Als het om mezelf gaat ga ik vrijwel nooit naar de huisarts. Ik ben eens met rugklachten naar huis gestuurd met de boodschap dat ‘het tussen mijn oren zit’ terwijl dat achteraf een flinke hernia bleek te zijn, en sindsdien probeer ik de dokter zoveel mogelijk te vermijden. Ik moet me wel héél erg slecht voelen, wil ik daar naar binnen stappen. Maar als het om je kindje gaat, wordt het opeens een hele andere zaak. Want wanneer ga je nu precies? Wanneer blijkt iets een simpele verkoudheid of een griepje en wanneer weet je dat het toch erger is en je even een dokter nodig hebt voor advies? Vaak is in je hoofd alles tien keer erger en kun je weleens aan jezelf gaan twijfelen. Ik wil niet direct de overbezorgde moeder uithangen maar ik wil natuurlijk wel goed handelen als ouder zijnde. Ik kan nu zeggen dat het moederinstinct op gaat spelen wanneer het écht nodig is. Had Skyler eerst nog gigantisch veel volle luiers waar ik me zorgen over maakte en waar ik twijfelde of ik de huisarts even moest bellen; vanmorgen speelde het ‘mommy knows best-gevoel’ op en wist ik dat ik het nummer moest gaan zoeken.
Skyler was nog niet ingeschreven dus ik probeerde het bij mijn eigen huisarts. Maar oh, wat heb ik een hekel aan die praktijk. Toen de telefoon kortaf werd opgenomen en ik van het kastje naar de muur werd gestuurd wist ik het; ‘dit wordt hem niet.’ Ik heb ze vriendelijk bedankt en ben naar de huisartsenpraktijk hier om de hoek gelopen. Eenmaal binnen voelde ik me direct op mijn gemak en werd ik ontzettend vriendelijk geholpen. Bingo! Eerst Skyler inschrijven en aankomende week mezelf maar even overzetten. Voor nu het kleintje aan de beurt, om vervolgens direct een afspraak te maken. Gelukkig kon ik een paar uurtjes later al terecht.
Skyler hoest al vijf dagen, maar het lijkt iedere keer weer erger te worden. Hij kucht, hij proest, hij niest, hij spuugt slijm, hij kokhalst en -waar de alarmbellen bij mij gingen rinkelen- hij piept. En vooral dat piepen baarde me zorgen. Ik ben namelijk geboren met astma, eczeem en hooikoorts en ben als de dood dat Skyler ook iets van deze kwaaltjes heeft. Bij de geboorte vroeg ik direct of hij rode vlekken had en nu duik ik bij wijze van spreken direct het medicijnkastje in als ik een droog plekje voel. Door het piepen ging ik dus bellen.
Toen ik in de praktijk was en met een piepende Skyler op schoot zat wist ik dat ik juist gehandeld had. ‘Laat mensen maar denken dat ik overbezorgd ben en aanstel’, dacht ik nog. Want als het echt voelt dat je moest bellen, is daar duidelijk een reden voor. En een kindje wat zo benauwd klonk dat ik er zelf van naar adem moest gaan happen is absoluut belangrijker dan de gedachten dat mensen me nog weleens aanstellerig konden gaan vinden. Gelukkig beaamde de huisarts dit. Ik zag de man voor het eerst maar voelde me direct op mijn gemak. Skyler ook zo te zien, want hij begon direct heel hard te lachen. De man luisterde even naar Skylers longen en wist me te vertellen dat het een fikse verkoudheid was, wat overgeslagen is naar zijn longen. Hierdoor is het allemaal wat geïrriteerd, zijn de takjes iets vernauwd en piept hij tijdens het uitademen. ‘Wat goed dat u bent gekomen. Beter het zekere voor het onzekere. Twijfel niet nog eens of je langs moet gaan. We zitten om de hoek en ik kijk liever een keer extra dan dat we iets over het hoofd zien’ was de boodschap van de arts. Wat een fijn gevoel om zo serieus genomen te worden. Je zit daar met een baby die niet kan praten en dus ook niet kan aangeven wat er aan de hand is. Je moet dus vertrouwen op jezelf en met mijn slechte ervaring met de andere huisarts in mijn achterhoofd, was de drempel van deze behoorlijk hoog. Maar de arts stelde me op mijn gemak, schreef een recept uit en vertelde me nogmaals dat ik de goede keuze had gemaakt.
