Vorige week was ik aanwezig in een Teams-meeting met de juf van Skyler en andere ouders van klasgenoten. Hier kregen we een uitleg over de schooladviezen, alle mogelijkheden en hoe zoiets nu tot stand komt. Het is bizar om te beseffen, maar we zijn toch echt op dat punt aangekomen. Skyler gaat aankomend jaar naar groep 7 en het is over met schrijven over slapeloze nachten, verschillende kinderwagens reviewen en discussies voeren over potjes of zelfgemaakte hapjes. Opeens moet ik me gaan oriënteren op een middelbare school en ligt de fase van de kleine kinderen echt achter me.
Prognose
Deze week vinden de rapportgesprekken plaats en krijgen we een prognose van het schooladvies. Dat wordt hier gedaan aan het eind van groep 6. Ik ben het daar niet helemaal mee eens, omdat er in twee jaar tijd nog een hoop kan gebeuren. Het legt wat mij betreft al veel druk op een kind (merk ik thuis) en als ouder koppel je daar toch een bepaalde waarde en verwachting aan. De overgang van groep 5 (middenbouw) naar groep 6 (bovenbouw) is qua lesstof echt groot, en dus kan het best zijn dat een kind moet wennen, even moet zoeken naar het niveau en moet omschakelen. Maar goed, die prognose wordt gedeeld, met de kanttekening dat er inderdaad nog van alles mogelijk is. Met die prognose begint je kind dan aan groep 7. Dat staat ons op dit moment te wachten. We hebben gisteren het rapport- en prognose-gesprek gehad (daar doe ik voor de rest geen uitspraken over hier want dat is iets voor ons) en zijn aan het aftellen voor de zomervakantie. En opeens grijpt het me naar de keel.
Middelbare scholen
Begin januari liep ik rond op verschillende middelbare scholen in Amstelveen en Aalsmeer. Voor AmstelveenZ mocht ik de scholenspecial schrijven en ik greep deze kans met beide handen aan. Hoe tof dat ik alvast een kijkje kon nemen en zowel docenten als leerlingen kon spreken? Ik heb ontdekt dat het schoolsysteem enorm veranderd is en heb zeker mijn favorieten, maar ik vond het ook wel echt een ding. Over twee jaar zou mijn kind daar ook rondlopen. Hoe dan? Tijdens de Teams-meeting met de klas, werd er gezegd dat je volgend jaar al best wat open dagen kunt bezoeken. Dan krijgt je kind een beetje een idee bij een middelbare school en kun je alvast oriënteren. Het ene moment zit je kind in de luiers en hoop je op een doorslaapnacht; het andere moment heb je slapeloze nachten omdat je kind een middelbare school moet gaan uitkiezen.
Tussenfase
Ik vind het op dit moment een lastige tussenfase. Ik merk ook aan alles dat Skyler nog niet helemaal beseft wat eraan zit te komen, ook al probeer ik daar over te praten. Ik krijg reacties als ‘boeiuh’, ‘het maakt me niet uit’ en ‘ik weet niet wat ik worden wil!’ Maar ik merk ook dat hij dat schooladvies heel belangrijk vindt. De avond voor het gesprek kon hij maar moeilijk slapen, hij bleef maar vragen naar wat ik dacht dat hij zou hebben qua advies en ‘wat als het niet is wat ik denk?’ Het lijkt ook wel dat hij nu pas begrijpt dat zo’n schooladvies toch best wat grote dingen in het leven kan bepalen, ook al kan er na een advies nog van alles gebeuren qua doorstromen, andere scholen, etc. Dat probeer ik dan ook weer uit te leggen. Ze voelen echt al veel druk, merk ik. En het is aan mij, aan ons, om dat in goede banen te leiden. De druk een beetje van de ketel te halen, maar ook te laten zien dat hij verantwoordelijk is voor zijn eigen gedrag en keuzes. Ik vind het nogal wat.
Anyway: de tijd tikt écht gewoon door. Of we nu willen of niet. En dus ronden we de komende 1.5 week groep 6 af en stapt hij na de zomervakantie de drempel van groep 7 over. Ik weet niet wie dat spannender gaat vinden.
