Voordat ik bevallen was kon ik me er best een beetje druk om maken; hoe gaat het straks zijn met twee kinderen? Hoe ga ik de kraamweek ervaren? Zal ik het allemaal wel goed gaan doen? Een vriendin die eind vorig jaar bevallen is stelde me gerust; een tweede kindje is zo’n andere ervaring en je bent zóveel relaxter, dat alles wel losloopt en dat het heel erg genieten is. Ik kon me daar totaal geen voorstelling bij maken. Hoezo veel relaxter? Hoezo zal alles wel loslopen? Een newborn is gewoon keihard werken en staat garant voor onzekere weken, toch? Zo’n baby moet gewoon groeien. En snel een beetje!
Nu ik inmiddels bijna twee weken moeder ben van Maddox weet ik precies wat ze bedoelt en kan ik het beamen. Ik ben zelfs zo relaxt en gelukkig, dat het misschien wel te ongeloofwaardig klinkt na al mijn verhalen over de eerste keer met Skyler en wat een gestruggle ik dat vond. Maar het is echt waar; deze eerste twee weken zijn zo’n wereld van verschil met de kraamweken van Skyler en dat heeft alles te maken met mijn eigen houding en de ervaring van een eerste keer. Met diezelfde vriendin had ik het er nog over: wat ontzéttend jammer dat we ons zo niet de eerste keer gevoeld hebben. Iedereen zou dit gevoel moeten ervaren na de geboorte van een kindje, of het nu je eerste, tweede, derde, vierde of tiende is. Het hoort alleen maar genieten te zijn. Natuurlijk kunnen er echt nog wel heftige en moeilijk momenten komen en ik ben me bewust van het feit dat we hier over slechts twee weken praten, maar deze fantastische dagen pakt niemand me meer af en zorgen voor een heel fijne start samen als gezin van vier.
Waarom ik deze kraamperiode zoveel anders ervaar dan toentertijd met Skyler? Ik zal het je vertellen;
Ik ben zelf rustiger en zekerder
Allereerst; ik ben ontzettend relaxt en voel me heel erg goed. Ik ben niet onzeker als de baby even huilt, maak me totaal niet druk om wat anderen van mijn keuzes vinden, doe alles op gevoel en mijn enige doel is om een blije baby te hebben. Maddox slaapt goed, drinkt goed, functioneert goed, is helder en groeit netjes. Dan zal ik het wel goed doen! Hij hoeft niet zo nodig íedere dag in bad, na een klein beetje spuug hoef ik niet a la minute op te springen om hem geheel in nieuwe kleding te hijsen en het is ook echt niet erg als hij een minuutje moet huilen omdat ik op dat moment met Skyler bezig ben. Ik doe mijn best en meer dan dat kan ik niet doen. Deze houding miste ik enorm de eerste keer waardoor ik over alles onzeker werd, aan mezelf twijfelde, ik alles heel erg lastig vond en gewoon eigenlijk nog heel erg moest groeien in mijn rol als moeder zijnde.
Het hoeft niet volgens het boekje
Zoals ik hierboven al aankaartte wilde ik de eerste keer alles té goed doen. Toen Skyler tussen ons in belandde in bed voelde ik me niet goed, toen de borstvoeding niet slaagde voelde ik me waardeloos en toen ik uiteindelijk tot de conclusie kwam dat Skyler beter twee dagen naar het kinderdagverblijf kon zodat ik meer aan mijn werk toe kwam, was helemaal het hek van de dam en kreeg ik voor mijn gevoel de stempel #worstmomever achter mijn naam gedrukt. Voor nu is het meer ‘go with the flow’ en ‘we zien het wel’.
Ik had heel veel mooie plannen qua slapen omdat ik bang was voor een herhaling van de slapeloze nachten maar vooralsnog ligt Maddox tussen ons in in de Sleepyhead te slapen, val ik regelmatig in slaap met hem in mijn armen, combineer ik nu borst- en flesvoeding en is het kinderdagverblijf al geregeld voor over een paar maanden. Ik (wij) doe(n) gewoon wat goed voelt, wat Maddox fijn schijnt te vinden en hoe we op dít moment willen handelen. En voor de rest? We zien het allemaal wel.
