De laatste boekenupdate schreef ik vlak na de zomervakantie. Ik had flink wat boeken verslonden tijdens deze zomerse weken op de camping, maar daarna stortte het in. Ik was zo druk in mijn hoofd met werkzaken, dat ik de rust niet kon vinden om een boek te lezen. In plaats van met mijn e-reader op de bank, zat ik maar een beetje doelloos te scrollen en met een schuin oog televisie te kijken. En als ik dan wel in een boek begon, las ik niet meer dan een pagina omdat ik de zinnen niet kon onthouden. Maar uiteindelijk heb ik toch nog zes boeken gelezen die ik kan delen vandaag.
De teller staat nu op 48 gelezen boeken. Mijn doel stond op 35 dus ik ben blij dat ik dat in ieder geval ruimschoots voorbij ben. Geeft toch een goed gevoel!
Ongetemd leven – Glennon Doyle
Bestsellerauteur Glennon Doyle laat in ‘Ongetemd leven’ zien hoe vrouwen volledig en krachtig zichzelf kunnen zijn en daarmee meer geluk in het leven kunnen ervaren. Van jongs af aan hebben vrouwen geleerd te leven naar de verwachtingen van de buitenwereld, en Doyle pleit er in dit boek voor dat we die verwachtingen nu loslaten en ontdekken wie we echt willen zijn.
Door haar eigen verhaal met de lezer te delen geeft de auteur ons allemaal de kracht om gehoor te geven aan de innerlijke stem die wij te lang hebben genegeerd. Alleen door echt jezelf te zijn, kun je werkelijk gelukkig zijn en je mooiste leven leiden. Ontdek wie jij was, voordat de wereld jou vertelde wie je moest zijn.
Dit is zo’n boek waar ik al zeker tien keer in begonnen ben het afgelopen jaar, maar waar ik maar niet de rust voor vond. Tot een paar weken geleden. Een mooi boek vol met wijze lessen en eyeopeners. Ook veel open deuren, maar soms heb je die nodig om weer even met beide voeten op de grond te staan en de juiste keuze te maken. Ik was niet zo lyrisch als vele anderen, maar al met al toch van genoten.
⭐⭐⭐⭐
Je vindt het boek hier.
Drie vrienden, een huis – Astrid Harrewijn
Sommige dingen doe je gewoon niet als je halverwege de dertig bent. Zoals je veilige vaste baan, je huis in Limburg en het vooruitzicht van een bruiloft inruilen voor een tijdelijke baan bij het Van Gogh Museum in Amsterdam. Noor doet het wél, tot verdriet van haar ouders en haar vriend. Ze betrekt samen met haar jongere zusje Kiki en studievriend Joost een verwaarloosd pandje aan de Herengracht. Kiki is bewust single, het zwarte schaap van de familie en ziet de wereld als haar speeltuin. Ze werkt voor Jeff Koons en brengt zijn spraakmakende tentoonstelling naar het Stedelijk. Joost, een vriendelijke maar ietwat stoffige vrijgezel, werkt als adviseur bij het Rijksmuseum.
Noor, Kiki en Joost delen lief, leed en de voordeur met elkaar en kennen maar één harde regel: thuis wordt er niet gesproken over het werk op het Museumplein. Terwijl het huis een verbouwing ondergaat ontdekt Noor zichzelf, de waarde van vriendschap, en een groot schandaal in de kunstwereld. Kortom: ze ontdekt het leven.
Ja, hier heb ik van genoten! Een origineel verhaal omdat het zich afspeelt in de kunstwereld. Soms wel een klein beetje lastig om me er in te verliezen omdat ik daar niet zoveel mee heb, maar het verhaal eromheen trok me dusdanig dat ik maar door bleef lezen. Het is weer eens iets anders dan anders. Leuk boek! Het smaakt in ieder geval naar meer van deze schrijfster.
⭐⭐⭐⭐
Je vindt het boek hier.
Nooit meer – Colleen Hoover
‘Nooit meer’ van Colleen Hoover vertelt het aangrijpende verhaal van Lily, die verliefd wordt op de knappe neurochirurg Ryle. Hij is assertief, koppig en een tikje arrogant, maar ook gevoelig, briljant en dol op Lily. De opbloeiende nieuwe relatie brengt herinneringen terug aan Atlas, haar eerste liefde. Als hij weer in haar leven verschijnt, komt alles wat Lily heeft opgebouwd in gevaar. Dan komt het eropaan dat ze de kracht in zichzelf vindt om te zorgen dat de toekomst geen herhaling wordt van het verleden. Colleen Hoover schreef met ‘Nooit meer’ een persoonlijk emotioneel verhaal met universele zeggingskracht.
Ja, ook ik moest meedoen met de hype en dit boek lezen. Ik kwam er heel moeilijk in, maar daarna las het als een trein. Mooi boek met een mooi liefdesverhaal en genoeg wendingen om het interessant te houden. Geen tranentrekker voor mij, maar zeker gewoon een lekker boek om te lezen!
⭐⭐⭐⭐
Je vindt het boek hier.
Met heel mijn hart – Esmée Noëlle van Rijn
Waar te beginnen als een jarenlange relatie verbroken wordt? Dat vroeg Esmée zich af toen de vader van haar zoontje niet lang na zijn eerste verjaardag hun relatie verbrak. In Met heel mijn hart neemt Esmée je aan de hand van haar eigen verhaal mee door de rouw, verwerking en het opbouwen van een nieuw leven.
