Een aantal jaar geleden kreeg ik van Raymond een geweldige moederfiets. Ik had als voornemen om echt mega veel te fietsen maar uiteindelijk is daar weinig van terecht gekomen. Ik kon alles lopend doen en als ik verder moest, was daar de tram of de auto voor de deur. Eenmaal in Aalsmeer nam ik me voor om wél vaker te fietsen. Maar ook daar gebeurde hetzelfde; ik kon heel veel lopend doen en als ik wat verder moest, was dat gelijk zó ver dat ik de auto pakte. Toch hebben we nog steeds de moederfiets in de schuur staan, dit keer met twee fietsstoeltjes, eentje voor Maddox voorop en voor Skyler achterop. Ik wil hem gewoon niet wegdoen en neem mezelf steeds weer voor om lekker te gaan fietsen. Een tijd geleden maakten we dan ook ons eerste ritje met zijn drieën; doodeng.
Heel zwaar
Fietsen met Skyler achterop vond ik al een hele uitdaging. Hij beweegt veel, wil alles om zich heen bekijken en draait zich steeds naar achteren voor ‘mama, er zit écht een auto achter ons!’ Hij wordt natuurlijk ook wat groter en zwaarder. Maddox zit voorop en houdt zich wel relatief rustig, maar toch heb je een heel zwaar ding om onder controle te moeten houden. De fiets is al zwaar, de fietsstoeltjes wegen wat en dan het gewicht van de twee kinderen erbij maken het echt dat ik fietsen onwijs spannend vind.
Bochten & stops
De fiets wordt heel zwaar, waardoor dingen als bochten een behoorlijke uitdaging worden. Bovendien merk ik dat ik best aan het slingeren ben als er iemand beweegt. Komt er dan een auto naast ons, dan hou ik mijn hart vast. Een fietstochtje wordt dus al gauw een voor mijn gevoel bijna dood-ervaring. Heel ontspannend is het niet. Als ik eenmaal fiets en alleen maar rechtdoor moet op een fietspad is het trouwens heerlijk, fijn en gezellig maar ja, vind die wegen maar eens waar je niet hoeft te stoppen voor een fietspad of rotonde en waar je niet jezelf met fiets en twee kinderen tussen twee paaltjes hoeft te manoeuvreren. Kortom: de fiets staat weer in de schuur. Ik wil het heel graag maar vind het simpelweg te eng en te spannend. Ik ben te onzeker met twee kinderen op de fiets en vind het te zwaar om er een ontspannen ritje van te maken. We zijn er niet afhankelijk van en dat maakt het natuurlijk al gemakkelijk om deze keuze te maken.
Oefenen
Nu zijn er nog opties zoals een fietskar of een bakfiets. Echter weet ik nu al dat ik daar niet vaak genoeg gebruik van ga maken. Dat zou ik echt zonde van mijn geld vinden. Voor nu houden we het bij lopen en de auto, met af en toe de fiets om te wennen en te oefenen. Want ik wil het wel onder de knie krijgen! Hoe heerlijk om gewoon af en toe een lekker tochtje te maken. We wonen zo dicht bij het Amsterdamse Bos en zowel Skyler als Maddox vinden het te gek op de fiets. Het is alleen zo dat mama het zweet op de rug heeft van de spanning. Ik ben als de dood dat we ter val komen. Echt veel respect voor iedereen die ik met twee kinderen zie fietsen! Ik kan nu al niet wachten tot Skyler echt goed zelfstandig kan fietsen, zodat ik met Maddox voorop (of dan al achterop) gezellig mee kan.
Facts
Nog even wat facts over fietsen met je kindje;
– Kinderen moeten zelfstandig kunnen zitten voor ze in een (voor)zitje gezet kunnen
– Een kind kan tot maximaal 15 kilo in het voorzitje. In een achterzitje kunnen kinderen tot ze 25 kilo wegen. Er wordt gezegd dat je kindje vanaf 15 kilo achterop kan. Met Skyler heb ik dit al sneller gedaan omdat het voorop echt te zwaar werd en het sturen heel lastig ging.
– Een moederfiets is anders dan een gewone fiets; deze heeft een lagere instap, je stuur kan vast gezet worden, je beschikt over meer ruimte tussen stuur en zadel waardoor je gemakkelijker kunt opstappen, de bagagedrager is langer en steviger en de fiets is vaak voorzien van een stevige dubbele standaard.