Ik laat meer los
In de kraamweek van Skyler kon ik me niet overgeven aan het rusten. Ik deed zelf de deur open voor de kraamhulp, had de vaatwasser zelf al uitgeruimd, al ontbeten voordat de kraamhulp er was, moest van mezelf Skyler zelf continu aankleden en verschonen, was al vaak aan het werk vanaf de bank en heb slechts één uurtje in die week mijn bed overdag gezien. Ook dit was deze keer heel anders. Als de kraamhulp om 09:00 uur kwam lag ik nog in pyjama boven met een baby op mijn borst, kreeg ik een ontbijtje op bed voorgeschoteld, nam de kraamhulp Maddox regelmatig zelf even mee voor een verschoonbeurt, ging ik naar beneden wanneer ik daar zin in had, om vervolgens beneden op de bank te ploffen en verder te knuffelen met de baby. Nee, het was zeker niet altijd even netjes thuis, het avondeten stelde niks voor, Skyler maakte er soms een ravage van en af en toe leek het huis ontploft. Maar ook dat kwam aan het einde van de dag weer helemaal goed. Hetzelfde geldt voor mijn werk; ik heb wat artikeltjes via mijn telefoon geschreven en heb mijn diary in elkaar gezet toen de kraamhulp weg was, maar voor de rest ben ik kalm en kan ik het helemaal accepteren dat ik nog niet het aantal artikelen haal zoals voor de bevalling het geval was. Ik doe alles op mijn gemak en het komt wanneer ik daar zin in heb. Voor nu bevalt dat goed en juist door geen druk te voelen, komt de zin en inspiratie me aanwaaien en vind ik toch af en toe even een uurtje om lekker te bloggen. Zoals Raymond al zei: ‘je gaat het rustig aan doen, anders zit ik straks weer met de gebakken peren.’ Ook hij ziet dus duidelijk het verschil tussen toen en nu en weet nog erg goed hoe de stand van zaken was na een jaar rusteloosheid met Skyler. Dat ik er zelfs aan zit te denken om in plaats van drie keer, twee keer naar Anouk te gaan en voor één avond mijn kaarten te verkopen, zegt eigenlijk al genoeg. Ik voel aan alles dat ik het rustig aan moet doen en dat doe ik dan ook gewoon. Mentaal, maar ook zeker lichamelijk.
De buitenwereld kan me gestolen worden
Mijn websites kunnen dus wel even wachten, maar ook het bezoek kan wachten. We hebben ontzettend weinig visite gehad, ik zeg voor nu even veel nee, het huis hoeft niet helemaal opgeruimd en méga schoon als er iemand voor de deur staat en ik zit thuis lekker in mijn joggingpak en make-uploos op de bank met een baby aan me geplakt. Wat er buiten gebeurt maakt me echt helemaal niks uit en ik heb me dan ook volledig opgesloten binnenshuis in mijn fort. Ik heb niet het idee iets te missen, terwijl dat met Skyler wel het geval was. Toen liep ik na twee weken alweer door Amsterdam, schoot ik outfitfoto’s en deed ik na drie weken weer een eerste event. Die behoefte voel ik nu helemaal niet. Voorlopig blijf ik lekker in en om ons huis, met af en toe een uitje naar de crèche om Skyler weg te brengen. Ik vind dat je als kraamvrouw best een beetje egoïstisch mag zijn en dat je op dat moment aan je eigen bubbel moet denken. Geloof mij; die bubbel ga je later nog missen en het is absoluut belangrijk voor je eigen herstel, de groei van de baby en je gezinsleven om je lekker even helemaal op te sluiten en voor jezelf te kiezen. Als ik zie hoeveel kersverse moeders eigenlijk alweer doen, zo’n twee of drie weken na de bevalling… De eerste keer dacht ik dat het hoorde en nu denk ik alleen maar: ‘die mensen zijn gek geworden en ik doe er nu lekker niet aan mee’, haha. Hashtag ego-modus-on.
