Iedereen heeft zo zijn eigenaardigheden. Er zijn bepaalde dingen waar ik niet zonder kan, die ik echt niet oversla en waar ik stiekem wel een klein beetje verslaafd aan ben. Tijd om een lijstje met jullie te delen. Met een knipoog uiteraard, het is niet zo dat een directe opname afkickkliniek nodig is.
GTST
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben dól op GTST. Ik sla dit eigenlijk nooit over, tenzij ik echt niet thuis ben. Klokslag 20.00 uur gaat de televisie op RTL4 (inmiddels kijk ik vooruit) en mag niemand me storen. Raymond brengt dan Skyler naar bed en blijft even boven (hij haat het), maar ik ben echt dolgelukkig. Verstand op 0 en kijken maar. Ik kan me geen leven herinneren zonder, haha. Ik kijk het al sinds ik heel klein was en ben ook niet van plan om ermee te stoppen. Héérlijk. En Daan trouwens ook. Wat een knappe kop. Of hij nu naar een afkickkliniek moet vanwege zijn drankprobleem of met liefde iemand wil helpen. Ik vind ‘m top. Ik wil dus ook niet geloven dat-ie eruit gaat.
Chocola
Je mag me ervoor wakker maken. Terwijl Raymond het liefst een zak chips opentrekt, maak je mij niet gelukkiger dan met een stuk chocola. Ik denk dat er geen dag voorbijgaat zonder. Of het nu ’s ochtends een beetje hagelslag door de kwark is, of ’s avonds een chocolaatje op de bank. Dit schrap ik dan ook nooit uit mijn voedingspatroon.
Telefoon
Ik kan het niet mooier maken dan dat het is. Ik ben verslaafd aan mijn telefoon. Ik schreef laatst al over het feit dat ik geen dag zonder kan en ik denk dat veel van onze generatie (en vooral ook de komende generatie) daar mee te maken heeft. Dat ding zit altijd aan mijn handen gekleefd en vooral social media is de boosdoener.
Anouk
Het is moeilijk om dit te omschrijven en of je kan spreken van een ‘echte’ verslaving, maar ik moet alles weten. Ik moet alle interviews kijken, ik moet alle magazines kopen waar ze in staat, ik wil elk album in huis hebben liggen en koop zelfs de platen om te bewaren terwijl ik niet eens een platenspeler heb. Ik speur regelmatig tweedehands sites af om te zoeken naar parels van items en heb een melding aanstaan op mijn telefoon als er iets gepost wordt vanaf haar account. Ik kan dan ook niet rustig op de bank zitten als ik weet dat zij ergens optreedt en ik thuis ben, haha. Ik weet niet zo goed waarom dat allemaal is. Ik probeer af en toe te minderen en te zeggen: ik sla even een optreden over. Maar ik word daar echt geen leuker mens van. Nou ja, ik doe er niemand kwaad mee, denk ik dan.
Werk
Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik voel altijd de druk om te werken. Als ik een vrij moment heb en ik heb alles af voor mijn blog, ga ik aan de slag voor een opdrachtgever. Ben ik klaar bij mijn werk op kantoor, dan klap ik thuis de laptop open. Er is altijd wel wat te doen en dat maakt het verleidelijk. Ik kan blijven schrijven. Laatst had ik de hele dag op kantoor gewerkt aan een groot interview en ’s avonds schreef ik twee blogs voor mijn werk. Ik kan niet niks doen. Je zal me overdag nooit op de bank zien zitten met een boek. Dan voel ik me onrustig en ergens krijg ik een schuldgevoel. Er is immers altijd iets te doen. Niet altijd even gezond en ik hoop er snel een balans in te vinden nu ik in loondienst werk, maar aan de andere kant: ik ben gewoon graag bezig. Toch kan er ook wel iets meer ontspanning komen. Puntje voor 2023!
