Maddox is twee maanden

Maddox was afgelopen woensdag precies acht weken en dat maakt hem aankomende week twee maanden oud. Al twee maanden ben ik moeder van twee kinderen en nog steeds gaat het me verdomd goed af. Nu Maddox steeds wat langer wakker is moet ik soms even passen en meten om de aandacht te verdelen, maar over het algemeen is het genieten en gaat alles van een leien dakje. Ik blijf erbij dat dat komt omdat Skyler wat ouder is en omdat ik zelf een stuk relaxter ben dan de vorige keer. Deze twee dingen zorgen ervoor dat er een prettige sfeer hangt in huis en ik een goede, rustige moeder kan zijn voor allebei de jongens. Vandaag weer een kleine update over hoe het met de kleinste spruit thuis gaat.

Lekker gegroeid!

Gisteren moesten we naar het consultatiebureau voor de maandelijkse controle en de eerste inenting. Maddox was goed gegroeid en is nu 58.5 cm en 5460 gram. Bijna 3 centimeter langer en bijna 700 gram zwaarder dan de vorige keer. Hoppa! Hij draagt momenteel maat 56 en ondanks dat ik behoorlijk wat kleding heb in deze maat, brengt hij de warme dagen door in een romper. Wel zo prettig voor zo’n kleintje! Natuurlijk volgden voor de rest de standaard checks. Of hij sterk is in zijn nek en armen (check), zijn oogjes goed volgden (check) en hoe zijn ontwikkeling verloopt (prima). Naast deze metingen werd ook nog even zijn navel gecheckt. Deze is twee keer aangestipt vanwege wat nattigheid en wild vlees, maar ook dat ziet er allemaal prima en genezen uit. So far so good, lekker door de keuring. Hij heeft momenteel alleen flink last van zijn inenting. Koorts, de hele tijd huilend en kreunend wakker. Arm ding! Gelukkig slaapt hij nu even na een zetpil en hopelijk wordt hij iets vrolijker en beter wakker. En gaan we zo een goede nacht in…

Onzekerheid

Zelf was ik wat onzeker over de voedingen die Maddox nu krijgt. Ik geef nog borstvoeding, maar dat is niet meer noemenswaardig met nog twee tot vier keer per dag. Het zijn gewoon fijne (troost)momenten voor wanneer hij dat nodig heeft. Waar ik onzeker over was, is het feit dat Maddox geen grote flessen drinkt en nog steeds die kleine snacker is. Flessen van 90cc gaan naar binnen en soms 120, maar vaker laat hij wel wat staan. Hierdoor hebben we nog niet echt ritme in de dag, aangezien Maddox de ene keer na 2.5 uur al voor een volgende voeding komt en het andere moment pas na 4 uur. Gelukkig wist de verpleegkundige van het consultatiebureau me helemaal gerust te stellen en is het niet meer dan normaal dat Maddox nog zo’n zes a zeven flesjes heeft per dag en er nog niet echt een ritme gecreëerd is. Dat vond ik even prettig om te horen, aangezien ik online al veel lees (moet je niet doen, I know!) over baby’s van acht weken die soms maar vijf flessen drinken en hun vaste slaapjes hebben. Een vast ritme zou prettig zijn maar ach, we zijn niet ál acht weken verder maar natuurlijk pás acht weken verder. Het komt allemaal vanzelf wel.

Slapen

Och, wat heb ik me er druk over gemaakt tijdens de zwangerschap. Hoe zou Maddox gaan slapen? Achteraf is dat nergens voor nodig geweest. We hebben inmiddels de overstap van ‘Sleepyhead tussen ons in’ naar ‘wiegje naast ons bed’ gemaakt en dat is erg prettig. Zo heeft Maddox echt zijn eigen plek. De laatste voeding geef ik zo rond 22:00 uur/23:00 uur en vervolgens komt ‘ie tussen 04:00 uur en 05:00 uur weer. Heel soms 03:00 uur als hij de avondfles niet leeg drinkt; soms ook pas 05:30 uur of zelfs 06:00 uur als hij wel zijn fles heeft leeggedronken. Ik bied hem ’s avonds trouwens 150 aan, net iets meer dan overdag. Als hij dit op krijgt hebben we een nacht tot ongeveer 05:00 uur. Beslist hij anders, dan is hij er rond 03:00 uur of 04:00 uur weer. Allemaal prima, aangezien het maar één keer per nacht is en ik daar allang vrede mee heb met de geschiedenis van Skyler in ons achterhoofd.

