Het woord van 2019: uitdaging

Drie jaar geleden was er een mooie tag die ik toen invulde. Ik keek terug naar het toen geweldige jaar 2016 waarin we naar Bali gingen, ons verloofden en waarin we de zwangerschap van Maddox konden aankondigen. Het was een droomjaar en toen ik aan het eind van de vragenlijst het jaar moest omschrijven in één woord, gaf ik 2016 dan ook het woord ‘ongelofelijk’ mee. Ondanks dat het een beetje rot begon met flinke oververmoeidheid, kende het daarna eigenlijk niets meer dan hoogtepunten. We zijn inmiddels drie jaar verder en het leven ziet er momenteel anders uit. Van een huwelijk is nog steeds geen sprake, maar de zwangere buik heeft plaatsgemaakt voor een peuter die over vier maanden alweer drie jaar wordt. Skyler zit op school, we hebben een goed ritme te pakken en we kampen nog steeds met slapeloze nachten. Tsjah, sommige dingen veranderen nu eenmaal nooit.

Vandaag wil ik opnieuw deze mooie vragen invullen. Een beetje terugblikken, een beetje reflecteren. Wat waren fantastische dingen en wat ging er ronduit kut in 2019?

Dit was fantastisch

Het jaar 2019 was qua grote persoonlijke zaken behoorlijk rustig. Er was geen baby, geen verhuizing, geen bruiloft maar ook zeker geen scheiding. Het verliep gewoon normaal zonder levensveranderende situaties. Eigenlijk wel heel erg prettig want terwijl sommige mensen leven van doel naar doel, vond ik het ‘gewoon leven’ genoeg dit jaar. Er zijn drie dingen die direct in me opkomen die 2019 fantastisch hebben gemaakt;

1. Mijn boekcontract. Ik zit nu midden in het schrijfproces en een boek schrijven is wel even andere kost dan een blog typen. Ik twijfel over ieder woord, over iedere zin en ben een stuk meer onzeker na een paar woorden tikken dan als ik een blog voor mijn neus heb. Het is zo anders. Toch is het een droom die uitkomt en vind ik het leuk dat ik er een nieuwe, toffe uitdaging bij heb. Wat een geweldig proces en wat fijn om op een andere manier mijn schrijven tot uiting te laten komen.

2. Mijn studie die ik heb behaald. Ik miste iets naast het bloggen en merkte dat ik onrustig werd. Ik miste uitdaging, vernieuwing, iets waar ik me volledig op kon storten. Uiteindelijk werd dat mijn studie en ondanks dat ik het vaak vervloekt heb toen ik boven mijn boek hing, ben ik nu ontiegelijk trots en dankbaar dat ik het met een goed resultaat heb afgesloten en dat ik het toch maar geflikt heb.

3. Contacten in de buurt. Ik ben niet zo iemand die altijd maar op pad moet met vrienden, wekelijks mensen wil bellen en dagelijks met mensen omringd moet zijn. Wel merkte ik dat ik het lastig vond dat ik geen leuke mensen in de buurt had wonen. Ja, ik heb vrienden maar dat moet altijd gepland worden en soms duurt het dan twee maanden voordat we elkaar eens kunnen zien. Een etentje is altijd leuk, maar ik vind het ook ontzettend fijn om even spontaan met iemand koffie te kunnen drinken of in het weekend bij elkaar op bezoek te kunnen gaan zodat de kinderen kunnen spelen en ik met een vriendin neer kan ploffen met een kop koffie. Inmiddels heb ik dat gevonden en dat doet me zo ontzettend goed. Ik voel me veel meer thuis hier, vind het erg prettig om zo’n vangnet te hebben, om weer de dag zelf of slechts een paar dagen van tevoren met iemand af te kunnen spreken en iets leuks te kunnen doen. Helemaal leuk dat ze ook kinderen hebben en het heel erg goed klikt tussen hen. Het is fijn en echt een verrijking. Ik vind het dan ook heel waardevol en dat heeft 2019 voor mij echt speciaal en leuker gemaakt.

