Tijdens de zwangerschap van Skyler was mijn moeder de eerste die riep; ‘oh, dat wordt een jongen!’ Gelijk al toen we de zwangerschap aan mijn ouders bekend maakten, was ze er heilig van overtuigd dat we een zoon verwachtten. Eigenlijk heeft ze altijd gelijk. Of beter gezegd: een voorgevoel. Natuurlijk is het 50% kans dat je goed gokt, maar over het algemeen zit zij 99% goed met haar uitspraak. Na de geslachtsbepalende echo belde ik dan ook gelijk met mijn moeder en zodra zij de telefoon opnam, gooide ik er direct een ‘hoe krijg je het voor elkaar, het is inderdaad een jongen!’ uit. Nu met deze tweede zwangerschap is ze weer heel stellig. ‘Dat wordt een meid!’ Ze praat ook continu over onze dochter en blijft maar spreken over een zusje voor Skyler.
Zij is trouwens niet de enige die nu denkt dat wij een meisje verwachten. Vrijwel iedereen vermoedt een dochter voor ons. Mensen die ik spreek, familie, vrienden en zelfs werkcontacten. Er was van de week iemand die maar ‘ze’ bleef zeggen en toen ik haar erop aansprak vertelde ze me dat het automatisch ging en het een heel sterk voorgevoel was. Best gek. Ook veel bezoekers typen regelmatig dat ze vermoeden dat dit een meisje wordt. Nog niet één keer heb ik gehoord; ‘straks heb je misschien twee jongens!’
Als we kijken naar alle bakerpraatjes, kan het inderdaad best kloppen dat wij over een week of drie tijdens de geslachtsbepaling gaan horen dat we een meisje verwachten. Zo staat de Chinese kalender op een meisje, heb ik een totaal andere zwangerschap dan met Skyler, ‘groei’ ik anders dan tijdens de zwangerschap van ons zoontje, voél ik me heel anders, zijn mijn huid en haar slecht wat ook weer zou duiden op een meid, vertelt de ‘NUB-theorie’ dat we over een half jaar een dochter in onze armen mogen sluiten, klopt het zwangerschapstermijn best aardig met een innesteling die wijst op een babygirl en heb ik zelf toch ook wel een klein voorgevoel. Of is dat toch meer die lichte voorkeur die er soms bovenuit piekt?
Begrijp me niet verkeerd; een kind krijgen is het mooiste dat er is en het zal me een worst wezen of het een meid of een jongen gaat worden. We kennen allemaal de uitspraak ‘als het maar gezond is!’ en zo staan Raymond en ik er ook zeker in. Maar toch kriebelt het als ik naar meisjeskleding kijk en denk aan een dochter. Misschien ook omdat we ‘al’ een zoontje hebben en het me fantastisch lijkt om van ‘allebei één te mogen hebben’. Toch zie ik ook vaak twee jongens voor me en beschouw ik mezelf nog steeds als een echte jongensmoeder. Poppen, Barbies, tutten, prinsessenjurken? Nee hoor, brandweerauto’s, politiewagens, sirenes en stoere outfits, dáár ben ik in thuis. Ik zie mezelf ook vaker in gedachten met twee zoontjes op schoot, dan met een meisje erbij. Maar ja, ik betrap me er wel vaak op dat ik fantaseer over een meisje in ons gezin. Of dat komt door écht een lichte voorkeur of door alle speculaties van anderen om me heen, daar ben ik nog niet echt over uit. Ik denk een combinatie van beiden.
Het nadeel van al deze bakerpraatjes en alle vermoedens, is dat ik zelf nu toch wel erg in de roze hoek aan het zoeken ben. Ik hou mijn ogen open qua kleding, fantaseer over een kinderwagen met roze details en zie Skyler al helemaal als grote broer voor zijn kleine zusje. Ergens toch een beetje jammer, dat je je zo kan laten beïnvloeden en daardoor ergens een voorkeur of gevoel voor/bij krijgt. Want hoe leuk is het als deze jongensmoeder over drie weken hoort dat ze weer een jongen verwacht? Dan ben ik echt one of the guys. En dat heb ik altijd al eens willen zeggen. Wat het uiteindelijk gaat worden maakt natuurlijk helemaal niks uit, maar ik ben toch erg benieuwd of iedereen gelijk gaat krijgen, of er enigszins een kern van waarheid in die bakerpraatjes zit of dat deze jongensmoeder tóch nog wat langer in de Brandweerman Sam’s, Tractor Tom’s en Thomas de Treinen blijft hangen.
