Mijn kinderen zijn mijn alles. Ik hou ontzettend veel van ze en als ik ze ’s avonds voor het slapengaan ‘hou van jou’ en ‘ik vind je lief’ hoor zeggen voordat ik naar beneden loop, weet ik dat ik het goed doe. Toch zijn er momenten dat ik wel kan vloeken en tieren. Dat ik het allemaal even zat ben en dat ik de jongens het liefst achter het behang wil plakken. Vaak is dat als ik moe ben, gefrustreerd of druk. Maar er zijn ook momenten dat ik denk; ‘really? Is dit nu werkelijk nodig?’ en dat irriteert me mateloos. Vandaag dus eens een lijstje met eigenlijk vrij kleine dingen die bij mij tot grote ergernis leiden.
Tijd rekken voor het slapengaan
Echt, ik vind dit zo frustrerend. Skyler doet dit al een tijdje en ook Maddox neemt het nu over. We hebben ’s avonds genoeg tijd voor alles, ik lees verhaaltjes voor en het is voor hen een prima tijd om te slapen. Maddox gaat vaak rond 19.00 uur naar boven en dan mag Skyler nog even beneden blijven tot 19.30 uur, onder de voorwaarde dat ‘ie zonder morren naar boven gaat als ik dat vraag. Gebeurt dus niet, en ik vraag me serieus af waarom ik daar toch steeds weer intrap. ‘Ik wil nog niet!’, ‘Ah toe, nog vijf minuten!’, ‘Als ik nog even beneden mag blijven hoef je geen verhaaltje voor te lezen!’, ‘Jaaahhaa, ik kom eraan!’ Ik vind het vervelend om zo de avond met ze af te sluiten, maar ik hecht ook gewoon enorm veel waarde aan mijn avonden en vind bedtijd dan ook altijd heel belangrijk. Na wat strijd lukt het altijd wel, maar het liefst wil ik dat het allemaal zonder gezeur en boosheid verloopt. Een vriendin vertelde me eens dat als kinderen nog niet naar bed willen, dat een teken is dat ze de dag zo leuk vinden. Als ik er zelf iets relaxter onder word zullen de kinderen dat vast ook worden. Maar zoals ik al zei: de avonden zijn me heilig en ik wil graag aan die tijden blijven vasthouden.
Precies huilen op het moment dat ik ga slapen
Een beetje in het verlengde van net en dat de avonden voor mij belangrijk zijn. Maddox presteert het áltijd om te gaan huilen zodra ik het licht uit doe om te gaan slapen. Het is niet zozeer dat ‘ie wakker wordt als ik naar boven kom want ook als ik bijvoorbeeld nog een uur televisie lig te kijken in bed of de dag doorspreek met Raymond, wordt hij wakker zodra ik me omdraai. Bloedirritant, vooral omdat ik dan wel even met hem bezig ben en het dan langer duurt voordat ik kan gaan slapen. Licht eerder uit, nachtlampje op zijn kamer, deuren dicht en alle andere zaken maken geen verschil.
Ruzie maken met elkaar
Misschien wel de grootste ergernis van menig ouder met meerdere kinderen maar ik vind het vreselijk als mijn kinderen de fase hebben dat ze constant ruzie met elkaar maken. Dat je voor je gevoel niets anders doet dan politieagent spelen, zeggen dat ze moeten stoppen, geschreeuw in huis en kinderen die huilen. Gelukkig gaat het nu heel erg goed, maar we hebben periodes dat er dag in dag uit ruzie gemaakt wordt en dat is doodvermoeiend. Vind ik heel erg lastig aan het hebben van twee kinderen. Skyler kan heel gemeen zijn tegen Maddox, Maddox kan heel snel huilen om alles, ze zijn nogal wild met elkaar en hebben bij vlagen totaal andere interesses waardoor dat botst. Ik ben benieuwd hoe zich dit gaat vormen de komende jaren.
Net doen alsof ze me niet horen of helemaal niet luisteren
Mijn kinderen mogen echt wel veel in huis, tot bepaalde grenzen. Ik zal echt niet alles corrigeren en zit ook zeker niet overal met mijn neus bovenop. Maar waar ik écht een hekel aan heb, is als er niet geluisterd wordt. Of als er zogenaamd niet geluisterd wordt. Als ik dan drie keer vraag of het iets rustiger kan of dat ze heel even stil moeten zijn omdat ik iets aan het doen ben, én er wordt dan niet geluisterd, kan ik heel gefrustreerd uit de hoek komen. Sterker nog: dan heb ik de neiging om halló te schreeuwen in de hoop dat ik tot ze doordring. Als ik dan eens niet reageer op hén, heb ik kinderen die honderd keer mama achter elkaar roepen of boos worden. Tsjah, dan worden ze opeens ongeduldig…
Mee naar het toilet willen
Waarom?! Geef me even een momentje!
Haha de grootste ergernissen inderdaad, precies in de goede volgorde!
hahahah ik zeg maar even niks meer :P, nou ja toch wel. het word nog leuker dalijk hahah. het tijdrekken voor het slapen gaan was hier snel eruit kan ik je vertellen en het janken als ik naar bed ging ook. leuk is het niet maar ze hebben niks en willen alleen maar aandacht….nou morgen ben je de eerst weer zei ik dan en trok de deur dicht, en dat gebeurd nu nog, oke nu janken ze niet, nee meer zeiken aan je op en doordrammen hahah
Tijd rekken voor het slapen gaan is er hier nog niet uit. Kan heb op sommige dagen beter hebben dan andere dagen. Vooral als ik er echt aan toe ben om zelf even te gaan bankhangen dan lijkt het naar bed brengen wel eeuwen te duren.
Het naar bed brengen is hier ook een drama. Mijn dochter doet vaak nog een dutje overdag en wil dan ’s avonds niet slapen. Vervolgens gaat ze dan pas laat naar bed en heb ik geen tijd voor mezelf gehad. Zal blij zijn als ze de hele dag wakker kan blijven tot aan bedtijd! Mijn zoon die gaat als het aan hem ligt tegelijk met mij naar bed. Hoop dat het ooit beter wordt want me-time is ver te zoeken helaas.