Als je er samen voor kiest om voor een kindje te gaan, dan krijg je samen een gezamenlijk nieuwe rol. Je bent allebei voor 50% eindverantwoordelijk voor jullie wondertje. Als je ouders wordt, komen er letterlijk twee culturen bij elkaar. Je vriend of man komt uit een misschien wel totaal andere opvoedingsstijl als jij komt en dat kan nogal voor conflicten en onderlinge discussies zorgen. Zolang je nog geen kinderen hebt kun je nog lekker eigenwijs je eigen ding doen en dan denk je ‘tja, moet hij lekker zelf weten’, maar als je een gezamenlijk mensje op de wereld zet dan is het toch wel belangrijk om het over dingen eens te worden. Zo is mijn vriend heel anders opgevoed als ik en proberen we hier een mengelmoes in te vinden. Zelf vind ik het bijvoorbeeld gebruikelijk om medicijnen te gebruiken wanneer deze nodig zijn. Ik heb diabetes dus zonder de hele medische wereld mocht ik niet eens meer in leven zijn. Mijn vriend is meer in de natuurgeneeskundige stijl opgevoed waarbij medicijnen wat meer worden vermeden. Dat is dan wel lastig op het moment dat ik mijn dochter bij erge pijn een paracetamol wil geven en mijn vriend dit wil vermijden. Dat is een voorbeeld van een situatie waarin twee culturen samen komen en je samen met de beste bedoelingen voor je kind een keuze wil maken.
Dan komt er nog bij kijken dat ik bijna fulltime voor Lana zorg en mijn vriend er alleen in de avonden en weekenden is. Zijn leven is wat dat betreft gewoon wat minder veranderd als mijn leven en daardoor kan ik nog wel eens de neiging hebben mijn eigen visie voorop te stellen. Dit kan zorgen voor interessante gesprekken, zullen we maar zeggen. Dit maakt mij soms net wat te eigenwijs. Zelf ben ik ook opgevoed door een moeder die er altijd thuis voor me was en een vader die veel van huis was. Mijn moeder had daardoor ook de meer beslissende stempel als het ging om zorgen en keuzes in de opvoeding. Mannen zijn, denk ik, een stuk makkelijker als het gaat om de opvoeding. Soms zou ik willen dat ik het ook wat beter naast me neer kon leggen. Mijn vriend heeft veel meer de ‘het komt wel goed’ mentaliteit als ik. Ik kan daar wel wat van leren.
Ouders worden heeft zeker een andere stempel in onze relatie gegeven omdat je meer gaat overleggen en elkaar ook heel erg nodig hebt om de juiste keuzes te maken. Hoe ga je ermee om als je vriend een hele andere visie op situaties heeft als jij? Hoe kom je daar onderling uit? Erover praten is heel belangrijk maar toch blijft het iets om jaren aan te werken. Opvoeden is niet voor niets een werkwoord waar je samen aan kunt werken. Het moraal van dit verhaal is eigenlijk dat een balans vinden soms best lastig is en dat wij vrouwen misschien makkelijker de overhand kunnen nemen terwijl we juist iets kunnen leren van onze mannen.
Hoe merk jij als moeder hoe je soms een andere visie op dingen hebt als je partner als vader? Hoe ga je hiermee om? Hoe zorg je voor de juiste balans? Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Liefs Kelly
Bekijk mijn mama lifestyle blog op www.kellycaresse.nl
Op zich hebben vriendlief en ik redelijk dezelfde ideeën. Vind het wel lastiger worden nu we echt moeten opvoeden nu Sam wat ouder is. Mijn vriend vind meer goed dan ik en je wikt elkaar niet afvallen waar je kind bij is. We maken nu dus afspraken over we dingen aanpakken. En ach, verder is het soms ook heel fijn dat we niet allebei hetzelfde zijn. Best of both worlds.
Vindt
Ik herken mezelf wel in jouw verhaal. Ik gebruik liever ook een paracetamol terwijl mijn vriend liever een andere manier kiest. Als moeder vond ik het lastig om mijn “manieren” los te laten en mijn vriend eens zijn methode te laten uitproberen. Soms ga ik tegen mijn zin in, go with the flow en uiteindelijk blijkt het reuze mee te vallen. Soms moet je nieuwe dingen of papa dingen ook eens een kans geven. Ook al ben je er niet echt mee eens. Tenminste zo ervaar ik het. 🙂 Andersom geeft hij mijn methodes ook een kans.
Heel mooi gezegt sunseeree, het is echt lastig soms combineren maar er is zoveel van elkaar te leren en dat maakt het zeker heel erg fijn en mooi. Het is fijn om er niet alleen voor te staan en te kunnen overleggen 🙂
Interessant stukje Kel! Mijn vriend en ik hebben het wel eens over de opvoeding, normen en waarden en al dat soort dingetjes en tot nu toe liggen we goed op 1 lijn. Maarja dat moet ook nog maar blijken als het eenmaal zo ver is! De ideeën zijn hetzelfde dus dat is denk ik al een goed begin 🙂
Wij hebben gelukkig dezelfde ideeën over de opvoeding van de kids. We overleggen er ook best vaak over. Hij is misschien iets strenger dan ik maar daar hebben we nog nooit een meningsverschik over gehad.
Blijven praten is het aller belangrijkste. Leg uit waarom je iets wilt en probeer ook zijn kant van het verhaal te bekijken. Maar ik jouw geval kan ik me voorstellen dat het moeilijk is, wanneer jij je kleintje pijn wilt besparen door een paracetamol te geven en hij dat liever niet heeft. Hoe lossen jullie dat op?
Wij hebben dan wel een hele andere smaak wat betreft een aantal zaken, maar qua opvoeding denk ik dat we heel erg op één lijn zitten. Al moet dat straks natuurlijk maar blijken!
Ik heb me inderdaad wel voorgenomen om Maran als papa heel serieus te nemen. Dus om te leren accepteren dat hij sommige dingen anders zal doen dan ik.
Met de meeste dingen liggen wij eigenlijk wel op 1 lijn. Tuurlijk hebben we weleens wat dingen die de een anders ziet dan de ander maar tot nu toe zijn dat nog niet echt struikelblokken geweest.
Hoi Kelly, ik lees je berichten altijd aandachtig (net als van de meeste bloggers hier op Mommy to be) en vind dat je altijd erg leuke artikelen schrijft! Ik zou je wel als tip mee willen geven om te letten op stijlfoutjes zoals ‘als/dan’. Ik kwam daar nu een aantal foutjes van tegen en ik denk dat als je daar wat op let je artikelen net wat fijner worden om te lezen! Groetjes
Wij hebben redelijk dezelfde manier van opvoeden terwijl hij toch echt anders is opgevoed. Wel merk ik dat hij het al snel prima vindt als ik met een suggestie aankom. Ook moet ik soms dingen naast me neer leggen wat ik lastig vind maar bedenk me dan dat hij de papa is en ook het beste met ons meisje voor heeft!