Over zo’n drie weken hebben we een geslachtsbepalende echo. Ik weet dat bovenstaande behoorlijk ‘luxe’ klinkt, helemaal voor mensen die met kinderen bezig zijn en waarbij het niet wil lukken. Dan zul je echt denken; ‘mens, maak je niet druk en wees blij!’ En dat ben ik ook, absoluut. Een gezond kindje mogen krijgen is het allermooiste en ik besef me heel erg goed dat dat niet vanzelfsprekend is, daar worden we in onze eigen familie ook wel mee geconfronteerd. Toch wil ik dit soort dingen ook delen, het is immers iets waar we veel mee bezig zijn. ‘Als het maar gezond is’ gaat voor ons ook zeker op. Maar ik vind zo’n geslachtsbepaling toch veelzeggend iedere keer. Het stuurt je een bepaalde richting op in je leven en dat is toch iets heel moois. En iets waar je best over mag nadenken/fantaseren. We gaan aftellen tot de echo om onze spruit weer eens te kunnen bewonderen. Eens kijken wat er dan geshowd gaat worden…
Ik ben benieuwd of iedereen die een vermoeden heeft gelijk heeft 🙂 Bij mij zeiden heel veel mensen een meisje en ik kreeg toch echt een jongen. Zelf had ik dst gevoel ook heel sterk, dus wat dat betreft was ik de enige die gelijk had! En ja, als het maar gezond is. Cliché, maar o zo waar!
Ik ben het helemaal met je eens. Het geslacht van je kind bepaald zo ontzettend veel in je leven. Absoluut! En natuurlijk mag je een voorkeur hebben. Dat is heel normaal! Geniet nog even van de verrassing en veel plezier bij de echo ik hoop dat het geslacht te zien is
Haha grappig is dat hè dat sommige mensen het zo zeker lijken te weten. Ben benieuwd of het klopt. Bij mij zaten beide zwangerschappen de meeste mensen fout…
Volgens mij is het heel normaal om je als mommy to be, of dat nou voor de eerste of tweede keer is, je bezig te houden met het geslacht. Ook al is het in de ogen van mensen waarbij het lastig lukt misschien iets doms en onzinnigs, de pech en het ongeluk die zij hebben zou je nooit in de weg moeten zijn van jouw geluk (om kleine dingetjes). Je kunt hoogstens meeleven en erbij stilstaan.
Anyways, ik ben heel benieuwd wat jullie deze keer mogen verwachten! Mijn ouders riepen vanaf moment 1, net als ikzelf overigens, ook dat we een jongen zouden krijgen en hadden ook gelijk. Bizar is dat sterke voorgevoel van mensen soms he!
Ik snap je helemaal! Ik ben nu ook zwanger van ons 2e kindje. De 1e ook een jongen en over 6 weken verwachten we onze dochter. Wat was ik blij toen we met de echo te horen kregen dat het een meisje werd. Ik moest zo huilen, we willen 2 kindjes, hoe gezegend en bevoorrecht ben je als je dan een zoon en dochter hebt! Bij mij hetzelfde verhaal iedereen dacht een meisje en was ook mijn voorgevoel. Spannend allemaal hoor :)!! Volg je op de voet dus ben ergggg benieuwd!! Xx
Ik snap je gevoel en je wens heel goed. Ook wij hebben een zoon en zijn nu in verwachting van ons 2e kindje. Bij ons dacht iedereen dat het een jongetje zou worden. Je begint het te geloven en stelt je er op een gegeven moment op in. Toen ik met de pretecho hoorde dat het gezond er uit zag én dat we een dochter zouden krijgen was ik he-le-maal in de wolken. Van beiden één leek me geweldig. Echter kregen wij bij de 20 weken echo te horen dat het toch een jongetje is. Ik ben 2 dagen van slag geweest. In mijn hoofd groeide er in m’n buik een meisje en m’n beeld van een meisjesmama vormde zich ook al een aantal weken. Ook was er inmiddels al wat kleding aangeschaft.
Nu is het geland en zijn wij zielsgelukkig straks hopelijk 2 gezonde jongetjes te mogen hebben. Ik ontken ook niet dat een dochter mij erg leuk had geleken.
Dat gezondheid het belangrijkste is staat boven kijf alleen waarom mag je niet een voorkeur hebben?! Natuurlijk ben je blij dat je zwanger mag worden en zijn. En als je hoort dat een kindje naar verwachting niet (volledig) gezond is, dan moet je toch alsnog óók gelukkig zijn met het feit dat je een kindje mag krijgen?! En ook dan houd je van je kind. Wat het ook is en hoe het ook is.. het blijven kleine wondertjes..
Geniet van je zwangerschap Shirley!! Het blijft leuk je te volgen!