– Een fietshelm is in Nederland niet verplicht maar wel aanbevolen. In Duitsland is het echter wel verplicht.
Moeders: hoe doen jullie dat? Vinden jullie het ook (te) zwaar en spannend, of gaat het eigenlijk wel heel erg goed?
Met twee kinderen heb ik nog nooit gefietst. Wel in de bakfiets, maar niet op een gewone fiets.Wij gebruiken onze electrische bakfiets voor alles. Boodschappen doen bijvoorbeeld. Met of zonder kind. We kunnen niet meer zonder. Man fietst er elke dag mee naar het werk (15 km enkele reis). En fietst ook wel eens 50 of 100 km voor de gezelligheid met de oudste. Misschien spelen we een beetje vals met de elektra, maar we fietsen zoveel meer dan voorheen 🙂 geen 2e auto hier nodig. En zo gezellig!
Auteur
Klinkt ideaal! Wij hebben wel een tweede auto maar dat is omdat een auto voor mijn vriends werk is die regelmatig door het land moet voor afspraken en sowieso iedere dag naar kantoor moet. Dan heb ik een auto voor de deur voor als ik wegga met de kinderen, Maddox naar school moet brengen (is veel te ver om te lopen en toch ook wel behoorlijk lang fietsen) of andere uitjes! Wel heel luxe en dat zijn precies de ritjes die jouw man met de fiets doet!
Fietsen gaat prima. Alleen met boodschappen voor op de fiets nog wordt het wel wat zwaar met 2 kinderen. Dat doe ik dan ook liever met 1 kind. De jongste zit nog graag voorop dus dat is fijn. Zelf vind ik het spannender om met de oudste naast me te fietsen ergens heen dan met 2 kinderen op mijn fiets.
Auteur
Ja, dat lijkt me ook heel eng, die slingerende kinderen…
Toen mijn zoon (toen nog geen 2 en 12kg) van het voorzitje naar het achterzitje ging, keek ik iedere keer op tegen het fietsen. Mijn verbouwde stadsfiets voelde zo gammel met hem achterop dat ik ook bij elke bocht mijn hart vasthield en iedere keer weer volmspanning mn fiets pakte. En ik fiets veel.
Toen ik merkte dat diezelfde fiets ook gammel aanvoelde zonder kind erbij, heb ik halt geroepen. Het is mijn woon-werkfiets. Die moet gewoon voldoen als ik m elke dag gebruik.
Dat was het punt om een bakfiets te kopen. Tweedehands. Als ik met mn zoon fiets, gaan we met de bakfiets. Fiets ik alleen, dan gebruik ik mijn stadsfiets.
Het zwaartepunt bij een bakfiets licht heel laag, waardoor je je veel zeker voelt dan bij een gewone fiets. Bij mij tot moederfiets omgebouwde stadfiets lag dat zwaartepunt net onder mn billen. Veel te hoog en doodeng!
Ik heb ook een moederfiets met 2 zitjes erop, maar wel een elektrische! Dan ga je net wat sneller en dan is alles wat stabieler met 2 drukke kinderen erop. Vind het echt ideaal!
Alleen de oudste kan sinds kort zelf fietsen (nu nog een beetje het verkeer leren) en dan pak ik vaak wel m’n gewone fiets want dat is dan praktischer.
Onze kinderen fietsen vanaf 4 jaar zelf. Om een beetje de snelheid erin te houden ‘sleep’ ik de jongste nog maar als hij in het najaar een grotere fiets heeft gaat hij ook helemaal zelf fietsen. Gaat prima! De verkeerssituatie is bij ons trouwens wel goed geschikt voor fietsers met goede van de rijbaan gescheiden fietspaden en stoplichten.
Vroeger weleens met 2 kinderen op mijn fiets gefietst ( gewone fiets) maar dat is niet ideaal vanwege het gewicht. We hebben wel jaren plezier gehad van een fietskar.
Mijn dochter is (bijna) 10 maanden. Ze zit voorop in een stoeltje. De eerste keren vond ik het doodeng. In eerste instantie omdat ik geen mamafiets had en mijn zadel veel te hoog stond. Toen met mamafiets was het ook even eng, maar nu fiets ik met een lichte spanning – je blijft toch verantwoordelijk voor he baby en er kan altijd ban alles gebeuren – lekker overal naar toe.
