Betty’s zwangerschap: week 23

Wauw, week 23 zit er gewoon alweer op! Dat betekent dat, als ik de diverse zwangerschapssites- en apps mag geloven, onze kleine man nu levensvatbaar zou zijn. Natuurlijk hoop ik dat hij de komende 3,5 maand nog in mijn buik zal blijven zwemmen, het idee dat hij nu al kans zou hebben om te overleven buiten mijn buik, is toch erg prettig. Maar goed, alles gaat nog prima, dus we gaan er gewoon vanuit dat hij voorlopig lekker blijft zitten waar hij zit!

In week 23 is de baby ongeveer 30 cm lang en weegt hij zo’n 500 gram, dat kan natuurlijk iets afwijken. Maar laten we er voor het gemak een pak suiker bij voorstellen. Gek idee joh! Natuurlijk is dat nog veel te weinig, ik blijf het een vreemd idee vinden dat het wel degelijk een te voelen gewicht is. Ook zijn lichaamslente vind ik raar. Hij is gewoon al zo lang als een school-liniaal! Mijn baarmoeder schijnt nu de grootte te hebben van een voetbal. Dat is aan mijn buik ook wel te zien. Hij is inderdaad zo rond, dat het net lijkt alsof ik een voetbal onder mijn shirt heb gestopt.

Als alles goed gaat, beginnen de longen van onze kleine man zich rond deze periode steeds meer te ontwikkelen. Hij kan ook al gaan ademen. Nu ademt hij – om vast te oefenen – nog puur vruchtwater in, maar uiteindelijk zullen zijn longen aan het eind van de zwangerschap klaar zijn om zuurstof in te ademen na zijn geboorte. Ook heb ik gelezen dat zijn smaak vanaf deze week zich beter gaat ontwikkelen. Ik kan hem nu dus al in aanraking brengen met verschillende soorten smaken, zodat hij dat later ook gemakkelijker zal gaan eten. Kom dus maar door met de broccoli, worteltjes en bloemkool!

Zoals ik al zei gaat het met mij gelukkig ook nog goed. Ik begin me erover te verbazen hoe lekker ik nog steeds slaap! Waar ik andere zwangeren vaak hoor klagen over rare dromen, tig nachtelijke toiletbezoekjes en ongemakkelijke slaaphoudingen, hoef ik mijn kussen maar te zien om als een roos in slaap te vallen. Ik ben hier natuurlijk ontzettend blij mee, want ik ben iedere ochtend goed uitgerust. Zodra ik nét wakker ben, begint namelijk mijn favoriete momentje van de dag: ik leg mijn hand op mijn buik, waarop mijn kleintje er vrijwel direct een paar tikken tegenaan geeft. Zo bijzonder!

Wat betreft die schopjes was deze week ook echt weer een week vol hoogtepuntjes. Ten eerste – en dat vind ik ontzettend leuk! – hebben onze beide ouders en mijn oma deze week de baby voelen schoppen. Ik vind het lastig om aan te geven dat hij aan het schoppen is op een bepaalde plek, omdat ik niet wil dat mensen voor niks hoopvol een half uur hun hand op mijn buik hoeven houden. De afgelopen tijd liet meneer namelijk plotseling niets meer van zich merken, als er een ‘vreemde’ hand op mijn buik lag. Maar vanaf deze week heeft hij zich dus braaf kenbaar gemaakt aan zijn opa’s, oma’s en overgrootmoeder. Zo leuk, al die dolblije gezichten! <3

Ook voor mij was er deze week weer een nieuw gevoel. De baby schopt al een tijdje en hij is ook al een paar weken aan de buitenkant voelbaar. Maar deze week heb ik mijn buik ook op en neer zíen gaan! Zo leuk vond ik dat! Vooral ’s avonds, als Maran en ik op bed nog een film aan het kijken zijn, springt mijn buik soms fanatiek op en neer. Het lijkt soms wel science fiction. En alsof dat nog niet genoeg was, merkte ik op een avond dat mijn buik helemaal scheef stond. De linkerkant was vrij vlak en aan de rechterkant was een enorme, strakke bolling te zien. Daar kon ik ook heel duidelijk voelen dat er iemand zat, terwijl de andere kant van mijn buik veel gemakkelijker in te drukken was. Ik heb wel gemerkt dat onze man een voorkeur voor de rechterkant van mijn buik heeft. Daar schopt hij ook steeds.

Qua gewicht ben ik deze week niet aangekomen. Ik heb er niet gigantisch veel op gelet, want ik was na al jullie lieve reacties van vorige week al goed gerustgesteld. Maar ik vond het toch een fijn idee dat ik deze week qua gewicht stabiel ben gebleven. Valt het gelukkig nog mee, met die snel stijgende lijn! Toch ben ik onbewust nog niet helemaal gewend aan die extra ballast aan mijn buik. Dat merk ik bijvoorbeeld als ik ergens tussen wil kruipen en met mijn buik ergens tegenaan blijk te botsen, waar ik voorheen dus makkelijk wel door kon.

Afgelopen weekend zijn we op visite geweest bij een studievriend van Maran. Hij en zijn vrouw verwachten over een maand hun eerste kindje en zij zijn wat voorbereidingen op de baby betreft helemaal klaar. Dat was voor ons wel een enorme inspiratie om ook weer even een slag te slaan. Deze week ga ik op zoek naar een mooie hang-kast die goed bij de andere meubeltjes past en wil ik wat verzorgingsspulletjes aanschaffen. Ook heb ik een heel leuk idee (met dank aan mijn schoonouders!) over de babykamer. Ik laat er nog niet teveel over los, ga eerst eens uitzoeken hoe ik dat aan kan pakken. Ik kom er nog op terug!

Aankomende week staan er geen baby-gerelateerde afspraken op het programma. Ik ga wel lekker op babyvisite bij mijn – gisteren geboren – achternichtje Amy. En aanstaande zaterdag zal ik een bezoekje brengen aan de Toppers. Die kaartjes bestelden we toen ik nog niet zwanger was, dus ik zal moeten kijken hoe het loopt. Maar ik voel me goed, heb genoeg energie dus ik verwacht dat het een superavond gaat worden. Wat zijn jullie plannen deze week?

Meer lezen over mijn zwangerschap? Dat kan op Bettyblogt.nl!