De zomervakantie zit erop! Hoe is het gegaan?

Skyler is vorig jaar begonnen op de basisschool en dat betekent dat we net onze eerste zomervakantie erop hebben zitten. Morgen begint Skyler in groep 2 (of nou ja, groep 2? Lees hier mijn uitleg) en dan heeft hij zes weken vrij gehad. Voorheen ging hij altijd twee dagen naar het kinderdagverblijf en dat liep altijd door tijdens de vakantie. Maddox’ school liep wel door en ook mijn (en Raymonds) werk gingen door. Hoe hebben wij de afgelopen zes weken ervaren?

Lang

Laat ik beginnen met zeggen dat ik zes weken behoorlijk lang vind. Ik snap het allemaal en ik weet dat het echt niet gaat veranderen, maar de laatste twee weken hadden zowel Skyler als ik het een beetje gehad. Of heel eerlijk? Ik zag er vanaf het begin al een beetje tegenop en ik ga je vertellen waarom.

Thuiswerken

Mijn werk loopt gewoon door en omdat ik thuis werk vond ik het allemaal wat lastig combineren. Ik hanteerde geen zomerrooster en ben gewoon doorgegaan zoals voor de vakantie. Normaal kan ik op maandag buiten de deur zitten en omdat ik op die dag altijd veel inspiratie heb en veel uren door kan, heb ik de rest van de week niet zo heel veel werk om handen. Ik kan dan tussendoor (tijdens schooltijden van Skyler en slaapjes van Maddox) werken om de rest af te maken en ervaar niet zoveel druk omdat er de volgende dagen toch al dingen ingepland staan. Nu was dat anders. Ik had deze dag buiten de deur niet en ook thuis kon ik mijn uren niet halen. Mijn voorraadje blogs raakte op en het was iedere dag weer zoeken naar een moment waarop ik mijn artikel kon afmaken, deadlines kon halen, mijn mail bij kon houden en naar opdrachten kon gaan zoeken. Het viel me toch wel wat zwaar. Maddox was er dan niet en dat scheelde wel iets; Skyler liep wel in de rondte, praat veel, vraagt veel, wil dingen doen en verdiende toch de nodige aandacht zo in zijn vakantie. Omdat op vrijdag ook mijn moeder weg viel vanwege vakanties en andere oppasdagen miste ik ook die dag mijn werkuren. Ondanks dat we ’s middags altijd gezellig op pad zijn en het er in mijn diary’s altijd zo uitziet dat ik helemaal niks doe, kan ik toch heel veel werk verrichten omdat mijn moeder de jongens overneemt.

Logeren

Skyler vond het lastig in het begin om om te schakelen. Van iedere dag naar school naar opeens iedere dag thuis. Geen regelmaat, geen werkjes, geen klasgenoten en geen schoolritme. Hij verveelde zich snel en ik merkte dat ‘ie wat brutaal en opstandig ging worden omdat hij opeens zijn dagen en ruimte weer moest delen met Maddox. En met mij. Gelukkig kon hij de eerste echte vakantieweek een paar dagen logeren bij opa en oma en dat heeft hem veel goeds gedaan. Lekker veel aandacht, spelen zonder lastig gevallen te worden door zijn kleine broertje en omdat het hartstikke mooi weer was, was hij vaak buiten in het badje in de tuin bij opa en oma. Ik gebruikte de dagen dat Maddox op school zat nog voor mijn werk en zo ging de eerste vakantieweek zonder al teveel moeite voorbij.

De anderhalve week daarna ging alles wel voorspoedig. Lekker gespeeld, leuke dingen gedaan, naar de bioscoop, samen ontbijten. Ik had een flinke voorsprong opgebouwd qua werk en merkte dat ik daar een stuk relaxter van werd. Dat is zo’n voordeel geworden van buiten de deur werken; ik ben echt veel rustiger qua werk, heb veel meer inspiratie en heb alles meer onder controle. Vanaf deze tweede week viel dat dus weg, maar door de weken daarvoor een tandje bij te zetten kon ik voorlopig nog teren op de artikelen die ik had geschreven. Bovendien weet Skyler zich ook wel zelf te vermaken en kon ik dus tussendoor nog wel werken.

Vakantie

Vanwege onze vakantie in mei naar Turkije zouden we deze zomer niet op vakantie gaan maar gelukkig werd ons een vakantie aangeboden en waren we toch bijna 1.5 week van huis. En dat was echt héél erg fijn voor zowel Skyler als voor mij en het hele gezin. Skyler werd weggehaald uit zijn vertrouwde omgeving en ik kon mijn werk achter me laten. Minder werk, meer tijd voor de kinderen en voor Skyler een andere omgeving met andere dingen om te doen. We hebben ons, ondanks dat er een aantal plannen letterlijk in het water vielen, goed vermaakt. Ik weet nu al dat ik de komende jaren iedere zomer minstens twee weken weg wil plannen.

