De mooie mama-dingen tag

Wat een negativiteit hier op mijn blog de laatste tijd. Ieder blogje dat ik typ is natuurlijk niet echt heel gezellig momenteel. Skyler slaapt niet, de diagnoses vliegen me om de oren, de slapeloosheid slaat toe en het genieten is ver te zoeken. En dat moet stoppen! Er zijn namelijk genoeg mooie momenten te vinden. Zo heb ik –raar maar waar- overdag een heerlijk kind. Hij drinkt zijn flesje, hij eet ’s middags een lekker fruithapje, hij kletst, hij speelt, hij ligt, hij zit, hij lacht en hij begint zichzelf steeds beter te vermaken. Overdag huilt hij vrijwel niet, slaapt hij op de momenten dat het nodig is en hebben we een goed ritme te pakken. Ik heb ervoor gekozen om lekker veel thuis te blijven en afspraken af te zeggen. Het typen kan thuis achter de computer; de feestjes en andere dingen worden even geschrapt. Zo heeft Skyler lekker de rust thuis en kan ik het moederschap en de websites goed combineren. De slapeloze nachten hakken er goed in dus dit is ook voor mij een goede keuze geweest om het even wat rustig aan te doen.

Skyler is een heerlijk kind waar ik iedere dag meer verliefd op word. ’s Nachts kan ik hem achter het behang plakken, huil ik met een kind op mijn arm omdat ik me geen raad meer weet en heb ik, heel erg, stilletjes mezelf afgevraagd waarom ik dit ook alweer wilde. Maar dan wordt het licht, word ik wakker met een prachtig kind, kijk ik in een paar felblauwe ogen en maakt mijn hart een sprongetje. Mijn kindje, mijn trots. Iemand die naast me zit terwijl ik werk en me steeds verliefd en vol trots aan kijkt. Iemand om voor te zorgen, om voor te léven. Een klein mannetje van je eigen vlees en bloed. Prachtig en absoluut iets moois om mee te maken.

Het is goed om stil te staan bij die mooie momenten. Ondanks dat je te maken hebt met een baby die niet slaapt, overdag onrustig is, misschien zelfs ziek is waardoor genieten wat moeilijker gaat. En daarom heb ik een eigen tag bedacht met wat vragen die mij doen beseffen hoe gelukkig ik eigenlijk ben met mijn kindje. Komt ‘ie! De mooie mama-dingen tag!

Het eerste wat je dacht toen je je kindje voor het eerst vasthield:
‘Huh, nu al? Heb ik dat gedaan? Hoe dan? Is ‘ie echt van mij?’ Het echte ‘houden van’ en ‘beseffen’ kwam pas later.

Het mooiste eerste moment samen:
Dat was niet het moment dat hij op mijn borst lag na de bevalling, maar meer pas ’s avonds. Skyler lag in de couveuse, Raymond was al naar huis en ik had een momentje alleen met hem. Pas toen besefte ik me dat dit mijn kindje was en dat hij ’s middags door mij op de wereld was gezet. Hij lag bij me op mijn borst en samen hebben we daar twee uur gelegen. Af en toe wat wegsuffen maar steeds met mijn kindje stevig in mijn armen. Het was doodstil en ik heb heel wat traantjes gelaten. Mijn moment. Gelukkig is vlak daarvoor een foto gemaakt en iedere keer als ik er naar kijk krijg ik weer kippenvel. Mijn eerste echte moment samen met mijn mannetje.

Het eerste moment als ouders:
De eerste nacht sliep ik in het ziekenhuis en moest Raymond gewoon naar huis. Maar de volgende nacht, de eerste echte nacht in mijn eigen bed als moeder zijnde, keek ik van de kinderwagen naast me naar Raymond. Het voelde enorm onwennig maar ook weer hartstikke goed en mooi. We waren opeens ouders, hadden geen idee wat we moesten doen maar wisten dat alles goed kwam. We sliepen allebei onrustig. Bij elk kuchje of zuchtje sprong Raymond uit bed om te kijken of alles nog wel goed ging met die kleine. Het was een raar gevoel; lig je daar als kersverse ouders, geen idee hebbende wat je eigenlijk moet doen, behalve je kindje wekken om 03:00 uur voor de fles. Bizar, maar ook een moment wat ik nooit ga vergeten.