Overdag hebben we dus nog helemaal geen ritme of vaste slaapjes. Wel slaapt Maddox steeds vaker boven in zijn ledikant op zijn eigen kamer. In de Sleepyhead, dat wel, maar wel op een rustige plek. Ligt hij daar niet, dan slaapt hij naast me als ik aan het werk ben of lekker op de bank in zijn babynestje. Of op schoot, dan neem ik lekker een pauze overdag. Ritme hebben we dus niet; het ene moment slaapt hij een half uur, het andere moment drie uur. Ik ben nu alles in een app aan het bijhouden om structuur te herkennen, maar dat is echt ver te zoeken. Jammer, maar dat komt allemaal vanzelf. Zodra Maddox wakker is verschoon ik hem, geef ik hem de fles, knuffelen we wat, kan Maddox zelf even ‘spelen’ in de box of in de wipstoel en is het daarna weer tijd om te slapen. Zolang we dit ritueel vasthouden, zullen we vanzelf snel patronen gaan ontdekken.

Rusteloosheid

Volgens mij heb ik het al eerder aangekaart in mijn artikelen, maar ik vind Maddox overdag best onrustig. Als hij wakker is kan hij maar moeilijk liggen en wil hij altijd rechtop bij ons zitten. ’s Avonds heeft hij nog steeds zijn huiluurtjes tussen 20:00 uur en 22:00 uur en ik kan wel zeggen dat ik de hele dag bezig ben met hem. Dat was met Skyler heel anders; die kon ik gerust af en toe in de box of kinderwagen leggen zodat ‘ie zichzelf kon vermaken. Momenteel zien we wel íets verbetering in deze onrust. De wipstoel vindt Maddox leuk, heel soms ligt hij in de box en de kinderwagen gaat een stúk beter dan in het begin. Sterker nog: als we lekker aan het wandelen zijn hoef ik hem niet meer in de draagdoek over te leggen omdat hij onrustig wordt. Erg fijn! Wel heb ik als advies gekregen bij het consultatiebureau om Maddox’ voeding iets in te dikken. Ik vind hem toch wel wat spugen, hij slikt veel en wil dus niet graag plat liggen. Bovendien kan hij na een uur nog flink wat melk teruggeven. We zijn dus gestart met johannesbroodpitmeel (Nutriton) in de hoop dat dat iets gaat verbeteren. Baat het niet, dan schaadt het niet. Misschien zit het onrustige wel gewoon in hem, maar dan hebben we in ieder geval uitgesloten dat hij ergens last van heeft.

Genieten

Voor de rest staat genieten nog steeds buiten kijf. Het is heerlijk met Maddox erbij en ik geniet van ieder moment. De maandag en dinsdag vind ik héérlijk omdat ik op deze dagen alleen Maddox heb en echt optimaal met hem bezig kan zijn. Maar ook op andere dagen vind ik het fijn. We trekken er lekker vaak op uit, we worden getrakteerd op de meest heerlijke lachjes en het is fijn om weer een baby bij me te hebben. Tijdens de zwangerschap zag ik er zo tegenop en mochten de negen maanden eeuwig duren. Ik voelde me eerlijk gezegd nog niet helemaal klaar voor een volgend kindje en was toch wel bang voor wat komen ging. Maar wat is het nu allemaal leuk, wat gaat het perfect en wat voel ik me goed. Ik had me geen betere start kunnen wensen. Op naar maand drie!