Dit was ronduit kut

Laten we er niet omheen draaien; ik vond 2019, ondanks de fantastische momenten, zeker niet altijd leuk. Aan het begin van het jaar waren we nog ongelofelijk aan het zoeken met Maddox. Zijn groei, eczeem, de onderzoeken, allergieën, bezoekjes aan de kinderarts. Het is gewoon heel erg rot als het niet goed gaat met je kind. Inmiddels gaat het eigenlijk wél hartstikke goed en dat zorgt voor een hoop meer rust. Ik ben minder gefocust op zijn groei en daardoor op het eten, we zijn heel goed op weg qua allergieën en zijn eczeem is relatief goed onder controle. Ik heb het ook meer een plek kunnen geven, dat ‘ie nu eenmaal eczeem heeft en dat ik daar niks aan kan veranderen. Ik kan me continu een schuldgevoel aanpraten dat het van mij afkomstig is, maar ik begin het inmiddels positiever te bekijken. Ik weet wat ik kan doen om hem te helpen en we hebben het goed onder controle. We weten wanneer er gesmeerd moet worden, welke producten fijn zijn en hoe we moeten reageren op een uitbraak. Niet altijd makkelijk; wel een rustiger gevoel over de hele situatie.

Ronduit kut vind ik ook de slapeloze nachten. Ik moet zeggen dat we echt wel op de goede weg zijn en dat van vier of vijf keer eruit ’s nachts absoluut geen sprake meer is, maar de rommelige avonden (hij huilt ook altijd op het moment dat ik wil gaan slapen) en het wakker worden ’s nachts doet me nog steeds geen goed. Ik merk dat ik er niet meer rustig op reageer, dat ik vaak heel erg boos kan worden als hij weer huilt als ik net lekker lig te slapen en dat dat onze relatie ook niet ten goede komt. Ik denk dat uitgeput wel het juiste woord is. De afgelopen maanden kostte me heel erg veel moeite en mijn energie was ver te zoeken. Vooral tijdens de laatste loodjes van mijn studie was ik niks meer waard. Inmiddels ben ik een beetje aan het bijtrekken omdat het een stukje beter gaat. Van doorslapen is nog zeker geen sprake, maar er zit verbetering in. Ik zal hier later nog iets verder op in gaan. Het blijft zoeken en kijken wat voor jou werkt. Slapeloze nachten zijn de hel en ieder jaar komt er -vooral voor mij- een moment dat ik het héél erg moeilijk vind allemaal.

Wat ik momenteel ook heel erg lastig vind, is dat ik mijn draai qua werk niet meer kan vinden. Dit hele jaar vind ik mijn werk al lastig, haal ik er niet zoveel energie uit als dat ik zou willen, vind ik het moeilijk om samenwerkingen te vinden en frustreert het me allemaal een beetje. Jaloezie is geen goede eigenschap maar het is soms wel heel vervelend om te zien dat er bepaalde bloggers zijn die keer op keer toffe samenwerkingen hebben die ook zo goed zouden passen bij mij, maar dat het maar niet lukt om dit binnen te slepen. Ik ben van mening dat ik goede kwaliteit lever en qua artikelen echt wel een fijne hoeveelheid online zet, maar het wil maar niet lukken dit jaar om dit om te zetten tot toffe collabs en dus fijne inkomsten. Ook de reden wat ik mijn boekcontract ontzettend waardeer en heel erg blij ben met mijn goed afgeronde studie. Ik ben ook zeker aan het rondkijken voor ander werk; iets dat me meer rust gaat bezorgen en weer dat vuurtje gaat aanwakkeren. Een frisse wind door mijn leven kan ik wel gebruiken, merk ik. Ik kom nu niet echt uit die negatieve spiraal vandaan waar ik de afgelopen maanden in ben beland.

