Zolang je (nog) geen kinderen hebt, kun je je van alles voornemen. Hoe je het gaat aanpakken als het eenmaal zo ver is, hoe je alles voor je ziet, hoe je alles gaat combineren en hoe je als ouder zijnde in het moederschap staat. Nou, gooi al die voornemens maar overboord. Je kunt jezelf nog zoveel wijsmaken, uiteindelijk kun je hier pas over meepraten als je daadwerkelijk moeder bent. Zo besloten mijn vriend en ik om Skyler nooit bij ons in bed te laten slapen, toen we hoorden dat het tweejarige zoontje van onze buren nog steeds bij hen ’s nachts bivakkeerde. Nou, we weten allemaal hoe dat is afgelopen. Maar zo vertelde ik jullie ook dat het thuiswerken en het moederen prima gecombineerd zou gaan worden. Skyler lekker thuis in zijn vertrouwde omgeving met zijn moeder om zich heen en ik fris en fruitig, netjes aangekleed, achter de computer om dagelijks lekker veel artikelen te schrijven voor mijn blogs. Ik zou het allemaal wel zien, maar zo moeilijk kon het toch niet zijn?
Toen Skyler negen maanden was, was het voor ons toch wel tijd om voor Skyler een kinderdagverblijf te zoeken. Niet alleen omdat ik het kinderdagverblijf goed vind voor een kindje, maar ook omdat het gewoon echt noodzakelijk werd. De slapeloze nachten hakten erin en overdag functioneerde ik niet zoals zou moeten. Qua gemoedstoestand, maar helaas ook niet qua werk. Ik bleef achter de feiten aanlopen en kwam in de knoei met mijn tijd. Werken met een aandachtvragend kind om je heen is gewoon erg lastig. Het is heel anders dan als je naar kantoor gaat, je je volledig kunt focussen en je vervolgens bij thuiskomst alle tijd voor je kindje hebt. Of als je geen werk hebt en fulltime aan het moederen bent. Ik was gewoon altijd bezig met werken en altijd bezig met moederen. Maar helaas niet in beide functies voor de volle 100%. En dus kwam daar weer het goede voornemen; als Skyler nou op maandag en dinsdag naar het kinderdagverblijf ging, dan kon ik mezelf lekker op woensdag vrij geven en de rest van de week rustig aan doen. Ik had immers de twee dagen waarin ik bergen werk zou kunnen verzetten. Maar ook hier weer; we kunnen er pas over praten zodra we ons daadwerkelijk in die situatie bevinden.
Nu moet ik wel zeggen dat deze twee dagen heerlijk zijn. Ik breng Skyler weg, kruip achter de computer, verzet flink wat werk en haal mijn kind na vijven weer op, Dinsdag hetzelfde verhaal. Maar kan ik genoeg doen om te zorgen dat beide sites voor de hele week gevuld zijn? Absoluut niet. Heb ik mezelf weleens een woensdag vrij kunnen geven? Het de rest van de week rustig aan kunnen doen? Nope.
Nu Skyler wat ouder wordt merk ik dat het tijd is voor een plan. Want Skyler is zo iemand die het huis binnen 1 minuut, terwijl ik even snel een mailtje beantwoord, compleet overhoop kan halen. Vanmorgen nog; ik beantwoordde een belangrijke mail, draai me om en zie mijn kind zwemmen in de maizena. Op onze zwarte keukenvloer. Hartstikke leuk speelgoed voor zo’n kleintje dat zich van geen kwaad bewust is en me lachend aan kijkt met een wit koppie. Mijn handen jeukten echter. Niet van de maizena maar vanwege het feit dat ik hem het liefst in zijn kamer had opgesloten. Maar hé, het is een dreumes. Een uitdagende en ondernemende dreumes die de wereld gewoon enorm interessant vind en een beetje meer aandacht nodig heeft. Niet van maizena maar van zijn moeder.
Het wordt dus tijd voor een nieuwe dagindeling. Ik kan niet meer rustig aan artikelen werken als Skyler om me heen is. Ik kan niet meer telefoontjes plegen of mailtjes beantwoorden als Skyler wakker is. Op maandag en dinsdag probeer ik zoveel mogelijk te doen, maar ook heb ik dan weleens afspraken omdat ik dan eindelijk even kinderwagenloos ben. Mijn goede voornemen (daar zijn ze weer) is dan ook dat ik op maandag en dinsdag zoveel mogelijk probeer te doen en dat ik op andere dagen aan de slag ga als Skyler slaapt. Gelukkig voor mij is dat nog twee keer op een dag. Twee keer gemiddeld een uurtje en als ik mazzel heb een keer anderhalf uur. De rest van de dag is het gewoon echt dreumestijd. Met Skyler gek doen, spelen, wandelen, naar buiten en hem entertainen. Nu weet ik ook wel dat hij zichzelf moet kunnen vermaken en dat kan hij ook echt wel thuis, maar alleen als ik een oogje in het zeil hou. Want kruip ik weer twee tellen achter de computer? Binnen een minuut staat hij bij het eten van ons hondje om brokken naar binnen te werken.