Mijn eerste was ook een zoontje, inmiddels 2 jaar en 3 maanden, nu zwanger van een zusje! Ik herken je punten wel: ik groeide ook sneller (al is dit ook wel een beetje een standaard gegeven bij een tweede zwangerschap) en merk dat m’n huid en haar slechter zijn. Ook andere klachten, dus allemaal net even anders. Ik dacht overigens wel aan een jongen, maar dat was eigenlijk nergens op gebaseerd!
Hier dus een zussie op komst!
Lekker van genieten ik ben erg benieuwd:)
Ergens vond ik het bij ons wat ‘vervelend’ worden dat iedereen ging beoordelen n.a.v. hoe ik zwanger was of ik een jongetje of meisje zou krijgen. Je gaat je op den duur inderdaad instellen op een bepaald geslacht en het is dan echt enorm omschakelen als je te horen krijgt dat je toch van het andere geslacht in verwachting bent.
Ja, ik wist het ook meteen! Een meisje! Alles was anders in mijn zwangerschap. Ik had al een naam zo zeker was ik er van. Tot we bij de verloskundige gingen kijken en ik gelijk een plasser met balletjes geschoten had. Nog voor ze iets zei wist ik het.
Blij…een broertje voor mijn zoon. Lekker voetballen samen. Maar ergens diep van binnen heb ik ook even moeten rouwen. Mijn band met mijn moeder is zo bijzonder. Moeder-dochter lijkt me zo anders dan moeder-zoon. Vooral als ze volwassen zijn. Toen ik eenmaal even alle voordelen van 2 jongens aan me voorbij heb laten gaan was ik ook meteen weer verliefd. Yes weer een jongen. Een gezonde jongen niet te vergeten! Minder zorgen in de pubertijd (hoop ik) minder nieuwe spullen kopen (alhoewel ik ook altijd even bij de meisjesspullen blijf neuzen) 2 maatjes, samen voetballen……
En wat je schrijft….het is fantasisch om zwanger te mogen zijn. En gezondheid staat op 1.
Benieuwd of het waar is en je op een “roze” wolk mag gaan zitten 😉
Ik heb 4 kids waarvan 1 meisje en geen enkele zwangerschap was hetzelfde ik droeg ook niet altijd hetzelfde met mijn jongens , ik voelde me ook niet hetzelfde bij de zwangerschap van mijn zonen … kortom ik zwijg bij mij kan je zowel een jongen als een meisje krijgen.
Ik zie mijn dochtertje doodgraag ze is mijn hemel op aard maar toch ben ik ook meer een jongensmama.
Ik vind de kleren voor een jongen vele leuker , kijk meer naar jongensspeelgoed want vind dat cooler … maar een jongen hangt ook meer aan de mama !
Een meisje zal meer naar de papa gaan.
Ons Sara is ook niet echt into barbie en poppen en staartjes en toestanden (ja voor even dan echt heel eventjes) dus nee een echt meisje meisje is ze niet ze doet lekker mee met de jongens 😉
Ik bedoel maar het kan alle kanten uit.
Succes met de geslachtsbepalende echo (mijn oudste zoon lag altijd met zijn rugje naar ons waardoor het echt lang niet te zien was) dan al koppig doen 😉
Mijn moeder was hetzelfde, die heeft zo lang ik me kan herinneren eigenlijk al geroepen dat ik een meisjesmama zou worden. Ook direct nadat we vertelden over mijn zwangerschap was zij stellig overtuigd van een meisje. Ik dacht in het begin zelf heel sterk een meisje, ben tussendoor nog even geswitcht naar jongen, maar was de weken voor de geslachtsbepalende echo ook weer overtuigd van een meisje. Ik kan niet vergelijken met een eerdere zwangerschap, maar bij ons zei de Chinese kalender inderdaad een meisje en is mijn huid een stuk slechter. En ach, het maakte me ook écht niks uit, als enige vrouw in een mannengezin had me ook fantastisch geleken.
Ik ben heel benieuwd of iedereen gelijk gaat krijgen bij je over drie weken!