Wij hebben helmen gekocht en dat helpt bij mij. Als ik val (we moeten altijd wel 2 drukke straten over) zijn hun hoofdjes beschermd. Veel mensen vinden het overdreven maar ik fiets niet meer zonder. Vooral op de weg achter ons huis waar geen apart fietspad is heb ik het al vaak mis zien gaan.
En ik voel me idd wel een slagschip hoor met 2 kindjes op de fiets!
Auteur
Ja, helmen hebben wij ook! Waren trouwens voor de eerste foto even af, haha.
Ik heb precies hetzelfde probleem! Ben ook nog eens klein (1.65) en kan maar met de puntjes van mn tenen bij de grond.. Toen ik 1 keer viel heb ik besloten niet meer te fietsen met 2 kids en alleen met maar 1 kind achterop, want dat gaat wel goed. Het komt er dus op neer dat we met twee kinderen fietsen als mijn man meegaat. Dan gaat de jongste bij hem voorop en de oudste bij mij achterop.. Zou dolgraag een bakfiets willen, eventueel met ondersteuning, maar manlief vindt de investering te groot. Ook omdat de oudste 4 is en binnenkort zelf fietst. Nog even afwachten dus, totdat het probleem zichzelf oplost…
Ik waag mij er niet aan ik heb al last met 1 wiebelend slaapvallend kind achteraan en een bakfiets durf ik ook niet al zie je ze zo vaak in ’t straatbeeld het lijkt me toch ook een gevaarte maar ik met 3 kleintjes is ook wel een must.
Ik ben echt een bange scheet op de fiets met 2 kids dus mijn man heeft een voorzitje en ik eentje voor achter en ben ik alleen en moet ik mijn 3 kleintjes meenemen dan ga ik te voet.
Ik ben ook absoluut geen held op de fiets. Ik heb ook nog eens tot bijna mijn 30ste op de fiets gefietst die ik voor mn tiende verjaardag kreeg (helaas niet zo heel veel gegroeid meer na die verjaardag) Dus de overgang van die fiets naar een moederfiets (die ik inderdaad mijn slagschip noem) was ook behoorlijk groot voor mij. Met het zitje achterop heb ik nooit zoveel problemen gehad al mag mijn dochter inderdaad niet teveel bewegen. Toen mijn zoontje voorop kon gaan zitten heb ik eerst wel een paar proefrondjes door de buurt gefietst met een zak aardappelen ofzo in het zitje. Nu heb ik er totaal geen problemen meer mee, maar ik moet ook wel want ik heb geen rijbewijs en lopen kost soms gewoon te veel tijd.
oohh never nooit meer hahah ik heb het echt maar 2 x gedaan met de meiden toen ze klein waren en man man nee paniek man haha
Een tip van mijn opa (fietsenmaker) die ik al 20 jaar in mijn achterhoofd heb: als je (nog) niet (of niet meer) stevig en stabiel op een fiets zit, zorg dan dat je goed met je voeten bij de grond kunt. En dan niet net het puntje van je tenen, maar echt een stevig stuk, terwijl je op het zadel zit nog. Je zadel staat dan eigenlijk wel iets te laag, maar als je plotseling moet stoppen of iets, dan kun je meteen je voeten neerzetten om balans te houden. Hij gruwelde ook van een fiets op de groei kopen voor kleine kinderen, omdat ze dan dus niet goed met hun voeten bij de grond kunnen. Proberen waard misschien?
Auteur
Ik kom inderdaad met mijn voeten bij de grond. Zadel staat op de laagste stand, haha 😉
Mijn zoontje is nog veel te klein, maar ik heb wel het voornemen om zodra het kan met hem te gaan fietsen. Ik kan me voorstellen dat wanneer je amper met 1 kindje hebt gefietst, het met 2 nog veel spannender is om te doen. Misschien even terug naar het begin en opbouwen/oefenen met 1 kind?
Ik fiets altijd elke dag met twee kinderen.. Heb geen auto
En hoe deed je het dan met twee kinderen voordat de jongste in een voorzitje mocht? Of deed je toen alles lopend of met OV?
