Het boekproces, van begin tot nu

Eind 2018 zat ik met trillende handen in de auto richting Utrecht. Ik maakte een pitstop bij Starbucks langs de snelweg omdat ik hoognodig naar het toilet moest vanwege de zenuwen en had een koffie nodig om mezelf een beetje op te peppen. Ik was onwijs zenuwachtig en dit voelde echt als ‘erop of eronder’. Precies op tijd reed ik de garage van de uitgeverij binnen en nam ik met kriebels in mijn buik plaats bij de receptie. Tijd om mijn idee te pitchen en hopelijk een boekcontract in de wacht te slepen. Twee uur later en met een zeer goed gevoel reed ik de snelweg weer op en belde ik Raymond: ‘dit voelt goed, ik denk dat ze dit willen gaan doen met me!’ En ik kreeg gelijk. Na spannende weken werd ik uiteindelijk in het nieuwe jaar gebeld met de boodschap: ‘we bieden je een boekcontract aan want we zien iets in je idee.’ Ik was onwijs blij; dit was zo’n grote droom en nu wordt het werkelijkheid! Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder en zijn er een hoop dingen gebeurd. Wat wel vaststaat, is dat ik midden in het boekproces zit.

Twee keer uitgesteld

Uiteindelijk is er vanaf dit moment ontzettend veel tijd en mailverkeer overheen gegaan. Er waren onderhandelingen en omdat ik te maken heb met een grote uitgeverij, was ik natuurlijk niet de enige die contact zocht. Maar toen mij in januari werd gevraagd wanneer ik de deadline wilde hebben, zette ik dit op 1 november 2019. Ik zou dan voldoende tijd hebben om te schrijven en vervolgens zou het boek rond maart 2020 in de winkels komen te liggen. Echter voelde ik me, naarmate de tijd verstreek, niet zeker over dit. Ik wilde me namelijk ook heel erg graag storten op mijn NIMA-opleiding en toch wel erg graag dat papiertje op zak hebben. Ik moest keuzes maken en dat vond ik heel erg moeilijk. Het boek was immers mijn droom en NIMA A Marketing was een kleine bevlieging. Toch heb ik met de uitgeverij op dat moment besloten dat het boek uitgesteld zou worden omdat ik mijn examen wilde gaan doen. En examen doen betekent leren, leren en nog eens leren. Dat bleek een goede keuze. De uitgeverij had me nog niet aangekondigd waardoor ik nog kon schuiven en het gaf me een hoop rust. Ik haalde mijn diploma en inmiddels staat ‘ie prominent aanwezig in de kast, zo trots ben ik erop. Nu kon ik me volledig focussen op mijn boek. Totdat Corona om de hoek kwam kijken. In samenspraak met de uitgeverij is mijn boek verplaatst omdat ik zelf geen goed eindproduct kan leveren op deze manier (te weinig tijd met de kinderen thuis, interviews met experts zijn gecanceld) en omdat de uitgeverij mijn boek nu niet optimaal kan lanceren. Dat bracht me ergens een gevoel van rust. Ik kreeg meer tijd en dat deed me heel erg goed.

Microsoft 365 OneDrive

Inmiddels zit ik midden in het boekproces en wat vind ik het leuk! Ondanks (of misschien wel dankzij?) er nog geen officiële deadline is op dit moment, werk ik er heerlijk aan. Zodra ik inspiratie heb open ik het bestand op de computer en af en toe plan ik echte schrijfdagen, zoals de laatste twee keer dat ik een dag in een hotel aan het werk was. Ik heb dan als doel om 5000 woorden weg te schrijven en allebei de keren is dat gelukt. Raymond is de technicus hier in huis en heeft ervoor gezorgd dat ik dankzij Microsoft 365 OneDrive lekker aan het werk kan. Hierdoor kan ik overal bij mijn bestanden en kan ik het zowel openen op mijn computer als op mijn laptop. Ook op mijn telefoon kan ik er gemakkelijk bij, als ik bijvoorbeeld iets moet laten zien aan iemand of een snelle aanpassing wil maken. Ik weet dat HET HEILIGE BESTAND, zoals ik hem inmiddels liefkozend heb genoemd overal veilig staat doordat we ook nog eens gebruik maken van de OneDrive Personal Vault. Na 20 minuten geen gebruik gaat het bestand op slot én kun je hem met een tweestapsverificatie weer openen. Jullie weten het onderwerp van mijn boek nog niet, maar ik kan je zeggen dat de mensen om me heen ook nog niks gelezen hebben, haha. Ik wil me niet laten beïnvloeden door reacties, commentaar, input of wat dan ook waar ik onzeker van kan worden. Wat ik ook fijn vind is dat ik een mapje heb aangemaakt en daarin alles bewaar omtrent mijn boek. Soms kom ik delen in andere boeken tegen, of in tijdschriften of online, wat ik heel erg graag wil bewaren ter inspiratie of waar ik naar wil verwijzen. Ik scan dan heel gemakkelijk alle documenten en foto’s die ik maak en dan staat het gelijk op de Cloud, allemaal veilig bij elkaar. Met 1TB aan opslag kan ik naar hartenlust blijven toevoegen. Het is in ieder geval heel waardevol en het geeft me een rustig gevoel dat alles beschermd en veilig bij elkaar staat.