Dit heb ik geleerd

Als ik iets heb geleerd, is dat ik vertrouwen moet hebben in mezelf. Toen ik vorig jaar met de studie startte, dit allemaal op mijn eigen tempo wilde doen en aan het eind van het jaar het bericht kreeg dat ik vanwege veranderende eisen mijn examen moest doen in 2019, raakte ik direct in de stress. ‘Lukt me niet!’, ‘Kan ik niet!’, ‘Ik stop ermee!’ zijn dan toch wel eerste gedachten die ik krijg. Toen ik mijn boekidee ging pitchen was dat vertrouwen iets meer aanwezig maar toen ik al weken niks had gehoord, dacht ik al snel ‘Ach, ze krijgen zoveel ideeën toegestuurd. Dit vinden ze vast niks!’ Ik heb dat ook wel vaak in mijn werk maar dan op een gegeven moment komt alles weer op zijn pootjes terecht. Ik ben vrij onzeker en op sommige momenten wordt dat erg versterkt. Gelukkig is het boek helemaal goed gekomen, heb ik de studie gehaald en gaat het met mijn werk ook na al die iets slechtere maanden nog steeds wel oké. Of het nu rechtsom of linksom is; er zijn altijd dingen te vinden die me weer verder helpen.

Wat ik ook heb geleerd, is dat nieuwe uitdagingen zorgen voor energie. Ik merk gewoon dat ik het echt goed doe op leuke dingen in het vooruitzicht. Bovendien doet sporten me heel erg goed en toen ik afgelopen jaar de focus verlegde van ‘sporten voor afvallen’ naar ‘sporten voor mijn gemoedstoestand’, ging ik ook met heel veel plezier gemiddeld twee keer per week. Dit heb ik een aantal maanden volgehouden, maar helaas ben ik daar mee gestopt toen ik in de laatste loodjes van mijn studie was aangekomen. Zonde eigenlijk, want op dat moment had het me misschien wel kunnen helpen. Toch kon ik het niet opbrengen en dan is het voor mij een teken om goed naar mijn lichaam te luisteren. Inmiddels heb ik het weer opgepakt en lekker twee keer per week sporten en vaak naar buiten voor een wandeling maken me een mens met iets meer energie. Dat moet ik mezelf blijven herinneren want de verleiding is groot om op de bank te blijven zitten. Toch heb ik nog nooit een moment gehad dat ik me na het sporten slechter voelde dan daarvoor. Ik zet nu steeds in de agenda dat ik dinsdag en zaterdag ga en dat werkt voor nu weer erg goed. Als ik dat ritueel verbreek, merk ik echt dat ik er niet meer lekker in kom. Reminder voor mezelf dit, dus.

Voor de rest heb ik gemerkt en geleerd dat ik het erg goed doe op één-op één contact met de kinderen. Daten met Skyler, met Maddox de hort op. Door Skylers en Maddox’ schooltijden worden deze momenten gecreëerd en daar ben ik echt heel erg blij mee. Het maakt me een leukere moeder en het doet de kinderen ontzettend goed.

Het leerproces waar ik nu nog in zit, is het feit dat ik soms gewoon moet kiezen. Ik vind het heel lastig om bijvoorbeeld tijdens mijn studie iets minder artikelen te plaatsen. Inmiddels ben ik met mijn boek bezig en dan vind ik het ook erg lastig om de site los te laten. ‘Eerst mijn werk af, dan schrijven’ denk ik vaak. Maar het schrijven is ook onderdeel van mijn werk en met alleen maar schrijven in een vrij uurtje ga ik het echt niet redden om een heel boek op te leveren. Er moeten keuzes gemaakt worden en daar ben ik echt niet zo goed in. Ik vind het moeilijk om een dag niks online te plaatsen en ben dan toch niet lekker aan het schrijven. Maar eerst alle artikelen af hebben en dan schrijven aan mijn boek werkt ook niet echt in de tijd die ik zonder kinderen heb. Ik moet hier echt mee aan de slag want na mijn examens lag ik er echt even af. Dat kan ik me nu niet permitteren.

