Mijn hele idee van dit blog is meer te laten zien wat kanker met je doet. Of kan doen. En dus ook de goede dingen. Want die zijn er ook. Hoe vreemd dit ook klinkt, want ik heb nooit gewild dat ik deze ziekte zou krijgen. Ik heb me ook niet afgevraagd ‘waarom ik’? Want heel eerlijk? Wat voor zin heeft dat? Ik heb dit lot getrokken uit de loterij die ‘leven’ heet. Dat het niet een ‘leuk’ lot is, dat is zo. Er zijn veel dingen die we meemaken die helaas niet leuk zijn, maar aan deze rauwe randen van het leven hangen ook mooie momenten en ik focus me liever daarop.
Ik ben ook nooit boos geweest op mijn lichaam, bijvoorbeeld. Echt, sommige mensen vroegen zich af of ik het mijn lichaam verweet. Of ik het vertrouwen in mijn lichaam totaal kwijt was. Geen enkel moment heb ik getwijfeld of heb ik geen vertrouwen gehad. Integendeel, ik hou van dit lichaam en eigenlijk sinds de diagnose nog veel meer. Dit lichaam heeft me laten weten dat er iets goed mis was, dit lichaam heeft me weer beter gemaakt en als ik zie wat ik nu al kan doen, een paar maanden na de laatste behandeling, is dat best veel. Dankbaarheid. Ik ben elke dag dankbaar. Dankbaar dat ik leef en dankbaar voor veel dingen in mijn leven.
Ik ben ook direct in kansen en oplossingen gaan denken. Wat is er mogelijk en in hoeverre heb ik daar zelf invloed op? De medische kant is gedekt door de geweldige artsen die mij beter hebben gemaakt. De geweldige mogelijkheden die er tegenwoordig zijn, als je geluk hebt en mag genezen, zoals ik.
Mijn eigen invloed was dan ook groot. Positief blijven, mezelf vertrouwen geven en genieten van de kleine dingen. Je hebt het vast weleens gehoord dat ‘als je iets ergs meemaakt, je dan daarna extra en bewust gaat genieten’. Voor mij klopt dat. Ik geniet nu veel meer van de kleine dingen. Maar ook een hapje eten met een vriendin ervaar ik nu ook als bijzonder. Ik kan nu veel meer in het ‘nu’ zijn en de rest even laten voor wat het is. Dat komt morgen wel weer. Of niet. En dat is ook goed. Het is makkelijker om je kop te laten hangen en je mee te laten voeren in je verdriet of boosheid. Het is veel moeilijker om elke dag bewust te kiezen om er die dag een goede dag van te maken, ondanks alle shit. Om na een heftige dag in het ziekenhuis in de avond op de bank te kunnen genieten van een aflevering van ‘De slimste mens’, die ik samen met mijn man keek. Maar het effect is groots. De positive vibe en het trotse gevoel die dit meebrengt maakt je sterk. Als je na een moeilijke dag toch een moment kunt vinden waarop je lacht of geniet, dan ben je toch een topper, of niet?
Waarin ik voorheen veel meer geregeld wilde hebben, het liefst elk uur gepland in mijn agenda zodat ik mijn tijd ‘nuttig’ zou besteden, ervaar ik nu juist veel meer rust en heb ik de stap-voor-stap en de 1-ding-tegelijk mentaliteit. En ik kan je zeggen; die bevalt me prima. Ik ben nog steeds niet zo energiek als dat ik was, ik kan nog steeds geen volle dag aan, maar mijn streven is het wel dat als ik over een tijd wat meer kan, ik deze mentaliteit wil vasthouden. Uiteindelijk brengt het me veel meer. Oké, ik doe minder op een dag en ik spreek minder vaak af. Maar als ik iets doe, doe ik het vol overgave. Ik kies er bewust voor en als ik met iemand afspreek, dan heb ik de aandacht voor diegene en op de een of andere manier heb ik het idee dat mijn relaties met anderen veel meer betekenis hebben gekregen.
Het geeft me veel meer rust en overzicht. Ik hoef ook niet van mezelf alles perfect te regelen. Ik ben liever voor mezelf en geef mezelf vaker een schouderklopje als ik aan het einde van de dag de dingen heb gedaan die ik bedacht had, een tevreden man en kids heb en ik lekker om 20.00 uur op de bank kan ploffen met een boek of Netflix.
Toch hoop ik natuurlijk dat ik in de nabije toekomst weer eens de energie heb om een leuke avond uit te gaan. Lekker dansen en gek doen. Daar heb ik zin in. Nu met de nieuwe regels voor Covid ligt het natuurlijk even anders en zal het nog wel een tijdje duren. Maar als het weer kan ga ik genieten van de voorbereiding. Me mooi maken, make-upje op, haren in de krul en mooie kleren aan. Ik denk dat we allemaal dan wel toe zijn aan een feestje, toch? Maar voordat het zover is, ga ik alvast mijn pumps ontdoen van de stoflaag. Zo’n eeuwigheid geleden dat ik daarmee tot in de kleine uurtjes heb staan dansen, maar ‘I am ready for ya’.
Disclaimer: Alles wat ik schrijf is puur gebaseerd op mijn ervaring. Ik noem geen namen van artsen/deskundigen of ziekenhuizen in deze blogs. Tenzij van tevoren is goedgekeurd door de persoon in kwestie zelf. En tevens zal ik nooit advies geven op medisch gebied.
Volg Stonne ook op Instagram.
Stonne Moerdijk is 38 jaar en moeder van twee kinderen. Getrouwd met Diderik en woont in Aalsmeer. Ze is ondernemer, hooggevoelig, houdt van lekker eten met gezellige mensen, is wandelgek, sport en shopt veel. Houdt van een opgeruimd huis, want ‘opgeruimd hoofd’. En ja, ze is herstellende van borstkanker en probeert er altijd het beste van te maken. Stonne schrijft iedere vrijdag voor Mommyhood.
