2.5 jaar na de verhuizing: zo voelt Aalsmeer nu

Het is inmiddels 2.5 jaar geleden dat we de sleutel kregen van ons huis in Aalsmeer. Na jaren in Amsterdam te hebben gewoond was het voor ons tijd om de grote stad te verruilen voor het dorp Aalsmeer. De eerste maanden moest ik hier heel erg aan wennen. Het is stil, je hebt opeens buren die interesse tonen, iedereen wil een praatje met je maken, iedereen kent elkaar en een ritje naar Amsterdam duurt toch wel erg lang met de bus. Nu na 2.5 jaar kan ik zeggen dat ik het dorpse omarmd heb. Ja, ik mis Amsterdam en het feit dat ik er amper nog kom omdat ik het soms teveel gedoe vind om daar te komen, maar al met al vermaak ik me hier in Aalsmeer prima.

Amsterdam

De ritjes naar Amsterdam zijn dus een beetje verleden tijd en toen ik laatst tegen Raymond zei dat ik dat jammer vond, stelde hij voor om eens samen een dagje Amsterdam te plannen. Zo wordt het echt weer een uitje in plaats van dat ik er iedere week wel een paar keer te vinden was. Normaal stond ik met de tram binnen 20 minuten in de binnenstad en nu moet ik toch wel een uur uittrekken voor het busritje en de wandelingen er omheen. Dit houdt in dat ik ook voor mijn werk niet echt meer naar presentaties ga. Heel soms maak ik een uitzondering als iets met de auto goed bereikbaar is, het een betaalde klus is of als het een één-op één gesprek is, maar het is voor nu te lastig plannen met twee kinderen en het feit dat veel in de avonduren of rond etenstijd gepland wordt. Als ik dan een uur heen en een uur terug moet reizen voor misschien een event van een uurtje, kost me dat teveel tijd. Maar laten we heel eerlijk wezen; het is ook vooral omdat ik nu twee kinderen heb en een beetje met schooltijden zit én dat ik er ook geen tijd meer voor maak. Er zijn immers genoeg bloggers die aan de andere kant van Nederland wonen en ook wekelijks in Amsterdam te vinden zijn, haha. Ik vond het alleen wel makkelijker en laagdrempeliger toen ik zo dichtbij woonde. Nu mis ik voor mijn gevoel teveel tijd die ik op een andere manier beter kan besteden. Wie weet ga ik eerdaags weer eens een dagje Amsterdam plannen, als beide kinderen op school zitten op maandag of dinsdag. Of in het weekend eens met zijn vieren.

Rustig

Aan de andere kant: de rust hier in de buurt bevalt me uitstekend. Als ik de deur open hoor ik niets meer dan vogels fluiten, bijna iedereen is doordeweeks naar z’n werk, er rijden hier geen trams en bussen en de auto’s zijn minimaal. Ik klink echt als een suffe mus maar ik vind dat dus heerlijk en kan ultiem genieten van zo’n rustige woonomgeving. Tel daarbij op dat we in ieder hofje wel speeltuinen hebben en de kinderen kunnen vrijwel onbezorgd (voor zover onbezorgd nog bestaat) buiten spelen. Vooral als ze iets groter zijn is het fijn dat ze naar buiten kunnen zonder dat ik me teveel zorgen maak over de grote weg voor ons huis. Iets wat we in Amsterdam wel hadden.

Buren

Wat me eigenlijk vooral deed beseffen dat ik het hier fijn vind, is dat toen Raymond er niet was. Ik liep na het eten met de kinderen over straat en iedereen hier in de straat die ook buiten was tijdens het mooie weer zei gedag. Bovendien heb ik aan beide kanten ontzettend veel lieve buren wonen, waar ik altijd aan mag kloppen. Bij de buren links woont Skylers vriendje en daar ben ik ook al regelmatig even wezen eten als Raymond er niet is. Ze zijn heel gastvrij, vriendelijk, niets is teveel en als ik eens wil bijtanken of even een moment voor mezelf nodig heb, mogen de kinderen bij haar. Ik vind het op sommige momenten nog best lastig om daar gebruik van te maken, maar dat het aangeboden wordt doet me al heel erg veel. Wat fijn! In Amsterdam (Osdorp, waar we woonden), was iedereen een vreemde, niemand zei gedag op een uitzondering na en zelfs als je ’s ochtends in de lift stond met mensen die in hetzelfde appartement woonden, kon er amper een goedemorgen vanaf. Nu heb ik ervaren dat het ook anders kan en ik vind dat toch wel prettig. Helemaal op momenten dat ik dus alleen thuis ben. Terwijl ik daar in het begin dus heel erg aan moest wennen, vind ik het nu een van de fijne dingen van hier wonen. Gelukkig merken we vrij weinig van geroddel in de straat maar dat zal vast aan de orde zijn tijdens buurtbarbecues en etentjes bij verschillende buren, iets waar wij ons nog niet echt bij aansluiten. Wel al eens bij een echt buurtetentje, maar nog niet echt dat we mensen hebben verzameld om eens gezellig te gaan barbecueen. Daar voel ik dan ook eigenlijk (nog?) niet zoveel voor. Het contact met de buren is goed en dat vind ik prettig, maar iets verder in de straat maakt het me eigenlijk niet zoveel uit.

De tuin

We hebben nu al een aantal periodes gehad met mooi weer en het is een feestje om de achterdeur open te gooien zodat de kinderen naar buiten kunnen. Lekker spelen in de tuin of voor de deur onder toezicht, wandelingetjes maken naar de speeltuinen of heen en weer lopen naar de buren omdat de kinderen in beide tuinen willen spelen en het hek openstaat. Ondanks dat ik geen tuinmens ben is het natuurlijk heel erg prettig dat we er eentje hebben. Langzaamaan zijn we een deel aan het opknappen en ik verheug me op het moment dat alles helemaal af is. Een leuk tuinhuisje voor de jongens en misschien achterin de tuin wel een mooie overkapping met een fijne tuinset. Voor nu zijn het vooral de kinderen die er gebruik van maken en Raymond die het onderhoud doet, haha.

De auto

Als ik dan wel een minpunt moet noemen, is dat ik eigenlijk voor alles wel de auto nodig heb. Skylers school is op loopafstand maar voor de rest pak ik voor alles de auto. Voor een kleine boodschap wil ik nog weleens lopen maar voor veel zware boodschappen is het te ver wandelen. Ik mis wel wat winkels om me heen en moet eigenlijk altijd naar het centrum van Aalsmeer voor bekendere zaken of naar Hoofddorp of Amstelveen. Alhoewel die laatste twee plekken absoluut geen straf zijn om naartoe te gaan. Maar ondanks dat veel met de auto moet, hebben we wel superleuke dingen in de buurt. Zo is het Amsterdamse Bos om de hoek, kunnen we naar de kinderboerderij, naar een strandje en een indoor speeltuin. We kunnen lekker fietsen in de omgeving, Raymond zit dicht bij zijn werk en Maddox’ crèche is ook maar tien minuutjes rijden.

Ja, ik kan wel zeggen dat we nu op ons plek zitten. We hebben een prachtig, ruim huis, een fijne tuin, lieve buren, een rustige omgeving en een auto voor de deur voor de nodige ritjes. En ach, van Amsterdam maken we gewoon weer eens een uitje. Voelt het tenminste weer een beetje speciaal!