En inderdaad, dat heb ik zeker. Bij de apotheek kreeg ik een inhalator met ventolin mee. Iets wat ik vroeger ook al kreeg voor mijn astma. Bovendien moet ik Skyler een neusspray blijven geven, in de hoop dat de verkoudheid af neemt. Op de vraag of Skyler astma heeft kon de arts kort zijn; het ziet er naar uit dat het ‘slechts’ een hevige verkoudheid is die is overgeslagen, maar we houden het uiteraard even in de gaten.’ Mijn duimen draaien hard. Heel hard! Voor nu ga ik het arme kereltje volstoppen met medicijnen, in de hoop dat ik vannacht niet weer rechtop in bed zit omdat ik schrik van zijn gehoest en denkt dat ‘ie stikt. Ik lijk er meer last van te hebben dan het vrolijk spartelende kereltje dat vrolijk in de rondte kijkt. De eerste hevige verkoudheid is een feit en het eerste dokterstripje is ook gemaakt. Die drempel zijn we over! En nu begin ik ook nog eens verkouden te worden. Maar hé, daar hebben we neusspray en paracetamol voor!
Goed dat je bent gegaan! Wij zijn pas geleden voor het eerst met onze dochter naar de dokter geweest, ’s nachts naar de huisartsenpost nog wel..Ze bleek een zwaar buikgriepvirus te hebben, hield niets meer binnen en was bijna uitgedroogd. Ook hier alle begrip van de dokter. Volgens mij vinden ze je als moeder van een jonge baby juist helemaal geen aansteller; die kleintjes kunnen nog niet praten dus het enige wat ze hebben, is jouw moedergevoel!
Hopelijk voelt Skyler zich gauw weer beter!
Altijd luisteren naar je gevoel! Ik ben ook geen doktersganger maar voor je kinderen kun je bij twijfel altijd beter langsgaan. Gelukkig heb ik ook een begripvolle arts. Beterschap voor de kleine man en jou.
Je kan beter een keer teveel naar de huisarts gaan dan een keer te weinig… Ik heb wel een met mn toen 1 jarige zoontje bij de huisarts gezeten omdat hij helemaal onder de bultjes zat én dat bleken muggenbultjes te zijn 😉
Fijn dat je nu een huisarts hebt waar je goed geholpen wordt. Inderdaad mommy knows best. Twijfel je? Gewoon naar de dokter. Who cares als je er bij wijze van spreken, elke dag zit. Beterschap met Skyler!
Heel goed, altijd handelen naar je eigen gevoel 🙂 Onze huisarts laat ons ook altijd komen, het gaat om kinderen en die kunnen zelf nog niet vertellen hoe ze zich echt voelen. 🙂 Nu duimen dat het geen astma is 🙂
Ik ben ook iemand die niet snel naar de dokter zal gaan, maar als het om een kindje gaat, dan zou ik toch niet twijfelen. Dan ga je beter een keer te veel dan te weinig. Goed dat je naar je eigen gevoel luistert! Veel beterschap daar!
Ik ga bijna nooit. Ruim een jaar lang weggestuurd met ‘het is vocht in je knie vanwege het vele sporten..’. Bleek een enorme tumor te zijn die mijn knie door dat jaar doorlopen mijn knie verwoest heeft. Huisartsen, wat een slechte bedoeling. Met mijn kind zou ik ook nooit risico lopen en luisteren naar mijn innerlijke chi. Als het niet goed voelt ga ik gewoon naar de HAP. Zelfs al blijkt het uiteindelijk om een ingegroeide haar te gaan.. Gewoon, geen risico lopen. Daar krijg je meer spijt van dan een ‘onnodig’ bezoekje aan de HA(P).
