Geen vast ritme & een strak ritme hanteren (Skyler vs Maddox)

Als ik terugdenk aan de babytijd met Skyler, herinner ik me vooral de momenten dat hij lekker in de kinderwagen sliep. Ik kon op pad wanneer ik wilde, of het nu tijd was om te slapen of niet. Slapen deed hij in de kinderwagen en we hoefden dan ook zeker niet thuis te blijven of uitjes om de slaapjes heen te plannen. Sliep hij niet in de kinderwagen, dan gebeurde het wel in de auto. Skyler pakte altijd zijn momenten wel wanneer dat nodig was. Hoe anders was en is dat met Maddox.

Overprikkeld kind

Maddox had sinds dag 1 behoefte aan heel veel rust en regelmaat. Slapen gebeurde op strikt vaste tijden en als we daar maar een half uurtje van afweken, hadden we de poppen aan het dansen en lag er een overprikkeld kind in de kinderwagen. Hoe fijn ik die vrijheid met Skyler ook vond; met Maddox was en is dit gewoon niet mogelijk. Alles werd om de slaapjes heen gepland en er was geen mogelijkheid om hier van af te wijken. Tenzij we een rotdag met hem wilde hebben, maar daar tekende ik op dat moment absoluut niet voor.

Hij moet slapen

Inmiddels is het nog steeds zo dat we rekening houden met Maddox’ middagdutje. Ik kan dan ook al een beetje in de stress schieten als ik weet dat mijn moeder er op een vrijdag niet is (zoals een paar weken geleden toen ze op vakantie was en zoals vandaag, omdat we elkaar vanmiddag op de camping zien) en ik Maddox mee moet nemen naar Skylers zwemles. Hij zwemt van 13.00 uur tot 14.00 uur en dat is precies het uurtje dat Maddox normaliter slaapt. De afgelopen keren ging het prima en heb ik hem beziggehouden met een tosti en met zwaaien naar Skyler, maar toch zit ik niet helemaal lekker. Maddox valt vandaag, net als afgelopen keren, vast in slaap in de auto en slaapt dan ongeveer drie kwartier omdat ik voor de deur ga wachten tot ‘ie wakker is. Niks aan de hand eigenlijk, want daarna is hij net zo vrolijk als de keren dat ‘ie in bed slaapt. Maar ik zit zo vast in dat denkpatroon van ‘hij moet slapen en dat moet in zijn eigen bed’, dat ik daar lastig uit kom.

Als Raymond rond 11.00 uur voorstelt om iets te gaan doen met zijn vieren, ben ik al aan het rekenen in mijn hoofd of dat wel gaat lukken. Met Skyler vonden we (ik) het allemaal wel best en sliep hij vast onderweg wel. Met Maddox is dat dus altijd anders geweest en alhoewel hij nu ouder wordt en het zelfs af en toe prima doet zonder middagdutje, kan ik het moeilijk loslaten.

Eigen plek

We merken eigenlijk geen verschil in de nachten bij beide kinderen. Skyler sliep ’s nachts net zo rot als Maddox nu doet. Wel merkten we enorm veel verschil toen ze kleiner waren. Kon Skyler prima tegen een rumoerig dutje in de wagen toen we op de Dam liepen omdat ik voor mijn werk ergens naartoe moest; moest Maddox daar absoluut niks van weten. Skyler werd uitgerust wakker; Maddox kon de slaap niet vatten en als het wel lukte, had ik na dit slapen een heel chagrijnig kind voor de uren daarna. Maddox had veel meer behoefte aan zijn eigen plek en de rust dat het hem gaf.

In de kinderwagen

Doordat Skyler vaak onderweg sliep, kregen we hem thuis overdag nooit in zijn eigen bed. Hij heeft dan ook tot lang in de kinderwagen geslapen. Een middagslaapje in de kinderwagen in de woonkamer was lang ons uitzicht. Maddox daarentegen slaapt altijd wel goed overdag in zijn bed. Hem hebben we langzaam van Sleepyhead op de bank naar zijn eigen ledikant overgebracht en eigenlijk heeft hij zo op deze manier veel waarde gehecht aan zijn eigen plekje. Aan de andere kant: Skyler wordt nog niet eens wakker van een bom naast zijn bed, terwijl Maddox bij wijze van spreken al wakker wordt als ik mijn tanden ga poetsen. Boven is dan ook absoluut verboden terrein als Maddox aan het slapen is.

Ander kind, andere aanpak

Bij beide kinderen hebben we dit heel anders aangepakt. Niet alleen omdat ik het dit keer anders wilde doen dan toentertijd bij Skyler en ik niet vast wilde zitten aan alleen maar slapen in de wagen, maar ook gewoon omdat Maddox een heel ander kind is dat veel meer waarde hecht aan de rust en het strakke ritme. Inmiddels ben ik wel gewend aan het feit dat alles in de ochtend voor of in de middag na het middagslaapje van Maddox moet gebeuren. Toen ik bijvoorbeeld een uitnodiging voor een evenement ontving dat rond 14.00 uur begon, heb ik dan ook direct gezegd dat ik wel kom, maar wel een uurtje later aanwezig ben. Hebben we allemaal veel meer aan. Ik zit dan wat rustiger en Maddox heeft een leuke middag. Doe ik graag voor hem, nu het middagslaapje nog aan de orde is. Het zal niet lang meer duren voordat dat verleden tijd is. En dan zal ik dit strakke ritme nog gaan missen. Toch vond ik de flexibiliteit met Skyler ook wel erg prettig. Misschien had ik dat als kersverse moeder die erg moest wennen aan het feit dat de vrijheid beperkt werd, juist nodig. Lekker gaan en staan waar ik wilde, ook al moest hij slapen.

Ieder kind heeft andere behoeften en vraagt dus om een andere aanpak. Skyler sliep in de wagen en dat ging prima. Ach, helemaal goed. Maddox slaapt alleen in zijn eigen bed en daar moeten we dus een beetje omheen plannen. No problem. We zijn iets meer beperkt maar de rust die we hier voor terug krijgen en hebben gekregen, was dat ons helemaal waard.