De tijd gaat te snel
Skyler is alweer 3.5 jaar en ik heb hem altijd groot gekeken. Ik wilde dat ‘ie ging kruipen, ging lopen, ging praten. Ik wilde snel starten met hapjes, uitjes met hem maken, hand in hand kunnen lopen. Ik wilde dat ik met hem een gesprek kon voeren, dat ‘ie wat meer deed dan slapen en zat continu in zijn mond te kijken of ik zijn tanden al kon spotten. Maar man, man, wat is afgelopen tijd snel gegaan. Skyler gaat over een half jaar naar school en ik vind het heel erg jammer dat ik niet wat meer heb genoten van de tijd dat ‘ie nog echt een baby was. Het gaat allemaal al hard genoeg. Mijn voornemen nu is dus ook om –ondanks dat ik geen grip krijg op de tijd- zoveel mogelijk te genieten. Zó hard en met zoveel plezier, dat het veel te zoetsappig en ongeloofwaardig wordt allemaal. Ik blijf op de bank met een baby knuffelen zodat de tijd langzamer gaat. Ik maak ontiegelijk veel foto’s en filmpjes. Ik snuffel iedere minuut aan Maddox, bekijk hem continu van top tot teen en doe er alles aan om te zorgen dat de tijd niet zo snel gaat. Terwijl ik bij Skyler wel kon huilen omdat ‘ie te klein was en ik niet zo goed wist wat ik moest doen, huil ik nu iedere avond als er weer een dag voorbij is en Maddox dus weer een dagje ouder is geworden. Misschien dat ik me daarom ook wel lekker veel en vaak opsluit thuis en niks wil plannen; deze eerste weken mogen van mij nu wel járen duren. Ik wil voor altijd een newborn in huis.
There, I said it. Ik wil voor altijd een newborn in huis. Wat een contrast met de eerste keer en wat gun ik iedereen deze bijzondere, mooie en zorgeloze tijd. Mom to be’s: geniet, geniet, geniet. Je doet het goed! Laat de boel de boel, laat de regels los, zet je zorgen opzij en zorg voor je kind zoals alleen jij dat kan. Denk aan je eigen herstel en fuck de buitenwereld. Hou van je baby, knuffel ermee en dan komt alles goed. Geef je over aan de babybubbel en blijf zo lang mogelijk in je fort. Het normale leven komt vanzelf wel weer. Veel sneller dan je eigenlijk wil.
Mag ik alsjeblieft ook zo’n heerlijke bubbel? Heel fijn om te horen dat je zo geniet.
Mooi!! En ik maar denken dar je het met een tweede veel te druk hebt voor bankhangen!
Ik herken je ervaring met de eerste, maar dan het hele eerste jaar… zo vervelend om te twijfelen aan je keuzes. Ik hoop ook echt dat dat bij een tweede anders voelt.
Auteur
Ik denk nu vooral: waar had ik het de eerste weken met Skyler nu écht zo druk mee? Als Skyler naar de crèche is en ik ben alleen met Maddox, verveel ik me soms gewoon een beetje… Haha.
Wat ontzettend fijn dat je zo lekker aan het genieten bent! Ik ga je advies zeker meenemen!
Ik heb het hele stuk door volgens mij alleen maar heel hard zitten knikken. Haha! Heel herkenbaar dus. En het leukste van alles: ik ervaar het na 3 maanden nog steeds zo! Geniet van je mannetjes lieverd! X
Auteur
Yes! 😉
Wat moet dat heerlijk zijn! Ik ga het niet meer meemaken, maar kan er echt blij worden van dit soort verhalen, gewoon de bevestiging dat het ook zo fijn en relaxed kan zijn. Ik hoop dat het lekker lang zo blijft voelen voor je! X
Heerlijk dat je het nu zo ervaart. Je bent een oermoeder, dat kan ik beamen. Je kindjes komen niets tekort, als je even geen aandacht voor ze hebt. Daar houden ze niets aan over. Het is jammer dat je dit gevoel niet bij Skyler heb gehad, maar heerlijk dat je het nu bij Maddox wel heb. Geniet ervan dat zou ik tegen alle ouders willen zeggen. Voor je het weet zijn ze groot.