Goed dat je bent gegaan, hopelijk helpt de ventolin snel! Ik ga liever ook keer voor niks dan dat het te laat is. Ella was altijd veel ziek en ik dacht een keer nu ken ik het wel ik hoef niet naar de huisarts. Op aanraden van mijn baas toch even gegaan en werden we naar huis gestuurd, ik zei nog zie je wel! Ze is heel ziek maar niet anders dan anders tot ze uur later met spoed door ambulance werd gehaald en 5 dagen in het ziekenhuis lag. Voelde me zo schuldig dat ik vanaf dat moment echt liever keer voor niks bel en dan te horen krijg het is een gewone verkoudheid.
Goed dat je gegaan bent inderdaad en fijn dat je nu een fijne huisarts gevonden hebt!
Goed dat je naar je gevoel hebt geluisterd en toch bent gegaan. Ik denk dat je straks alleen maar blij bent als je zelf ook de overstap naar deze praktijk hebt gemaakt. Nu alleen zelf ook niet al te ziek gaan worden he. Veel beterschap gewenst!
Goeie! In ons geval heeft de papa intuitie ons kindje ‘gered’. Bloed in de luier bleek een urineweginfectie die niet snel bij die kleintjes is op te merken. Hulde! Ben zelf ook na de geboorte van ons moppie overgestapt. Een goed gevoel bij een huisarts/praktijk is ontzettend belangrijk.
Zo vervelend he huisartsen die je niet serieus lijken te nemen! Goed dat je met Skyler naar een andere bent gegaan en dat deze zo goed bevalt! En dat je indd naar je gevoel hebt geluisterd om uberhaupt te gaan! Lijkt me zo moeilijk om zo’n kleintje ‘ziekig’ te zien ook! Dan voel je je best machteloos lijkt me.
Wat fijn dat de huisarts zo vriendelijk en begripvol was!
Heel goed dat je naar je moeder-instinct hebt geluisterd, dat zit nu eenmaal in mama’s. Fijn dat je een goede praktijk hebt gevonden, is zo belangrijk want dan ga je ook eerder er naar toe. Kvind het wel heel zielig voor Skyler en jullie. Hopelijk knapt hij snel op!
Gewoon naar je gevoel luisteren!! Fijn dat je zo’n fijne huisarts hebt nu!
Beterschap voor dat kleine droppie. En idd goed dat je bent gegaan. Het is opeens anders als je ook verantwoordelijk bent voor je kleine hummel. Fijn dat je zo’n goed gevoel hebt bij die huisarts. OP de één of andere manier weet je als moeder gewoon wanneer er echt iets met je kleintje is. En bij twijfel gewoon het zekere voor het onzekere nemen. Hopeijk voelt hij zich snel beter.
Fijn dat je je bij deze huisarts wel op je gemak voelde! Om naar de huisarts te gaan, is er vaak een drempel. Gelukkig is die bij deze iets verlaagd. Goed naar je mama-gevoel geluisterd!
Een huisarts die je vertrouwd is zooooo belangrijk. En….moederinstinct….
Mijn huisarts hoefde me niet te zien toen een zoon gevallen was met de fiets. Ze vroeg: “wat denk jezelf?” Gebroken…en ik kon direct naar het ziekenhuis. En het was ook zo, helaas. Maar mijn gevoel zat wel goed en dat heb ik al zo vaak ervaren in mijn 20 jarig moederschap.
