Denzel heeft inmiddels bijna 9 weken een spreidbroekje en in deze blog ga ik jullie vertellen hoe de afgelopen weken zijn gegaan.
9 april hadden we de eerste afspraak bij de kinderorthopeed. Daar werd helaas nogmaals bevestigd dat Denzel zijn linkerheup niet goed is ontwikkeld. In medische termen: dysplastische heupontwikkeling. Gelukkig kregen we ook te horen dat het, ondanks de toch best wel ernstige afwijking, goed te behandelen is. 1e stap was om de heupkop weer centraal in de heupkom te krijgen. Vervolgens zou hij nog 12 weken een spreidbroekje moeten dragen. 5 minuten later had de verpleegkundige Denzel een spreidbroekje (model: Pavlik) omgedaan en beduusd liepen we naar buiten. Alles ging opeens zo snel. En ja, je wilt gewoon niet dat er iets met je kind aan de hand is.
De eerste dagen vond ik een hel. Denzel is altijd een erg vrolijk mannetje dat amper huilt. De verpleegkundige had al gewaarschuwd dat hij in het begin wat kon mopperen en inderdaad, dat hebben we geweten. We hadden een ander kind. Boos dat het niet meer lukte om op zijn zij te rollen, om rond zijn as te draaien en lekker te spartelen met zijn benen. Ik heb echt momenten gehad dat ik met tranen in m’n ogen stond en het broekje het liefst wilde weggooien. Maar we moesten even doorbijten. Gelukkig was hij naar een paar dagen weer in zijn hum.
Twee weken later moesten we weer terug naar de orthopeed voor een tussentijdse controle. De heupkop moest weer goed in de kom zitten. Hij dacht dat dit het geval was, maar wilde voor de zekerheid een week later een echo maken. Bummer, want waarom hadden zie die echo niet meteen kunnen inplannen? Ik zag het als een week vertraging. Gelukkig kreeg ik geregeld dat als de echo goed was, hij die tussenweek ook mee zou tellen in de behandelperiode van 12 weken. Een week later hadden we de echo, die gelukkig goed was. Hoera, geen operatie! 14 mei had ik weer een afspraak, maar nu alleen met de verpleegkundige. Zij controleerde of het spreidbroekje nog goed zit, wat het geval was.
We zitten nu bijna op de helft van de 12 weken en het echte aftellen kan beginnen. Half juli hebben we de ‘eind’controle bij de kinderorthopeed en hopelijk krijgen we dan te horen dat het broekje uit mag. Dan kunnen we lekker op vakantie, zonder spreidbroekje!
Inmiddels heeft Denzel ontdekt dat hij toch nog redelijk kan bewegen met het spreidbroekje. Het lukt hem bij-na om ook met broekje te rollen. Verder kan hij ook gewoon z’n voetjes vastpakken. Desalniettemin kan ik niet wachten om het ding bij het oud vuil te gooien! Natuurlijk is de genezing het aller belangrijkst, maar zo’n spreidbroekje heeft namelijk ook de nodige minpunten:
– Denzel past niet meer in de maxi-cosi. We hebben die daarom met handdoeken opgehoogd en de gordels op de langste stand gezet. Het ziet er echter zo oncomfortabel uit dat ik niet fijn vind als hij lang in de maxi cosi ligt;
– hij past niet meer in de reiswieg. Denzel ligt daarom in de ligstand in de kinderwagen, maar ook deze is met handdoeken opgehoogd;
– lekluiers. Doordat zijn beentjes in spreidstand zitten, loopt het er allemaal iets sneller langs… Tips anyone?
– het klittenband van het spreidbroekje plakt steeds vast aan onze kleren. Fijne stofjes enzo zijn verleden tijd. Alhoewel misschien is dit een voordeel: nieuwe garderobe! 😉
– het spreidbroekje is wit en dat betekent dat het ding er na een paar weken ranzig uit ziet. Pluisjes van kleding, kots- en eetvlekken… BAH! Oh ja, uitwassen kan/mag niet…
– het ding is foei en foei lelijk. Kunnen ze daar nou echt niks mooiers op bedenken?!
Over een paar weken zal ik jullie een update geven. Ik ben benieuwd of er meer lezers zijn met een kindje met een spreidbroekje? Vertel erover in de comments!
Hier ook een mama met Pavlik-baby. 4 maanden ongeveer. Ik heb er (zonder reclame te maken, maar vast en zeker leuk voor je qua herkenning) uitgebreid over geblogt op mijn blog. Moet je even zoeken linksboven op Pavlik. Ook over het gevoel als het voorbij is en hoe snel je het vergeet 😉
Heel herkenbaar je verhaal! Hoewel Olivia prima in de maxicosi paste gelukkig. En ook de wandelwagenbak, waar ik een opgerolde handdoek onder haar beentjes in legde. Ze had ook een handdoekrol aan het voeteinde van haar bedje, zodat heer hielen wat leunden zeg maar.
