Zo, even een random blogje op de donderdagochtend. De laatste tijd krijg ik op Instagram vaak de opmerking dat ik er vrolijk, rustig, relaxt of goed uitzie. Fijne complimenten! Toen iemand zei dat ze niet wist of dat aan het trouwen, het sporten of mijn baan lag, kon ik niets anders zeggen dan: eigenlijk een combinatie van alles. We zijn in rustig vaarwater beland en dat voelt eigenlijk heel erg goed. Ik ben iemand die altijd een doel achter de hand moet hebben en die altijd wel lekker gaat op die druk ernaast. Maar er is nu even niks. Geen studie, geen boek, geen bruiloft, geen zoektocht naar iets. We kabbelen een beetje voort en dat voelt voor nu prima. Rustig.
Bruiloft
Ik denk nog vaak aan de bruiloft en krijg dan direct een glimlach op mijn gezicht. Omdat we het hebben kunnen delen met onze familie, vrienden en zelfs mijn collega’s, komt het altijd wel ergens in de week ter sprake. Ik vind dat heerlijk en praat er graag over. Ik blader door de foto’s en heb op onze nieuwe kast nu ook een hoekje gemaakt met ons album, een leuke foto en mijn trouwboeket. Ik wil nog graag twee mooie foto’s laten uitvergroten, om de nietszeggende posters in de keuken te vervangen. Twee zwart wit foto’s lijkt me wel wat. Voor de rest kijk ik dagelijks naar de nog blinkende trouwring om mijn vinger, droom ik nog steeds weg bij trouwjurken die ik voorbij zie komen en was het gewoon een hele fijne dag om op terug te kijken. Het is toch ongelofelijk dat het alweer bijna vijf maanden geleden is? Volgende maand gaan Raymond en ik naar Lissabon en dat voelt toch een beetje als een honeymoon. Zin om weer even die bubbel in te duiken!
Qua relatie heeft het eigenlijk vrij weinig veranderd. Ik zeg nog steeds vriend in plaats van man en moet na 20 jaar even schakelen qua achternaam. We hebben wat dingen beter geregeld, maar al met al is het huwelijk gewoon een leuk extraatje geweest. Ja, een hele fijne herinnering om op terug te kijken en daar word ik wel heel blij van.
Mijn werk
Waar ik ook blij van word, is van mijn werk. Het geeft me zoveel rust om in loondienst te zijn. Ik weet wat er van me verwacht wordt, weet welke dagen ik op kantoor moet zitten en weet dus ’s ochtends wat ik die dag op de planning heb. Het is fijn om aan het eind van de maand zonder gezeur mijn salaris te krijgen en om te werken met een klein team. Ik ben echt heel graag alleen en thuis, maar op kantoor voel ik me ook prettig. Het is een mooie, rustige omgeving en met een klein team is alles goed te overzien. Ik werk er alweer bijna 1.5 jaar en kan wel zeggen dat ik mijn plek heb gevonden. Dat zorgt zeker voor rust, voor stabiliteit, voor ritme. En laat dat nu net iets zijn waar ik ook heel goed op ga. Dat zal ik vast ook uitstralen.
De jongens
De kinderen worden groot, heel groot. Een kind in groep 7 en een kind in groep 3 betekent ook dat er wat meer rust in huis komt. Ze zitten goed in hun vel en zijn heerlijk aan het sporten allebei. Ook zij hebben een goed ritme te pakken en we weten elke dag wat er van ons verwacht wordt. Ik had het er van de week met een vriendin nog over, dat het fijn is dat we het leven weer een beetje terug krijgen. Natuurlijk staat alles nog in het teken van de kinderen, maar er komt ook meer tijd en ruimte voor jezelf. Zo hadden de jongens gisteren studiedag en kon ik evengoed naar de sportschool voor mijn woensdagtraining, terwijl ik ze voorheen echt niet alleen kon laten. Gistermiddag was ik even lunchen met Debbie, terwijl Maddox naar een partijtje was en Skyler zich thuis vermaakte met de Playstation en zijn huiswerk. Het geeft mij zoveel rust, te weten dat dit kan. Het is echt niet zo dat ik uren weg blijf en dat ik altijd iets voor mezelf plan als zij thuis zijn, maar alleen de mogelijkheid doet me goed. Een wandeling, maar zij willen niet mee? Prima, dan ga ik alleen. Zij vakantie maar ik wil toch blijven sporten? No problem, ik kan evengoed gaan. Ja, daar word ik ook wel een stuk relaxter van dan mijn dagen te moeten aanpassen omdat zij vakantie of een vrije dag hebben.
