Het moederschap is een hele bijzondere rol die je als vrouw mag vervullen. Ik zie het dan ook als een bijzondere taak en ik ben dankbaar deze te mogen uitvoeren. Zoals Shirley ook al wel heeft aangegeven is het moederschap niet altijd rozengeur en maneschijn. Het is een compleet nieuwe rol en dat is best wel wennen. Als moeder ben je soms machteloos omdat je niet weet wat je kindje precies wilt en het raakt je wanneer je kindje pijn heeft. Het is een hele verantwoordelijke rol en je levert ook wel het een en ander in.
Stond je leven eerst 24/7 in het tegen van jezelf, je eigen kwaaltjes, je werk of de dingen die je graag doet. Staat het leven nu eigenlijk 24/7 in het teken van je kindje. Daar omheen plan je je werk, sociale contacten en ben je bezig met hoe je kindje zich voelt. Je wilt een avondje weg; dat kan, maar dan moet je wel oppas regelen enzovoorts. Je gaat niet zomaar even de deur uit, het is al gauw met je kindje een heel gesjouw van kinderwagen/maxi cosi en natuurlijk de luiertas vol benodigdheden. Terwijl je voorheen genoeg had aan je portemonnee, telefoon, sleutels, een lipstick en je kon de deur wel uit.
Daar kies je dan ook bewust voor wanneer je de keuze voor een kindje maakt. Ik krijg dan ook regelmatig de vraag of ik niet eerst had willen ‘genieten’. Ik ben een jonge mama van 23 jaar, dus zou ik niet eerst nog reizen willen maken, feest- en stapavonden willen hebben, carrière maken enzovoorts. Mijn antwoord is een duidelijke Nee. Het genieten deed ik voorheen ook maar nu ik mama ben geniet ik van zoveel meer. Het is een rol die in mijn schoot geworpen is denk ik. Wat ik niet had willen missen aan het moederschap:
- Als ik mijn dochtertje (4 maanden) uit haar bedje in de ochtend haal kijkt ze me met een grote verliefde glimlach aan en meestal begint ze dan te schaterlachen. Goedemorgen! Daar kan geen kopje koffie tegenop om wakker te worden.
- Hoe ze heerlijk kan kroelen, mij stevig kan vasthouden met haar kleine handjes en me het gevoel geeft dat ik heel belangrijk ben voor haar. Tijdens het (borst)voeden zet ze haar handjes en nageltjes in mijn borst, klemt ze zich vast aan mijn ketting en zoekt ze houvast in mij, dat is zo genieten!
- De onvoorwaardelijke liefde die je geeft maar ook krijgt. In goede en slechte tijden, na een slapeloze nacht een grote glimlach krijgen, het is geweldig.
- De geweldige momenten die je meemaakt en gaat meemaken en het wordt alleen maar mooier. Nu al uitkijken naar haar eerste hapjes, het omrollen in de box, het uitkijken naar haar eerste stapjes, of wanneer ze hand in hand naast me zal lopen, alle ontwikkelingen van zo dichtbij meemaken.
- Meer stilstaan bij de kleine, mooie dingen in het leven. Een glimlach, kleine koude voetjes die zich verwarmen tegen mij aan, een schaterlachje of hoe ze kan genieten van de zon. Meer bewust worden van de niet-materiële dingen en hoe waardevol die zijn omdat een kindje die zo bewust meemaakt en ervan geniet.
- Eigenlijk gewoon alle momenten met haar. Ze laat me stralen, ieder moment van de dag. Ik kan nog wel honderden redenen opnoemen.
Het moederschap had ik gewoon echt niet willen missen. Hoe zwaar het soms kan zijn; we krijgen er zoveel voor terug. Deze feelgood-puntjes maken het gewoon heel mooi. Wat had jij als mama niet willen missen aan het moederschap?
Liefs Kelly
Wil je meer van mij lezen? Neem een kijkje op mijn mama lifestyle blog via www.kellycaresse.nl
Wow, wat een mooie blog. Het is zo waar wat je schrijft. Ik heb altijd het gevoel dat de komst van mijn zoontje me compleet heeft gemaakt. Opeens deden de kleine dingen ertoe en was ik mijn innerlijke onrust kwijt. Het weet wat, dat moederschap. Prachtig geschreven 🙂
Wat heb je dat mooi geschreven, had ik zo ook geschreven kunnen hebben. Het moederschap is zo mooi, en dat het soms zwaar is, dat valt in het niet als je ziet dat je kindje even naar je lacht. Liefs
Wow, wat mooi gezegd! Voel EXACT hetzelfde en zo veel meer voor mijn prachtige dochtertje!!
Mooi verwoord! Ik denk, dat het voornamelijk die onvoorwaardelijke liefde is die het heel speciaal maakt. Het is jouw kindje. Gemaakt en geboren door jou. Ondanks dat mensen niet van jou kunnen zijn, is je kind toch van jou. Weliswaar niet in de heb-vorm maar wel degelijk jouw creatie (samen met je partner). En ik vind het moederschap, juist omdat ik niet anders weet, zo speciaal door het onaantastbare.
Die liefde, het gevoel dat niks anders er meer toe doet, behalve je kindje. Het intens gelukkige gevoel dat je zonder kindje nooit hebt ervaren. Het leven voor een ander, continu voor je kindje mogen zorgen. Rust hebben, een levensdoel. Armpjes om je heen bij een knuffel, luisteren naar de geklets, wandelen en genieten van het moment. Ik kan nog tig dingen noemen hihi.
Mooi geschreven!
Inderdaad, het gevoel dat er niets anders mee toe doet. Alles valt in het niets wanneer ik in zijn oogjes kijk. Een schaterlach hoor of hem aanmoedig met kruip pogingen en hij me met zijn grote glimlach laat zien wat hij al kan.
Ik hou zo verschrikkelijk veel van dat mannetje dat kan je niet uitleggen dat moet je voelen.
Heel mooi geschreven en heel herkenbaar! Ik geniet van de lachjes, de blikken in hun ogen, hun vermogen om intens van dingen te genieten, de grapjes, de ontdekkingsreis die ze maken, de kinderlogica enz. Te veel om op te noemen. Die onvoorwaardelijk liefde die je voor je kinderen voelt is onbeschrijfelijk. Elke dag wordt die liefde maar meer en meer.
Wat een mooie blog! wat prachtig geschreven en zo waar. De geweldige momentjes die je dagelijks wel een keer meemaakt, het lachen van je kindje, hem of haar zien genieten. Geweldig gewoon!