De mooie dagelijkse dingen:
Skylers ogen zien als ik wakker word, de glimlach en zijn kuiltjes waar ik keer op keer van smelt, zijn glunderende ogen als ik de cd van Woezel & Pip opzet en hij de begintune herkent, zijn gretige handjes als ik niet snel genoeg met de lepel kom voor zijn fruithapje, die keer dat Skyler mee ging naar de opening van Forever21 en hij de show stal. Hij genoot zichtbaar van alle aandacht, de lichtjes en de muziek. De keren dat ik hem de fles geef en dat hij me verliefd aan kijkt. Als hij naast me zit terwijl ik zit te werken of juist als hij op zijn speelkleed ligt en ik hem hoor kletsen. In het weekend als ik wakker word en Skyler en Raymond zijn met elkaar aan het knuffelen. De stralende, grote ogen zodra mijn moeder hem uit bed haalt en die keer dat ik over de kermis liep en ik Skyler vol verbazing zag kijken naar alles om hem heen. Maar ook de momenten dat hij ligt te slapen in zijn bed en ik zo een half uur naast hem sta te kijken, de keren dat hij zijn knuffel aan het knuffelen is en zijn kwijlende mondje dat open gaat zodra ik zeg ‘kusje’.

Het mooiste om te doen samen:
Het is fijn om samen ergens te zitten zodat hij zijn ogen uit kijkt, om samen door de stad te wandelen of om samen te spelen, maar het allermooiste vond ik toch wel het zwemavontuur. Ons tripje naar Vaals en dat Skyler zichtbaar genoot van het zwembad. Ik wil dit absoluut veel vaker gaan doen en verheug me nu al op de vakantie naar Turkije eind van de maand. Daarnaast zijn de knuffelmomenten gewoon fijn. Dat hij ’s avonds lekker bij me zit, over mijn arm wrijft en met zijn hoofd op mijn borst ligt. Heerlijk genieten.

Onze mooiste vakantie als gezin:
Dat is dan Vaals, want we zijn nog niet eerder op vakantie geweest. Ik denk dat Turkije het mooiste gaat zijn; lekker zwemmen, genieten, eten en tot rust komen. Het had op geen beter moment kunnen komen.

Ik vind mijn kindje op zijn mooist als hij:
Net uit de douche komt, poedeltje naakt en vol met druppels. Zijn ogen zijn groot, zijn wimpers lijken nog langer en hij is helemaal zen, heerlijk zacht en rustig. Aan de andere kant geniet ik er onwijs van als hij een heel mooi setje kleding aan hebt, zijn haar in een scheiding heeft en naar me gaat lachen. O, smelt.

Dit had ik voor geen goud willen missen:
Het trotse gevoel als moeder zijnde wat je voor je kindje kan hebben. Als mensen zeggen dat hij op me lijkt gloei ik van trots. Ik vind hem prachtig en het idee dat ik zijn alles ben doet me heel veel. Skyler kan enorm verliefd naar me kijken en dat is zo aandoenlijk. Ik kan dan wel huilen van geluk. Bovendien vind ik het prachtig om te zien hoe Raymond met zijn kindje is. Het gevoel dat dat mijn twee mannen zijn. Heerlijk. Maar ook de kleine mooie momenten doen me heel erg goed nu de nachten iets minder verlopen. Een glimlach, zijn ogen tijdens een herkenbaar liedje, zijn trotse blik als hij omrolt en dat ik dan ga klappen. De nachten kan ik missen als kiespijn maar als ik die erbij moet nemen om van deze mooie momenten te kunnen genieten; dan moet dat maar.

De mooie momenten waar ik me op verheug:
Zijn eerste tekening voor mij, dat hij naar school vertrekt met een rugzakje om, onze eerste grote vakantie als gezinnetje, dat hij centjes komt vragen om een zakje snoep te kopen, wanneer hij thuiskomt om te vertellen dat hij een vriendinnetje heeft, zijn eerste verkering en ook zijn eerste avond uit. Iedere fase heeft geweldige momenten maar ik denk dat ik me voornamelijk verheug op het feit dat hij me dan dingen kan vertellen. Daar heb ik nu veel behoefte aan. De leeftijd van drie lijkt me echt fantastisch. En dat hij gaat lezen en schrijven en met werkjes thuis komt. O, ik smelt er nu al van.

Genoeg mooie momenten dus om bij stil te staan. Laten we die vooral niet vergeten als we even met onze handen in het haar zitten. De nachten zijn dan ronduit kut; overdag is en doet Skyler het fantastisch. Spread the word, mede-mama’s. Ik lees jullie antwoorden graag!