Beweging & voeding
Vorig jaar had ik een enorme dip qua sporten. Mijn longen gooiden me weer uit mijn routine en ik was er wel een beetje klaar mee. Als je continu de boel probeert op te bouwen maar steeds weer moet stoppen vanwege je gezondheid, is het lastig om dat toch weer op te pakken. Helemaal als dat drie keer achter elkaar gebeurd. Maar toen kwam ik in contact met Saro en zij beloofde me te kunnen helpen. Het was een investering maar het was het helemaal waard, want mijn motivatie kwam terug. Maar niet alleen qua sporten; ook qua mindset en juist goed voor jezelf zorgen. Ook op momenten dat ik niet zo fit was of erg hoog in mijn ademhaling zat vanwege deadlines, wist ze het op de juiste manier aan te pakken. Ze trainde me op een liefdevolle manier en daar knapte ik van op. Mijn zin om te sporten kwam weer terug en ik ging in goede conditie mijn trouwjurk in. Omdat ik genoeg motivatie had om door te pakken, ben ik weer teruggegaan naar mijn eigen sportschool om het zelf te doen.
Inmiddels train ik alweer maanden twee keer per week zelf en dat bevalt heel erg goed. Dat is voor mij behapbaar en altijd goed in te passen in mijn agenda. Ik zit in een goede flow en voel me goed. Ik word sterker en geniet van de uitdagingen. Wel merk ik dat ik nu op een plateau zit en mezelf niet verder durf uit te dagen. Mijn lichaam heeft me de afgelopen jaren nogal vaak in de steek gelaten en zowel mijn longen als mijn rug (de hernia van jaren geleden) zitten me soms in de weg. Bij de sportschool hadden ze nu een aanbieding, dat je voor een mooie prijs een intake en drie personal trainingsessies kan inplannen. Dat heb ik met beide handen aangepakt. De intake zit erop en qua houding en oefeningen hoeft hij me niks te leren omdat ik genoeg ervaring heb (zijn woorden), maar ik heb wel wat uitdaging nodig en wil rustig opbouwen naar nog meer gewichten. Daar gaan we samen mee aan de slag de komende tijd.
Ook mijn voeding gaat erg lekker. Ik ben absoluut niet meer op dieet, daar ben ik echt helemaal klaar mee. Dat heeft me ook niks geholpen de afgelopen 20 jaar. Ik probeer wel een beetje op te letten wat er in mijn mond verdwijnt. Ik probeer genoeg eiwitten binnen te krijgen en kies heel bewust. Dat werkt voor mij prima. Ik zal altijd moeten opletten omdat ik nu eenmaal niet zo goed ben met voeding, maar de rust is er momenteel wel en ook dat bevalt me wel heel erg goed. Ik ben al maanden bezig met finetunen en het lijkt me steeds beter af te gaan. Het wordt eigen en het gaat vanzelf. Zo zie ik het graag.
Longen
Al met al gaat het dus eigenlijk allemaal op rolletjes. Ik ben me dagelijks bewust van alles en probeer ook iets rustiger en met meer focus het leven door te gaan. Dat klinkt wat zwaar, maar dat is het alles behalve. Bewust bezig zijn met voeding en sport, ik ben goed bezig met mijn financiën en dat zorgt ook weer voor (heel veel) rust, met de kinderen gaat alles goed en thuis zijn we ook in rustig vaarwater beland. Ik heb lieve mensen om me heen en ondanks dat dat nog meer is uitgedund, voel ik me daar helemaal prima bij en weet ik op wie ik kan bouwen. Mijn slaap is nog wel een dingetje, maar de afgelopen week mag ik absoluut niet klagen en gaat dat redelijk.
Mijn longen blijven ook een struikelpunt. In het AMC zijn ze me helemaal binnenstebuiten aan het keren en mijn medicatie aan het veranderen. Dat kost ontzettend veel energie. Ik zit in een lastig en vermoeiend traject en dat voelt voor mij meer als een moetje dan dat ik er echt hoop bij heb. Maar ik laat het op me afkomen en wie weet kom ik dan in aanmerking voor nieuwe medicatie die op de markt is. Daar doe ik het voor. Daar moet ik alle stappen voor doorlopen. Longtesten, bloedafname, veel controles, veel gesprekken. Ik ben het vertrouwen in alle artsen een beetje verloren, maar in het AMC doen ze er alles aan om dat weer te winnen bij me. Ze krijgen een kans en dan zien we het wel.
Dus ja, al met al gaat het goed! Ik ben veel moe en ben benauwd, maar de positieve punten houden me vrolijk en toch ergens ook wel energiek. Dat houden we vast!