Of die voornemens gaan werken? Het lijkt erg weinig tijd om aan de slag te gaan, maar met een goede planning, die ik misschien ’s avonds en in het weekend kan maken, moet het goed komen. En natuurlijk zijn er de avonden. Het hoeft niet iedere avond, maar heel af en toe achter de computer kruipen om dat ene mailtje te beantwoorden of dat ene artikel af te maken kan natuurlijk geen kwaad. Maar dan alsnog is het maar afwachten als we ons daadwerkelijk op die dagen bevinden. We weten allemaal hoe het met vorige voornemens is afgelopen… Voor nu heb ik het na het maizena-avontuur maar gelijk in werking gezet. Lekker fietsen, spelen in de speeltuin en dit artikel geschreven toen Skyler uitgeput in bed lag. Misschien komt het toch nog wel goed met de terrordreumes en zijn bloggende moeder.
Ik heb een zoontje van 8 maanden (gecorrigeerd 5), maar wij hebben de voornemens die we hadden allemaal in praktijk gebracht. Het enige wat niet gelukt is, is lang borstvoeding geven, omdat hij borstweigerde en mijn productie niet toereikend werd na 16 weken kolven. Ik denk dat je je zeker dingen kan voornemen voor je kind er is en dat het ook mogelijk js dit uit te voeren in de praktijk.
Auteur
Natuurlijk zijn er een hoop dingen die je je kunt voornemen en die lukken, maar soms heb je gewoon geen invloed op bepaalde dingen, hoe graag je ook zou willen. Precies zoals jij met het borstvoeding geven. Ik wil ook zeker niet zeggen dat alle goede voornemens gewoon regelrecht de prullenbak in zijn gegaan hier maar soms moet je je in een bepaalde situatie bevinden om er pas goed naar te kijken. Net zoals ik had met het thuiswerken. Het lijkt allemaal zo makkelijk als je het bedenkt, maar de praktijk wijst soms gewoon wat anders uit.
Zowel jij als je kindje gaan daarheen fases. En gedurende die fases kan best wel zijn dat je je voornemens wat moet aanpassen. Jij ervaart zelf het beste waar jullie zich goed bij voelen. Skyler zal het maizena-verhaal wel leuk gevonden hebben, maar ik vind het ook knap van jou om even stil te staan bij het waarom van dat maizena-verhaal.
Ik wens je veel succes!
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat 😉 Hier toevallig de beslissing genomen om te stoppen met mijn masterstudie. Deed ook alles halfbakken, constant stress, nu de knoop doorgehakt en hopelijk snel betere tijden. Hoop dat dit ritme voor jullie werkt!
Auteur
Dat is een grote stap maar ik snap helemaal wat je bedoelt. Je kunt beter voor 1 ding goed gaan dan voor 2 dingen half. Daar komt alleen maar stress en narigheid van. Gelukkig hoef ik niet echt te kiezen en gaat het meer om mijn tijd beter te benutten. Maar het blijft rot dat ik het niet gewoon allebei de hele dag kan doen, helaas werkt dat niet, haha.
Hoop dat het voor je gevoel straks rustiger is. Zowieso knap hoe je 2 sites draaiense houd!
Ik ben niet zo van de voornemens, kijk altijd wel hoe het loopt. Maar waarom breng je hem niet een dagje naar je moeder …. of een extra dagje kinderdagverblijf? geeft je net even meer ruimte. Zelf stay at home mommy van drie heb evengoed 1 dagje in de week kinderdagverblijf voor de jongste zodat ik gewoon even mn ding kan doen. Succes en alles komt goed
Auteur
Het kinderdagverblijf is niet heel goedkoop en dat moet natuurlijk wel haalbaar zijn 🙂 anders had ik misschien wel voor een extra dagje gekozen. Maar ik hoop dat ik met dit schema beter uit kom!
Succes! Kan me voorstellen dat het met een kindje niet altijd zo loopt als je gedacht had.
Grappig geschreven en herkenbaar hoor! Ik werk vaak na mijn fulltime job aan mijn andere uit d hand gelopen hobby’s maar dat lukt ook minder en minder nu Vince kan kruipen en allerlei dingen wil ontdekken. Hihi. Wel schattig!
Ik merk nu aan mezelf dat het pittiger is. Wij maken geen gebruik van kdv of gastouder, alleen opa & oma die bijspringen, vooral nu in de laatste weken van mijn zwangerschap kan ik er soms hard van balen. Opa & oma doen het graag maar wil hun ook niet te veel “belasten”.
Is het een optie om terug te gaan naar één artikel per dag en per blog? Wellicht iets om over na te denken?