Mijn tip om dat ding een beetje toonbaar te houden? Chloor. Ja echt, ik wist niets anders meer, maar was sommige fruithapvlekken zo zat, dat ik 80% water en 20% chloor mengde en daarmee de vlekken ‘aanstipte’, dan was het weer wit. Deed ik trouwens als Olivia hem ’s avonds een halfuurtje uit mocht om te spartelen en vervolgens in badje ging. Ik heb hem trouwens ook wel 1 of 2x op koudwas gewassen in een kussensloop. En die overige stukken klitteband aan de achterkant bijvoorbeeld: ik heb er een klein stukje afgeknipt (niet te veel, want ze moeten hem nog een paar weken kunnen stellen natuurlijk) en plakte dat met tapijttape (stevig dubbelzijdig spul) vast tegen de vaste stukken. Die bijv. die vd schouders over de kruidband op de rug. Dan propte dat ook neit steeds onder haar shirtje. Olivia droeg leggings en dan Pavlik en dan shirtje erover en ik had grote kniekousen bij de Hema gehaald die we optrokken over die leren voetkapjes. Ik schaafde mezelf steeds aan die dingen. Hier staat ook een foto van op mijn blog, wat ik bedoel met die sokken. Ideaal vond ik het!
Nog even doorzetten idd, hopelijk is het klaar over een paar weken (paar pin je er niet te veel op vast, het kan zijn dat hij hem op vakantie nog ’s nachts om moet ofzo).
Soms ( lees meestal) mag je wel je kindje dragen in een ergonomische draagdoek of draagzak (geen bb of stokke bijvoorbeeld). Dan zit je Kindje namelijk wel in de kikkerhouding. Misschien is dat handig idee? Dan kun je de spreidbroek wassen, in een badje zetten, of gewoon lekker wandelen met je kindje zonder dat het ongemakkelijk is.
Dat lijkt me niet fijn voor zo’n kleintje! Wel fijn dat het lijkt te werken!
Oh jeetje, lijkt me best heftig. Hier een stuitekind welke net ontkomen is aan een spreidbroek. Als ik de foto’s zie, ben ik daar naar wat blij mee. Hopelijk nog een paar weekjes en dan zijn jullie er vanaf.
Wat heftig voor zo’n kleintje maar ook.voor mama en papa. Lijkt me vreselijk om je kindje in het begin zo te zien worstelen. Gelukkig helpt het tot nu toe goed. Het is dus niet voor niets.
Ik heb zelf vroeger een spreidbroekje gedragen, , maar één groot voordeel: ik weet er zelf niets meer van en met mij is het ook helemaal goed gekomen ;)!
Waar wordt deze afwijking door veroorzaakt? En belangrijker, hoe kan je het voorkomen?
Thnx!
De afwijking komt meestal voor bij meisjes (1:5) en bij kindjes die in stuitligging hebben gelegen. Ook zit het vaak in de familie. Bij ons was dat allemaal niet het geval dus gewoon domme pech.
Ik herinner me nog goed hoe mijn nichtje in het ziekenhuis lag, met katrollen aan haar beentjes. Zo sneu. Nu is ze bijna 8 en een hele dame, die graag op hakjes loopt. Ze is heel sportief en heeft nergens meer last van. Het is even een gedoe en als moeder doet het natuurlijk pijn aan je hart je kind zo te zien, maar hopelijk pakt het bij Denzel net zo goed uit. Sterkte en succes ermee!
Hier ook ervaring met een pavlik. Een onhandig ding maar alles voor het goede doel. Onze jongste dochter had de pavlik vanaf 7 weken. Helaas hielp het niet genoeg en heeft ze daarna 2x een gipsbroek gehad. Dat was ook heeel erg onhandig (gips van navel tot tenen). Ik kon helemaal niks vinden, geen kleding en geen praktische dingen. Mijn zus Kiek had een broek voor mijn dochter gemaakt. De artsen in de VU in Amsterdam reageerden daar zo enthousiast op dat ik http://www.kiekhipwear.nl ben begonnen. Speciale kleding voor spreidbroeken en gipsbroeken, brede slaapzakken, brede voetenzakken en ik verhuur brede kinderwagens en buggy’s en speciale gipsbroekenstoelen. Het is fijn om zo andere ouders te kunnen helpen en dat niet iedereen zelf het wiel opnieuw hoeft uit te vinden.
Ik heb zinds kort ook een kindje met heupdysplasie. En ik ga het harnas volgende week lekker knal roze verven ..dat lijkt me al leuker en dan zie je gelijk de vlekken minder.
Floor is wel erg boos nu deze eerste week.
Maar dat hoort erbij werd mij verteld.
Ik ga er vanuit dat het allemaal goedkomt en sta er positief in.
Erger dan dat we meegemaakt hebben met haar kan niet .. ze is namelijk met 32 weken geboren. Heeft een maand moeten vechten voor der leven. Dus dan lijkt dit maar een kleinigheidje.
Dus wat ik je wil zeggen …
Verf de paflik gewoon een leuk kleurtje met textiel verf. En hou de moed hoog !!! Uiteindelijk krijg je een gezond kindje ervoor terug. En geniet lekker van jullie vakantie
Wij hebben de pavlik ook geverfd, niet echt aanbevolen om na te doen. Ik wist niet dat zij bestonden maar gisteren heb ik bij http://www.nationalbracingcenter.nl/product-categorie/pavlik/ een mooi rompertje gekocht.
Ik zou dat ook wel handig vinden maar zie het er niet tussen staan??