Wij hebben ook geen auto, en een tweede op komst, maar ik zie dat nog niet zo voor me hoe het dan de eerste 8-9 maanden moet…
Ik ben al 4 jaar gewend met een kind te fietsen, maar moet eerlijk zeggen wij hebben dan geen auto en doen alles met de fiets of openbaar vervoer. Ik vind fietsen heerlijk er gaat geen week voorbij dat ik niet fiets. Volgend jaar als de tweede zelfstandig kan zitten ga ik pas het fietsen met 2 kinderen uitproberen maar ik ben wel op zoek naar een elektrische omdat het me zwaar lijkt met 2 kinderen die alleen maar zwaarder worden straks
Ik fiets met mijn kindje van net 1 jaar al achterop. Ik vond het voorop veel te moeilijk en eng heb hem dan ook zo snel als het kon achterop gezet. Nu fiets ik graag met hem, maar blijft best spannend. Twee lijkt me ook echt niet te doen hoor. haha.
Ik fiets met 3 kinderen op de fiets (4,3 & 1 jaar), gaat prima. 2 zitten achterop op een duozit en de kleinste voorop. Ze weten dat ze niet gek moeten gaan doen. Natuurlijk is het wat zwaarder, maar het valt me echt mee. Ik ga geen dure bakfiets kopen voor die paar jaar dat ze op de fiets meegaan. Volgens jaar fietst de oudste al zelf.
Ik heb trouwens geen moederfiets, maar een gewone gazelle (Miss grace), vind ik veel fijner fietsen dan een moederfiets.
Herkenbaar, ik vind het ook echt een uitdaging om met peuter en dreumes te fietsen. Als we een fietstochtje door de polder maken zonder afstappen is dat heerlijk, maar in de stad met stoppen, afstappen, oversteken etc vind ik het echt niet ontspannen. En als je dan eenmaal op locatie bent, mis ik het ook wel om geen buggy bij me te hebben en alles met de draagzak te doen (dreumes kan nog niet lopen). Ik wil eens een bakfiets lenen om te kijken of dat beter bevalt, want ik fiets wel erg graag.
Ik fietste met een tweeling op de gewone fiets heb nu een bakfiets wel af en toe zwaar maar ook weer goed voor de lijn 🙂
Je bent echt niet de enige die dat een uitdaging vindt! Ik heb nu een paar keer met mijn baby en peuter gefietst, maar het is niet mijn hobby. Mijn oudste zat met negen maanden direct achterop (ze mogen al in het achterzitje vanaf 9 kilo) en dat was niet zo’n probleem. Mijn jongste zit nu al in het voorzitje en dat is heel erg wennen! Ik denk dat ik vooral korte stukjes zal fietsen en als we met het hele gezin weggaan, verdelen we de kinderen gewoon over twee fietsen. Veel makkelijker!
Vond het altijd heerlijk om met ze te fietsen!
Maar had ook absoluut geen zware fiets, die hebben vaak zo’n enorm groot stuur.
Had de zitjes op mijn normale fiets gemonteerd, en vanaf het moment dat ze konden zitten, gingen ze mee.
Fietste dagelijks, raakte daardoor ongemerkt gewend aan het gewicht.
Ben je vertrouwd met je fiets? Want dat scheelt ook. Als jij je onzeker voelt op de fiets, fiets je ook onzeker, dan wordt de angst om te vallen groot.
Misschien af en toe fietsen op de mamma fiets zonder de jongens? Maar dat heb je misschien al gedaan. Sterkte ermee!
Volgens mij mogen kinderen pas in een zitje als ze zelfstandig kunnen GAAN zitten. Ik ken veel ouders die hun kind met een paar maanden op hun billen zetten en zeggen: kijk! hij kan zitten! Niet goed voor de rug en de nek.
Ik fiets regelmatig met twee kids op de fiets (zeg tegen de oudste dat hij stil moet zitten) maar heb bij m’n nieuwe fiets express het achterzitje niet meer geplaatst. Als hij nog achterop gaat doet hij z’n voeten in de fietstas en verder oefenen we zoveel mogelijk met zelf fietsen. Scheelt toch 20 kilo achterop 🙂
Ik fiets heel veel, maar vond de eerste keer met twee kindjes op de fiets ook eng weet ik nog! Inmiddels gewend, al vind ik het wel zwaar worden. Mijn dochter (4,5) zit vaak voorop, we hebben zo’n buiszadel op het frame en mijn jongste achterop. Maar zodra er meer spullen mee moeten (of meer kinderen) ga ik met de bakfiets.