Wat fijn dat deze huisarts zo goed luisterde en hulp had geboden en goed dat je als mama je gevoel gevolgd hebt en bent gegaan. Absoluut mommy knows best en vooral bij kinderen is het beter om altijd het zekere van het onzekere te nemen
Wat fijn zeg, dat begrip! Hier ook een x halsoverkop naar het zhuis (ha-post) gereden ’s avonds, omdat ze rode uitslag van haar gezicht naar haar buik kroop. Bleek ‘gewoon’ babyacne, wisten wij veel. Vet onaardige arts daar. Olivia heeft ook Ventolin trouwens. We gebruiken het bij vlagen met gemengde gevoelens, omdat het blijkbaar heel snel voorgeschreven wordt. Maar goed, vorige week was het weer onze grootste vriend, want ze piepte en bleef ik hoestbuien hangen enzo en had de wk ervoor al AB gehad voor een beginnende longontsteking. Het is wat met die kleintjes 🙁
Fijn dat je gehoord werd, hier helaas anders gegaan. onze dochter was benauwd niezen hoesten en dronk bijna niets meer, 1e keer weggestuurd met ze is een beetje verkouden, toen ik vroeg of het misschien het RS virus was werd er gezegd nee ze is niet ziek want ze heeft geen koorts. En dat ze minder dronk Ach ze kreeg toch vocht binnen. dag erna tot 3 keer toe gebeld of ik alsjeblieft langs mocht komen met mijn toen 5 weken oude baby mocht niet en was niet nodig ik was over bezorgd en een nieuwe moeder ik moest maar een ui naast haar bedje leggen. en dat ze nu nog minder dronk was niet erg. Na een verschrikkelijke nacht dronk ze niets meer en gingen we naar een weekend arts wat vervolgde dat we met spoed met een Ambulance naar het ziekenhuis raakte, ze heeft daar 5 dagen gelegen ze was uitgedroogd en moest aan het zuurstof, want ze had dus wel het RS virus. een grote fout van de dokter. die vervolgens niets meer liet horen en toen ik na 4 weken langs ging om verhaal te halen zei hij dat het jammer was dat het zo was gelopen @#*$% ze is nu 12 wk en nog steeds herstellende van alles. zo zie je maar: Mommy knows best!!
Auteur
Daar was ik dus een beetje bang voor en daarom gingen de alarmbellen ook rinkelen toen ik de symptomen las. Maar omdat ‘ie gelukkig geen koorts heeft en goed drinkt/veel plast is het vooralsnog een verkoudheid. Gelukkig is het goed afgelopen, wat een verhaal!
inderdaad goed op letten als ze maar goed drinken en goede natte luiers hebben. Dat was bij ons ook een teken dat het echt mis was. En bij het RS virus hebben baby’s eigenlijk nooit koorts. Vertroetel Skyler maar lekker dan knapt hij hopelijk snel weer op!
Je zegt dat als je het zo voelt je zeker naar de ha moet gaan.. Maar die overbezorgde moeders voelen het denk ik ook écht. En toch zou ik hen niet aanraden altijd te gaan als ze het voelen.
Auteur
Tot nu toe lees ik hier alleen maar verhalen van mensen waarbij ik zelf ook aan de bel had getrokken 😉 Inderdaad liever een keer teveel dan niet, zoals hierboven bij Lies het geval was 🙂
Nadat mijn zoons koorts tot 40° opliep en de kinderarts na vijf keer bellen maar niet wilde opnemen of terugbellen, ben ik naar de spoeddienst gelopen. Uiteindelijk bleek het niets ergs te zijn (tandjes die doorkwamen, virusje) maar je kan maar zeker zijn. Je bent geen dokter en die kleine kan niet zeggen wat er aan de hand is. Beter overbezorgd dan verwaarlozen.
Ik ken het gevoel als geen ander.
Heb zelf ook een gigantische drempel om naar de huisarts te gaan.
En dan is het heel moeilijk om de keus te maken wanneer je heen moet.
Zeker als het om je kindje is wil je niet de verkeerde keus maken.
Super dat je nu naar een andere huisarts bent gegaan! En wat super dat de beste man zo makkelijk deed in de praktijk en je zo op je gemak stelde. Dat is nog eens een fijne huisarts.