schrijfstijl, gewoon lekker zoals het is. Sommige mensen houden daar niet van en hebben vervolgens vanalles op je aan te merken. Maar laat hen maar praten, genoeg volgers die met veel plezier je blogs lezen. Een heel goed uiteinde en een spetterend 2015 met jullie kleine (b)engel! Liefs
Mooi geschreven. Op naar een fijn jaar! En geniet er maar lekker van want het is je gegund!
Wat een mooi stuk heb je geschreven!
Prachtig stukje! Wat zonde dat zo’n negatieve comment dan zoveel invloed heeft, al snap ik het goed hoor. Vervelende opmerkingen over Skyler maken is al helemaal triest, het is een prachtig mannetje. Hopelijk blijf je het plezier in het bloggen behouden, ik wens je alvast een heel fijn, gezond en liefdevol 2015!
Wat een oprecht en eerlijk stuk. Heel erg mooi om te lezen. Ik wens je een heeeeeeeel fijn jaar, vol geluk voor jullie drietjes! X
Een heel mooi stukje. En heel eerlijk! Vind de foto’s die erbij zitten ook super. Fijne jaarwisseling en een gelukkig nieuw jaar alvast!
Ohh, wat mooi weer. Wat schrijf je toch altijd mooi, zeker wanneer je stukken over Skyler gaan of aan Skyler gericht zijn. Fijn 2015 Shirley, voor jullie alledrie!
Wat een mooi artikel 🙂 mooi om alles zo voor jezelf op te schrijven. Want daar doe je het ook voor, gewoon lekker voor jezelf alles schrijven. Lijkt me heerlijk. Ik zou eigenlijk ook een blog moeten beginnen (denk er al een tijd over :))
Leuk geschreven en heel herkenbaar! Ik ben ook 11 jaar samen met mijn eerste liefde en we hebben 9 maanden geleden een eerste kindje gekregen. Het weegt soms wel op je relatie, vooral als er iets niet goed gaat maar als je elkaar al 11 jaar gewoon bent zal dit ook wel goedkoper denk ik dan… Moederschap is iets geweldig en het verandert je hele kijk op de wereld, het leven enz…
Leuke blog heb je trouwens, ik word een volger 😉