Esmée vertelt in alle openheid over het hele proces: van wat er niet goed ging in haar relatie tot de breuk zelf, over het verdriet, verschillende therapieën (van haptotherapie tot ayahuasca en van een familieopstelling tot een cacaoceremonie) en de machteloosheid die zij voelde. Maar ook over het co-ouderschap, het voorzichtig daten, het op haar bek gaan en weer doorgaan. Esmée greep de rouw aan om open te breken, zichzelf te ontwikkelen en weer gelukkig te worden. Want dat blijkt prima alleen te kunnen.
Ik ben gelukkig niet bekend met een verbroken relatie (behalve die keer dat Raymond de relatie on hold zette na zeven jaar en toen was ik al gebroken), maar ik ben wel bekend met Esmée. We volgen elkaar al jaren, hebben elkaar regelmatig gezien en op Bakkum kom ik altijd even gedag zeggen. Een jaar geleden stonden we samen in haar caravan; ik net een boek geschreven, zij net het boekcontract op zak bij dezelfde uitgeverij. Omdat ik haar al langere tijd volg, heb ik de relatiebreuk net als vele anderen kunnen volgen. Ik vind het heel bewonderenswaardig wat Esmée heeft gedaan met haar verhaal en haar leven. Heel mooi om te zien welke reis ze heeft afgelegd en waar ze nu staat in het leven. Het boek was binnen een avond uit. Een steun voor mensen die door hetzelfde proces gaan!
⭐⭐⭐⭐
Je vindt het boek hier.
Het Troostboek – Matt Haig
‘Het is een vreemde paradox dat je de beste, meest troostrijke levenslessen leert als je diepongelukkig bent. Maar ja, we denken het meest aan eten als we vergaan van de honger en het meest aan een reddingsboot als we overboord zijn geslagen.’
Het troostboek is een verzameling overdenkingen, herinneringen en lijstjes, die Matt Haig voor zichzelf schreef als houvast in moeilijke tijden, en nu deelt met de wereld. Samen met betekenisvolle verhalen van bekenden en onbekenden uit de geschiedenis, vieren de bespiegelingen het rommelige wonder dat het leven heet. Matt Haig herinnert je eraan dat je niet alleen bent als het bestaan soms zwaar voelt, en dat er altijd hoop is, zelfs als die ver weg lijkt. Het troostboek: comfortfood in boekvorm.
Ik schreef al eerder over dit boek; mijn favoriet van de laatste weken! Het geeft inzichten, zet je aan het denken en ik bleef maar pagemarkers plakken. Ik wilde niet markeren in dit boek omdat het ook afhankelijk is voor de levensfase waarin je zit. Over een tijd vind ik andere stukken misschien wel meer belangrijk. Maar voor nu zit het boek vol met gekleurde papiertjes bij stukken die ik nog vaak teruglees. Over jezelf zijn, je eigen ruimte innemen, keuzes maken, uit je comfortzone gaan of juist erin blijven, je waarde, dankbaarheid en nog veel meer. Niet zweverig, niet ‘je kunt alles als je maar wil’, maar juist praktisch en helend. Het Troostboek is een boek voor op je nachtkastje. Waar je soms even verder in kan lezen, maar die je ook zomaar kunt openslaan op woorden die jou troost bieden. De woorden laten bezinken, er over nadenken, het boek weer wegleggen en het daarna misschien weer pakken. Ik ben ontzettend blij dat ik dit boek gevonden heb.
⭐⭐⭐⭐⭐
Wij waren, ik ben – Israel van Dorsten
Op zondag 13 oktober 2019 verliet ik de boerderij waar ik jarenlang vastzat en stapte een café in Ruinerwold binnen. Op dat moment maakte ik me definitief los uit de geloofswereld van mijn vader, die mij vijfentwintig jaar lang in zijn macht had. In ‘Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold’ beschrijf ik mijn leven. Mijn vaders geloof en overtuigingen waren mijn realiteit: naar school ging ik niet, ik bestond niet eens voor de buitenwereld, en ik had geen vrienden. Er waren alleen de geesten die om ons heen dwaalden en waarmee we praatten. Bidden was onze enige redding, God zat altijd in mijn hoofd. Dan komen de eerste scheurtjes in mijn geloof, en dat worden er geleidelijk steeds meer. Het internet is de sleutel voor mijn ontwikkeling. Ik zoek een weg naar de vrijheid voorbij schuld, angst, verdriet, onzekerheid. Maar wanneer mijn gedachten eindelijk vrij zijn, voel ik me meer opgesloten dan ooit. Ik wil weg uit de boerderij waar ik samen met mijn familie verborgen voor de buitenwereld leef. Maar wie gaat mij helpen? – Israel van Dorsten.
Ik vind het heel lastig om iets over dit boek te zeggen. Het is zo’n heftig en persoonlijk verhaal, dat je daar moeilijk slecht over kan praten. Dat doe ik ook absoluut niet, maar het heeft mijn verwachtingen niet helemaal waargemaakt. Het is echt een bizarre gebeurtenis en ik denk dat ik voor ons allemaal spreek als ik zeg dat het vreselijk is. Maar ik vond het wel heel veel herhaling. Het bleef wat op de oppervlakte, ik miste soms wat meer context. Iets meer de familie eromheen, iets meer over de andere dingen die zijn voorgevallen. Het ging nu vooral over de geesten. Het bleef abstract en ik heb uiteindelijk wel wat stukken overgeslagen omdat ik dacht: ‘nu weet ik het wel.’ Hoe erg ik dat ook eigenlijk vind, omdat het voor Israel niets anders dan de waarheid was op dat moment. Zoals ik al zei: moeilijk. Mooi boek, veel respect voor Israel, geweldig hoe hij alles heeft omgebogen naar iets positiefs. Maar ik miste wel iets in het verhaal.
⭐⭐⭐
Je vindt het boek hier.
