Laatst zag ik via Timehop voorbij komen dat Raymond en ik behoorlijk vaak in de bioscoop te vinden waren. We hadden een Pathé Unlimited pas en konden onbeperkt naar de bioscoop. Gemiddeld twee keer per week waren we te vinden in de donkere zalen om te genieten van een film. De laatste keer dat we naar de film zijn geweest was met de kinderen, naar de film van Thomas de Trein. De laatste keer met zijn tweetjes? Ik zou het echt niet meer weten. En zo kwam ik op de vraag: wat deed ik allemaal nog meer voordat ik kinderen had, maar waar ik nu geen tijd meer voor vrij maak of geen geduld meer voor heb?
Bioscoop/films kijken
Ik noemde het hierboven al: de bioscoop. Nu moet ik eerlijk zeggen dat het ook films in het algemeen zijn. Ik heb geen geduld meer om te gaan zitten en ben het al gauw zat. Lang leve de series, waar ik nu juist meer van geniet. Helemaal als er meerdere seizoenen zijn vind ik het heerlijk om een serie te volgen en me te verliezen in de personages. Ik vind het fijn dat series die ik kijk gemiddeld 40 a 50 minuten duren en dan heb ik het eigenlijk ook wel na één aflevering gehad. Heel soms kijken Raymond en ik meerdere afleveringen achter elkaar, maar dan moet het wel heel erg goed en spannend zijn met goede cliffhangers aan het eind van iedere aflevering. Ik kan me niet meer heugen wanneer ik voor het laatst een film heb gekeken. Voor volwassenen dan.
Tijdschrift lezen
Lezen vind ik heerlijk om te doen, maar dan wel een boek. En een boek dat me gelijk boeit vanaf de eerste bladzijde. Als ik er slecht in kom, gooi ik het al gauw aan de kant. Als ik wél een poging waag, duurt het eeuwen voordat ik er doorheen ben en raak ik mijn leesflow helemaal kwijt. Voordat ik kinderen kreeg was ik dól op tijdschriften lezen. Ik kocht ze regelmatig en dook ’s avonds altijd op de bank met een magazine. Dat kopen gebeurt nu nog steeds wel; ik schaf regelmatig een tijdschrift aan om me vervolgens voor te nemen het te gaan lezen als de kinderen op bed liggen. Maar als het dan zover is, plof ik op de bank met mijn telefoon. Of kijk ik een suf tv-programma. Of lukt het me om mijn e-reader te pakken. Ik heb een heel mooi tijdschriftenrek dat vol staat met mooie tijdschriften, maar ze zijn allemaal nog ongelezen. En sommige magazines zijn nog van maart. Het is zelfs zo erg dat ik voor de vakantie wat leuke vakantie-edities heb gekocht van tijdschriften, maar dat ik pas thuis dacht: ‘o ja, die had ik ook mee…’.
Uitgebreid shoppen
Tijdens onze vakantie ben ik met Anke een dagje naar Enschede geweest. We waren daar zo rond 10 uur en kwamen vervolgens om 4 uur weer terug op de camping. We hebben een aantal winkels gezien, maar vonden het vooral heel erg leuk om ergens koffie te drinken, een taartje te eten en van een lekker broodje te genieten. We waren het al snel zat om de winkels in en uit te lopen en dingen te passen. De laatste keer dat we dat deden was in januari in Amsterdam. Voorheen ging ik regelmatig uitgebreid shoppen en dan kwam ik met flink wat tassen thuis. Met vriendinnen sprak ik af voor een shopdate, terwijl ik nu vaker afspreek om gezellig te lunchen samen. Ik word niet zo warm meer van het uitgebreide shoppen en heb er ook het geduld niet voor. Als ik wel eens een rondje Amstelveen doe, is dat vooral een rondje Bijenkorf en boekhandel, om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik er helemaal geen zin in heb en weer naar huis te gaan. Uitgebreid shoppen zit niet meer in mijn systeem en ik word er ook niet meer zo gelukkig van om uren door een stad te slenteren in de hoop veel mooie dingen te scoren, moet ik je eerlijk zeggen.
Evenementen bezoeken
Voordat ik kinderen kreeg stond mijn agenda vol met afspraken en evenementen. Ik vond dat ik daar heen moest voor mijn werk en ook al putte het me uit en kon ik er helemaal niks mee, ik moest van mezelf mijn gezicht laten zien. Ik heb heel wat uren gespendeerd in zalen waar nieuwe producten werden gelanceerd, waar ik nieuwe collecties kon bewonderen en waar ik met een drankje in de rondte liep te wachten tot het weer voorbij was. Inmiddels doe ik het niet meer. De events die ik in een jaar bezoek zijn op een hand te tellen want ik ben heel erg kritisch geworden. Hoort het bij een campagne, kan ik er écht iets leuks mee doen, voel ik een heel goede match of heb ik echt behoefte om weer even mensen te spreken uit deze branche? Dan zeg ik dat ik kom. Maar negen van de tien keer verdwijnt de uitnodiging in de digitale prullenbak omdat ik weet dat ik er niks mee ga doen en omdat ik het dus simpelweg zonde van de tijd vind. Ik heb er geen zin in, maar ik merk ook dat mijn geduld hier een beetje op is. Het duurt lang, het loopt uit en ik bedenk dan ter plekke dingen die ik ook met deze tijd had kunnen doen, haha. Nee, bijna geen events meer voor mij!
Uren op het strand liggen
Vakanties stonden voor mij in het teken van zon, zee en strand of zwembad. Ik kon ’s ochtends ontbijten, vervolgens op een bedje neerploffen met een boek, af en toe een duik nemen en dan vervolgens om 18.00 uur naar de kamer gaan om me klaar te maken voor het diner. Uren spendeerde ik in de volle zon met niets doen. Op dit moment vraag ik mij echt af hoe ik dat ooit zo heb volgehouden en word ik onrustig. Ik vind het sowieso prettiger om met kinderen wat meer te ondernemen omdat dat beter is voor hun energie en dus ook voor mijn gemoedstoestand, maar ik kan ook niet meer zo goed tegen het bakken en braden in de zon. Ik word gek als er zon in mijn ogen schijnt en zit het liefst in de schaduw. Een dagje strand is leuk, maar dan wel bij een strandtent met eten en drinken en af en toe een loopje. Een vakantie aan het strand is leuk, maar dan wel gecombineerd met uitjes en activiteiten. Ik ben zeker niet cultureel en zal echt niet alle musea afgaan, maar een beetje van de omgeving zien, lekker in beweging blijven en af en toe de hort op vind ik heerlijk. Ook al is het maar ergens naartoe voor een lunch of een kop koffie. Met kinderen kun je sowieso niet echt gaan liggen aan het strand en niks doen, maar mijn interesses zijn daarin dus ook een beetje veranderd!