Midden in het boekproces

Het boekproces heb ik absoluut onderschat. Ik dacht: schrijven kan ik wel, ik ga ervoor zitten en dan komt het vanzelf. Niets is minder waar. Terwijl ik blogposts soms niet eens check voordat ik ze online zet omdat ik denk dat het toch wel goed is, twijfel ik voor mijn boek aan iedere zin en zelfs soms aan bepaalde woorden. Het is persoonlijk maar is het dan niet té persoonlijk voor mensen die me niet kennen? Vinden mensen me niet te negatief als ze dit onder ogen krijgen? Gaan mensen het überhaupt kopen? Straks wordt het een gigantische flop. Ik heb opeens faalangst en merk onzekerheden bij mezelf die ik niet zo snel over mijn schrijven heb. Echter, het maakt me ook een stuk creatiever. Juist doordat ik me zo bewust ben van de andere doelgroep, van het andere soort schrijven. Ik puzzel weer met woorden en dat heb ik lange tijd niet gedaan. Ik geniet ervan, ook al vind ik het soms heel, heel moeilijk. Misschien ook wel omdat ik er zo’n groot ding van heb gemaakt. Het was mijn grootste droom, mijn nummer 1 op de bucketlist. Het idee dat het nu werkelijkheid gaat worden beangstigt mij ook wel een beetje. Raymond stelt me wel eens de vraag wat ik ga doen zodra het boek af is. Wat is mijn droom? Wil ik meer boeken schrijven of wilde ik er slechts één op mijn naam hebben staan? Ik weet het niet. Feit is wel dat ik midden in het boekproces zit en dat het nog heel onwerkelijk voelt. Toen de uitgeverij mij de cover doorstuurde (jaja, die hebben we!) en ik het bestand opende, was ik enerzijds heel trots en anderzijds voelde het als van iemand anders. Het is dat mijn naam er op staat, haha.

Uitstel = rust en inspiratie

Juist doordat ik nu uitstel heb gekregen door de coronacrisis merk ik dat ik meer zin heb om te schrijven. De druk is eraf en dat voelt voor mij heel erg prettig. Ik kan schrijven wanneer ik dat wil, zonder me druk te hoeven maken om een deadline. Ik werk lekker met deadlines, maar van het boekproces wil ik ook zo graag genieten. Inspiratie kun je niet altijd afdwingen en ik merk dat dat voor mijn boek nog veel meer geldt. Ik wil iets moois en waardevols inleveren en ik denk dat ik goed op weg ben, nu ik de 30.000 woorden heb aangetikt. Dit artikel gaat qua woorden ook al lekker, moet ik zeggen. Gingen de pagina’s voor het boek ook maar zo snel, haha.

Ik ga in ieder geval lekker schrijven en probeer, ondanks de onzekerheid, flink te genieten. Of het een succes gaat worden of een flop, of het bij één boek blijft of een hele reeks: dit proces pakken ze me niet meer af. En ik ben blij dat ik de tijd en ruimte krijg om daarvan te genieten. Volgend jaar rond deze tijd ligt er een mooi product, mijn droom, in de schappen van de boekhandels.

Een Microsoft 365 pakket met OneDrive schaf je aan bij Coolblue.