Hier ben ik dankbaar voor

Oké, laten we eens kijken naar alles! Allereerst ben ik dankbaar voor mijn mooie gezin. Ik ben trots op wat Raymond en ik hebben opgebouwd en dat we twee heerlijke kinderen hebben die het op hun eigen manier heel erg goed doen. Ik denk dat we heel dankbaar mogen zijn voor het feit dat we al zo lang bij elkaar zijn, elkaar door en door kennen en dat het allemaal heel stabiel is. Ik ben dankbaar voor ons huis, ook al moest ik erg wennen aan Aalsmeer. Ik ben dankbaar voor de scholen van de jongens die erg goed bij hun passen. Waar ze goed worden begeleid en waar ze precies mogen zijn zoals ze zijn. Ik ben dankbaar voor mijn werk want ondanks dat ik betere tijden gekend heb, kan ik nog steeds doen en laten wat ik wil. Ik ben dankbaar voor het feit dat ik iedere dag achter de computer mag kruipen om content te creëren die ik zelf wil. Ik ben dankbaar voor alle mooie bedrijven die het afgelopen jaar het vertrouwen in me hebben gehad en toffe samenwerkingen op wilden zetten. Ik ben dankbaar voor mijn ouders, dat ze er altijd voor ons zijn en dat mijn moeder na al die jaren nog steeds iedere vrijdag om 07.00 uur haar sleutel hier in de deur steekt om een dag bij ons door te brengen. Ik ben dankbaar voor fijne plekken als Lollipopland waar ik met mijn kinderen naartoe kan als ik even eruit wil. Waar ik lekkere koffie kan drinken terwijl de kinderen spelen en weer even tot rust kan komen. Ik ben dankbaar voor de fijne plek in de buurt waar ik af en toe in alle rust buiten de deur kan werken en het Amsterdamse Bos, waar ik lekker veel te vinden ben. Ik ben ontiegelijk dankbaar voor de uitgeverij en het vertrouwen dat ze in me hebben zodat ik mijn droom kan verwezenlijken. Dankbaar voor de afwijzingen die ik afgelopen weken heb ontvangen op sollicitaties die in eerste instantie zuur voelden, maar die me hebben doen beseffen wat ik echt graag wil gaan doen en hoe dat er ongeveer uit moet komen te zien.

Ik ben dankbaar voor de vriendinnen die ik in 2018 heb leren kennen maar die in 2019 echt van grote betekenis zijn geworden, met name Anke en haar gezin. Ik ben dankbaar voor alle zomerdagen die we in hun tuin hebben doorgebracht met spelende jongens om ons heen. Ik ben dankbaar voor het feit dat we het ons kunnen veroorloven dat we met de caravan zijn weggegaan en dat Anouk afgelopen jaar weer een paar keer het podium betrad. Ik ben dankbaar voor het feit dat de meest dierbare mensen om me heen gezond zijn. Dat mijn broertje het geluk weer heeft gevonden bij zijn nieuwe vriendin en dat mijn nichtje het zo goed doet. Ik ben dankbaar dat mijn ouders al 40 jaar bij elkaar zijn en nog steeds ontzettend gelukkig zijn samen. Er is een hoop om dankbaar voor te zijn, ook al vind ik dat soms heel even lastig om te zien.

Dit neem ik mee naar volgend jaar

Goed luisteren naar mezelf en naar wat ik precies wil. Ontdekken wat ik waard ben en waar ik mijn energie aan wil geven. Constant het besef houden dat ikzelf het belangrijkste ben en dat ik daar goed voor moet blijven zorgen. Dat ik moet blijven sporten en naar buiten moet blijven gaan om me goed te voelen. Dat het belangrijk is om vrienden om je heen te hebben, ook al ben je ontzettend graag alleen. Goed blijven luisteren naar elkaar in een relatie en keihard blijven werken aan hetgeen dat we al hebben opgebouwd. Me blijven focussen op de kinderen en constant blijven bijsturen om de balans goed te houden. Eerlijk blijven tegen mezelf en tegen de mensen om me heen, ook al is dat soms niet wat ze willen horen. Af en toe op de rem trappen als ik merk dat het even niet zo lekker gaat. Voelen welke contacten er echt toe doen en waar de energievreters zitten.

Mijn 2019 in één woord

Uitdaging. Een uitdaging voor mezelf, een uitdaging in mijn werk en gezin, een uitdaging qua studie en qua schrijven. Een uitdaging om goed voor mezelf te blijven zorgen en mezelf niet te verliezen. Een uitdaging om mezelf up en running te houden en een uitdaging om te ontdekken wat ik nu precies verder nog wil en hoe ik daar kom. Uitdaging. Zoals het leven af en toe is.

Klaar voor 2020!