Wat fijn! <3 Het is jullie zo gegund!
Zelf ben ik in oktober bevallen van ons eerste zoontje en heb ik godzijdank al zo'n baby bubbel ervaren. Man wat een blauwe wolk hing er hier in 't huis.
Manlief had al z'n vrije dagen opgespaard en kon 6 weken na de bevalling bij ons thuis blijven en 't was heerlijk. Lekker het ritme van de kleine man volgen, lekker knuffelen en slapen en zelfs ondanks dat we er met ons neus bóven op zaten, werd hij zo snel zo groot. Ze zijn echt maar zo kort zo klein!
Ik zelf heb het geluk gehad dat ik na m'n verlof nog heel veel vakantie had staan waardoor ik 4 maanden thuis kon zijn en ik heb die blauwe wolk ook echt die 4 maanden kunnen ervaren.
En natuurlijk was ik onzeker. En hadden we rotnachten met een heel zielig hoopje baby die z'n longen uit z'n lijf schreeuwde. En vooral, ik had geen flauw idee. En nog steeds niet. Alleen maakt me dat geen bal uit 🙂
Ik weet dat het niet voor elk huishouden is weggelegd en sommigen zullen er misschien niet eens behoefte aan hebben gehad, maar ik prijs mezelf echt enorm gelukkig met die eerste maanden. Wat een rijkdom, m'n hart stroomt er nu weer van over.
Ik vind het erg mooi en fijn om te lezen hoe je het ervaart! Het helpt me om weer even terug in m'n babybubbel te duiken tussen alle hektiek van banen en kinderopvang en hapjes en slaapjes en files en het rottige gevoel dat ik nu heb door alles maar half te doen.
Ik zou het zelf niet beter kunnen zeggen 🙂 Een tweede is zoveel relaxter. Over een maandje moet ik weer aan het werk, wat ga ik deze tijd missen! Die komt inderdaad nooit meer terug. Geniet er nog van!
Oh wat een fijne tips, heerlijk dat je zo aan het genieten bent en zal je tips proberen van harte te nemen straks 😉
Ik reageer nooit maar wil even zeggen dat ik dit een prachtig en oprecht stukje vind, geniet er van lieve Shirley!
Ooo wat heerlijk Shirley, jouw gevoel en hoe je erin staat. Kon elke new born mama dat maar… Heerlijk voor jou dat je het zo ervaart! Xxxx
Wat grappig, ik heb het precies hetzelfde ervaren met mijn 2e! Wat een wereld van verschil was het met de 1e.
Fijn dat jij het ook zo mag ervaren. Geniet ervan, de tijd vliegt helaas voorbij. Mijn 2e is vorige week alweer 1 geworden en ik mis mijn kleine baby!!!!!!!!!!!
Wat fijn dat het zo goed gaat. Wij hebben een pittig eerste half jaar gehad met ons zoontje en twijfelen daarom ook aan een tweede. Ik denk oprecht dat ik het niet nog eens zo zou kunnen kunnen, maar jouw verhaal geeft me hoop dat het niet weer zo hoeft te gaan. X
Auteur
Ik heb dat ook heel erg lang geroepen na Skyler. En kijk me nu eens 😉 Hoop voor je dat het nu beter gaat X
Zo fijn dat je nu veel meer naar jezelf luistert en er daardoor mee van geniet! Denk dat je jezelf ook echt wel een schouderklopje (of 18) mag geven dat je zo gegroeid bent, zoveel sterker geworden bent. Want je maakt keuzes voor jezelf, je kindje(s) en je gezin – niet meer voor anderen of wat andere van je verwachten.