nou schat ik zeg ook een meid hoor hihi en al zou het weer een knul worden ook prima maar jongen en meisjes is fun en ben benieuwd over 3 weekjes hihih 😀 fijn weekend moppie
Leuk artikel! Ik denk idd ook aan een kleine meid, maar puur omdat dit mijn voorgevoel is vanaf het begin. Niet omdat ik het leuker zou vinden. Ja het is leuk om te zien hoe een meisje bij jullie zou zijn, maar een 2e jongetje is ook weer uniek dus het is altijd leuk om te zien hoe het zal zijn! Ik heb zelf ervaring met een gezin met 3 jongetjes in mijn familie en het is fantastisch hoor! Zou het ook echt niet anders willen, en ik denk ook niet ‘was er maar een meisje bij.’ Kan me het ook niet voorstellen haha, alhoewel het natuurlijk bijzonder zou zijn om te zien hoe dat bij hun is, net als bij jullie. Ben heel benieuwd ☺
Oh zo spannend! En zeker iets waar je het over mag hebben hoor. Altijd maar dat krampachtige ‘als het maar gezond is’… Ja duh, natuurlijk is dat het aller- allerbelangrijkst, maar het is toch ook gewoon leuk om te weten of Skyler straks de beschermende grote broer mag spelen over een klein jongetje of over een klein meisje? Geniet van de geslachtsbepaling want dat is en blijft een bijzonder moment. Ook al maakt het je niks uit wat je krijgt!
Het zou me niks verbazen als je nog een jongetje krijgt 🙂
Maar hè, ik ben hier niet echt goed in. Was er 9 maanden lang heilig van overtuigd dat we een zoontje zouden krijgen, maar we hebben toch echt een meisje, haha.
Herkenbaar! Ik heb ook een zoontje en binnen 3 weken gaan we het geslacht weren van baby nr 2. Zooo spannend, ik zou stiekem ook wel een meisje willen maar ik heb een voorgevoel dat het een jongentje wordt. Hoewel mijn voorgevoel niet echt betrouwbaar is want van mijn zoon dacht ik dat het een meisje ging zijn. Wat spannend allemaal en ook hier geldt als het maar gezond is hoor!
Spannend ik moest gewoon bij beide zwangerschappen wachten tot de geboorte 🙂 Ik was zelf een beetje van de leg toen Isabelle een meisje bleek. Had er totaal geen rekening mee gehouden (maar wel stiekum op gehoopt) ze is na 18 jaar nog steeds het enige meisje tussen allemaal jongens dus heel benieuwd dat als ze straks zelf kindjes mogen krijgen wat ik dan als kleinkind in mijn armen mag houden (duurt vast nog jaren maar maakt me wel nieuwgierig)
Super grappig om te lezen. Bij ons hadden veel mensen een voorgevoel voor een jongen. Mede door de bakerpraatjes. Wij wisten het geslacht niet dus konden lekker mee speculeren. Het bleek te kloppen want we hebben een zoontje! Grappig dat het dan toch lijkt (is?!) of de voortekenen kloppen. Ik ben erg benieuwd of jullie een zoon of dochter krijgen, beide lijkt me geweldig!
Grappig ! Zolang het maar gezond is voor ons ook het belangrijkst.
Bij mij klopten de bakerpraatjes helemaal niet. Ik zou dan een dochter hebbeb gehad maar het is toch echt een zoontje 🙂
Vaak als mensen vroegen wat ik kreeg. En ik blij vertelde dat we een meisje kregen en ik daar heel blij mee was. Volgde inderdaad de opmerking: ach, als het maar gezond is.
Maar helaas was/is ze bij ons niet gezond. En heb ik heel wat mensen vervloekt die die opmerking eruit gooide.
Maar ookal was/is ze niet helemaal gezond. Dan ben ik nog steeds heel blij dat het een meid is
Dus de uitspraak “als het maar gezond is” gaat niet altijd op.. Want als het dan niet gezond is, mag je ook niet blij zijn met het geslacht??
Auteur
Ik denk dat ze meer altijd bedoelen dat het vooral fijn is om een gezond kindje op de wereld te zetten, ongeacht of het een jongen of een meisje is. Dat is immers niet zo belangrijk als gezondheid. Maar inderdaad wel iets leuks en fijns om te weten. Sterkte en geniet van je dochter! X
Het was zeker weten goed bedoeld van die mensen. Maar vaak is het zo een standaard opmerking om te maken nadat je een gesprek hebt over het geslacht. Met alsof je dat moet zeggen om te rechtvaardigen dat je een (lichte) voorkeur uitspreekt.
Ik zie na mijn ervaring gezondheid en geslacht als twee aparte dingen en ben zelf veel voorzichtiger geworden met die opmerking.
Genieten doen we zeker! En gister in het ziekenhuis buiten haar kleine mankement weer helemaal goed gekeurd!
Heel benieuwd wat het wordt! 🙂
Ik had bij mezelf echt het voorgevoel dat het een jongen zou worden. Nouja, het begon niet eens met een voorgevoel… ik keek gewoon in winkels alleen maar naar jongensspullen, heel gek. En het was echt niet zo dat ik een bepaalde voorkeur had, apart! Rond de 17 weken een geslachtsecho gehad en ik blijk ook echt zwanger te zijn van een jongen 🙂 Nog een maand en dan mag ik hem eindelijk echt ontmoeten hihi.