10 x ontroerd door mijn kind afgelopen week

Die peuters… Die kunnen af en toe het bloed onder je nagels vandaan halen. Ze kunnen drammen om hun zin door te drijven, de godganse dag nee roepen, liggen op de grond als het even niet gaat zoals zij willen en het leven als iets ontzettend moeilijks zien. Maar wat ze ook kunnen, is ons ontroeren. Er zijn momenten dat ik tranen in mijn ogen krijg van geluk door iets kleins wat Skyler doet of zegt. Afgelopen week waren een heleboel van dit soort kleine momentjes en ik dacht: ik zet ze eens op een rij. Want juist dit zijn de momenten waarom ik de peuterleeftijd fantastisch vind en iedere keer weer geniet van het moederschap.

– Skyler mocht op Oudjaarsavond sterretjes afsteken, samen met papa. Als Skyler de volgende dag wakker wordt loopt hij vol trots naar Raymond en zegt: ‘Gisteren in het donker hebben wij vuurwerkshow gedaan hè, papa?’ Vuurwerkshow! Zo intens blij met zoiets kleins en simpels… Smelt.

– ‘Mama, ik wil jou een kusje geven!’ Uit het niets een kwijlzoen op mijn wang. Hoppa, in the pocket.

– Skyler mag een filmpje op de iPad kijken en zegt: ‘mama, mag ik bij je zitten? Dat vind ik zo gezellig!’

– Skyler heeft nog een speentje (en nee, dat vinden we helemaal niet erg) en toen ik op de bank lag, deed hij uit het niets mijn trui omhoog en legde zijn speen en doekje op mijn buik. ‘De baby mag wel even mijn tutje hebben.’

– We waren gisteren bij een voorstelling van Peppa Pig in het Zuiderstrand Theater waar Skyler vol verbazing en verwondering naar het toneel keek. Ik keek veel liever naar mijn kind die ik zichtbaar zag genieten.

– Dat moment dat je zelf bloed chagrijnig op staat, maar je kind staat te springen van geluk. ‘Een nieuwe dag, mama. Wat een mooie dag!’

– Op sommige dagen moét je gewoon boos worden vanwege de driftbui van je kind. Maar als ‘ie dan opeens zegt ‘ik wil een knuffel en weer vriendjes zijn!’ dan ben ik tot op het bot ontroerd en kan me die hele peuterpuberteit gestolen worden.

– ‘Oma zegt dat ik nú moet komen logeren, mama. Echt waar. Dat heeft oma net tegen mij gezegd!’ Aldus de peuter die net doet alsof ‘ie oma heeft gebeld.

– Net doen alsof ik werk achter de computer maar ondertussen vanuit mijn ooghoek naar Skyler kijken, hoe hij zijn eigen verhaal met zijn Brandweerman Sam spullen bedenkt. De verhalen, de belevingswereld. Er is echt niets mooiers dan de fantasie van een peuter.

– ‘Welterusten mama, hou van jou’. Niets meer aan doen.