Doe jij ook wel eens dingen waarbij je achteraf denkt: ‘waarom eigenlijk?’ Soms zou ik echt wel andere keuzes willen maken of dingen anders willen aanpakken maar dan opeens is de virtuele mand weer gevuld, neemt mijn hebberigheid het over en wil ik per sé die nieuwe telefoon of grijpt de rommel me zo naar de keel dat ik per direct de treinbaan van de jongens opruim waar ze vol trots aan gewerkt hebben…
1. Ik verleng altijd gelijk mijn telefoon zodra dat kan. Maar dan niet naar een goedkoper abonnement of een sim-only, maar met een nieuwe telefoon. Hierdoor betaal ik steeds hetzelfde of zelfs iets meer, omdat ik ook nog eens gevoelig ben voor nog betere toestellen. Volgens Raymond had ik prima kunnen verlengen met een iPhone SE omdat me dat maandelijks 30 euro zou schelen en dit nieuwe toestel evengoed flink wat goede features heeft, maar ik heb toch anders beslist. Tikkeltje eigenwijs soms. Eigenlijk achteraf best zonde, aangezien de iPhone SE dezelfde motor heeft als de iPhone 11 die ik nu heb en volgens bronnen een betere batterij heeft.
2. Steeds weer notitieboekjes kopen terwijl ik ze niet gebruik. Ik heb er twee in gebruik; een voor alle lijstjes, administratie en notities voor mijn werk en een ander als dagboek. Dat zorgt ervoor dat er nog minstens tien ergens door het huis slingeren die nog ongebruikt liggen te wachten tot ze ooit eens volgeschreven gaan worden. Nou ja, ik werk niet voor niks voor My Lovely Notebook, haha. Het is gewoon research!
3. Online in webshops mijn winkelmandjes volgooien en dan na een uur tot het besef komen dat ik het eigenlijk helemaal niet hoef. Of ik klik heel impulsief op bestellen, denk daarna ‘waarom eigenlijk?’ en annuleer de hele handel weer. Soms ben ik te laat met annuleren en stuur ik het terug als het eenmaal weer thuis is. En heel soms vind ik het dan eigenlijk zo leuk, dat ik het betaal en in de kast hang, haha.
4. ’s Avonds bouwwerken van de jongens kapot maken en opruimen omdat het ‘in de weg ligt’. Ik kan heel slecht tegen speelgoed om me heen als de jongens slapen en een treinbaan of een Duplo-gevaarte vind ik dan een doorn in het oog. Ik word daar zo onrustig van. Ik breek het dan ook vaak af zodra zij boven staan. Soms wordt me gevraagd ‘mama, wil je dit alsjeblieft laten staan?’ en dan moet ik echt moeite doen om het niet op te ruimen, haha. Maar het gaat me dan toch wel aan het hart om het in de speelgoedkisten te gooien.
5. Ik ben echt een sucker voor al die Instagram advertenties die jou een fantastisch leven beloven en hét e-book hebben geschreven dat mijn leven gaat veranderen. I can’t help it, ik ben heel nieuwsgierig naar wat andere mensen gemaakt hebben en mij te vertellen hebben. Ik heb dan ook al tientallen van die e-books aangevraagd, om me vervolgens direct weer uit te schrijven voor al die nieuwsbrieven, haha. Ik doe er echt helemaal niks mee want negen van de tien keer stelt het niks voor, maar heel af en toe haal ik er toch een tip uit en gebruik ik een bepaalde werkwijze. De nieuwsbrieven of aanbiedingen die volgen hebben alleen mijn interesse niet en die zie ik dan ook niet, als ik snel op afmelden klik zodra het e-book in de mail belandt. Sorry coaches op Instagram, ik ben gewoon rete nieuwsgierig.
6. De hele avond met mijn telefoon in mijn handen zitten en dan in bed balen dat ik weer geen boek heb gelezen. Mijn schermtijd is de laatste weken schrikbarend hoog en ik neem me altijd voor om dat te minderen. In deze uren (!) per dag kan ik zoveel meer doen zoals daadwerkelijk dat boek lezen of meer schrijven voor mezelf. Of het boek over online marketing doornemen waar ik al weken aan wil beginnen. Het is zonde dat we ons zo laten leiden door de telefoon maar ja, ik heb nu eenmaal een goede en dure …