De laatste twee weken

De laatste twee weken vinden we allemaal lastig. Ik mis heel erg de eigen ruimte en dat begint me een beetje op te breken. Ik mis het alleen thuis zijn op dagen dat beide kinderen op school zitten en merk het in alle rust kunnen werken. Komt ook omdat Maddox niet zo lekker gaat en ik daar flink veel mee bezig ben. Skyler mist school, zijn klasgenoten, het speelgoed, de werkjes en echt het ritme. Hij heeft het over de juf, over dingen die hij gaat doen als hij weer mag starten en zelfs over het kiesbord. Misschien een idee voor de volgende vakantie want hij zei dat we wel een kiesbord voor thuis konden gaan maken. Schrijf ik zeker op. We hebben thuis best een aardig ritme maar het is toch anders dan thuis. Bovendien heeft Skyler thuis ook steeds Maddox om zich heen en dat begint hij ook lastig te vinden. Kleine broertjes worden vervelender, samen spelen gaat niet altijd meer en als Maddox dan iets kapot maakt wat Skyler net heeft gebouwd, hebben we de poppen aan het dansen. Maddox gaat twee dagen naar de crèche en dat liep gewoon door, maar omdat ‘ie ook wat ziek is geweest was hij vaker thuis dan gepland. Niks aan te doen, maar ook weer heel erg omschakelen.

Wisselend

Aan de ene kant vond ik de vakantie prima te doen. Een logeerpartijtje, een vakantie, wat leuke dingen samen gedaan op de dagen dat Maddox op de crèche zat en op overige dagen dingen gepland met beide jongens. Zolang ik dingen plan, thuis of buitenshuis, ging het wel goed. Maar ik heb ook gemerkt dat Skyler absoluut uitdaging nodig heeft en dat hij dat thuis niet echt meer kan vinden. Hij moet gestimuleerd worden, wil echt ‘aan het werk’. Ook ik merk dat ik nu heel erg mijn eigen ruimte gemist heb. Ik had geen ‘kindvrije’ dag meer, kon niet meer buiten de deur werken, miste mijn uurtje slenteren door de stad en gewoon het even niet hoeven moederen. Dan duren zes weken opeens wel lang.

Leermomenten

Ik heb een aantal dingen geleerd tijdens deze eerste vakantie die ik de volgende vakantie absoluut ga gebruiken; het kiesbord van Skyler vond ik een heel goed idee. Door zelf wat werkjes en dingen te bedenken kan Skyler kiezen wat hij wil doen en zo blijft het iets uitdagender dan gewoon allemaal speelgoed om je heen te hebben. Bovendien wil ik toch kijken naar een vakantie BSO zodat hij een dag kan spelen buiten de deur en met andere kinderen en zodat ik mijn dag zonder kinderen heb waardoor ik kan werken. Als ik dan aan het werk kan en mijn ding kan doen, werpt dat zijn vruchten weer af voor de dagen daarna. Ook wil ik kijken of er meer playdates geregeld kunnen worden. Wie weet vindt hij het komende jaar meer vriendjes in de buurt en kan er zowel thuis als bij anderen gespeeld worden. En ik ga toch even kijken of we ver van tevoren in Raymonds agenda kunnen kijken zodat hij ook wat dagen vrij kan nemen. Kan hij lekker met de kids spelen en ik weg van huis. Lijkt me een heel prima plan, haha. Last but nog least: alles valt en staat met mijn eigen planning. Ik moet misschien toch nóg meer vooruit werken zodat ik zelf ook een beetje vakantie kan nemen. Hoe graag ik ook aan het werk wil; het zorgt voor veel meer rust in huis als ik het allemaal meer gescheiden weet te houden. Ondanks mijn voornemen om niks in de avonden te doen qua werk, zal ik dat misschien in een (zomer)vakantie toch eens moeten proberen. Als ik rustiger ben over mijn werk, straal ik dat ook uit naar de kinderen toe en voel ik geen druk. En geen druk voelen betekent ook zeker dat ik een leukere moeder kan zijn. Voor mijn gevoel moét ik op doordeweekse dagen gewoon aan het werk omdat ik mijn blog behoorlijk serieus neem en het geld niet vanzelf binnen komt lopen. Maar anders met mijn tijd omgaan wel, ik ben immers ZZP’er en bepaal alles gewoon zelf. Daar zal ik toch eens gebruik van moeten maken met die twee mannen om me heen. Met één kind was het nog best aardig te combineren; nu met twee is het gewoon verdomd lastig. Geef ik eerlijk toe. Vooral als je je werk zo ontzettend leuk is en het tegelijkertijd je hobby én uitlaatklep is.

Ik ben stiekem toch wel blij dat het erop zit. Terug in het ritme, terug naar vastigheid, eigen tijd, uitdaging. Maar ik kijk toch ook wel terug op heel fijne dagen samen; ontbijten buiten de deur, naar de bioscoop, de mooie dag in Parijs en de fijne dagen op de camping. Achteraf viel het allemaal wel mee. Maar toch heb ik zin in morgen. Op naar een gewone maandag, mijn favoriete dag van de week.