Ik had ook het voornemen mijn kind niet in mijn bed te laten slapen. De eerste maanden heb ik dat wel gedaan maar op een gegeven moment heb ik toch besloten hem maar te laten huilen. Je hebt misschien wel eens gelezen dat Maxim net zo’n ramp is in slapen als Skyler, hij slaapt helaas ook zelden overdag en kan ’s nachts echt de boel op stelten zetten. Af en toe pak ik hem nog wel eens een uurtje in bed als ik er zelf doorheen zit maar ik merk dan gelijk dat hij er een spelletje van maakt. Uiteindelijk merk ik dat een kind het meeste heeft aan duidelijkheid. Voor de rest heb ik me eigenlijk aan alle voornemens gehouden maar ik moet wel zeggen dat deze niet onrealistisch waren of erg hoog. Daardoor zijn ze natuurlijk ook makkelijker uit te voeren 🙂
Ik snap heel erg goed wat je bedoelt… Je hebt vast continu het gevoel dat je aan het werk bent, terwijl je eigenlijk niet zo veel kunt doen! Heel vervelend lijkt mij dat. Ik kan het mij een klein beetje voorstellen. Mijn hondje van net een jaar is ook terror als ik thuis ben. Vandaag was hij een dagje op de hondencrèche (ja die heb je dus tegenwoordig!) en ik héb toch veel kunnen doen voor mijn blog! Als dat al bij mijn hondje zo is… Dan kan ik mij heel goed voorstellen hoe jij je moet voelen. Sterkte lieve Shirley!
Vond het al heel knap hoe je het allemaal deed. Kinderen hebben gewoon een antenne waardoor ze gelijk merken als ouders even iets anders moeten doen haha. Hier belde ik bij belangrijke dingen op de gang maar dan stonden ze op de deur te kloppen en te roepen mamamamaaaa… inmiddels zijn ze wat ouder en kunnen ze gerust even geduld opbrengen om te wachten.
Ach. .. Het gaat zoals het gaat… Lekker op je af laten komen. En wat nu werkt is geen garantie dat het over een half jaar nog steeds werkt. .. hihi
Oh, dit is zo herkenbaar. Hier ook zo’n kindje wat allerlei boeven streken uithaalt als ik even niet op let. Gisteren probeerde hij nog een gebruikte coffeepad op te eten terwijl ik even een sollicitatie de deur uit deed.. zucht 🙁
Vind het überhaupt al knap dat je zoveel getypt krijgt met Skyler erbij. Ik hoef maar te denken aan ‘werken’ en mijn zoontje staat al op het toetsenbord te rammen. Ik werk ook vanuit huis en probeer dit inderdaad tijdens dutjes en ’s avonds te doen. Maar er gaan in jouw werk volgens mij heel wat meer uurtjes zitten dan in dat van mij!
Succes
Heel herkenbaar, soms heb je het inderdaad niet in de hand. Ik had het voornemen om borstvoeding te geven & kind in ons bed was ook “dat doen we zeker niet”. Uiteindelijk lukte borstvoeding niet goed en ben ik na anderhalve maand gestopt en als ons kleintje ziek is of gewoon nood heeft aan mama & papa, dan wordt ze verwend & bij ons in bed gelegd. We starten altijd in haar eigen bed, maar zo na een nacht/ochtend voeding mag ze dan een paar uurtjes bij ons slapen. Wij hebben een heel gemakkelijk kind, dat zelden huilt en persoonlijk vindt ik als een kind nood heeft aan dichtbij zijn ouders zijn, dat je dat niet mag negeren.
Heel herkenbaar dit!
Ben benieuwd hoe het bij ons gaat als de kleine er eenmaal is!
wat een leuke kinderwagen/fietsje.. wat is het merk en/of
waar is het verkrijgbaar?
Auteur
Van Puky! Skyler heeft hem gekregen van opa en oma en ze hebben hem online besteld. Wel was deze zwarte limited edition dus ik weet niet of ‘ie nog te koop is 🙂 vast wel in andere kleuren!
Sinds Olivia tijgert/kruipt en daarna loopt kan ik echt niet meer op de laptop zitten. Ik verbaasde me altijd over hoe het leek alsof dat wel kon met Skyler hihi. Niet dus 😉 Hij trekt dan misschien de maizena uit de kast, Olivia trekt aan de snoeren en ramt naast me op het toetsenbord. En ze is al bijna 2,5. Ik kan wel rustig op de bank zitten en een beetje met haar praten terwijl ze ondertussen puzzelt of knipt en plakt. Ik kan dan zelfs mijn telefoon in mijn handen hebben en daarop een blogje schrijven als ik wil, maar op de laptop of tablet, no way. Misschien kun jij ook mobiel nog wat verrichten als hij speelt overdag in huis? En verder idd lkker dreumestijd, ze zijn zo snel groot!