En dat is sterk Shirley! De juiste manier, maar wel heel sterk om te doen! Geniet er lekker van.
blij om te horen meis en ja ik wist het al een beetje hihi je rolt er gewoon in met een tweede en je weet wat je moet doen en je bent idd veel relaxter. en heel goed naar jezelf luisteren
Oh ik lees je artikel met tranen in mijn ogen! Van ontroering en omdat ik hoop dat ik het ook zo ga ervaren in de toekomst! Want wat klinkt het heerlijk en als een droom, wauw. Zo zo fijn. Gelukkig had ik bij Floris ook zo’n mooie tijd maar door een moeizame start was het wat zorgelijk allemaal. En inderdaad, het gaat zo snel….!
Ik hoorde veel je gaat het zo druk hebben tis niet te onderschatten ( mijn 3 laatste kindjes zijn kort op elkaar gekomen zijn nu 5,4en2j ) maar ik heb dat echt zo niet ervaren.
Ik rolde er juist heel makkelijk in want was er nog niet uit.
Kindjes deden vaak op hetzelfde moment een dutje bv en gingen kort op elkaar naar school waardoor ik toch ook met de jongste alleen thuis was.
Het doet ook veel hoe en wat je partner doet vind ik en hoe je kindjes van karakter zijn.
Ik heb nooit de boekjes gelezen en toegepast ik deed en doe nog altijd mijn ding hoe ik het aanvoel hoe ik het het beste vind en zo loopt het dan ook perfect.
Geniet van je bubbel , van het moeder zijn op je eigen manier want dat is toch de beste manier !
Oh zo fijn! Heerlijk dat je nu zo kunt genieten. Ik heb dat ook gehad (wel meteen bij de eerste gelukkig), heb me heerlijk laten verwennen, zat lekker de hele dag op bed of op de bank te kroelen met mijn baby en hij sliep steeds bij mij, op mij of naast mij. Ik was ook helemaal niet onzeker (dat kwam later wel) en deed alles op gevoel. Ik krijg nog steeds verliefde gevoelens als ik aan die periode denk en dat gun ik iedereen. Zeker na wat je met Skyler meegemaakt hebt. Lekker van genieten en die tijd lekker oprekken meis!
Haha, die zin ‘ik wil voor altijd een newborn!’. Ik weet nog dat je riep, ik wil wel een tweede, maar die babytijd niet meer, die is zo heftig. Zo fijn voor jullie <3
Wat een mooi stuk heb je geschreven en wat is het je gegund! Zelf over 3 maanden uitgerekend en heb nu vaak als ik naar m’n zoontje kijk zo’n spijt dat ik niet heb genoten. Wat was ik vreselijk onzeker en twijfelde ik aan alles. Dat eerste jaar vond ik zo ontzettend moeilijk, terwijl op de eerste 3 maanden na mijn zoon de ideale baby was die ook nog eens veel en goed (door)sliep. Ik had zo’n behoefte aan af en toe even niets, even alleen mezelf.
Zag ook wel op tegen wat nu gaat komen, terwijl we intens blij zijn met ons kindje dat gaat komen. Hoe gaat het slapen? Straks huilt deze ook veel en wat moet ik nou, wel of geen borstvoeding? Want oh wat een pijnlijk drama was dat en wat heb ik al die rotboeken over borstvoeding vervloekt met hun ‘mooiste dat er is’. Mooiste? Pijnlijkste!
Maar dan lees ik keer op keer jouw stukjes van de laatste tijd en dan ben ik zo blij! Want het kan anders en hoe! Geweldig voor jullie en een geweldige opsteker voor alle mommy to be’s. Als ik jouw blog naast andere mamablogs leg, wat een eerlijkheid en wat ben ik in die 4 jaar gehecht aan jouw blogs! Je bent een kanjer!
Ik ben zo zo zo trots op jou <3